Originally Posted by
Niels
Ούτε τοξικοί φίλοι ούτε προδότης. Γιατί τόσο δράμα. Εγώ θα πρότεινα απλά να είσαι ειλικρινής πρώτα με τα συναισθήματα σου, δηλαδή με τον εαυτό σου, και μετά και με τους άλλους. Ναι, το ξέρω δεν είναι εύκολο αλλά δεν είναι μόνο πιο έντιμο αλλά πιο αποτελεσματικό με την έννοια της ανάληψης της ευθύνης. Και επιτρεψε μου να μην συμφωνώ a priori ότι από καλοσύνη βρέθηκες στο ρόλο του γεφυροποιου. Ίσως να υπάρχουν άλλες ερμηνείες, λιγότερο προφανείς εκ πρώτης αλλά περισσότερο ακριβείς. Αλλά αυτό μόνο εσύ μπορείς να το κρίνεις ή κάποιος που να σε ξέρει πολύ καλά (π.χ.ενας ψυχοθεραπευτής).