Αγωγή (ψυχίατρος) και ψυχοθεραπεία θα ήταν μια αρχή.. Ο συνδυασμός ίσως βοηθήσει.
Να βάλεις σιγά σιγά και ένα χόμπι στη ζωή σου. Υπάρχει κάτι που να σου αρέσει;
Printable View
Αγωγή (ψυχίατρος) και ψυχοθεραπεία θα ήταν μια αρχή.. Ο συνδυασμός ίσως βοηθήσει.
Να βάλεις σιγά σιγά και ένα χόμπι στη ζωή σου. Υπάρχει κάτι που να σου αρέσει;
Στο τίντερ και στις εφαρμογές γνωριμιών, η αναλογία ανδρών-γυναικών είναι 4 προς 1. Οι άνδρες είναι αυτοί που έχουν πρόβλημα να βρουν γυναίκα, όχι το αντίστροφο. Στο τίντερ συνήθως πάνε άνδρες απελπισμένοι, απογοητευμένοι που έχουν χρόνια να κάνουν σχέση και προφανώς δεν είναι οι ίδιοι "κελεπούρια" για να ψάχνουν γυναίκα μέσω εφαρμογών.
Συνεπώς, δεν είναι ο λόγος που σε απέρριψαν η εξωτερική σου εμφάνιση. Τα σκαμπανευάσματα αυτά είναι χαρακτηριστικά συγκεκριμένων ασθενειών. Άλλοτε ο ασθενής αισθάνεται "σκουπίδι" κι άλλοτε "ο τελευταίος αληθινός άνθρωπος που απέμεινε στη γη". Οπότε με τα κλασικά κλισέ "να αγαπάς τον εαυτό σου", "να έχεις αυτοπεποίθηση" κλπ, δεν πείθεσαι.
Κορίτσι μου, επειδή σε διαβάζω και αισθάνομαι ότι "λιώνεις", αν έχεις τη δυνατότητα, πήγαινε και σε έναν δεύτερο ψυχίατρο με εξειδίκευση στην πάθησή σου, να πάρεις και μια δεύτερη γνώμη. Δε σου λέω προς θεού να κόψεις με τον ψυχίατρο που σε παρακολουθεί ήδη. Σου λέω να πάρεις και τη γνώμη ενός δεύτερου. Αν θες φυσικά. Το να βρεις φίλους και παρέες είναι εντελώς δευτερεύον.
Ξέρουν οι γονείς σου που μένουν μαζί σου αυτά τα συναισθηματικά κενά που νιώθεις; Πώς σε αντιμετωπίζουν, σου φέρονται καλά, σε προσέχουν να μην εκτεθείς σε κάποιον κίνδυνο;
Οι περισσότεροι άντρες που είναι στο τιντερ είναι απελπισμένοι.. Ενώ αυτό δεν ισχύει για τις γυναίκες που μπαίνουν εκεί έτσι; Ενθαρρυντικά τα λόγια σου και καθόλου προσβλητικά.
Αναρωτιέμαι όμως. Ένας άνθρωπος που κάνει συνέχεια προφίλ και έχει ενεργά δύο προφίλ ταυτόχρονα σε ένα φορουμ ψυχολογίας, τι είδους άνθρωπος είναι;
Πέτα ρε μλκ την Πατριαρχία από πάνω σου. Με γαμ'νε οι άντρες άρα αξίζω σαν γυναίκα.
Αξίζεις επειδή είσαι γυναίκα κι ας μην καλύπτεις κανένα στάνταρ της πατριαρχίας και του καπιταλισμού.
Άντε ξύπνα!
Oxi κ;νεβας δεν με ήθελε δεν κάνω πλάκα
ήθελε ένας τελικά να βρεθούμε. Πήγα χωρίς να ξέρω τίποτα για εκεινον. δεν πήγε καλά για εμένα (αυτή τη φορά όχι εξαιτίας του, εγώ είμαι άχρηστη σε όλα), εκείνος είπε ότι του άρεσε, εγώ είπα ψέματα πως κι εγώ τα κατάφερα, γιατί και εμετό έκανα, και έπεσα, αλλά τέλος πάντων.
Του ζήτησα συγνώμη για τον εμετό. Κάπως μου φαίνεται περίεργο που ζητώ συγνώμη 50 φορές για πράγματα όπως η αιμορραγία, ο εμετός...
Συνειδητοποίησα πως δεν μου αρέσει καθόλου μα καθόλου η πράξη. Αλλά ένα σημείο απλά με λιώνει :(
Η αγκαλιά.
Σήμερα ήθελα να ζήσω. Όχι για το σεξ. Για τις αγκαλιές. Απλά αγάπη ζητώ. Μακάρι να είχα αγάπη και να μην παρακαλούσα όποιον να 'ναι στο ίντερνετ για μια αγκαλιά.
Δεν με έχουν αγαπήσει ποτέ.
μου έφυγε όλη η στεναχώρια στην αγκαλιά. Όλη. Δεν είχα ούτε απελπισία ούτε τίποτα. :(
Ανακούφιση, σαν να είχα παυσίπονο για όλες τις πληγές μου.
Μου λείπουν ανθρώπινα πράγματα. Ούτε άρρωστη είμαι, ούτε χάπια χρειάζομαι.
Ανθρώπινα πράγματα.
ανθώπινα πράγματα μπορείς να κάνεις και μόνη σου, εαν σου λείπει η επαφή με τους ανθρώπους ξεκίνα μια δραστηριότητα. Στο τίντερ δεν θα βρεις φίλους, ούτε παρέα, όσο συνεχίζεις να βρίσκεσαι με άγνωστους άντρες για μια αγκαλιά ενώ η συνάντηση είναι για σεξ, τόσο χειρότερα θα γίνεσαι.
Βρέθηκα με έναν από την εφαρμογή. Οντως ήρθε όντως με περίμενε. Δεν ήταν σαν τον άλλον που με πότισε αλκοόλ. Πήγαμε για καφέ, καθίσαμε μιλήσαμε (είχα να βγω για καφέ με άνθρωπο από το σχολείο φαντάσου) , μετά στο σπίτι, μπορείς να φανταστείς, απλά δεν με έδιωξε όπως ο άλλος που είχα πει εδώ. Καθίσαμε αγκαλιά, με φίλησε, με έκανε μπάνιο, δυστυχως έκανα εμετό αλλά πάλι δε με έδιωξε, με έκανε μπάνιο, με χάιδεψε, και ακόμη κι όταν έφυγα, με αγκάλιασε και με φίλησε.
Μετά περπάτησα κάποια ώρα και πήγα σε ένα νετ καφέ από όπου ξεκόλλησα με το ζόρι αργά το βράδυ. Δεν ήθελα να κάτσω να σκεφτώ και το νετ με μουδιάζει. Με αποστασιοποιεί Από όλα.
Δεν είμαι καλά όταν πάω στα νετ.
Νιώθω ανάξια, άχρηστη, ηλίθια, μόνη, και άλλα πολλά