Διπολική μητέρα ΣΟΣ

Quote:

---

Originally Posted by Maiden

Συμφωνω με tziovani. Μην τους αφηνετε μονους..

---

το αλφα και το ωμεγα της θεραπειας ειναι να την εχει μαζι , οσο διαστημα και αν παρει ! απο αυτα που γραφει δεν εχει καταλαβει , ισως φταιει και το νεαρο της ηλικας του θεματοθετη . πρωτα να το αποδειχθει ο ιδιος που θελει να την βοηθησει και ολα τα υπολοιπα επονται .

γραφει ----->>>>χετε κάποιον να μου συστήσετε ;;;
Θέλω οποιαδήποτε συμβουλή και βοήθεια παιδιά είμαι σε απόγνωση και βαθειά τραυματισμένη με αυτά που κάνει
Κάνει και λέει απίστευτα πράγματα εκεί που ζει
υγ. δεν κανει , και δεν λεει απιστευτα πραγματα , η ιδια , η παθηση της κανει και λεει . θεραπεια θελει και οχι αφορισμους . και επισης δεν σε νοιαζει τι λεει ο κοσμος , ο κοσμος ειναι αγραμματος και θεοσεβουμενος .......

Το δυσκολο ειναι οτι δεν καταλαβαινουν οτι νοσουν. Δεν εχει νοημα στην παρουσα φαση να της πει αν ειχες κατι δεν θα επαιρνες φαρμακα? Παρε και τωρα γιατι εχεις μανια. Θα σου πει δεν εχω κατι οποτε δεν παιρνω και τιποτα. Πρεπει να πειστει να παρει φαρμακα για να επανελθει και πιστευω οτι ενας γιατρος θα το καταφερει αυτο. Και οχι παντα θα συμπληρωσω. Στην δικη μας περιπτωση για μια εβδομαδα επαιρνε την θεραπεια σε ενεσιμη μορφη. Τα πεταγε τα χαπια.
Οταν καταλαγιασε η μανια κι εγινε πιο συνεργασιμη την ρωτησε αν δεχεται την θεραπεια με ενεσεις βραδειας αποδεσμευσης. Κι ετσι ξεκινησαμε και συνεχιζουμε.
Αλλα θελει στενη παρακολουθηση και φροντιδα.

Quote:

---

Originally Posted by Maiden

Το δυσκολο ειναι οτι δεν καταλαβαινουν οτι νοσουν. Δεν εχει νοημα στην παρουσα φαση να της πει αν ειχες κατι δεν θα επαιρνες φαρμακα? Παρε και τωρα γιατι εχεις μανια. Θα σου πει δεν εχω κατι οποτε δεν παιρνω και τιποτα. Πρεπει να πειστει να παρει φαρμακα για να επανελθει και πιστευω οτι ενας γιατρος θα το καταφερει αυτο. Και οχι παντα θα συμπληρωσω. Στην δικη μας περιπτωση για μια εβδομαδα επαιρνε την θεραπεια σε ενεσιμη μορφη. Τα πεταγε τα χαπια.
Οταν καταλαγιασε η μανια κι εγινε πιο συνεργασιμη την ρωτησε αν δεχεται την θεραπεια με ενεσεις βραδειας αποδεσμευσης. Κι ετσι ξεκινησαμε και συνεχιζουμε.
Αλλα θελει στενη παρακολουθηση και φροντιδα.

---

διαφωνω ακομα και η μη τηρηση της φαρμακευτικης αγωγης ειναι μερος της παθησης . το οτι δεν συνεργαζεται ειναι και αυτο μερος της παθησης ! καταλαβαινουν οτι νοσουν αλλα δεν μπορουν να το εκφρασουν και αυτο ειναι μερος της παθησης ! δεν ειναι κατι απλο και σου προετεινω να ασχολειθεις περστρο ενεργα , να διαβασεις , να δεις , να μπεις στα βαθεια ! ακομα και εμεις οι φροντιστες θελουμε συνεχη ενημερωση και μυαλο . μπορει κιολας να μην της ταιριαζουν τα φαρμακα κιολας και να θελει αλλη αγωγη ! γενικα ειναι ενα πλεγμα το οποιο δεν θελει κοπο , αλλο τροπο . τωρα αν η κατασταση μανιας , ειναι σε επιπεδο που δεν μπορει να ελεγχθει , καλο ειναι να γινει εισαγωγη , πρωτον και κυριο να σωθει ο θεραπευομενος για να παρει εξτρα βοηθεια και συντομα να ξαναειναι κοντα μας ! εχω συμβουλεψει αρκετους και επιμενω οτι να βαλεις καποιον στο νοσοκομειο , ειναι για το καλο του και να επανελθει πιο γρηγορα . μην μενουμε σε κλισε και στερεοτυπα προηγουμενων εποχων , εχει προχωρησει η ψυχιατρικη και δεν υπαρχει κανενας <<τρελος >> η΄<<τρελη >> . αυτα ειναι προηγουμενων αιωνων . παθησεις ειναι , οπως τοσες αλλες ...δλδ αν ενας τρακαρει και χανει αιμα δεν θα τον πας στο νοσοκομειο ?

