OΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ?

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by knoulp


Κλείνοντας θα πω για άλλη μία φορά πως κανείς μπαίνοντας σε αυτά τα μονοπάτια που είναι από πολύ έως πολύ θολά, θα πρέπει να έχει καλά στο μυαλό του πως η κλασσική ιατρική είναι η μόνη που έχει δοκιμαστεί και είναι η μόνη που παρέχει ολοκληρωμένες απαντήσεις σε θέματα που αφορούν τον άνθρωπο.

---

Δυστυχως η κλασσικη ιατρικη δεν εχει παντα απαντησεις. Κ δεν ειναι λιγες οι φορες που δεν εχει καν απαντησεις. Καλως ή κακως.

Καμια φορα επισης εχω προσεξει πώς ειμαστε πολυ καθετοι και απολυτοι σε οτι δεν μπορουμε ή δεν θελουμε να καταλαβουμε. Ειδικα οταν ειναι κατι νεοτερο ή καπως διαφορετικο.

Δεν ειμαι \"οπαδος\" της ομοιοπαθητικης ομως δεν μπορω να παραγνωρισω ή να μην ακουσω ολους αυτους που εχουν νιωσει καλυτερα μεσω της ομοιοπαθητικης. Χωρις να ειναι πανακεια.

---

Καλό μου κορίτσι. Εάν η κλασσική Ιατρική είχε τις απαντήσεις σε όλα τα προβλήματα και τις ασθένειες, τότε όλοι μας θα ήμασταν υγιέστατοι. Δεν θα υπήρχε άρρωστος άνθρωπος σε όλον τον πλανήτη και θα πεθαίναμε όλοι από βαθιά γεράματα.
Φυσικά αυτό αποτελεί όνειρο απατηλό και δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα. Αυτό όμως δεν εμποδίζει την κλασσική Ιατρική να είναι η μοναδικά αποδεκτή ιατρική πρακτική αυτήν την στιγμή. Και όπως προείπα, εάν και εφόσον μπορέσουν και οι άλλες ιατρικές πρακτικές να αποδείξουν την αξία τους τότε θα μπορέσουμε να έχουμε μία επί ίσης όροις συζήτηση.

Καλε μου knoulp,

απαντησα μονο σ αυτο που ανεφερες:οτι η κλασσικη ιατρικη εχει ολοκληρωμενες απαντησεις. Προφανως και δεν εχει ολες τις απαντησεις, ουτε ειναι ολοκληρωμενες σε ολα τα θεματα. Επισης ποτε κανενας γιατρος δεν μιλάει για 100%. Παντα αφηνει ενα περιθωριο λαθους, αγνοιας. Νομιζω πώς καλο θα ηταν το ιδιο να καναμε κι εμεις. Σε ολα τα θεματα, ας μην ειμαστε απολυτοι. Δεν νομιζω οτι βοηθαει ιδιαιτερα το να μην δινουμε στον εαυτο μας, περιθωρια λαθους ή δικαιωμα στο να μην ειμαστε σιγουροι για τα παντα.

Συμφωνω μαζι σου πως η κλασικη Ιατρικη εχει αλλο βαρος, ομως αυτο υποστηριζει και ενας σοβαρος ομοιοπαθητικος.

Quote:

---

Originally posted by Sofia
Καλε μου knoulp,

απαντησα μονο σ αυτο που ανεφερες:οτι η κλασσικη ιατρικη εχει ολοκληρωμενες απαντησεις. Προφανως και δεν εχει ολες τις απαντησεις, ουτε ειναι ολοκληρωμενες σε ολα τα θεματα. Επισης ποτε κανενας γιατρος δεν μιλάει για 100%. Παντα αφηνει ενα περιθωριο λαθους, αγνοιας. Νομιζω πώς καλο θα ηταν το ιδιο να καναμε κι εμεις. Σε ολα τα θεματα, ας μην ειμαστε απολυτοι. Δεν νομιζω οτι βοηθαει ιδιαιτερα το να μην δινουμε στον εαυτο μας, περιθωρια λαθους ή δικαιωμα στο να μην ειμαστε σιγουροι για τα παντα.

Συμφωνω μαζι σου πως η κλασικη Ιατρικη εχει αλλο βαρος, ομως αυτο υποστηριζει και ενας σοβαρος ομοιοπαθητικος.

