Printable View
ρε παιδια ο αυτισμος δε γιατρευεται μπορει να καλυτερεύουν καποιοι οπου το εχουν κι αναλογα κι τη βαθμιδα που εχουν αυτισμου . δε μπορει να αλλαξει καποιος ξαφνικα γιατι εμινε μονος κι πρεπει να κανει μονος πλεον πραγματα να αυτο εξυπηρετηθεί δε αλλαζει αυτο ετσι και το εχεις ειναι για παντα αυτο πανω σου . δε ειν τεμπελια να αλλαξεις αν οι αλλοι δε σε βοηθαν κι να κανεις τα παντα οπως οι νευροτυπικοι.
Με τον ξάδερφο βλέπω μια παιδική συμπεριφορά σαν να βρίσκεται στο παιδικό δωμάτιο και να θέλει παιχνίδια και φροντίδα από τον πατέρα του, θέλει το χώρο αποκλειστικά δικό του , έχει ανάγκη από κάποιον άλλο να αναλάβει τις υποθέσεις του.
Για να βοηθηθεί ο ξάδερφος μπορείς να κάνεις μια συζήτηση μαζί του να μάθεις τι θα άλλαζε στη ζωή του αν ήταν πάλι παιδί, να πει τι θέλει να κάνει τώρα για να είναι ευτυχισμένος και πώς φαντάζεται τη ζωή του αργότερα μετα από 20 χρόνια, και πως θέλει να γεράσει... Αν πει κάτι που θα σε τρομάξει θα πρέπει να απευθυνθείτε σε ψυχολόγο.
Αν σε χάσει πρέπει να έχει κάποιον κοντά του , αν φύγεις καλό είναι να εξηγήσεις σε κάποιον τρίτο το πρόβλημα που έχει για να τον επιβλέπει διακριτικά η και να τον πληρώνεις για να τον στηρίζει ψυχολογικά χωρίς να το ξέρει, θα τον συστήσεις σαν δικό σου φίλο.
ΑΧΒΑΧ ΟΛΟΣΩΣΤΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΤΑ ΛΕς ΚΙ ΑΥΤΟς ΕΙΝ ΤΥΧΕΡΟς ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑ ΑΛΛΟΙ ΔΕ ΕΙΝ ΤΥΧΕΡΟΙ ΕΙΝ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΟΙ ΑΠ ΟΛΟΥς ΚΙ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΖΟΝΤΕ ΣΑ ΤΡΕΛΟΙ ΤΗς ΓΕΙΤΟΝΙΑς .
@Remedy Σίγουρα τα καταφέρνει στο εργασιακό. Σε αυτό συμβάλλουν πολλά. Είναι έξυπνος και γρήγορος και ταυτόχρονα λίγο μανιώδης και εσωστρεφης. Δηλαδή αν δεν έχει πχ οικογένεια, ή φίλους να βγει ή δεν κάνει κάτι άλλο η ποιότητα της δουλειάς του είναι πολύ καλή. Και βρίσκεται σε χώρο που αυτο φαίνεται. Ούτε πιστεύω ότι αν μείνει μόνος του θα αυτοκαταστραφεί ή θα βάλει φωτιά ξέρω γω. Έχω μια έγνοια σχεδόν σαν μαι γονιός του, να υπάρχει κάποιος για εκείνον.
Είπα στον ξάδερφο μου πως θα λείψω για 6 μηνες περίπου (ένα διδακτικό εξάμνο βασικά). Δεν το πήρε άσχημα αρχικά. Έχει κομματάκι μπλοκάρει όμως. Δεν μπορεί να το εκφράσει αλλά φαίνεται. Έχει γεμίσει 2 κάδους χαρτάκια ψιλοκομμένα (το κάνει όταν αγχώνεται) και έχει καταδαγκώσει τις μπλούζες του (το κάνει επίσης όταν αγχώνεται). Με ρώτησε αν θα έρχεται σπίτι μου τις Παρασκευές (είναι μια συνήθεια που είχαμε από πάντα) του είπα αυτό δεν γίνεται αλλά μπορούμε να το κάνουμε μέσω εφαρμογής και ανακουφίστηκε κάπως. Μου αγόρασε 2 ομπρέλες (πρέπει πάντα να έχω αναπληρωματική λέει) και ένα αδιάβροχο. Μου είπε είναι αδύνατον να με επισκέπεται γιατί βρέχει και όταν βρέχει δεν του αρέσει γιατί η βροχή τον ανατριχιάζει.
Κάτι ακόμα, του λέω "θα ρίχνει καρέκλες". Ξέρω ότι οι μεταφορές δεν πάνε καλά με το μυαλό του. Μου είπε ότι είναι αδύνατον να βρέχει καρέκλες, βρέχει βροχή.