υγ. οταν λεω να μπεις στα βαθεια , εννοω να μην ακους την καθε παπατζα καθε δημοσιογραφισκου που βγαινει στην τηλεοραση . στο παρελθον ημουν ετοιμος για ασφαλιστικα μετρα σε μεγαλοδημοσιογραφο . ξερολας !

Αν αναφερεσαι σε μενα νομιζω οτι εχεις παρεξηγησει πληρως τα λεγομενα μου.
Βεβαιως και ειναι γνωρισμα της ασθενειας (μανια και ψυχωση) να πιστευει οτι δεν νοσει ο ασθενης. Μιλαω για πληρη εξαρση. Οχι σε αρχικα σταδια. Μετα το καταλαβαινει σε τι κατασταση ηταν. Δεν ξερω για τους αλλους ασθενεις αλλα η μητερα μου θεωρουσε οτι ηταν πολυ καλα και ολοι εμεις θελαμε το κακο της. Εχω διαβασει και συνεχιζω για να βοηθησω τον δικο μου ανθρωπο και μονο.
Σχετικα με τα νοσοκομεια. Μανια, ψυχωση και καταθλιψη με αυτοκτονικες τασεις κατα τη γνωμη μου χρηζουν αμεσης νοσηλειας αλλα αυτο θα το πει γιατρος εφοσον εξετασει τον ασθενη.
Πολλα τα "μπορει" σε αυτες τι περιπτωσεις. Το θεμα ειναι οτι η γυναικα ειναι σε πληρη εξαρση και μονη οποτε απο δω και περα τι γινεται.
Τους λοιπους κολλημενους δεν τους ακουγα ποτε.

Quote:

---

Originally Posted by Maiden

Αν αναφερεσαι σε μενα νομιζω οτι εχεις παρεξηγησει πληρως τα λεγομενα μου.
Βεβαιως και ειναι γνωρισμα της ασθενειας (μανια και ψυχωση) να πιστευει οτι δεν νοσει ο ασθενης. Μιλαω για πληρη εξαρση. Οχι σε αρχικα σταδια. Μετα το καταλαβαινει σε τι κατασταση ηταν. Δεν ξερω για τους αλλους ασθενεις αλλα η μητερα μου θεωρουσε οτι ηταν πολυ καλα και ολοι εμεις θελαμε το κακο της. Εχω διαβασει και συνεχιζω για να βοηθησω τον δικο μου ανθρωπο και μονο.
Σχετικα με τα νοσοκομεια. Μανια, ψυχωση και καταθλιψη με αυτοκτονικες τασεις κατα τη γνωμη μου χρηζουν αμεσης νοσηλειας αλλα αυτο θα το πει γιατρος εφοσον εξετασει τον ασθενη.
Πολλα τα "μπορει" σε αυτες τι περιπτωσεις. Το θεμα ειναι οτι η γυναικα ειναι σε πληρη εξαρση και μονη οποτε απο δω και περα τι γινεται.
Τους λοιπους κολλημενους δεν τους ακουγα ποτε.

---

τι εννοεις ειναι μονη ?

Quote:

---

Originally Posted by biscochicco

εννοω οτι πολλοι ανθρωποι που ζουν σε απομονομενα χωρια ειναι λιγο οπιστοδρομικοι, λιγο παραξενοι, χωρις προκαταληψη το λεω, κι εγω απο χωριο καταγομαι, και ευρυτερα καταγομαι απο την αλβανια. Οποτε γενικοτερα εχω δει πολλα παραλληλα συμπαντα να διαδραματιζονται σε χωρια, τυπου αλλη πραγματικοτητα, συνηθειες κλπ. Αλλοτε προς το καλυτερο αλλοτε ομως πολυ δυσκολο περιββαλον

---

σου λεει οτι η γυναικα εχει διαγνωσμενη ψυχωση κι εχει σταματησιε τα φαρμακα και κανει και λεει εξωφρενικα πραγματα.
θεωρεις οτι υπαρχει περιπτωση να ειναι ολο το υπολοιπο χωριο το προβλημα και οχι το οτι εχει μεινει χωρις αγωγη ενας ανθρωπος με ψυχωση; τι να πω..

