Originally Posted by
ioannis2
Δεν μπορείς να συμβιβαστείς αν αναλογιστείς πόσα δημιουργικά για σένα έχασες όσο καιρό βασανιζόσουν με τις εμμονές. Διότι η σκέψη απορροφάται από τις εμμονές και δεν μπορεί να γεννήσει, να πλάσει και να εφαρμόσει στην πράξη δημιουργικές σκέψεις. Έτσι, μετά από χρόναι θα αναλογίζεσαι τη ζημιά που σου άφησε, δηλαδή που σε άφησε πίσω στη ζωή ή σε πλευρές της, αυτό που λες πως έγινε βίωμα που δεν ξεριζώνεται. Τα φάρμακα καταλαγιάζουν το νου για να μπορέσει να σκέφτεται δημιουργικά, όμως δεν αλλάζουν τη σκέψη, απλά της δίνουν την ευκαιρία να βρει και να αποβάλει τις διαστρεβλωμένες σκέψεις και να σκεφτεί δημιουργικά.