---

Το έγραψα σε προηγούμενο μήνυμα και θα το επαναλάβω.
Φυσικά και υπάρχουν περιθώρια τα οποία κανείς θα πρέπει εάν έχει την διάθεσή και το χρήμα να τα εξερευνήσει. Είμαστε ανοιχτόμυαλοι και δεν βάζουμε όρια στην επιστήμη. Αυτό που υποστηρίζω είναι πως προτεραιότητα έχει η κλασσική ιατρική.
Από εκεί και μετά περπατάμε σε δύσκολα μονοπάτια και πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα σκεπτικοί και υποψιασμένοι γιατί τον χώρο λυμαίνονται απατεώνες.
Όταν λοιπόν και εφόσον φτάσουν και οι άλλες πρακτικές να μπορούν να αποδεικνύουν τον εαυτό τους και την ύπαρξή τους τότε θα μπορούμε να μιλάμε με δεδομένα.

Quote:

---

Originally posted by knoulp
Αυτό που υποστηρίζω είναι πως προτεραιότητα έχει η κλασσική ιατρική.
Από εκεί και μετά περπατάμε σε δύσκολα μονοπάτια και πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα σκεπτικοί και υποψιασμένοι γιατί τον χώρο λυμαίνονται απατεώνες.
Όταν λοιπόν και εφόσον φτάσουν και οι άλλες πρακτικές να μπορούν να αποδεικνύουν τον εαυτό τους και την ύπαρξή τους τότε θα μπορούμε να μιλάμε με δεδομένα.

---

Συμφωνω μαζι σου. Υποψιασμενοι ομως και σε αλλους τομεις. Η επιστημη εχει εκπροσωπους επισης. Κ δεν ειναι λιγοι που στο ονομα ΚΑΙ της επιστημης κανουν τερατα.

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by knoulp
Αυτό που υποστηρίζω είναι πως προτεραιότητα έχει η κλασσική ιατρική.
Από εκεί και μετά περπατάμε σε δύσκολα μονοπάτια και πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα σκεπτικοί και υποψιασμένοι γιατί τον χώρο λυμαίνονται απατεώνες.
Όταν λοιπόν και εφόσον φτάσουν και οι άλλες πρακτικές να μπορούν να αποδεικνύουν τον εαυτό τους και την ύπαρξή τους τότε θα μπορούμε να μιλάμε με δεδομένα.

---

Συμφωνω μαζι σου. Υποψιασμενοι ομως και σε αλλους τομεις. Η επιστημη εχει εκπροσωπους επισης. Κ δεν ειναι λιγοι που στο ονομα ΚΑΙ της επιστημης κανουν τερατα.

---

Αυτό με βρίσκει απολύτως σύμφωνο.

knoulp
Μερικές ακομα απόψεις-διευκρινίσεις.

Quote:

---

Διαφωνώ στο γεγονός ότι η κλασσική ιατρικής είναι πολύ πίσω από της ιατρικές πρακτικές τις οποίες ανέφερες. Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι το μόνο επίσημο και αποδεκτό όπλο το οποίο σαν άνθρωποι διαθέτουμε.

---

Δεν ξέρω αν άφησα να εννοηθεί κάτι τέτοιο...αλλά δεν μπορώ να πω πιο είναι πιο μπροστά η πιο πίσω! Γιατι θεωρώ πως έχουν διαφορετική προσέγγιση αυτό που λέμε κλασική ιατρική με εναλλακτικές θεραπείες.
Επίσης σε επίπεδο πρακτικών ελάχιστοι είναι οι \"σωστοί\" εναλλακτικοί θεραπευτές ,θεωρώ. Άλλοι ασχολουνται με αυτο επειδη μάθαν οτι υπάρχουν λεφτά,άλλοι επειδη νιώθουν σωτήρες αλλά δεν έχουν θεραπεύσει τον ίδιο τους τον ευατό.. Αθεραπευτοι θεραπευτές.Και επίσης εφαρμόζονται πολύ επιφανειακά πολλές εναλακτικές θεραπείες και πρόχειρα αγνοόντας πολλές φορές το ψυχολογικό-κομάτι που ειναι πολυ σημαντικό σε αυτες τις θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Επίσης να πω πως πιστευω οτι τα ατομα που δε θεραπεύτικαν μπορει να ειναι διοτι δεν ήθελαν να θεραπευτούν κατα βάθος.. Και σιγουρα γνωρίζεις τετοια ατομα.

Οσο για τους τσαρλατάνους με τα θαυματουργικά φάρμακα αυτο είναι τελείως αντιθετο στις αρχές των εναλακτικών θεραπειών.

