θεραπεία- αντιμετώπιση.....

Quote:

---

Originally posted by lini
Εγώ θα του σταθώ γιατί τον αγαπάω.Η αλήθεια είναι ότι όταν ήταν απότομος μαζί μου, μου είπε οτι εγώ φταίω για αυτό που πέρασε και που περνάει.Αλλά μετα μου είπε οτι δεν ισχύει.Το ξέρω οτι του είναι δύσκολο και όταν του έρχονται αυτες οι σκέψεις, βασανίζεται πολύ.
Το θετικό είναι ότι συνειδητοποιεί την κατάσταση και προσπαθεί να μην τα σκέφτεται.
Είναι φυσιολογικό να έχει αυτα τα \"πισωγυρίσματα\"?

---

Καταρχάς ζητώ συγνώμη για την καθυστέρηση της απάντησης μου. Έπρεπε να αποφασίσω να πέσω για ύπνο κάποια στιγμή χθές..

Εφόσον τον αγαπάς καλά κάνεις και στέκεσαι κοντά του. Θαύματα απο την μία στιγμή στην άλλη δεν γίνονται και ίσως να υπάρξει μια μακρά περίοδος σκαμπανευάσματος μέχρι να σταθεί καλύτερα στα πόδια του. Ακόμα θα έλεγα πως είναι λάθος να επηρεαστείς απο διάφορες λέξεις του στυλ ψύχωση, ασθένεια κτλ. Πιστεύω πως είναι απαράδεκτο να στεκόμαστε σε ορολογίες & online κατευθύνσεις.. πόσο μάλλον για σχετικούς χαρακτηρισμούς απο αγνώστους (να ξέρεις πως μερικοί εδώ μέσα άλλο τραγούδι τραγουδάνε και άλλο χορέυουν). πόσο μάλλον στο στάδιο ανάρρωσης που βρίσκεται ο φίλος σου. Άνθρωπος είναι όπως όλοι μας άλλωστε με τις αδυναμίες του, τα όρια του και τις αντιδράσεις του. Οι ορολογίες είναι για τους γιατρούς όχι για τους φίλους.

Quote:

---

Originally posted by lini
Επίσης τα χάπια του φέρνουν πολλή υπνηλία, τον κάνουν σαν \"φυτό\".Είναι καλό αυτο?

Ο χρόνος θα δείξει...σωστά?

---

Με τον καιρό και μέσω στήριξης (παίζει ρόλο και το θέμα ανθρωπιάς του γιατρού) αλλά και δικής του προσπάθειας υπάρχουν σημαντικές πιθανότητες να βελτιωθεί αρκετά.

Quote:

---

Originally posted by lini
Η προδιάθεση που αναφέρεις vince, εννοείς οτι μπορεί να είναι θέμα κληρονομικότητας?

---

Για το θέμα κληρονομικότητας έχουν γίνει αρκετές αναφορές εδώ μέσα. Πάντως δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος με μηδέν τις εκατό πιθανότητες να αναπτύξει την οποιαδήποτε ψυχική διαταραχή.

Μανο που το καταλαβες οτι είχε προδιαθεση για ψύχωση?Εγώ πιστεύω οτι του είχαν πέσει πολλά μαζι,είχε άγχος και όσον αφορά εμένα, δεν είχε ξαναζήσει κάτι τέτοιο,περνάμε υπέροχα μαζί,με αγαπάει και τον αγαπάω και φοβόταν μήπως με χάσει.
Για το μακρινό μέλλον δεν μπορώ να πώ κάτι, είμαστε εξάλλου και οι δύο πολυ μικροί(σχεδόν 25).Προς το παρόν αυτό που ξέρω είναι οτι θέλω να είμαι μαζί του και να γίνει καλά.
Στον εσωτερικό του κόσμο αυτό που επικρατεί μερικές φορές είναι κυρίως φόβος, αλλα όταν επανέρχεται καταλαβαίνει το πρόβλημα και θέλει να ξεφύγει και να ηρεμήσει.
Αλλά πραγματικά είναι δύσκολο και για εμάς που είμαστε κοντά του.Είναι μια αβέβαιη κατάσταση, μια ζέστη και μια κρύο,ασυναρτησίες και λόγια που σε πικραίνουν πολύ....

Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω για να βοηθήσω ή απλά ο χρόνος θα δείξει?

Quote:

---

Originally posted by lini
Μανο που το καταλαβες οτι είχε προδιαθεση για ψύχωση?Εγώ πιστεύω οτι του είχαν πέσει πολλά μαζι,είχε άγχος και όσον αφορά εμένα, δεν είχε ξαναζήσει κάτι τέτοιο,περνάμε υπέροχα μαζί,με αγαπάει και τον αγαπάω και φοβόταν μήπως με χάσει.
Για το μακρινό μέλλον δεν μπορώ να πώ κάτι, είμαστε εξάλλου και οι δύο πολυ μικροί(σχεδόν 25).Προς το παρόν αυτό που ξέρω είναι οτι θέλω να είμαι μαζί του και να γίνει καλά.
Στον εσωτερικό του κόσμο αυτό που επικρατεί μερικές φορές είναι κυρίως φόβος, αλλα όταν επανέρχεται καταλαβαίνει το πρόβλημα και θέλει να ξεφύγει και να ηρεμήσει.
Αλλά πραγματικά είναι δύσκολο και για εμάς που είμαστε κοντά του.Είναι μια αβέβαιη κατάσταση, μια ζέστη και μια κρύο,ασυναρτησίες και λόγια που σε πικραίνουν πολύ....

Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω για να βοηθήσω ή απλά ο χρόνος θα δείξει?

---

δεν το καταλαβα εγω Λινη αλλα κατα πασα πιθανοτητα ο γιατρος του!
οταν ενας ανθρωπος εκδηλωνει οπως εγραψες αρχικα μανια καταδιωξης και ο γιατρος στην προσπαθεια να τον θεραπευσει του κοβει για ενα μηνα την επικοινωνια μαζι σου , αυτο πιστευω οτι σκεφτεται και ο ιδιος !
Την πιθανοτητα δηλαδη ο ερωτας να τον αποδιοργανωνει ψυχικα .
αυτο ομως δεν συμβαινει φυσικα σε ολους τους ερωτευμενους
αλλα μονο σε καποια ατομα που εχουν καποια προδιαθεση και με την ερωτικη εμπειρια , η αρρωστεια απλα βρισκει εδαφος και εκδηλωνεται...

να συμπληρωσω μαλιστα οτι πρεπει να ακολυθησεις κατα γραμμα τις οδηγιες του γιατρου του και να μην υποωρησης καθολου στι επικειμενες ισως πιεσεις απο μερους του γιατι θα επιδεινωθεί η κατασταση της υγειας του και εχε υποψιν σου οτι καμμια θεραπεια δεν μπορει να εχει σωστη βαση αν δεν γινει προηγουμενως μια σωστη διαγνωση!
γιαυτο στην θεση σου η θα εβαζα τηλεφωνητη αν δεν εχεις ηδη , η αν ζεις με αλλους δεν θα σηκωνα το τηελφωνο και αν σε παρει , ας του πει καποιος οτι εχεις φυγει εκτακτως στην επαρχια και οτι θα επιστρεψεις σε ενα μηνα γιατι αρρωστησε η γιαγια σου και οτι εκει που βρισκεσαι δεν πιανει ουτε το κινητο τηλεφωνο πχ !

Quote:

---

Originally posted by lini
Μανο που το καταλαβες οτι είχε προδιαθεση για ψύχωση?Εγώ πιστεύω οτι του είχαν πέσει πολλά μαζι,είχε άγχος και όσον αφορά εμένα, δεν είχε ξαναζήσει κάτι τέτοιο,περνάμε υπέροχα μαζί,με αγαπάει και τον αγαπάω και φοβόταν μήπως με χάσει.
Για το μακρινό μέλλον δεν μπορώ να πώ κάτι, είμαστε εξάλλου και οι δύο πολυ μικροί(σχεδόν 25).Προς το παρόν αυτό που ξέρω είναι οτι θέλω να είμαι μαζί του και να γίνει καλά.
Στον εσωτερικό του κόσμο αυτό που επικρατεί μερικές φορές είναι κυρίως φόβος, αλλα όταν επανέρχεται καταλαβαίνει το πρόβλημα και θέλει να ξεφύγει και να ηρεμήσει.
Αλλά πραγματικά είναι δύσκολο και για εμάς που είμαστε κοντά του.Είναι μια αβέβαιη κατάσταση, μια ζέστη και μια κρύο,ασυναρτησίες και λόγια που σε πικραίνουν πολύ....

Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω για να βοηθήσω ή απλά ο χρόνος θα δείξει?

---

Η λέξη προδιάθεση είναι αρκετά γενική και σχετική. Βλέπεις ως και επι του παρόντος δεν υπάρχει κάποιο test σε μωρά για παράδειγμα που να προβλέπει τις ψυχικές ασθένειες. Αυτό πολύ απλά σημαίνει πως η όποια προδιάθεση μπορεί να έχει σχέση με απροσδιόριστους παράγοντες, δεν σημαίνει οτι ο κάθε άνθρωπος μεταφέρει τα γονίδια του ως ένα ακριβές αντίγραφο της κατάστασης του μιας συγκεκριμένης περίοδος της ζωής του.

Quote:

---

Originally posted by lini


Η αλήθεια είναι οτι τρομοκρατήθηκα λίγο.Ακούω δίαφορα και εγώ περίμενα και ελπίζω να τελειώσει ολο αυτο σε κανα μήνα.
Με τους γιατρούς στην κλινική έχω μιλήσει.Είδαν πολλή γρήγηρη βελτίωση είπαν..Αλλά αποδείχθηκε οτι δεν ήταν πλήρης ανάρρωση.
Με τον ψυχολόγο- ψυχίατρο δεν έχω μιλήσει ακόμα, αλλά θα γίνει κι αυτό.Υπάρχει περίπτωση τα συγκεκριμένα χάπια που παίρνει να μην τον βοηθάνε?
Δεν ξέρω πια παίρνει τώρα αλλά μου είπαν οτι το ένα δεν ακούγεται καλό.Και πως το καταλαβαίνεις αυτο?

Είναι πολύ περίεργες ασθένειες.Εγώ καταλαβαίνω ότι το άτομο υποφέρει, αλλά και για τους γύρω του δεν είναι εύκολο.Πρέπει να έχουν μεγάλο κουράγιο.
Ετσι δεν είναι?

---

lini,

καλως ηρθες:)

με συγκινει το ενδιαφερον σου κ η υποστηριξη σου. Λογικο ειναι πιστεύω κ να χασεις την ψυχραιμια σου ή να τρομοκρατηθεις απο τη στιγμη που ερχεσαι εστω κ εμεσα σε επαφη με κατι αγνωστο μεχρι προτινος.

Ο ειδικος νομιζω θα σε ενημερωσει σχετικα με ολες σου τις αποριες. Κ καλο θα σου κανει τοσο σ εσενα οσο κ στον ιδιο να ρωτησεις οτι σε προβληματιζει, οτι σε κανει να απορεις. Μια υπευθυνη ενημερωση μπορει να σε γλυτωσει απο αγχος και αγωνιες ή ατερμονες υποθεσεις.

Συμφωνω πώς χρειαζεται κουραγιο κ δυναμη τοσο για αυτον που πασχει, οσο κ γι αυτον που στηριζει. Καλη δυναμη λοιπον:)

Σχετικά με την απόσταση, μένουμε σε ξεχωριστές πόλεις τώρα.Δεν έχουμε καμία επικοινωνία.
Ο ίδιος μετά την επίσκεψη στον γιατρό, μου είπε συνειδητοποιημένος ότι πρέπει να το περάσουμε και αυτό, αφού το είπε ο γιατρός.
Μόνο με τους δικούς του επικοινωνώ που και που, χωρίς να το ξέρει ο ίδιος.

