Printable View
Όχι δεν θα μπορούσα να ξαναβρεθώ στο ίδιο σημείο. Και δεν βρίσκω και τον λόγο!!!!
Και επειδή είδα ότι τα λόγια μου δεν μετράγανε, οι καυγάδες δεν πιάνανε, είπα να δοκιμάσω κάτι πιο δραστικό σε μία στιγμή που είχα φτάσει στο αμήν!
Και είπα στον εαυτό μου:
Η ταν η επι τάς.
Και έτσι και έγινε...
Αλλά, αυτές οι συναντήσεις με κάνουν και έχω πισογυρίσματα!
Και την άλλη στιγμή Μαρίνα τον βλέπω εδώ και έτσι μου ρχεται να σηκωθώ και να του χώσω ένα φιλίιιιιιιιι και να του πω ότι δεν θέλω να ζήσω μακριά του!!!!! Δεν θέλω. Μπορώ αλλά δεν θέλω! Ακούγεται ανώριμο το ξέρω.
Quote:
Originally posted by Mimi82
1. Και οι δύο φταίμε. Εκείνος προσπαθούσε με ψέμματα και λάθος χειρισμούς και απο την δικιά μου πλευρά υπήρξαν έντονα ξεσπάσματα-χωσίματα-νεύρα.
Καταρχην μην αγχωνεσαι....
δεν πρωτοπορησατε, ειναι κλασικες αιτιες για να χωρισει ενα ζευγαρι.
Αυτος αισθανεται πιεσμενος και προσπαθησει να ξεγλυστρισει με ψεμματακια (η ψεμματαρες) και εσυ τον τσιμπας και λες εδω τρωω δουλεμα.
Μεχρι εδω καλα, αλλα πως ζητας να επανελθεται σε επανασυνδεση?
Εσυ θα τον ξαναπιασεις να λεει ψεμματα και δεν θα του τα χωσεις?
Αυτος θα ερθει σε μια δυσκολη θεση και θα βρει ξαφνικα το θαρρος να αναλαβει τις ευθυνες του και να μην πει ψεμματα?
Δεν νομιζω....
Ωστοσο επειδη υπαρχει το μικροβιο της αγαπης,
αν ακομα υπαρχει η αμοιβαια ελξη αξιζει το κοπο να ξαναδοκιμασετε αλλα με αλλο περιεχόμενο στις αποσκευες της σχεσης σας.
Απο κοινου να δουλεψετε τα σημεια που τον φερνουν σε σημειο να μην εχει την αυτοπεποιθηση να πει ακριβως τι συνεβη και οχι ψεμματα.
Απο κοινου να δουλεψετε την υποθεση εχω νευρα και ξεσπαω.
Επειδη μαζι σου μιλαω τωρα και δεν εχω τον πρωην σου μπροστα,
θα σου πω απλα οτι ενας απο τους λογους που ο πρωην σου ελεγε ψεμματα ειναι η συμπεριφορα σου.
Φαινεται οτι ειναι αφενως πληγωμενος σαν εγωισμος, αφετερου δεν εχει το ικανο αναστημα για να αντιμετωπισει τις ανεπαρκειες του. (οταν λες ψεμματα εισαι μοιραια απο κατω)
Μηπως θα επρεπε να του δωσεις εσυ χωρο για να μπορεσει να ξεπερασει ολα αυτα τα ζητηματα? Μηπως αντι για εκ νεου λιθοβολισμο θα μπορουσες να του δωσεις μια πλατφορμα να μπορεσει να μην σου λεει ψεμματα?
Quote:
Originally posted by Mimi82
Και την άλλη στιγμή Μαρίνα τον βλέπω εδώ και έτσι μου ρχεται να σηκωθώ και να του χώσω ένα φιλίιιιιιιιι και να του πω ότι δεν θέλω να ζήσω μακριά του!!!!! Δεν θέλω. Μπορώ αλλά δεν θέλω! Ακούγεται ανώριμο το ξέρω.
καθολου ανωριμο,
μια χαρα μου ακουγεται...!
;)
Μονο που καλο το φιλι,
αλλα ειναι κριμα να ξαναπληγωθειτε.
Quote:
Originally posted by marina38
ότι δεν είσαστε ζευγάρι αυτή τη στιγμή, έχετε χωρίσει.
πφφφφφφ λεπτομεριες....
:P:P:P:P
Μιμι εμένα μου φαίνεται πως, ενω μπόρεσες να πείς \"ως εδώ ήταν\" και να χωρίσεις, δεν μπόρεσες τελικά να ψυχρανθείς αναλόγως. Και η συνεχής τριβή σας στο χώρο εργασίας απλώς το αναδεικνύει αυτό μαζί με άλλα σημεία συμβατότητας και ερωτισμού που έτσι κι αλλιώς πάντα θα έχετε άσχετα απο τη βασική ασυμφωνία. Νομίζω οτι το εναλλάκτικό σενάριο (που δεν έγινε) οπου θα του έδειχνες μια αναμενόμενη ψυχρότητα, και περισσότερο θα τον προβλημάτιζε και περισσότερο χρόνο θα είχες να δεις τα πράγματα απο απόσταση.