Η κλασική ιατρική έχει εξηγήσει πολυ καλά το φυσικό σώμα και τις λειτουργίες του αν και ακόμα δε τα έχει βρει όλα!
Και εκει ειναι η διαφορά. Οι εναλακτικές θεραπείες δεν βλέπουν τις ασθένειες απο αυτη την αποψη .Δηλαδη δε θα βασιστεί η διαγνωση κάποιου προβληματος σε χημικές εξετάσεις. Και εχοντας παρακολουθήσει διαφορες πρακτικές έχω δει οτι έχουν βάσει και ισχύουν.
Αυτο δεν ακυρώνει την κλασική ιατρική όμως.Εχει βοηθήσει την ανθρωπότητα πολλες φορές.
Το πρόβλημα πλέον ειναι οτι θεραπεία έχει ταυτιστεί με μπουκαλάκια με χάπια και κανενα χειρουργίο,ενώ ειναι κατι πολυ παραπάνω.

Γεια χαρά και από μένα. Αυτή η ερώτηση κλασσικής η εναλλακτικής Ιατρικής αν και είναι ήδη της μόδας τα τελευταία χρόνια, νομίζω θα γίνεται όλη και πιο επίκαιρη.

Βασικά το ερώτημα είναι ότι όταν αντιλαμβάνομαι να με απασχολεί ένα πρόβλημα, ξεκινάω να το λύσω. Στο βαθμό που προσπαθώ να το προσεγγίσω ολοκληρωτικά, καλούμαι να απαντήσω ερωτήματα όπως τι, πως, γιατί, για πόσο ακόμα κτλπ.

Νομίζω ότι η κλασσική Ιατρική κάνει θαύματα απαντώντας ένα μέρος των ερωτηματικών. Ο λόγος που δεν απαντάει σε όλα είναι απλός: Δεν ενδιαφέρεται. Ενώ έχει απαντήσεις ας πούμε όσον αφορά την αποκατάσταση ενός ανθρώπου που έχει ένα κάταγμα και αναρωτιέται «πως θα γίνει καλά το πόδι μου?», δεν έχει απαντήσεις στην ερώτηση «γιατί να συμβαίνει αυτό σε μένα?» ή «υπάρχει κάτι που θα μπορούσα να μάθω από αυτό που μου συνέβη»? Η <<μήπως τελικά για το ατύχημα φταίει ο Ερμής ο ανάδρομος>>?

Και λέω ξανά, απαντήσεις δεν έχει από την κλασσική Ιατρική για ένα και μόνο λόγο: Γιατί αυτή δεν ενδιαφέρεται. Αρά νομίζω δεν υπάρχει λόγος να κατηγορούμε αυτό που ονομάζουμε Δυτική κλασσική επιστήμη.

Το πρόβλημά μας ξεκινάει όταν το «φαινόμενο» που ονομάζουμε αρρώστια «φαίνεται» να συνδέεται με λειτουργίες του σώματος, και όχι με το σώμα αυτό καθεαυτό. Ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα όταν έχει να κάνει με συναισθήματα. Εκεί που αρχίζουμε να προσεγγίζουμε τον άνθρωπο ως σύνολο.

Τις τελευταίες 2 δεκαετίες, και ο πιο αφελής γιατρός του ΙΚΑ υποψιάζεται ότι ένας υπερ-αγχωμένος ασθενής σίγουρα δεν βοηθάει στην επίλυση ενός οργανικού πρόβλήματος που έχει παρουσιαστεί στην καρδιά.

Συμφωνώ με τον knoulp που έγραψε ότι προτεραιότητα έχει η κλασσική επιστήμη. Να προσθέσω μόνο το αυτονόητο… σε οτιδήποτε έχει να κάνει με πρόβλημα που βιώνει κάποιος ως πόνο, δυσλειτουργία ή οτιδήποτε πάνω στο σώμα του.

Απλά η κλασσική Ιατρική ασχολείται με τους νόμους που διέπουν το σώμα μας, (και επειδή δεν την ενδιαφέρει) δεν κοιτάζει πως αυτό συνδέεται με τους όποιους νόμους (αν υπάρχουν) διέπουν την ψυχή (αν υπάρχει) ή τέλος πάντων αυτό που βιώνουμε ως συναισθήματα.

Και ο βασικός λόγος που δεν την ενδιαφέρει νομίζω είναι ο εξής: Δεν υπάρχουν σήμερα εργαλεία. Το σώμα το ανοίγεις με νυστέρι. Το σκανάρεις, το τεμαχίζεις… Τον κόσμο της ψυχής?

