Printable View
Αγαπητή Χριστίνα, όταν σου έρχεται μια εμμονή πρέπει να αποδεχτείς ότι είναι μόνο μια σκέψη. Δηλαδή, θα πεις ότι είναι δεν αληθινό το κάνει το άγχος για να με ταλαιπωρήσει. Μην πέσεις στην παγίδα του ψυχαναγκασμού. Στην αρχή είναι δύσκολο αλλά μετά από καιρό γίνεται πιο εύκολο. Εμένα μου πήρε πολύ καιρό για να τα καταφέρω.
Aυτο προσπαθω να κάνω εδώ και δυο εβδομαδες . Να αφήνω τις σκέψεις να περνανε χωρίς να τις ανάλυσω καθόλου. Παρατηρώ ότι με αυτό την τεχνική νιώθω ακόμα πιο πολυ άγχος και έχω πιο πολλα ψυχοσωματικά. Δεν ξέρω ίσως έτσι να είναι σε όλους στην αρχή... Στην αρχή όταν έκοψες τους ψυχαναγκασμούς ένιωθες και εσυ ένα πιο έντονο άγχος μαζί με περισσοτερα ψυχοσωματικά?Quote:
Originally Posted by Luffy92
Στην αρχή είναι δύσκολο και επίπονο. Αλλά σιγά σιγά ο εγκέφαλος μαθαίνει τι είναι η εμμονή και ότι δεν πρέπει να σου δημιουργεί ψυχαναγκασμό.Quote:
Originally Posted by Χριστίνα900
Πάντως πραγματικά είναι πολύ ταλαιπωρία αυτή η ασθένεια .Όταν πλέον η ανασφάλεια επικρατήσει σε κάθε στιγμή της ζωής σου τότε σε έχει αρρωστήσει πραγματικά (μιλάω γενικά δεν αναφέρομαι σε καποιον)σου κάνει δύσκολα τα εύκολα.Εγω προσωπικά έχω παντού ανασφάλεια δλδ δεν είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου σε τέτοιο σημείο που αυτό που νομίζω το πιστεύω ότι το έκανα
Δυστηχως έχεις δίκιο είναι ταλαιπωρία μεγάλη... Δεν σε αφήνει να ηρεμήσεις καθόλου... Εγώ μόνο στον υπνο ηρεμώ πραγματικα... Και εγώ νιώθω ανασφάλειες ιδίως όταν αναλυω τις σκέψεις μου νιώθω ότι δεν έχω εμπιστοσύνη ουτε στον ίδιο τον εαυτό μου... Προσπαθείς να μην αναλυεις τις εμμονές?Quote:
Originally Posted by Fagomenos
Ναι αλλά είναι δύσκολο δεν γίνεται,έχω ακούσει από όλους ότι δεν πρέπει να δίνεις σημασία αλλά δεν γίνεται έτσι ξαφνικά να μην δώσεις σημασία,εντάξει για να το λένε αυτοί κάτι ξέρουν και το λένε.Εγώ καμία φορά δοκιμάζω να έρθω αντιμέτωπος με τον φόβο αλλά στο τέλος δεν τα καταφέρνω τι να πω...Quote:
Originally Posted by Χριστίνα900
Πάντως νιώθω ανακούφιση που δεν είμαι ο μοναδικός και επιτέλους που κάποιος με καταλαβαίνει
Το απόγευμα πηγαινα μια βόλτα έξω, ξαφνικά μου ήρθε μια σκεψη και παθαινω μια εντονη ταχυπαλμία μαζί με μια αισθηση ότι πνιγομαι... Είχα παθει σοκ έτρεμα ολόκληρη. Συνέχισα όμως και πηγα την βόλτα μου και ας είχα χάλια ψυχολογία.. Και τωρα που είναι σπίτι παλι χάλια ψυχολογία έχω.. Προσπαθώ όμως να μην ανάλυση τις σκέψεις και τις αισθήσεις μου.. Σε παρακαλω όσο μπορείς βάλε τα δυνατά σου, προσπαθησε να μην αναλυεις τις σκέψεις όταν σου έρχονται και αυτές να περνανε απο το μυαλό, σε λίγη ώρα θα τις ξεχνάς, είναι πολυ δυσκολο και για σένα και για μένα και όλους μας που έχουμε ίδψ αλλά ας βάλουμε τα δυνατά μας, κάθε μέρα είναι ένας αγώνας, ποναμε υποφέρουμε.. Ας είμαστε δυνατοί για αυτους που αγαπάμε και μας αγαπάνε..Quote:
Originally Posted by Fagomenos
Εγώ όταν βγαίνω έξω δεν ξέρω πως να στο εξηγήσω αλλά με πιανει μια πίεση στο κεφάλι μια θολούρα περίπου και μια υπερένταση ...
Και είμαι και μικρός έχω πολλά να τραβήξω ακόμα και το έχω γύρω στα 12 χρονια
Μην το αφήνεις να σε παιρνει απο κατω... Βάλε τα δυνατά σου για αυτους που αγαπάς...Quote:
Originally Posted by Fagomenos
Όχι δεν θα το αφήσω να με ρίξει κάτω θα το προσπαθήσω όπως έκανα πανταQuote:
Originally Posted by Χριστίνα900
Πως είσαι σήμερα?Quote:
Originally Posted by Fagomenos
Γειά σου χριστινα μια χαρά είμαι το παλεύουμε σταθερα ,εσύ πως είσαι? τα καταφέρνεις??Quote:
Originally Posted by Χριστίνα900
Η ψυχολογία μου είναι πεσμενη επειδή συνεχώς έχω και μια καινουρια σκέψη αλλά προσπαθω να μην ανάλυση τις σκέψεις... Κουρασμένη νιώθω ψυχικά... Να μπορουσα να ξεκουραστώ..Quote:
Originally Posted by Fagomenos