Δεν νιώθω καλά, αλλά τουλάχιστον κάποιος δέχεται να με δει;

Ο ψυχίατρος ήταν του δημοσίου, γιατί δεν έχω οικονομική δυνατότητα για ιδιώτη, και μου φέρθηκε με πλήρη αδιαφορία.

Την τελευταία φορά του μίλησα για ιδεασμό και αυτοτραυματισμό και δεν έδωσε καμία σημασία, συνέχισε να γράφει στο κινητό του ή να απαντά σε κλήσεις και εμένα μου είπε ένα "σκέψου τι θα κάνεις και έλα να μου πεις μετά το Πάσχα". Δεν έκλεισα άλλο ραντεβού στην γραμματεία. Σε κάθε ραντεβού το ίδιο πράγμα μου έλεγε μόνο: σκέψου τι θα κάνεις κι έλα να τα πούμε την επόμενη εβδομάδα, και την επόμενη εβδομάδα πάλι τα ίδια.

Είναι διευθυντής ψυχιατρικού τμήματος στο Δαφνί... Τρομάρα του. Σκέφτηκα να κάνω μια καταγγελία για την αδιαφορια του. Αλλά δεν ξέρω καν την διαδικασία. Αυτός ο άνθρωπος δεν θα έπρεπε να ασχολείται με ασθενείς.

Είναι δυνατόν να μιλάω σε ψυχίατρο για θάνατο και τραυματισμό και να μου λέει σκέψου τι θα κάνεις κι έλα να μου πεις την άλλη φορά; Ήταν άθλιος.

Πηγαινοέρχομαι σε δημόσιες υπηρεσίες ψυχικής υγείας χρόνια τώρα... Δεν βγαίνει τίποτα. Αν δεν πληρωθούν, αν δεν πάρουν από εσένα χρήμα, δεν τους ενδιαφέρει τίποτα απολύτως από όσα λες. Του έλεγα σκέφτομαι να βάλω ένα τέλος και ήταν στο κινητό...

Τα ίδια και σε άλλα δύο κέντρα ψυχικής υγείας.

Τα ίδια και σε νοσοκομεία και σε νοσηλείες... Προσπάθησα να βάλω τέλος ένα βράδυ και την επόμενη μέρα από το πουθενά μου έδωσαν εξιτήριο...

Είναι ΤΡΑΓΙΚΑ στο δημόσιο. Σε μια νοσηλεία η διπλανή μου προκαλούσε εμετούς σε κάθε γεύμα, αυτή η κυρία ΔΕΝ ΗΤΑΝ για εξιτήριο και της έδωσαν εξιτήριο, έφυγε θυμάμαι πιο πριν από εμένα τότε.

Δεν υπάρχει βοήθεια στο δημόσιο. Το βλέπω τόσα χρόνια τώρα...

Quote:

---

Originally Posted by wanderer010

Δεν πιστεύω ότι είμαι άσχημη! Απλά το λέω γιατί από τότε που ήμουν παιδάκι, έτσι με αποκαλούν όλοι. Αν κάποιος πει κάτι για την εμφάνιση μου σίγουρα θα είναι αρνητικό. Σίγουρα ισχύει αυτό που λένε όλοι και όχι αυτό που λέω εγώ.

Η ψυχολόγος στο νοσοκομείο μου είχε πει δεν είσαι όμορφη αλλά δεν είσαι και αηδιαστική, είσαι απεριποιητη. Και δεν ξέρω τι εννοούσε. Και τα μαλλιά μου χτενιζα, και μπάνιο έκανα, και καθαρά ρούχα είχα. Δεν ξέρω τι εννοείτε με αυτήν την λέξη. Μου το είπε κι ένας τύπος από το τιντερ αλλά αυτός καπάκι είπε "αν είχες κάνει ένα μπάνιο" και. Δεν ήσουν τριχωτή αρκούδα, θα ήσουν οκ. Εν τω μεταξύ στην φωτογραφία απλά είχα φουντωτά μαλλιά γιατί έτσι είναι τα μαλλιά μου γενικά. Και μπάνιο είχα κάνει, ζακετουλα φορούσα, απλά ήμουν απλά ντυμένη. Δεν φαινόταν καν δέρμα πουθενά. Γιατί να με προσβάλει έτσι;

Η μαμά μου πάντα μου λέει δε γίνεται όλοι να είμαστε όμορφοι.

