Printable View
Το ίδιο φαντάζομαι συμβαίνει στους περισσότερους από εμάς. Τα συμπτώματα είναι στο φουλ όταν είμαστε πιεσμένοι. Επίσης όταν είμαι για παράδειγμα άρρωστη (ιώσεις κλπ) δεν έχω σχεδόν καθόλου συμπτώματα. Πιθανόν γιατί το μυαλό μου είναι εκεί. Τα τελευταία 2 χρόνια είμαι συνεχώς στο τρέξιμο με πολύ ανχος, οπότε γίνεται χαμός και τρέχω στους γιατρούς.Quote:
Originally Posted by Babis1974
Να εχεις αγχος ειναι φυσιολογικο. Μη φυσιολογικο ειναι οταν εχεις αγχος που δεν ξερεις απο που ερχεται.Quote:
Originally Posted by Tania123
Από ένα σημείο και μετά όμως η κατάσταση γίνεται ανεξέλεγκτη δυστυχώς και αρχίζει να συμβαίνει και αυτ6που λες. Να αγχώνεσαι και για το πιο απλό πράγμα χωρίς προφανή λόγο.Quote:
Originally Posted by axl100
Θα σου πω εγω τον λογο, οταν κοροίδευεις τον εαυτο σου επανειλλημενα χανεις εμπιστοσυνη στον εαυτο σου και την κριση σου.Quote:
Originally Posted by Tania123
Σε ευχαριστώ για τη διαπίστωση απλά δεν νομίζω ότι μου δίνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα αυτή τη στιγμή. Σε γενικό και αόριστο πλαίσιο ξέρω και εγώ πολύ καλά τι μου συμβαίνει.Quote:
Originally Posted by axl100
Είμαι 30 πλέον έχω διάγνωση με γαδ και που κ που καταθλίψεις απ τα 20. Με θυμάμαι από μικρή ντροπαλή αντικοινωνική . Μεγαλώνοντας έγινα το αντίθετο ,2 χρόνια ήμουν σε θεραπεία με σιπραλεξ κ με ψυχολόγο μαζί δούλευα πέρα απ τον γιατρό. Έτυχε κ με πιάσαν. Δεν ένιωθα άγχος δεν ένιωθα να υπάρχει τπτ από γαδ στη ζωή μ συνέχιζα τη σχολή τελείωσα πηρα πτυχίο έκοψα τα χάπια. Τρία χρόνια μετά άρχισαν όλα ξανά .. μόλις η ζωή μου τα έφερε αλλιώς δεν έβρισκα δουλειά έφτασα 27 μετακόμισα ήδη μετά το πτυχίο στην πόλη μου . Τόσο αντεξα τρία χρόνια για να επανέλθουν ταχυκαρδίες άγχη κρίσεις κατάθλιψη κ ότι έχει ο καθένας με τη γαδ. Ξανά χάπια, ξανά ψυχολόγος. Αλλάζω τη ζωή μου όσο μπορώ κ μειώνονται τα συμπτώματα της κατάθλιψης κ της γαδ. Μέχρι που έκοψα πέρσι ξανά τα αντικαταθληπτικα. Αυτό ήταν νομίζω και το τέλος μ. Αυτό νομίζω υπήρχε από πάντα , θα έχει υφέσεις κ εξάρσεις ανάλογα με τη ζωή έτσι τουλάχιστον μου είπε ο ψυχιατρος. Πλέον δεν βρίσκω αντικαταθληπτικο που να με στρώσει κ η ζωή μου έγινε απαίσια από αρρώστιες ανεργία φιλίες μοναξιά κ εξάρτηση από ζαναξ τα οποία αντικαθιστω σταδιακά κ υποφέρω . Όποτε το πρώτο είναι να αποδεχτείς ότι μάλλον θα υπάρχει για πάντα γαδ αλλά αν η ζωή σου είναι καλύτερη η μπορείς να τη κανείς εσυ καλύτερη δε θα ναι έντονη κ προβληματική . Επόμενη επιλογή είναι συνεδρίες κ φάρμακα . Μόνο τότε ήμουν καλά . Ίσως αν καταφέρω να φύγω μια μέρα απ την ουσιοεξαρτηση και βρω ξανά τον εαυτό μοτ να μην υπάρχει γαδ!
