Printable View
dimm, καλως ήρθες:)
οπως βλεπεις, ο καθενας θα σου πει κατι διαφορετικο.
Ο Dimitris1979 χρειαζονταν φαρμακευτικη αγωγη, αλλος με ψυχοθεραπεια, αλλος κ με τα δυο, αλλος θελει να το παλεψει μονος του....οποια λυση κ να σου προτεινει καποιος ομως νομιζω πώς ειναι μεσα απο τον ολοδικο του αγωνα ή προσπάθεια. Μεσα απο αυτην την ατομικη προσπαθεια νομιζω πώς βρισκουμε ο καθενας αυτο που μας καλυπτει περισσοτερο.
Όχι.Quote:
Originally posted by dimm
δηλαδή γίνεται να ξεπεράσεις την αγοραφοβία χωρίς να πάθεις έστω ένα πανικό στο δρόμο;
Κι αυτό είναι το καλό της υπόθεσης:)
Γιατί όταν θα τον πάθει κανείς, θα καταλάβει ακόμα μια φορά ότι δεν τον έβλαψε/πέθανε/τρέλανε, απλά τον ενόχλησε πάρα πολύ ακόμα μία φορά...
Dimm,
εκτός από αγωγή ακολουθείς κάποια άλλη θεραπεία παράλληλα;
Καλησπερα..
Θα συμφωνησω με την Σοφια.Ο καθενας θα σου πει εκεινο που εκανε και ενιωσε καλυτερα.
Αν με ρωτας εμενα δεν θα σου πω τα χαπια.Οσα και να παρεις,απλα θα νιωσεις καλα,αργοτερα τι γινεται;
Για μενα η καλυτερη λυση ειναι μεσα σου.Να τολμας να περπατησεις,να τολμας να εισαι αναμεσα τους.Να τολμας να πας μια βολτα..Θα παθεις και κριση πανικου και θα σε πιασει δειλια.Αυτα ειναι τα αποτελεσματα της φοβιας αυτης.Αν κλειδωσεις τον εαυτο σου μεσα,εχασες.Θελει προσπαθεια,πεισμα και δυναμη..Οσο για το χιουμορ συμφωνω.Οταν νιωσεις δυναμη θα αρχισεις να χλευαζεις την φοβια για να σε φοβηθει και εκεινη.Το γελιο ειναι καλος αμυντικος παραγοντας.Μπορεις να κανεις βολτα συντροφια με μουσικη..θα σε παιρνει αλλου για να μην σκεφτεσαι συνεχως οτι κατι θα σου συμβει.Κρατησε το μυαλο σου απασχολημενο να μην βρισκει ωρα να σκεφτεται παραλογα.Θελει αγωνα..και καλα κανεις να τον ξεκινησεις για να μην σε λυγισει το συναισθνμα του φοβου.Θα κανει καλο για αρχη μια συνομιλια με ψυχολογο..κι αν οχι εμεις ειμαστε εδω για συμπαρασταση.Γραφε οταν νιωθεις κατι αρνητικο.Να εισαι οσο πιο καλα μπορεις
Ευχαριστω
Παιδία παίρνω cymbalta και τώρα (λιγοτερο απο μήνα) risperdal σε πολυ μικρή δόση.Δεν βλέπω να με βοηθάει κανένα απο τα 2. Μάλλον πρέπει να σηκωθώ και να αρχίσω να περπατάω πολύ.Δέν κάνω τπτ άλλο άν και έχω πάει σε ψυχολόγο για 3 μήνες.Δέν θέλω να ακούσω για ψυχολόγο πάλι. Κουράστικα ρε παιδία 3 χρόνια.Αλλά απο την άλλη εκτός απο τα απαραίτητα δεν δοκίμασα ποτέ να προκαλέσω σοβαρά τον εαυτό μου και την αγοραφοβία.Ντρέπομαι που θα κάτσω στο πεζοδρόμιο ιδρωμένος και θα παίρνω ανάσες.Το φοβάμαι πολύ γιαυτό και με κάνει οτι θέλει.Alterego σε ευχαριστώ πάρα πολυ.
Δεν γνωριζω για φαρμακευτικες αγωγες..ξερω ομως οτι τα χαπια δεν ειναι η λυση.Οσο και να τα πινεις..
Πρεπει να προκαλεσεις τον εαυτο σου,να μπαινει στην πηγη του φοβου για να την καθαρισει.Το φοβασαι και ειναι λογικο..αλλα εσυ το αφηνεις,εσυ του δινεις τροφη να συνεχισει να υπαρχει.Θελει προσπαθεια και επιμονη.Θελει να κρατας το μυαλο σου καθαρο.Μην απελπιζεσαι..μπορει να παρει πολυ καιρο,σημασια εχει να βλεπεις αλλαγη και να κανεις μικρα βηματα καθημερινα.Θα νιωσεις παραξενα οταν καταλαβεις πως ολα αυτα ειναιμια ιδεα και ευτυχως θα υπαρξουν στιγμες που θα λυτρωνεσαι απο αυτην..Καληνυχτα και καλη δυναμη
Καλησπερα dimm. Το προβλημα που αναφερεις αντιμετωπιζεται πολυ καλα με τον συνδυασμο φαρμακευτικης αγωγης και ψυχοθεραπειας. Εχεις μιλησει γι αυτο με καποιον ψυχολογο?
Γνώμη μου πάντα ε...πρέπει να βρείς καλό ψυχολόγο για να σε κάνει καλα.Εγώ βρήκα μια άσχετη και μου φάγε τα λεφτά. Πλέον το σκέφτομαι και δύσκολα ξαναπάω κάπου.Οχι μόνο για μένα αλλά για οτιδήποτε τύχει.
