Originally Posted by
_Vassilis
Συλλυπητήρια για τον πατέρα σου και λυπάμαι και γι αυτά που περνάς με τον άντρα σου. Εγώ θα σου πρότεινα ψυχραιμία και όχι βεβιασμένες κινήσεις και αποφάσεις εν βρασμώ ψυχής. Δεν διαλύεται έτσι απλά ένα σπίτι, ειδικά κιόλας όταν υπάρχουν και παιδιά στη μέση. Ο,τι και να αποφασίσεις, δεν είναι τώρα η κατάλληλη ώρα, κράτα το για αργότερα που τα πράγματα θα είναι πιο ήρεμα. Αν τα προβλήματα παραμένουν και αποφασίσεις ότι είναι ανυπέρβλητα δες το τότε. Προς το παρόν κοιτάμε να το σώσουμε το καράβι την ώρα της τρικυμίας, όχι να το βουλιάξουμε. Μόνο το τι θα κάνεις εσύ μπορείς να ελέγξεις. Το τι θα κάνει ή τι μπορεί να κάνει ο άλλος άνθρωπος, ο άντρας σου δηλαδή, αυτό εξαρτάται από αυτόν, όχι από εσένα,δεν μπορείς να κάνεις κάτι, μπορεί να είναι τώρα σε φάση που να μην είναι ούτε για συζήτηση. Μακάρι να το δει κι αυτός έτσι πιο ψύχραιμα και να προσπαθήσει για το καλό του σπιτιού σας, σας το εύχομαι. Με όλο το σεβασμό και με όλη την αγάπη παιδιά, κρατάτε και λίγο έτσι κάπως μιαν απόσταση από τις πατρικές οικογένειες, έχουν διαλύσει πολλά σπίτια, ενδεχομένως άθελά τους αυτό, αλλά το αποτέλεσμα και άρα ο κίνδυνος παραμένει. Καλή Ανάσταση με υγεία και ηρεμία σου εύχομαι και τα προβλήματα να λυθούν. Εαν τυχόν σε βοηθάει το να μιλήσεις παραπάνω και να συζητήσεις, στη διάθεσή σου, στείλε μήνυμα. Εμένα στη δυσκολία μου όταν βρέθηκα μόνος να παλεύω, άγνωστοί μου άνθρωποι μου στάθηκαν πολύ περισσότερο από άλλους που θα περίμενα ίσως περισσότερα, οπότε γιατί όχι, αν μπορούμε να φανούμε κάπου χρήσιμοι κι εμείς σε κάποιον που περνάει δυσκολα τώρα, όπως τότε το καναν άλλοι σε μας, ερχεται ώρα που πρέπει να δώσουμε πίσω κι εμείς κάτι, όσο μπορεί ο καθένας.