---

για να απαντησει ετσι η ψυχολογος, προφανως την ρωτησες αν εισαι ασχημη. δεν το συνηθιζουν οι ψυχολογοι να σου λενε αν εισαι περιποιημενη η απεριποιητη, ετσι απ το πουθενα.
την ειχες μπροστα σου και ειναι και ψυχολογος. γιατι δεν την ρωτησες τι εννοουσε;;;
γενικα παντως, το "απεριποιητη, ειναι πολυ πιο ελαφρυ απο το "ασχημη", γιατι ειναι κατι που διορθωνεται ΑΝ συμφωνεις οτι σου συμβαινει και ΑΝ θελησεις να το αλλαξεις.

μας λες τα παραπονα σου απο τον γιατρο και οτι σε ρωταει τι αποφασισες.
τι αποφασισες για ποιο πραγμα;;;
δεν απαντας για το αν παιρνεις αγωγη. παιρνεις;

Quote:

---

Originally Posted by wanderer010

Δεν πιστεύω ότι είμαι άσχημη! Απλά το λέω γιατί από τότε που ήμουν παιδάκι, έτσι με αποκαλούν όλοι. Αν κάποιος πει κάτι για την εμφάνιση μου σίγουρα θα είναι αρνητικό. Σίγουρα ισχύει αυτό που λένε όλοι και όχι αυτό που λέω εγώ.

Η ψυχολόγος στο νοσοκομείο μου είχε πει δεν είσαι όμορφη αλλά δεν είσαι και αηδιαστική, είσαι απεριποιητη. Και δεν ξέρω τι εννοούσε. Και τα μαλλιά μου χτενιζα, και μπάνιο έκανα, και καθαρά ρούχα είχα. Δεν ξέρω τι εννοείτε με αυτήν την λέξη. Μου το είπε κι ένας τύπος από το τιντερ αλλά αυτός καπάκι είπε "αν είχες κάνει ένα μπάνιο" και. Δεν ήσουν τριχωτή αρκούδα, θα ήσουν οκ. Εν τω μεταξύ στην φωτογραφία απλά είχα φουντωτά μαλλιά γιατί έτσι είναι τα μαλλιά μου γενικά. Και μπάνιο είχα κάνει, ζακετουλα φορούσα, απλά ήμουν απλά ντυμένη. Δεν φαινόταν καν δέρμα πουθενά. Γιατί να με προσβάλει έτσι;

Η μαμά μου πάντα μου λέει δε γίνεται όλοι να είμαστε όμορφοι.

---

Συμφωνώ ότι ο ευρύτερος οικογενειακός αλλά και κοινωνικός περίγυρος έχουν τραβήξει από τα μαλλιά την έννοια της "περιποίησης", αλλά (υπάρχει ένα αλλά), το να είσαι καθαρός και να έχεις κάνει ένα χτένισμα με την τσατσάρα είναι το μίνιμουμ. Αυτό με τον όρο περιποίηση εννοούν το extra. Βάψιμο, κοσμήματα, αξεσουάρ, ένα κομμωτήριο, νύχια. Το ότι δε σου αρέσει, αυτό είναι άλλο κομμάτι, και όντως, έτσι σου γουστάρει, έτσι κάνε. Όμως να μπαίνεις και στη θέση του άλλου που μπορεί να σκέφτεται ότι όπως ήσουν στον καναπέ, έτσι και πήγες να τον δεις. Όχι κακό, σίγουρα, αλλά δε θα έδειχνες ένα τσακ περισσότερο αλλαγή αν πχ ίσιωνες τα μαλλιά σου; Δεν προσπαθώ να σε πείσω, γιατί έχω μία φίλη που είναι ΕΤΣΙ ακριβώς όπως εσύ, δλδ δε βάφεται ποτέ, κι έξω με φόρμα ή με τζιν και δε θέλει να δείχνει δέρμα, τα ίδια με σένα, κι είναι μια χαρά κοπέλα, και σε σχέση, που όμως η σχέση της την έχει αγκαλιάσει έτσι όπως είναι ακριβώς, χωρίς να θέλει την αλλάξει (και ξέρω ότι αν επιχειρούσε, εκείνη θα τον σούταρε, με όλο της το δίκιο xa xa) .

