Έχετε συζητήσει με το ψυχίατρο, την πιθανότητα να έχεις κατάθλιψη; Πολλά από αυτά που λες, τα είχα στην κατάθλιψη.
Printable View
Εχεις μεγσλο φορτιο κ σε εχει διαλυσει....με υπομονη θα φτιαξει....μην λες πως θα ζησω...το αυριο δεν το ξερει κανεις....θα ζηδεις κ θα τα καταφερεις...αλλα πρεπιε να πσρεις θεραπεια....μονη σου δεν γινετε στην αρχη.....κανε θπομονη...θα τα καταφερεις κ ολα θα περασπυν...
Καλά νιώθεις κενό κ στεναχωριέσαι αντί να χαίρεσαι που είσαι καλά άδειασες για να αδειάσεις σημαίνει ότι έδωσες μπράβο σου στο βουνό που είμαι εγώ 40 χρόνων οι νεότεροι σε 5 χρόνια δουλειάς αδειαζουνε μπράβο σου γτ έδωσες
Η ζέστη είναι ανυπόφορη.
Δυστυχώς δεν πεθαίνεις εύκολα από υψηλή θερμοκρασία, είμαστε καταδικασμένοι να υποφέρουμε. Δεν μπορούμε να κοιμηθούμε και να ξεκουραστούμε λογικό να έχουμε άγχος, πόνους και άλλα συμπτώματα.
Αν έχεις μόνο ανχος και όχι κατάθλιψη δεν υπάρχει λόγος να πάρεις αντικαταθλιπτικα.Μην ξεκινάς τα ζαναξ..έχει παραγίνει το κακό με αυτό το χάπι!Εξαντλησε κάθε φυσικη λύση,μόνο τότε να κοιτάξεις για χαπακωμα.Αν θελεις μπες στην ενότητα που αφορά εναλλακτικές/φυσικές θεραπείες!
Πρώτη συνεδρία με την ψυχοθεραπευτικά και μου είπε πως κουβαλάω μεγάλο φορτίο μέσα μου...όχι πως δεν το ήξερα δηλαδή... Αλλά είναι αλλιώς να σου το λένε. Εδώ που ζω έχουμε 44 βαθμούς από την άλλη, υποφέρω με τόση ζέστη... Τις προηγούμενες ημέρες ήμουν σχετικά καλύτερα, προσπαθούσα να μην κάνω αρνητικές σκέψεις...όμως η ζέστη δε βοηθάει, φοβάμαι ότι θα λιποθυμήσω κ θα είμαι μόνη μου. Επιπλέον το κακό στη δουλειά έχει παραγινει, εδώ κ μήνες θέλω να φύγω γιατί έχω ένα ολόκληρο μαγαζί μόνη μου με βασικό μισθό. Δεν υπάρχει άλλος υπάλληλος ούτε δυνατότητα για έξτρα χρήματα. Έχω κουραστεί. Καταλαβαίνω ότι και η δουλειά με επιβαρύνει, αλλά δεν ξέρω τι να κάνω
Αν σκοπεύεις να φύγεις, ψάξε πρώτα κάτι άλλο, να μην ταλαιπωρηθείς ψυχολογικά με την ανεργία.
Τουλάχιστον έχεις δροσιά στη δουλειά? Πριν περίπου ένα χρόνο και εγώ δεν άντεξα και έφυγα, πέρασε το καλοκαίρι με άγχος και η ζεστή έκανε πολύ δύσκολη την αναζήτηση εργασίας. Το φθινόπωρο βρήκα και ήταν καλά... Τώρα όμως που έφτασε ο καύσωνας οριακά κάνω υπομονή, αν λιποθυμήσω θα γίνω ρεζίλι στους συναδέλφους αλλά και ο ιδρώτας δεν παλεύεται πάω σπίτι και δεν μπορώ να συνέλθω. πάω για δουλειά και φοβάμαι πως δεν θα αντέξω τη ζέστη και θα τα παρατήσω, θα σηκωθώ να φύγω ξαφνικά, με πιάνει δύσπνοια πριν μπω ακόμα στο κτήριο...