ε, καλα σου ειπε... ειναι υπερβολικη εκφραση, ακομα κι αν δεν ειναι αυτιστικος, καποιος... πηγες γυρευοντας.Quote:
Originally Posted by Kalamaras
εκ πρωτης οψεως, καλα ακουγεται αυτη η εξελιξη.
οπως καταλαβαινω ειναι πολυ δεμενος με τις ρουτινες του. φροντισε να τηρησεις τα ραντεβου σας και κρατα μια κοντινη επαφη μεσω εφαρμογων, ωστε να μην του λειψεις τοσο.
ευχομαι να πανε ολα καλα.
Θα του λείψεις, όπως θα του λείψουν σίγουρα οι ρουτίνες σας, ακριβώς αυτό που ανέφερες με τις Παρασκευές. Θα μπορούσες να του εξηγήσεις ότι δεν θα αλλάξει ότι θα βλέπεστε τις Παρασκευές, μόνο που θα το κάνετε μέσω κάποιας εφαρμογής (είναι σε θέση να χειρίζεται p/c, κινητά κτλ αλήθεια;). Πολύ καλά καταλαβαίνω το δάγκωμα, ένα παιδί που γνώριζα έκανε το ίδιο με τα χέρια του όταν ήταν πολύ ενθουσιασμένο.
Φρόντισε η ρουτίνα της Παρασκευής να κρατηθεί με δική σου πρωτοβουλία, δηλαδή να συναντιέστε διαδικτυακά, οι ρουτίνες είναι κουβέρτα ασφαλείας για τα πρόσωπα στο φάσμα και αναγκαίες όπως ήδη θα γνωρίζεις.
Αυτό είναι χαρακτηριστικό στους ανθρώπους που είναι στον κύκλο των υποκειμένων στο φάσμα του αυτισμού, η διαρκής ανησυχία για το τι θα συμβεί μελλοντικά. Τι μπορεί να συμβεί, τι δε θα πάει καλά. Όπως είπες, διακατέχεσαι από το σύνδρομο του γονέα που δε θέλει να απομακρυνθούν οι νεοσσοί ακόμη κι αν πρέπει να γίνει. Έχεις κι εσύ ζωή, πρέπει να τη ζήσεις. Ποιο άλλο πρόσωπο θα μπορούσε να αναλάβει το ρόλο ενός κάποιου βαθμού επίβλεψης, δεν υπάρχουν άλλοι;
Επίσης, η δημιουργία κάποιων άλλων ρουτινών για εσάς τους δύο, σου βρήκα ένα άρθρο που μπορεί να σε βοηθήσει σε αυτό, με ποιον τρόπο μπορείς να τον εμπλέξεις σε μια τέτοια διαδικασία, όπως πχ θα ήταν οι "νέες Παρασκευές" σας.
https://upbility.gr/blogs/blog/dimio...ous-me-autismo
@ Ευχαριστώ, να σαι καλά
@WildHoney Είναι αστέρι με τους υπολογιστές. Κάθε φορά που καταστρέφω τον δικό μου αυτός μου σώζει την κατάσταση. Για τις Παρασκευές ακριβώς αυτό του είπα, θα μιλάμε με κάμερα και ήχο στον υπολογιστή. Βασικά οι Παρασκευές για μας είναι ταινία και φαγητό σε συγκεκριμένη ώρα. Τώρα για το δάγκωμα.. ελπίζω μην αρχίσει να δαγκώνει τα χέρια του ελλείψει εμού.
Δεν είμαι σίγουρος ότι υπάρχει άλλο άτομο και δεν ξέρω και αν θα τον δεχόταν. Θυμάμαι μια φορά είχε πει μια κοπέλα να έρθει μαζί μας για φαγητό την Παρασκευή. Εκείνος έκανε τον κλασικό του ήχο (που σημαίνει όχι) και της λέει: τις Παρασκευές συναντιέμαι με τον ξάδερφο μου. Αν θέλεις να έρθεις μαζί μας θα πρέπει να γίνει άλλη μερα και να μας έχεις ενημερώσει. Η κοπέλα επειδή τον ξέρει ναι μεν σκάλωσε αλλά οκ τέτοιος είναι θα σκέφτηκε.
Πολλές φορές δεν έχω κάνει πράγματα για μενα γιατί έδινα προτεραιότητα σε εκείνον. Δεν το μετανοιώνω. Είχα ένα ισχυρό ένστικτο να τον προστατεύω. Όταν κάνω παιδιά πιστεύω θα είναι κάτι αντίστοιχο. Αλλά ναι προσπαθώ να φτιάξω και εγώ την ζωή μου και ίσως αυτό γίνει στην Σκωτία.
Ωραίο το άρθρο θα το κοιτάξω.