Αυτό φοβάμαι Μαρίνα. Μήπως επιμένω στα λάθη μας και στις αποτυχίες μας και ξαναφτάσουμε εκεί.
Krino,
Τα λες πολύ σωστά! Και έτσι ακριβώς τα ονειρεύομαι και τα πλάθω στο μυαλό μου.
Δεν ξέρω ούτε αν μπορούμε, ούτε αν θέλει να προσπαθήσει. αν έχει τη διάθεση και το κουράγιο να ανοιχτεί και να προσπαθήσει.
Ξέρω ότι με τον τρόπο μου τον έχω τρομοκρατήσει σε κάποια πράγματα αντί να τον χαλαρώσω. Απλά έγιναν μεγάλα λάθη από πλευράς του αρχικά, τα οποία μου στέρησαν την ασφάλεια μου και έβγαλα και εγώ τον άλλο μου εαυτό.
βρε καλη μου κοπελα,
κανεις σε μια σχεση δεν ειναι αγιος.
Εδω ομως θες να ξαναχτισεις μια σχεση παλι απο την αρχη.
Και σε ρωταω, με τι υλικα?
Με τα ιδια που γκρεμισατε την προηγουμενη?
Oboro, τους πρώτους δύο μήνες είμασταν δύο ξένοι σε απόλυτη ψυχρότητα και αποξένωση. Και εγώ να χτυπιέμαι που λέει ο λόγος στο σπίτι αλλά... σκυλί!!!
Μόλις γύρισα από διακοπές (εκείνος δεν πήρε άδεια) άρχισε τα νουμεράκια του και εγώ αναστατώθηκα σαν 12-χρονο!
Εδώ Krino δεν έχω τι να απαντήσω....
Δεν ξέρω με τι...
Δεν ξέρω πως...
Και πως αυτή τη φορά δεν θα γίνουν τα ίδια λάθη?
Πώς γίνεται αυτό?
Γίνεται καταρχάς?
Δεν ξέρω τι να σου πω! Ίσως αν ήξερα, ή θα το έπαιρνα απόφαση ή θα πήγαινα να τον βρω!
ακουσε με,
μια καλη \"ντριπλα\" ειναι να μιλησεις μαζι του,
παίρνοντας το μεγαλυτερο μερος της ευθυνης του χωρισμου.
Ασχετως αν ισχυει η οχι, βοηθαει στο να απενοχοποιηθει ο αλλος.
Μετα την ντριπλα, πρεπει να ανοιξει συζητηση ειλικρινης και εκ βαθεων με ισους ορους και απο τους δυο σας.
εμμμμμ εδω ειναι το ζητουμενο.....Quote:
Originally posted by Mimi82
Εδώ Krino δεν έχω τι να απαντήσω....
Δεν ξέρω με τι...
Δεν ξέρω πως...
Και πως αυτή τη φορά δεν θα γίνουν τα ίδια λάθη?
Πώς γίνεται αυτό?
Γίνεται καταρχάς?
Δεν ξέρω τι να σου πω! Ίσως αν ήξερα, ή θα το έπαιρνα απόφαση ή θα πήγαινα να τον βρω!
θα το σκεφτω λιγο και θα σου πω.
η πρωτη μου σκεψη ειναι εφοσον βρεθειτε και θελετε να το παλεψετε απο κοινου να συμβουλευτειτε παλι απο κοινου ενα ψυχολογο (που να ασχολειται με ζητηματα ζευγαριων) και εκει να εκθεσετε ο καθενας την δικη του οπτικη.
Φαινεται οτι χρειαζεται η παρεμβαση ενος τριτου ανθρωπου για να κανει ας το πουμε χρεη διαιτησιας.
Η δευτερη σκεψη μου,
ειναι να μπορεσετε να μιλατε ειλικρινα ο ενας στον αλλον, οτι κοστος και να εχει αυτο και να μαθετε να εμπιστευεστε ο ενας τον αλλο κατι που φαινεται οτι σας λειπει.
Δεν ξερω αν εχετε τις δυναμεις για το δευτερο πλανο, μιας και απαιτει πολυ υπομονη και παρα πολλη καλη θεληση.
Δεν ξέρω..Quote:
Originally posted by krino
ακουσε με,
μια καλη \"ντριπλα\" ειναι να μιλησεις μαζι του,
περνωντας το μεγαλυτερο μερος της ευθυνης του χωρισμου.
Ασχετως αν ισχυει η οχι, βοηθαει στο να απενοχοποιηθει ο αλλος.
Μετα την ντριπλα, πρεπει να ανοιξει συζητηση ειλικρινης και εκ βαθεων με ισους ορους και απο τους δυο σας.