Το έδειξε 5 παρά το πρωί και έλεγα να το ποστάρω αλλά με πρόλαβες...Δεν κοιμόσουν?...Εγω δεν κοιμάμαι τα βράδια...6 η ωρα πέφτω κρεββάτι.Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
Διαφορετικές εκτελέσεις...Ο Περρής βγάζει περισσότερο πόνο/παράπονο.
Printable View
Το έδειξε 5 παρά το πρωί και έλεγα να το ποστάρω αλλά με πρόλαβες...Δεν κοιμόσουν?...Εγω δεν κοιμάμαι τα βράδια...6 η ωρα πέφτω κρεββάτι.Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
Διαφορετικές εκτελέσεις...Ο Περρής βγάζει περισσότερο πόνο/παράπονο.
Εγώ ξύπνησα να πιω νερό και να καπνίσω ένα τσιγάρο -πάντα ξυπνάω κάποια ώρα και το κάνω αυτό- και έτυχε στο σαλόνι να ήταν ανοιχτή η τηλεόραση και το άκουσα και το θυμήθηκα. Αλλά μου ταιριάζει.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Ισως εσύ ταυτίζεσαι περισσότερο με τον Περρή επειδή είναι άντρας, λογικό. Ειδές σε πρόλαβα μα τι συγκυρία ε
Ξύπνησα πέντε το πρωί
και με κομμένη αναπνοή...
Εσύ είσαι το τυχερό μου αστέρι
Όλη η φύση κι ο κόσμος το ξέρει
σαν μας βλέπουν μαζί αγκαλιά.
Η μοίρα μου μ’ έστειλε στα βηματά σου.
Ζω μονάχα για να `μαι κοντά σου,
ν’ αναπνέω, να νιώθω ζωή.
Δικά σου όλα τ’ άνθη που βλέπω στους δρόμους.
Δικά σου τα γλυκά πρωινά αυτού του κόσμου.
Για σένα είναι η πρώτη βροχή του χειμώνα.
Για σένα ανθίζουνε κόκκινα ρόδα.
Για σένα.
HarleyQuinn, λατρεύω αυτό το τραγούδι! ♥
Οι στίχοι που εκφράζουν εμένα τώρα είναι αυτοί:
"Για Θεσσαλονίκη - Αθήνα
όλοι οι δρόμοι γράφουνε γύρνα,
γύρνα και θα βάλω στα λάθη φωτιά"...
Υπέροχο τραγούδι Κύκνε και ειδικά εκεί που λέει
"Δε μου έδωσες το χρόνο, να σου πω δυο λόγια μόνο, και είχα το δικαίωμα αυτό"
Νομίζω σου ταιριάζει τέλεια... Πολύ ωραίο τραγούδι!
Ναι, κι αυτός ο στίχος είναι πολύ όμορφος και ταιριαστός...Quote:
Originally Posted by HarleyQuinn
Δίχως ετικέτες και τιμές ότι πάρεις
έχει πάντα η νύχτα ότι θες και γουστάρεις
έλα να μοιράσουμε ποτό και παρέα
φως δεν έχει γύρω αρκετό μα είναι ωραία
Εκεί που μου πάνε ποτέ μου να μην πάω
εκεί που λέγανε ποτέ μην ακουμπάω
Στα σκουπίδια,
εκεί έχω κάνει τα καλύτερα ταξίδια
εκεί με κέρασαν καπνό, φιλιά και ξίδια
όταν χαρμάνιαζε μονάχη η καρδιά
Στα σκουπίδια,
βρήκα διαμάντια που οι άλλοι είχαν πετάξει
φίλους και έρωτες που χρόνια είχα ψάξει
μες στα σκουπίδια ήταν όλοι τελικά
εκεί συχνάζουν τα καλύτερα παιδιά.
Δε φοράει μάσκα εδώ κάνεις, στις ουλές του
και πληρώνει πάντα μετρητοίς τις ζημιές του
κοίτα που βρεθήκαμε κι εμείς εδώ μέσα
θέλει κόπο να μην λερωθείς, θέλει μπέσα.
