είμαι συχνά στο κρεβάτι δε μπορώ να σηκωθώ έκλαιγα στα μαξιλάρια όλο θρηνω εσύ πως εισαι τι αισθανεσαιQuote:
Originally Posted by Remedy
Printable View
είμαι συχνά στο κρεβάτι δε μπορώ να σηκωθώ έκλαιγα στα μαξιλάρια όλο θρηνω εσύ πως εισαι τι αισθανεσαιQuote:
Originally Posted by Remedy
Σε καταλαβαίνω. Περνάω παρόμοια φάση με σένα τώρα που έχει και κάμποσα «εξτραδάκια» παραπάνω τα οποία μου καθιστούν τα του χωρισμού τριτοτέταρτο πρόβλημα μη σου πω.. Αυτό που σου συμβαίνει είναι ότι «μιλάει η ψυχούλα» από όλο αυτό που περνάς και «εκτονώνει πράγματα» που έχει να βγάλει, είτε προς την κατεύθυνση των (χίλιων δυο πιθανών..) σωματικών συμπτωμάτων, είτε προς την κατεύθυνση της ίδιας της ψυχολογικής επιβάρυνσης. Δώσε χρόνο κι άστο να φύγει από μέσα, να εκτονωθεί. Μην ανησυχήσεις ότι κάτι κακό θα σου συμβεί. Και ρίξε όσο μπορείς το βάρος στο «εδώ και τώρα». Στο να μπορείς να αποδεχθείς ότι αυτά είναι τα νέα δεδομένα και ότι αυτά έχεις για να προχωρήσεις. Για την ώρα τουλάχιστον. Αύριο μεθαύριο μπορεί να αλλάξουν, να βελτιωθούν. Τα «συμπτώματα εκτόνωσης» σίγουρα θα αλλάξουν, θα ξεθυμάνουν σιγά σιγά. Και όσο μπορείς κάνε πράγματα, κράτα τον εαυτό σου απασχολημένο, μην ξεμείνεις βαλτωμένη στο φαύλο κύκλο του προβλήματος, προσπάθησε (όσο μπορείς) να κάνεις εργασιοθεραπεία. Λειτουργεί και σαν αντιπερισπασμός και σαν ψυχολογική εκτόνωση αυτό. Καλή δύναμη σου εύχομαι. Κάνε κουράγιο, μην το βάζεις κάτω..
όταν το άγχος χτυπάει κόκκινο και όταν η αγωνία γίνεται αγωνία ζωής και θανάτου τότε ναι μπορούν να πονούν και τα μάτια ....
απίστευτο πονάνε τα μάτια χωρίς να έχουν τίποτα το παθολοgiko...
πρέπει να είδες πολλά που δεν σου άρεσαν και δεν μπορείς να τα δεχτείς για αυτό πονάνε τα μάτια σου...
είναι και αυτό μία ερμηνεία...
πότε πιστεύεις ότι αν αγχώθηκες για πρώτη φορά?
Προσπαθώ να μαι καλά αλλά είναι ώρες ώρες που βάλτων πάρα πολύ και γενικά δε μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν γενικά.
Ανά πάσα στιγμή μπορεί ένας ένας άντρας να σου πει ότι θα φύγει ακόμη Κ άντρας σου να ναι Κ να έχετε περάσει πολλά μαζί θα σου πει φεύγω σε αφήνω πίσω βγαλτα πέρα μόνη σου
.
Πρέπει να κάνεις θεραπεία με σκοπό να είσαι αυτόνομη και να δουλεύεις ώστε να ξεχνάς τα άσχημα και να είσαι ανεξάρτητη
Είμαι έτσι από τότε που χώρισα αισθάνθηκα ότι θα μείνω μόνη Κ έμεινα μονη
Είχα γάμο Κ χωρισα μια μερα όλα διαλύθηκαν μια μερα ξαφνικά τελείωσαν ολα
Quote:
Originally Posted by Danay1997athens1987
ειμαι μια χαρα! μου πηρε 1-2 χρονια να ηρεμησω εντελως, αλλα προχωρησα μετα, εκανα κι αλλη ωραια γνωριμια και εγινα ευτυχισμενη.Quote:
Originally Posted by Danay1997athens1987
η ζωη δεν σταματαει σε εναν χωρισμο, εκτος αν παραιτηθουμε και την σταματησουμε μονοι μας.
και ενας αντρας μπορει να πει οτι φευγει, και μια γυναικα μπορει να πει οτι φευγει. η ζωη δεν σταματαει εκει.
ενας ανθρωπος, ανδρας η γυναικα που δεν θελει να ειναι διπλα μας , χαρη μας κανει να φευγει να πηγαινει στο καλο, για να μην μας τρωει την ζωη!
σχεση με το ζορι δεν εχει νοημα να υπαρχει. χιλιες φορες να παει κανεις παρακατω, ακομα και μονος του να κατσει οσο χρειαστει, απο το να διπλα σε εναν ανθρωπο που δεν τον θελει, αρκετα.
η γνωμη μου ειναι να κανεις συνεδριες με ψυχοθεραπευτη, παραλληλα με την αγωγη σου, για να μπορεσεις να το διαχειριστεις.
Παρεμενω συνέχεια ξαπλωμένη και διάβαζα ίντερνετ.περναω πολύ δύσκολα ποια είναι η μόνη λύση?
Η μονη λυση ειναι να συνειδητοποιήσεις οτι η ζωη δεν τελειωνει επειδη καποιος προδωσε την εμπιστοσυνη σου. Το οτι δυσκολευεσαι να εμπιστευτεις ειναι απολυτως λογικό. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι ολοι θα σε προδωσουν. Στην πραγματικοτητα, ειναι μια μειονοτητα ανδρων (και γυναικων ομως) που ξαφνικα μια μερα, σηκωνονται και φευγουν...Quote:
Originally Posted by Danay1997athens1987