Originally Posted by
Remedy
συμφωνω σε ολα με τον θανο.
ενας ασθενης με κατι τοσο σοβαρο, ξερει τι εχει. καποιος που ειναι κοντινος του και τον ξερει καλα, μπορει να καταλαβει αν θελει να το συζητατε ανοιχτα η να κανετε οτι δεν ειναι κατι τοσο σοβαρο...
ακολουθηστε την δικη του επιθυμια. αφηστε τον να σας κατευθυνει στο τι θελει να ξερει και τι θελει να γινει.
καποιες φορες, μπορει να ρωταει να μαθει τι ακριβως εχει, αλλα καποιος που τον ξερει καλα, ΞΕΡΕΙ και οτι ηδη γνωριζει και οτι ΔΕΝ θελει να το ακουσει. θελει να του το αρνουνται. δυστυχως ειναι ΤΟΣΟ πολυπλοκα τα πραγματα. ενσυναισθηση χρειαζεται και να το διαχειριστει καποιος που τον καταλαβαινει πραγματικα.
οσον αφορα τις θεραπειες, πρεπει να αποφασισετε σε στενη συνεργασια με τον θεραποντα γιατρο. δεν ειναι μονο το θεμα του αν εχει νοημα να ταλαιπωρηθει εφοσον ειναι θεμα χρονου, αλλα και το τι ποιοτητα ζωης θα εχει αν δεν κανει τις θεραπειες...
οσον αφορα το διαστημα επιβιωσης, να ξερεις οτι συνηθως οι γιατροι τα λενε πιο δυσοιωνα απ οτι ειναι.
σε καθε περιπτωση , καποια στιγμη θα καταληξει, οποτε για μενα το σημαντικο ειναι να επικεντρωνεται κανεις στην ποιοτητα ζωης και στην εξαλειψη του πονου...
καλη σας δυναμη.