Quote:
Originally posted by FairyInBoots
Καλησπέρα Ανάντα κι από μένα!
Το πρόβλημα που αναφέρεις το έχω περάσει κι εγώ παραπάνω από μια φορά! Στο σχολείο φιλίες ουσιαστικές δεν είχα, κάνα δυο άτομα μόνο κι αυτά μόνο για καφέ και τα λοιπά. Όταν πέρασα στη σχολή μου, σχηματίστηκε μια μεγάλη παρέα οχτώ άτομα περίπου, όπου \"έβαλα\" και μια δική μου φίλη. Με τα παιδιά αυτά περνούσαμε μαζί μέρες και νύχτες, μαζί πηγαίναμε στα μαθήματα, για καφέ, για φαΐ, για ποτό, πολλές φορές και για ύπνο! Σε κάποια φάση ερωτεύτηκα έναν από αυτούς. Μόλις το είπα στην κοπέλα που έβαλα στην παρέα, άρχισε να του την πέφτει ασταμάτητα. Με τα πολλά και μετά από μισό χρόνο περίπου, οι υπόλοιποι σταματήσανε να μας ενημερώνουνε για τις εξόδους τους, τραβήξαμε κι εμείς οι δυο έναν καυγά κι έμεινα μόνη μου για μεγάλο διάστημα, μέχρι που άρχισα να κάνω παρέα με δυο άλλες κοπέλες, με την μία από τις οποίες είμαστε ακόμα φίλες.
Γυρνώντας πίσω Θεσσαλονίκη, άρχισα να βγαίνω στα ροκ μαγαζιά με τη μία από αυτές, με την οποία μοιραζόμασταν ακριβώς τα ίδια μουσικά γούστα. Βέβαια, η επικοινωνία μας δεν ήταν και η καλύτερη. Υπήρχαν φορές που μπορούσαμε να καθόμαστε αμίλητες για τέταρτο και βάλε. Στην αρχή ένοιωθα άβολα, αλλά μετά άρχισα να το συνηθίζω. Εξάλλου ήταν η μόνη με την οποία μπορούσα να πάω στα μαγαζιά που μου άρεσαν. Η άλλη κοπέλα (αυτή που είμαστε ακόμα φίλες) δεν ακούει τόσο δυνατή μουσική. Μετά από δύο χρόνια, κατά τα οποία η \"φίλη\" μου δεν ανοιγόταν με τίποτα να μου μιλήσει για τον εαυτό της, παρά τις παροτρύνσεις μου και την προσπάθειά μου να την καταλάβω και να τη βοηθήσω (είχε απ ότι κατάλαβα αρκετά απωθημένα από την παιδική της ηλικία) και κατά τα οποία ήταν φανερή πολλές φορές η μομφή προς το άτομό μου και τη συμπεριφορά μου (θεωρούσε ότι την ντρόπιαζα, επειδή αν μου άρεσε κάποιος του το έδειχνα,ενώ αυτή φρόντιζε να κρύβει επιμελώς τα συναισθήματά της για οποιονδήποτε), μαθαίνω από μια άλλη φίλη μου την οποία της είχα γνωρίσει, ότι της ζήτησε να βγούνε μόνες τους και της είπε για μένα βρωμιές, από τις οποίες τα περισσότερα ήταν ψέμματα και τα υπόλοιπα ήταν πράγματα που είχε παρερμηνεύσει επειδή ποτέ δεν κάθισε να συζητήσει μαζί μου ότι την ενοχλούσε στη συμπεριφορά μου. Της έδωσα μια ευκαιρία να το συζητήσουμε στο msn, αλλά φυσικά δεν παραδέχτηκε τίποτα, έβγαλε ψεύτρα τη φίλη που μου το είπε και καταλήξαμε πώς σταματάμε να κάνουμε παρέα. Βέβαια δεν έμεινα μόνη μου αυτή τη φορά, αλλά βίωσα για άλλη μια φορά την προδοσία από άτομο που θεωρούσα φίλη μου, που είχα κάνει πολλά πράγματα γι αυτήν και που όλη την ώρα έσπαγα το μυαλό μου πώς να την κάνω να μου ανοιχτεί για να προσπαθήσω να τη βοηθήσω. Κι αυτή έλεγε ότι της κατέβαινε πίσω από την πλάτη μου, ποιος ξέρει σε πόσους κοινούς μας γνωστούς.
Αυτό που θέλω να σου πω είναι πώς αυτά συμβαίνουν, κι εγώ τις πρώτες φορές έλεγα τα ίδια ακριβώς, πως δεν πρόκειται να ξανανοιχτώ, πως θα κρατάω πισινές, δε θα λέω τα προσωπικά μου κτλ. Και μετά επαναστατούσα κι έλεγα, πώς μπορείς να ζήσεις τη φιλία κρατώντας πισινές, και τι σόι ζωή είναι αυτή όπου δε μπορείς να ανοίγεσαι σε κανέναν; Μπορείς, αλλά αφού \"δεις\" λίγο και τη συμπεριφορά του άλλου, τι άτομο έχεις απέναντί σου. Δεν είναι ανάγκη να πεις όλα τα προσωπικά σου από την πρώτη μέρα γνωριμίας σας, αλλά ούτε να κάνετε παρέα 2 χρόνια και να μάθει π.χ. οτι χωρίσανε οι γονείς σου, 6 μήνες μετά το συμβάν (μου έχει τύχει με μια φίλη μου στο Λύκειο).
Επίσης, αυτό που φοβάσαι, η μοναξιά, καμιά φορά μπορεί να σε βοηθήσει πάρα πολύ. Δε λέω πώς είναι ωραίο να μην έχεις φίλους, ή πως πρέπει να το επιδιώξεις (προς Θεού)! Απλά μην πανικοβάλεσαι! Ένα Σάββατο βράδυ που δεν έχεις κάποιον να βγεις, χαλάρωσε, ηρέμησε κι αντί να στεναχωριέσαι ασχολήσου λίγο με τον εαυτό σου, δες μια ταινία, άκου μουσική, κάνε ένα χόμπυ σου, ξάπλωσε στο κρεβάτι, κοίτα το ταβάνι και κάνε σκέψεις (με σκοπό την αυτοβελτίωση και την πρόοδο, όχι τη θλίψη). Υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνουμε με τον εαυτό μας και να είσαι σίγουρη οτι τα σωστά άτομα θα έρθουν στη ζωή σου τη σωστή στιγμή. Κάθε φορά που περνάμε κάτι, το περνάμε για να μάθουμε κάτι, για κάποιο λόγο. Το ότι είσαι μόνη σου αυτή τη στιγμή δεν είναι επειδή είσαι περίεργη ή επειδή δε σου αξίζει να έχεις παρέες, αλλά επειδή ήρθε η ώρα να ξεφορτωθείς φίλες-φίδια και ενεργειακά βαμπίρ και να βρεις ανθρώπους που θα σε αγαπούν και θα σε σέβονται.
Φιλικά
FairyInBoots
Eυχαριστω πολυ για την απαντηση σου.