Όσον αφορά τη σχέση μας, ξέρω οτι με αγαπάει και θέλει να είμαστε μαζί, αλλά όταν γίνει καλά θα μπορούμε να έχουμε μια φυσιολογική σχέση ή όταν είναι μαζί μου θα θυμάται μερικές φορές όλα αυτά και δεν θα αντέξει μαζί μου?

Ισως να ακούγεται λίγο εγωιστική η ερώτηση,ίσως να αναζητώ και εγώ ελπίδες επειδή τον αγαπάω...

Σας ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον και την συμπαράσταση...
Πραγματικά μου δίνετε κουράγιο!

lini,

ειναι λογικο να ανησυχεις για το πώς θα χωρανε τα δικα σου συναισθηματα στη σχεση κ πώς θα εξελισσεται η σχεση σας μετα απο ολο αυτο. Περα απο την επαφη που εχεις μεσω των γονιων του, ισως να ηταν μια καλη ιδεα αν γινεται κ το θελει ο καλος σου να ερθεις σε επαφη με τους γιατρους που τον παρακολουθουν. Η πιο αμεση επαφη μ αυτους σιγουρα μπορουν να σε βοηθησουν περισσοτερο.

Ισως σε δευτερο επιπεδο να μπορουσες να παρεις μια πιο γενικη ιδεα κ πιο θεωρητικη απο καποιον αλλο ειδικο, εφοσον με τους συγκεκριμενους δεν μπορει να επιτευχθει καποια συναντηση.

Δεν ξερω τελος, ποσο μπορεις να εκφρασεις αυτες σου τις αποριες κ αγωνιες στην παρουσα φαση στον συντροφο σου. Ισως να χρειαζεται λιγος χρονος για κατι τετοιο.

Θα προσπαθήσω να επικοινωνήσω με τον γιατρό, το πρότεινε και ο ίδιος μάλιστα να πάμε μαζι μετά το απαραίτητο χρονικό διάστημα ΄αποχής΄.
Δεν ξέρω αν έχει αντιμετωπίσει κανείς εδώ τέτοια κατάσταση, πάντως παιδιά είναι απίστευτο και τοσο εύκολο να το πάθει κανείς στα καλά καθούμενα.
Και δυστυχώς είναι δύσκολο για τον κόσμο να το καταλάβει και να αντιληφθεί μια τέτοια κατάσταση.Και εγώ δεν ξέρω πολλά.Ξαφνικό ήταν για όλους και άδικο.
Ακόμα και οι δικοί του δυσκολεύονται να το καταλάβουν.Εγώ προσπαθούσα να τους ηρεμήσω και αυτους και δεν τους ήξερα σχεδον καθόλου..
Δυστυχώς οι περισσότεροι όταν ακούν για ψυχιατρική κλινική, βγάζουν δίαγνωση για ¨τρέλλα¨.Ενώ δεν είναι έτσι.

Για τον φίλο μου δεν το ξέρουν πολλοί, για να τον προφυλάξουμε.Και εγώ δεν έχω με κάποιον να μιλήσω...
Σας ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον...

Quote:

---

Originally posted by lini
Σχετικά με την απόσταση, μένουμε σε ξεχωριστές πόλεις τώρα.Δεν έχουμε καμία επικοινωνία.
Ο ίδιος μετά την επίσκεψη στον γιατρό, μου είπε συνειδητοποιημένος ότι πρέπει να το περάσουμε και αυτό, αφού το είπε ο γιατρός.
Μόνο με τους δικούς του επικοινωνώ που και που, χωρίς να το ξέρει ο ίδιος.

Όσον αφορά τη σχέση μας, ξέρω οτι με αγαπάει και θέλει να είμαστε μαζί, αλλά όταν γίνει καλά θα μπορούμε να έχουμε μια φυσιολογική σχέση ή όταν είναι μαζί μου θα θυμάται μερικές φορές όλα αυτά και δεν θα αντέξει μαζί μου?

Ισως να ακούγεται λίγο εγωιστική η ερώτηση,ίσως να αναζητώ και εγώ ελπίδες επειδή τον αγαπάω...