Επίσης ήθελα να σε ρωτήσω, αυτός πώς ήρθε στη συνάντησή σας; Γιατί αν αυτός ήταν χαλάουα με τη φόρμα αλλά από εσένα περίμενε να είσαι στην πένα, τότε αλλάζει το πράγμα. Έτσι κι αλλιώς δε γίνεται μία σχέση να ξεκινήσει δείχνοντας κάτι άλλο απ΄αυτό που είσαι, η εαυτή σου έχει προτεραιότητα και όχι τα θέλω του τυχαίου. Όσο για το αν είσαι όμορφη, ή όχι, νομίζω ότι η μητέρα σου κρατάει τη δύναμή της ακόμη επάνω σου, σκέψου το, και ουδετεροποίησε αυτή της την επιρροή. Κουβαλούσε προφανώς τα δικά της θέματα και στα φόρτωνε, δεν είσαι υποχρεωμένη πια να λαμβάνεις στα σοβαρά καμιά της άποψη που σε αφορά.
Για τον δημόσιο τομέα, ξέρεις, γίνεται ο χαμός γιατί αυτοί οι γιατροί κάνουν τις πιο βαριές εργασίες και πληρώνονται ψίχουλα για το τι τραβάνε και τι προσφέρουν, γι αυτό και κάποι@ λένε, δε γαμιέστε, που θα κάτσω εγώ να τρώω τα σωθικά μου δω μέσα, και γίνονται ένα με το σύστημα που συντηρεί αυτή την απάθεια και την αναισθησία απέναντι στ@ ασθενή. Δηλαδή, για να επιβιώσει κανείς εκεί μέσα, πρέπει κατά κάποιο τρόπο να χαμηλώσει τα δικά του στάνταρντς επίσης, αυτό συμβαίνει και είσαι από τις άτυχες που δεν έχουν τους πόρους να τους πει να πάνε να γμθούν και να ψάξει αλλού τις λύσεις της.

Όντως αυτά που γράφεις έχουν τα χαρακτηριστικά οριακής διαταραχής. Για παράδειγμα η συναισθηματική αστάθεια. Μπορεί να καταπιαστείς από μια ασήμαντη κουβέντα που άλλος θα την προσπερνούσε και να αντιδράσεις υπερβολικά σε κάτι όχι κακό ή προσβλητικό.

Η αίσθηση αναξιότητας, οι ασταθείς σχέσεις, όπως και ο αυτοτραυματισμός είναι στοιχεία αυτής της διαταραχής. Νομίζω είχες πει ότι κόπηκες πριν λίγες εβδομάδες σε ένα άλλο σου θρεντ.

Έχεις τον φόβο της εγκατάλειψης και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Γι αυτό αφήνεις αποκλειστικά στον άλλο την επιλογή αν θα πάρει προφυλάξεις και πώς θα έρθετε σε επαφή χωρίς να ενδιαφερθείς αν θα αρέσει σε εσένα.

Κοίτα, δεν υπάρχουν πολλές λύσεις στην περίπτωσή σου. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να μάθεις να ελέγχεις τις παρορμήσεις σου. Με βοήθεια από έναν ειδικευμένο στην πάθησή σου ψυχίατρο, με αυτοπροσπάθεια δική σου. Μπορείς να αρχίσεις δραστηριότητες που θα σου ενισχύσουν την αυτοπεποίθηση. Αν πας στο γυμναστήριο και η αυτοπεποίθησή για το σώμα σου θα ενισχυθεί και θα γνωρίσεις ένα σωρό άτομα να βελτιώσεις τις κοινωνικές σου δυνατότητες.

Βρες κάποιο χόμπι, γράψου σε μια σχολή του ΟΑΕΔ σε κάτι που σου αρέσει: μαγειρική, ζαχαροπλαστική, μουσική τεχνολογία, αργυροχρυσοχοΐα, οικονομικά, νοσηλευτική, κάτι θα υπάρχει. Επίσης, το να βρεις δουλειά θα ενίσχυε την αυτοπεποίθησή σου.

Ο τίτλος ήδη λέει πολλά για το πώς βλέπεις τον εαυτό σου και σε τι θέση τον βάζεις. Αν θες σκέψου αυτό και μετά κάνε κάτι για να το ανατρέψεις.

Μακάρι να πήγαινα πίσω στον Απρίλη.

Πράγματι κάποιος δεχόταν να με βλέπει.