Με την μικρή εμπειρία που απέκτησα νομίζω πως η θερμοκρασία στην εργασία είναι το νούμερο ένα κριτήριο, τα λεφτά και τα ένσημα έρχονται δεύτερα , και έπονται το ωράριο, οι ευθύνες και οι συνάδελφοι.
Στη δουλειά έχω κλιματιστικό και είμαι μόνη μου αλλά με πιάνει θολούρα στα μάτια και μετά αγχώνομαι φουλ ότι θα ζαλιστώ θα πέσω κάτω και είμαι μόνη μου. Παιδιά τι γίνεται; Μερα παρά μέρα έτσι θα είναι η ζωή; Έχω τρελαθεί δεν αντέχω άλλο θέλω να ανοίξω την πόρτα και να φύγω και είμαι στη δουλειά τώρα και υποφέρω
Εγώ θα έλεγα πως είναι απλά συμπτώματα που βασανίσουν αρκετό κόσμο. Δεν πέφτεις τόσο εύκολα.
Η θολούρα και η ζαλάδα συμβεί συχνά όταν κάνουμε κάποια κίνηση, να σηκωθούμε, να σκύψουμε. Αν είμαστε ακίνητοι, όρθιοι.
Αν κάνουμε εξετάσεις και είναι φυσιολογικά τότε πρέπει να κάνουμε υπομονή. Ζεστή είναι θα περάσει δύσκολα το καλοκαίρι.
Δεν αντέχω άλλο να ζω έτσι. Έχω κουραστεί. Είμαι μόνο 30. Κ απο όταν μπήκε αυτή η χρονιά όλα μου πάνε στραβά, όλο κάτι εχω, δεν μπορώ να ηρεμήσω. Οι ζαλαδες δε με αφήνουν. Λίγες ώρες είμαι καλά και πάλι τα ίδια. Παθολογικά δε βρίσκουν κάτι. Κ εγώ αντί να ηρεμήσω και να σκεφτώ αυτό που μου είπαν τόσοι γιατροί οτι δηλαδή είναι ψυχολογικό, σκέφτομαι ότι μπορεί να είναι κάτι πολύ σοβαρό που δε το βρίσκουν....
Όλη μου η ζωή δε μου αρέσει. Και είναι βαρύ αυτο που λέω. Δε μπορώ εύκολα να αντλήσω χαρά στην καθημερινότητα. Έχω μικρές πολύ μικρές στιγμές χαρούμενες που μετά εξαφανίζονται. Κ το πρόβλημα είναι ότι με όσους ανθρώπους μιλάω στη δουλειά, αισθάνονται παρόμοια. Εγώ αυτό το βλέπω για κατάθλιψη.
Η δουλειά μου ναι δε με ικανοποιεί. Βασικός μισθός για άπειρες αρμοδιότητες...ψάχνω να φύγω... Αλλά επαρχία εδώ. Δύσκολα. Θα ήθελα ιδανικά κάτι με τηλεργασια, από το σπίτι. Να μην έχω να κάνω με εξυοηρετηση πελατών και να τους ακούω όλη μέρα.. κάθονται στο κατάστημα και μου πιάνουν κουβέντα, λένε τον πόνο τους..χωρίς να γνωριζόμαστε. Ο ένας μετά τον άλλον. Κ έχω τα δικά μου, δεν τους αντέχω
Αν δεν σου ταιριάζει η δουλειά, πρέπει να την αλλάξεις. Δεν είναι εύκολη η εξυπηρέτηση πελατών. Εμένα μου άρεσε να την κάνω αλλά όταν την παράτησα και βρήκα κάτι διαφορετικό που δεν έχει να κάνει με πελάτες, διαπίστωσα πόσο ξένοιαστη είναι η εργασία. Αν δουλεύεις ως εργάτης χωρίς ευθύνη και χωρίς να υποκρινεσαι ,η να έχει πάντα ο πελάτης δίκιο, φτιάχνει και η ψυχολογία σου, μπορεί να έχεις και περισσότερους συναδέλφους σε μια βιομηχανία.