Kαι εγώ μια από τα ίδια είμαι, εθισμένος στο ζαναξ και με αγχοος, κρίσεις κ.λ.π., ελπίζω κάποια στιγμή να το ξεπεράσεις.Quote:
Originally Posted by alexia94
Ζαναξ παίρνεις ακόμη; Και αν ναι πόσο;
Το σιπραλεξ τόσο πολύ σε είχε βοηθήσει;
Ναι σε μια φίλη μου με τη λήψη ενός αντικαταθλιπτικού της έφυγαν όλα σε 2 μήνες με μια καλή δοσούλα όπως είπε ένας ψυχίατρος όταν του είπε τα φάρμακα που έπαιρνε τακτικά συν το αντικταθλιπτικό που πρόσθεσε μόνη της γιατί μόνο με τα τακτικά φάρμακα της δεν έβρισκε σωτηρία.
Ειμαι 50 ...απο τα 19 επεσε σε κρισεις γαδ...τοτε δεν ξεραν τι ειναξ η γαδ....απο τα 19 μεχρι τα 40 εκανα τρεξιμο 10 χιλ καθε μερα για να αντεξω....αντεχα...στα 40 κατα τυχη πηρα αντικαταθλιπτικα...με επιασαν κ ολα καλα ....σημερα στα 50 εχω ξεκινησει παλι μετα απο μια διακοπη 3 ετων....κ τωρα δεν με πιανουν.....ΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ...αλλαξε η ζωη ολων προς το χειροτερο ...δεν ζουμε δεν γελαμε ....δεν γλενταμε...μονο ζορια κ υποχρεωσεις
....οποτε μαλλον η γαδ θα κανει παρτυ ..σε ολους....εγω κανω παλι τρεξιμο ...βοηθαει να βγαλω την μερα παρεα με τα αντικαταθλιτπτικα κ σοβαρη διαιτα...κομενοι καφεδες ...αλκοολ οποτε πινω με παρεα βγαινει ξυνο ....οποτε διατροφη οχι καφεδες οχι αλκοολ ν πολυ γυμναστικη....την αγαπη μου σε ολους που τραβανε ο
Το λουκι τους....
Τελικά όλα είναι θέμα αλλαγών κ πίεσης.εγω έφυγα από το πατρικό μετά από πολλά χρόνια κ συζω Μ ένα παιδί.φυσικα τα συμπτώματα άρχισαν να εμφανίζονται πάλι.ταχυκαρδια ,ανησυχία πόνοι στομαχικοι κ ναυτία.υπαρχουν στιγμές που θέλω να τρέξω σα μικρό πίσω στη φωλιά μου όπως λέω εγώ.δυστυχως εγώ είμαι από τους ανθρώπους που δεν μπορώ να διαχειριστώ εύκολα τις αλλαγές.μπλοκαρω και η αγχωδης κατάθλιψη εμφανίζεται ξανά.ενας διαρκής αγώνας είτε για θετικές αλλαγές είτε όχι
Ανά διαστήματα με αντικαταθλιπτικα αλλά κυρίως με xanax...το έχω πάρει απόφαση πια και την βγάζω ετσι. Sad but trueQuote:
Originally Posted by Babis1974
Καλημέρα.εγω παίρνω λεξοτανιλ αλλά δε με πιάνουν αμέσως μετά από αρκετή ώρα ηρεμώ.τα έχει συνηθίσει ο οργανισμός?
Θεωρώ πως η φαρμακευτική αγωγή είναι σωτήρια κι αυτό δεν είναι κακό.
αν περισσότερο καλό κάνει παρά κακό,γιατί όχι; επειδή υπάρχει το στίγμα; δεν το θέλουμε το στίγμα. η αξιοπρεπής διαβίωση και η ποιοτητα ζωής είναι δικαίωμα.
εγώ δεν έχω διαγνωστεί αλλά μάλλον κατα κει με κόβω.
Είναι σημάδι ανοχής στο φάρμακο αυτό, κανονικά σε πιάνει στο 20λεπτο εμένα τώρα κάνει 1 ώρα, προσπάθησε κάποιες μέρες να κάνεις αποχή και μην πίνεις καθόλου αλκοόλ.Quote:
Originally Posted by ireneandria
Το καταλαβαίνω αλλά είμαι στη φάση που πρέπει να ξεκινήσω αγωγή ξανά.μετα από τόσα χρόνια πλέον καταλαβαίνω τον εαυτό μου και δεν μπορώ χωρίς ηρεμιστικό μέχρι να με δει ο γιατρός αύριο και να δούμε τι θα μου δώσει.Quote:
Originally Posted by kriti28