---

Εγώ lini δεν ανησυχώ μήπως απλώς θυμάται πως ήταν μαζί σου και δεν αντέξει αλλά μήπως πάθει κρίσεις που δεν θα μπορείς να αντέξεις.Δεν θα μπορεί να τις ελέγχει ΑΝ και εφόσον το ξαναπάθει.
Δε φταίει το ότι σ\'αγαπάει, ούτε εσύ ότι κάνεις κάτι λάθος,ήταν να γίνει.Όλοι μας ανεξαιρέτως έχουμε πιθανότητες να νοσίσουμε ψυχολογικά,ιδίως σε αυτή την εποχή που τα πάντα τρέχουν και γίνονται με ιλλιγγιώδη ταχύτητα,τα υλικά αγαθά μας γίνονται όλο και πιο απαράιτητα και το άγχος για να αποκτήσουμε και να τα προλάβουμε όλα δεν το αντέχουν όλοι.
Για μένα είναι πολύ ωραίο που τον αγαπάς τόσο και θες να τον στηρίξεις αλλά,πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να ενημερωθείς από τους γιατρούς, αν θα επανέλθει πλήρως και τί πιθανότητες έχει να το ξαναπάθει!!!.
Ενημερωτικά,τον αδελφό του γαμπρού μου τον παράτησε η γυναίκα του(δεν άντεξε να τον φοβάται),του έκλεισαν τη σχολή που έκανε μάθημα,του πήραν το αυτοκίνητο κι όλα αυτά γιατί το παθαίνει εκεί που δεν το περιμένει ούτε ο ίδιος. Έκανε τα χαρτιά του,παίρνει σύνταξη(είναι 48)και προσπαθεί τώρα πια που είναι κάπως καλύτερα να ξαναφτιάξει τη ζωή του από τα ερείπια.Τόοοοσο καλά και δεν ξέρουμε για πόσο.
Sorry,ειλικρινά δεν θέλω να σε τρομάξω αλλά θέλω να δεις το θέμα σοβαρά, δεν είναι αμυγδαλές που τις έβγαλε και ξεμπερδεψε για πάντα.

Quote:

---

Originally posted by vince

Quote:

---

Originally posted by lini
Μανο που το καταλαβες οτι είχε προδιαθεση για ψύχωση?Εγώ πιστεύω οτι του είχαν πέσει πολλά μαζι,είχε άγχος και όσον αφορά εμένα, δεν είχε ξαναζήσει κάτι τέτοιο,περνάμε υπέροχα μαζί,με αγαπάει και τον αγαπάω και φοβόταν μήπως με χάσει.
Για το μακρινό μέλλον δεν μπορώ να πώ κάτι, είμαστε εξάλλου και οι δύο πολυ μικροί(σχεδόν 25).Προς το παρόν αυτό που ξέρω είναι οτι θέλω να είμαι μαζί του και να γίνει καλά.
Στον εσωτερικό του κόσμο αυτό που επικρατεί μερικές φορές είναι κυρίως φόβος, αλλα όταν επανέρχεται καταλαβαίνει το πρόβλημα και θέλει να ξεφύγει και να ηρεμήσει.
Αλλά πραγματικά είναι δύσκολο και για εμάς που είμαστε κοντά του.Είναι μια αβέβαιη κατάσταση, μια ζέστη και μια κρύο,ασυναρτησίες και λόγια που σε πικραίνουν πολύ....

Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω για να βοηθήσω ή απλά ο χρόνος θα δείξει?

---

Η λέξη προδιάθεση είναι αρκετά γενική και σχετική. Βλέπεις ως και επι του παρόντος δεν υπάρχει κάποιο test σε μωρά για παράδειγμα που να προβλέπει τις ψυχικές ασθένειες. Αυτό πολύ απλά σημαίνει πως η όποια προδιάθεση μπορεί να έχει σχέση με απροσδιόριστους παράγοντες, δεν σημαίνει οτι ο κάθε άνθρωπος μεταφέρει τα γονίδια του ως ένα ακριβές αντίγραφο της κατάστασης του μιας συγκεκριμένης περίοδος της ζωής του.

---

ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΒΙΝς !
κανεις διαχωρισμοα ανμεσα στην ποδιαθεση και την κληρονομικοτητα !
αριστα !
δεν ειναι σαφως το ιδιο πραγμα...