Quote:

---

Originally Posted by User3434

Καλησπέρα,

Η μητέρα μου (45) είναι διαγνωσμενη με δίπολικη διαταραχή και σχιζοφρενικές τασεις καταδίωξης

Η διάγνωση έγινε πριν από τρία χρόνια και από τότε δεν έχει ξαναπάει σε γιατρό λόγω της απονομενης περιοχής που ζει.

Έπαιρνε ανά διαστήματα ολανζαπίνη και αριπιραζόλη που τις τα έγραφε σε αϋλη.

Ωστόσο τώρα τα έχει σταματήσει και βρίσκεται σε κατάσταση μανίας.

Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ.
Θέλω συμβουλές και γνώμες.

Εγω ζω στη Θεσσαλονίκη και μπορώ να την φέρω με δυσκολία να επισκεφτεί έναν ψυχίατρο.

Έχετε κάποιον να μου συστήσετε ;;;
Θέλω οποιαδήποτε συμβουλή και βοήθεια παιδιά είμαι σε απόγνωση και βαθειά τραυματισμένη με αυτά που κάνει
Κάνει και λέει απίστευτα πράγματα εκεί που ζει

Δεν ξέρω που να απευθυνθώ

Χίλια ευχαριστώ

---

αφου μπορεις να την πας σε εναν ψυχιατρο, αυτο να κανεις.
αλλα, ξερεις αν θα τα παιρνει τα φαρμακα, αφου μενεις μακρια;
το θεμα ειναι να τα παιρνει, οχι μονο να της τα γραψει.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

σου λεει οτι η γυναικα εχει διαγνωσμενη ψυχωση κι εχει σταματησιε τα φαρμακα και κανει και λεει εξωφρενικα πραγματα.
θεωρεις οτι υπαρχει περιπτωση να ειναι ολο το υπολοιπο χωριο το προβλημα και οχι το οτι εχει μεινει χωρις αγωγη ενας ανθρωπος με ψυχωση; τι να πω..

---

Μας εγραψε για το προβλημα της μητερας της και εχει 3 χρονια αυτη η διαγνωση αλλα εκει που επεμεινε για να μας δωσει μια γευση της σοβαροτητας ηταν το πως συμπεριφερεται, κι εγω λεω σε ενα χωριο οταν υπαρχει μια αλλαγη συνηθως οι ανθρωποι υπερβαλλουν (και γενικοτερα οχι μονο σε χωρια)
παιρνουμε και ως παραμετρο την καραντινα και την απομονωση, θυμηθειτε λιγο την ψυχολογια ολων πως ηταν, γενικα εγω αυτο που ηθελα να προτεινω ειναι να μην ακουει τοσο το χωριο.
Αν το καταλαβε η κοπελα που μας γραφει μου φτανει,
δεν χρειαζεται παντα να λεμε κατι οταν δεν εχουμε να πουμε κατι.. Εγραψα την γνωμη μου, οπως μπορει να το κανει ο καθενας
Το μονο που με νευριαζει ειναι το πως πρεπει να εξηγουμαι εδω περα στο θεμα της κοπελας με τον καθε συμφορουμιτη που θελει την αποκλειστικοτητα των αποψεων.
Εγω κανω αυτο που θα ηθελα να μου κανουν οταν εχω ενα θεμα και ζηταω αποψεις και συμβουλες, να ακουω και διαφορετικες γνωμες, η μητερα της ειναι ασθενης οχι η ιδια .

Εχω και εγω τη μητέρα μου η οποία ειναι 69 χρόνων και έχει διπολική διαταραχή και δεν αναγνωρίζει και εκείνη οτι έχει πρόβλημα και δεν θελει τα φάρμακα , αλλά κανω οτι παίρναει απο τ χέρι μου για να τα πίνει διότι δεν Γίνεται διαφορετικά.

Άν είναι σε έξαρση τότε νοσηλεία.Μίλα αργότερα με τους γιατρούς εκεί να σε συμβουλέψουν.Ίσως είναι καλύτερα να κάτσει και αρκετό καιρό.Δεν είναι και τόσο εύκολο να την πάρεις σπίτι σου κατά τη γνώμη μου.Είναι ανεύθυνο για την ηλικία της αν μετά από μακρόχρονη νοσηλεία δεν καταλάβει το πρόβλημα της και γίνει και δικό σου πρόβλημς.Εγώ προσωπικά με την αδερφή μου μετά από επεισόδια που είχα μιλάμε πολύ αραιά γιατί μου είπε ότι δεν θέλει να επηρεάζεται.Δεν θα κανα το ίδιο αν ήμουν στη θέση της αλλά το σέβομαι