Ολα ξεκινανε απο την ντροπη, ψαξε το.
Printable View
axl100 Δεν θεωρώ γενικά πως είμαι ντροπαλή ή ντρέπομαι τόσο εύκολα. Αλλά όταν το παθαίνω αυτό φοβάμαι μην πέσω κάτω και χτυπήσω και παράλληλα και το «ρεζίλι» (πράγμα το οποίο είναι λάθος όπως το σκέφτομαι γιατί μόνο «ρεζίλι» δεν είναι) Αλλά γενικά την φοβάμαι την λιποθυμία.
Μπορει να ειναι ντροπη που ειχες μικρη, σε κανει να μην καταλαβαινεις τα συναισθηματα σου και ετσι αγχωνεσαι.
Πώς το εννοείς δηλαδή εσυ αυτό ; Θέλω να πω και πως συνδέεται με την ζαλη που έχω και όλο αυτό που παθαίνω από το άγχος ;; Γιατί την «ντροπή» μετά την νιώθω αφού το πάθω όχι πριν.
γτ αυτος ειναι ο μηχανισμος του αγχους, αγχονωμαστε οταν δεν καταλαβαινουμε τι μας γινεται. Δεν καταλαβαινουμε τα συναισθηματα μας επειδη ειναι/ηταν σκεπασμενα απο ντροπη και σαν συνεπεια νοιωθουμε ανασφαλεια απο τον εαυτο μας.
Τελευταία με πιάνει ζαλάδα σε εμπορικό κέντρο ή σε πολυκατάστημα. Δεν ξέρω που οφείλεται. Ίσως στην ορθοστασία. Αλλά τελευταία δεν αισθάνομαι άνετα όταν είμαι με πολύ κόσμο σε διαδρόμους καταστήματος. Αισθάνομαι σαν να πέφτουν οι παλμοί μου. Σαν ένα βάρος. Όταν φεύγω από τέτοια μέρη είμαι καλύτερα.