Quote:

---

Originally posted by lini
Σχετικά με την απόσταση, μένουμε σε ξεχωριστές πόλεις τώρα.Δεν έχουμε καμία επικοινωνία.
Ο ίδιος μετά την επίσκεψη στον γιατρό, μου είπε συνειδητοποιημένος ότι πρέπει να το περάσουμε και αυτό, αφού το είπε ο γιατρός.
Μόνο με τους δικούς του επικοινωνώ που και που, χωρίς να το ξέρει ο ίδιος.

Όσον αφορά τη σχέση μας, ξέρω οτι με αγαπάει και θέλει να είμαστε μαζί, αλλά όταν γίνει καλά θα μπορούμε να έχουμε μια φυσιολογική σχέση ή όταν είναι μαζί μου θα θυμάται μερικές φορές όλα αυτά και δεν θα αντέξει μαζί μου?

Ισως να ακούγεται λίγο εγωιστική η ερώτηση,ίσως να αναζητώ και εγώ ελπίδες επειδή τον αγαπάω...

---

αν με την δικη σου αποχη λινα βοηθησεις τους γιατρους του να εντοπισουν τα αιτια και την ενδεδειγμενη θεραπεια της παθησης του , σου ξαναγραψα οτι η αισιοδοξη πλευρα ειναι οτι ισως μια μερα ξαναγυρισει παλι αυτος που αγαπησες και οχι αυτος που θα επρεπε να σου κανει την ζωη σου δυσκολη με τις φοβιες του και εκει δωσε βαση στην σκεψη σου.
Αγαπας καποιον που σημερα τουλαχιστον αποδεδειγμενα μπορει να γινει καποιος αλλος, τον οποιον αν συνεχισεις να αγαπας ισως βλαψει και τους δυο σας !

Ένα ζευγάρι μπορεί να ανταπεξέλθει σε τέτοια δοκιμασία,όταν υπάρχει η θέληση,η υπομονή και όταν υπάρχει σωστή ενημέρωση του ενός σκέλους και σωστή θεραπεία του άλλου.

Η ψυχική νόσος δε νομίζω πως αποτελεί στατιστικά λόγο απομάκρυνσης,περισσότερο από άλλα αίτια(παραδείγματα καθημερινά των οποίων βλέπουμε γύρω μας).
Χωρίς ωραιοποίηση της κατάστασης,αλλά με διατήρηση κάποιας ψύχραιμης ματιάς,εύχομαι όλα να σας πάνε καλά και η σχέση σας να βγει δυνατότερη μέσα από τις δυσκολίες.Η πρώτη σύγχυση,ο φόβος και η δυσχερής ενημέρωση,είναι φυσικό να κάνουν τις σκιές να φαίνονται σκοτεινότερες τώρα.Καλή δύναμη.:)

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Ένα ζευγάρι μπορεί να ανταπεξέλθει σε τέτοια δοκιμασία,όταν υπάρχει η θέληση,η υπομονή και όταν υπάρχει σωστή ενημέρωση του ενός σκέλους και σωστή θεραπεία του άλλου.

Η ψυχική νόσος δε νομίζω πως αποτελεί στατιστικά λόγο απομάκρυνσης, θα επρεπε ομως φιλεναδα , γιατι και οι δυο τους σημερα ειναι ψυχικα χαλια και πρεπει οι συμβουλες του φορουμ να μην αλλαζουν την κυρια θεραπευτικη τακτικη περισσότερο από άλλα αίτια(παραδείγματα καθημερινά των οποίων βλέπουμε γύρω μας).
Χωρίς ωραιοποίηση της κατάστασης,αλλά με διατήρηση κάποιας ψύχραιμης ματιάς,εύχομαι όλα να σας πάνε καλά και η σχέση σας να βγει δυνατότερη μέσα από τις δυσκολίες.Η πρώτη σύγχυση,ο φόβος και η δυσχερής ενημέρωση,είναι φυσικό να κάνουν τις σκιές να φαίνονται σκοτεινότερες τώρα.Καλή δύναμη.:)

---