Τι δε σου άρεσε dimm στην ψυχολόγο που πήγαινες;
Ρε συ τι να μου αρέσει και τι όχι.Δεν πάω να αγοράσω βάζο.Να γίνω καλά πάω και δεν έγινα.Απλά είναι τα πράγματα.Είχε και κάποιες μεθόδους ότι να ναι... ξέρω γώ.Τεσπά ίσως να μην ήμουν έτοιμος και γώ.Ποιος ξέρει.Αν και κανονικά πάω γιατρό - γίνομαι καλά.Αμα εξαρτιούνται όλα απο εμάς τότε να κάτσω σπίτι απλά.
παιδια τελικα θεραπευεται η διαταραχη πανικου η μια ζωη θα την εχουμε????δεν εχω ακουσει ακομα να εχει καπιος θεραπευτει πληρως...βασανιζομαι εδω κ 4 χρονια ελεος δεν αντεχω αλλο...τι φαρμακα τι ψυχοθεραπιες προσπαθειεα μεγαλη κ απο εμενα...μια ζωη απο μικρη θυμαμαι τον εαυτο μου ναχει διαφορες φοβιες κ μπολικο αγχος....τι θα κανω στεναχωριεμαι παρα πλυ ....θα παιρνω για παντα φαρμακα?γιατι κ αυτα εξαρτηση με δημιουργησαν κ δεν μπορω να τα διακοψω...τι φταιει τελικα....
Dimm,
δεν είπα ότι πας εκεί να την παντρευτείς!!:)
Σε ρώτησα τι δε σου άρεσε, όχι πάνω της, αλλά σε σχέση με τη θεραπεία.
Τι εννοείς ειχε κάποιες μεθόδους ότι να\'ναι;
Της το είχες πει ότι με τις μεθόδους της δε βλέπεις αποτέλεσμα;
Πόσο καιρό έκανες θεραπεία;
polina θεραπευεται εννοειτε.Αλλίως δέν κάνουμε τπτ.
Anwnimi κάθε ανθρωπος έχει το κουμπί του.Το να τραβάω λαστιχάκια που βάζω στον καρπό μου μπας και ξεχαστώ απο τα τόσα πράγματα που με βασάνιζαν τότε πόσο έξυπνο μπορεί να είναι.Τεσπά είναι μεγάλη και κουραστική κουβέντα τώρα αυτή. Οι περισσότεροι απλά δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Και δεν είναι δικά μου λόγια αυτά αλλά λόγια πολύ γνωστου ψυχιάτρου.Η θεραπία έγινε 3 μήνες.Οσο και προβλέπεται.Παραπάνω δέν βγαίνει και νόημα.Έμενα με πληρώνουν για να κάνω την δουλεία μου σωστά.Αν δέν δεί ο άλλος αποτέλεσμα δέν πληρώνομαι προφανώς.Οι ψυχολόγοι πάλι έχουν άλλη νοοτροπια.Χωρίς αποτέλεσμα πάλι πληρώνονται.
τοτε εγω γιατι δεν θεραπευομαι με τιποτα?????????θα το εχω μια ζωη???εχω απελπιστει τι να κανω:(
Δηλαδή dimm μάλλον έκανες συμπεριφορική θεραπεία; Κοίτα έχεις απόλυτο δίκιο, κάθε άνθρωπος έχει το κουμπί του και ενώ σε κάποιους (ή και στους περισσότερους δεν ξέρω) μπορεί να τους ταιριάζει και να έχει άμεσα αποτελέσματα η συμπεριφορική θεραπεία σε άλλους να μην κάνει τίποτα.
Θα συμφωνήσω εν μέρει στα υπόλοιπα που λες. Επειδή το αποτέλεσμα της δουλειάς που γίνεται με έναν ψυχολόγο εξαρτάται από πάαααρα πολλούς παράγοντες (επό εκείνον, από εμάς, από τη ψυχοθεραπευτική σχέση και από το είδος της θεραπείας) δεν είναι όπως τα μαθηματικά 1+1=2, οπότε δεν μπορεί εκείνος να σου δώσει κάποιος ένα σχεδιάγραμμα ή μία τελεσίδικη απόφαση ότι ναι, εγώ θα σε κάνω καλά. Πρόκειται για θεραπεία ψυχής και όχι για εργασία.
Αλλά θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι γενικά υπάρχει ένα χάος... Άλλοι δεν έχουν καν πτυχίο... Επιπλέον υπάρχουν τόσες διαφορετικές ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις και ο καθενας τους υπερασπίζεται με σθένος τη δική του ότι είναι Η καλύτερη! Και γιατί ο θεραπευόμενος θα πρέπει να μπει σε αυτό τον κυκεώνα και να ψάχνει τις διάφορες προσεγγίσεις και να διαλέξει; Σαν να λέμε ότι υπάρχει παθολόγος που θα σε θεραπεύσει με τον α τρόπο που διδάχθηκε και παθολόγο με τον β, γ, δ, τρόπο...Και άντε εσύ να ενημερωθείς και στη συνέχεια να διαλέξεις αλλά να σε τρώει και το άγχος αν διάλεξες τελικά τον τρόπο θεραπείας που σου ταιριάζει περισσότερο...
Νομίζω πως καλό ΄θα ήταν να υπήρχε μια συνεργασία μεταξύ ψυχοθεραπευτών διαφορετικών προσσεγγίσεων με στόχο την ολιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων ενός θεραπευομένου... Αλλά συγχώρεσέ με, μεγάλη κουβέντα άνοιξα και δεν ξέρω και κατά πόσο αυτός ο συνδυασμός θα ήταν εφικτός.
Σκέφτηκες να ακολουθήσεις άλλου είδους ψυχοθεραπεία;