Εκεί που μου πάνε ποτέ μου να μην πάω
εκεί που λέγανε ποτέ μην ακουμπάω
Στα σκουπίδια,
εκεί έχω κάνει τα καλύτερα ταξίδια
εκεί με κέρασαν καπνό, φιλιά και ξίδια
όταν χαρμάνιαζε μονάχη η καρδιά
Στα σκουπίδια,
βρήκα διαμάντια που οι άλλοι είχαν πετάξει
φίλους και έρωτες που χρόνια είχα ψάξει
μες στα σκουπίδια ήταν όλοι τελικά
εκεί συχνάζουν τα καλύτερα παιδιά.
Αφιερωμένο στην ψυχιατρική κλινική μου.
Κάπου κάπου να μου γράφεις και μια κάρτα,
το παρόν ποτέ δεν είναι αρκετό...
Πριν τελειώσουμε, τελειώνει η τηλεκάρτα
δεν προφταίνω να σου πω πως σ' αγαπώ...
Δως μου φωτιά,
το θάνατο ν' ανάψω...
Δως μου φωτιά,
το θάνατο να πιω...
θέλω κάποιον να με σύρει
σέ ένα μέλλον λευκό
Σε διαβάζω λίγο ντάουν και αν θες και νομίζεις ότι θα σε βοηθήσει, στείλε μήνυμα. Δε μου αρέσει να βλέπω τόσο ωραία τυπάκια σαν εσένα να ζορίζονται, αλλά είναι στο πρόγραμμα, "θα περάσει κε αφτό" που έγραφε ο Μποστ.Quote:
Originally Posted by user
μερσί για το ωραία τυπάκια :rolleyes:
αυτό το τραγούδι όμως είναι αυτό που με εκφράζει τώρα.
Θέλω κάποιον να με σύρει
σε ένα μέλλον λευκό
Να μπορώ να πω φοβάμαι
μες τον πανικό κι εγώ
Έχω κουραστεί να ‘μαι η δυνατή
Έχω κουραστεί
να περιμένουν από μένα όλοι να ‘μαι η σωστή
(Τι να μπει σε μια βαλίτσα πρώτα πρώτα)
(ποιο κομμάτι ποια στιγμή μου να χωρέσει)
Μου ‘χει λείψει κατά βάθος
να μπορώ και να ‘μαι λάθος
Kάποιος να με ξεκουράσει
αν σκοντάψω να με πιάσει
Kάποιος να μου πει πως ξέρει
Ο καιρός τι θα μας φέρει
Να μ αφήσει να τρομάξω
Μ΄ όσα άγνωστα κοιτάξω
Θέλω κάποιον να με σύρει
Σ ένα μέλλον λευκό
Να μου κάνει το χατίρι
Στη σκιά του να κρυφτώ
Έχω κουραστεί να ‘μαι η δυνατή
Έχω κουραστεί
να περιμένουν από μένα όλοι να ‘μαι η σωστή
(ποιες κουβέντες ποια σωστά και πόσα λάθη)
(Την παλιά ζωή ποια νέα θα φορέσει)
Θέλω να ‘μαι ένα κορίτσι
που μπορεί και να γλιστρήσει
Που μπορεί να αμφιβάλει
ο καιρός που θα τη βγάλει
Που μπορεί να μη προσέχει
Απαντήσεις να μην έχει
Που μπορεί απλώς να θέλει
να ‘ναι ελεύθερη εν τέλει
Κι όμως φεύγω για πάντα
Τώρα
Φεύγω
σε αφτό που έγραψε ο Μποστ θα απαντούσα αναλόγως. :D
-απαισιόδοξα
What I 've felt,
what I' ve known
never shined through in what I' ve shown...
Never free,
never me
so I dub thee unforgiven...
Δε θέλω τα πράσινα ούτε τα μπεζ
Θέλω τα ίδια που φόραγες χθες
Δε θέλω τα κόκκινα ούτε τα ροζ
Το ξέρεις πως πεθαίνω με τα πρόστυχα τα μαύρα τα εσώρουχά σου
Που με φέρνουν πιο κοντά σου
Δε γουστάρω κυριλέ
Μα τα πρόστυχα τα μαύρα τα εσώρουχα σου.