Δεν χρειάζεται βέβαια να πούμε ότι ο ένας κόσμος του σώματος είναι ο κόσμος της καθαρότητας, και της διαύγειας των αριθμών ενώ ο άλλος της ψυχής είναι θολό τοπίο.

Εννοείται ότι αν πάθω καρδιακό, με τρέχουν σε επιστήμονα κλασσικής Ιατρικής για άμεση βοήθεια. Αν όμως αρχίσω να σκέφτομαι την μεγάλη εικόνα? Τι είναι αυτό που το προκάλεσε? Στο βαθμό που η απάντηση είναι «σώμα» πχ, γονίδια, κληρονομικότητα, διατροφή, οι απαντήσεις έρχονται από την κλασσική επιστήμη. Όταν όμως αρχίζω να σκέφτομαι ότι το άγχος που ζει στην ψυχή προκαλεί το πρόβλημα? Θολό τοπίο, και φυσικά ανοιχτό πεδίο για εκμετάλλευση.

Όσο απάτη, εκμετάλλευση και ματζουνοθεραπεία και αν υπάρχει όμως, για τον ασθενή που «υποπτεύεται» ότι υπάρχει κάτι πέρα από το σώμα, το βασικό ερώτημα υφίσταται: «Μπορώ να γνωρίσω τη λειτουργία της ψυχής και τους νόμους ΠΑΝΩ στο σώμα , τόσο καθαρά όπως αυτούς της κλασσικής ιατρικής για το ΙΔΙΟ ΤΟ ΣΩΜΑ? Και πως σώμα και κόσμος συναισθημάτων συνδέονται μεταξύ τους»?

Quote:

---

Originally posted by Orion
knoulp
Μερικές ακομα απόψεις-διευκρινίσεις.

Quote:

---

Διαφωνώ στο γεγονός ότι η κλασσική ιατρικής είναι πολύ πίσω από της ιατρικές πρακτικές τις οποίες ανέφερες. Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι το μόνο επίσημο και αποδεκτό όπλο το οποίο σαν άνθρωποι διαθέτουμε.

---

Δεν ξέρω αν άφησα να εννοηθεί κάτι τέτοιο...αλλά δεν μπορώ να πω πιο είναι πιο μπροστά η πιο πίσω! Γιατι θεωρώ πως έχουν διαφορετική προσέγγιση αυτό που λέμε κλασική ιατρική με εναλλακτικές θεραπείες.
Επίσης σε επίπεδο πρακτικών ελάχιστοι είναι οι \"σωστοί\" εναλλακτικοί θεραπευτές ,θεωρώ. Άλλοι ασχολουνται με αυτο επειδη μάθαν οτι υπάρχουν λεφτά,άλλοι επειδη νιώθουν σωτήρες αλλά δεν έχουν θεραπεύσει τον ίδιο τους τον ευατό.. Αθεραπευτοι θεραπευτές.Και επίσης εφαρμόζονται πολύ επιφανειακά πολλές εναλακτικές θεραπείες και πρόχειρα αγνοόντας πολλές φορές το ψυχολογικό-κομάτι που ειναι πολυ σημαντικό σε αυτες τις θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Επίσης να πω πως πιστευω οτι τα ατομα που δε θεραπεύτικαν μπορει να ειναι διοτι δεν ήθελαν να θεραπευτούν κατα βάθος.. Και σιγουρα γνωρίζεις τετοια ατομα.

Οσο για τους τσαρλατάνους με τα θαυματουργικά φάρμακα αυτο είναι τελείως αντιθετο στις αρχές των εναλακτικών θεραπειών.

Η κλασική ιατρική έχει εξηγήσει πολυ καλά το φυσικό σώμα και τις λειτουργίες του αν και ακόμα δε τα έχει βρει όλα!
Και εκει ειναι η διαφορά. Οι εναλακτικές θεραπείες δεν βλέπουν τις ασθένειες απο αυτη την αποψη .Δηλαδη δε θα βασιστεί η διαγνωση κάποιου προβληματος σε χημικές εξετάσεις. Και εχοντας παρακολουθήσει διαφορες πρακτικές έχω δει οτι έχουν βάσει και ισχύουν.
Αυτο δεν ακυρώνει την κλασική ιατρική όμως.Εχει βοηθήσει την ανθρωπότητα πολλες φορές.
Το πρόβλημα πλέον ειναι οτι θεραπεία έχει ταυτιστεί με μπουκαλάκια με χάπια και κανενα χειρουργίο,ενώ ειναι κατι πολυ παραπάνω.

---

Παραθέτω σχετικό εδάφιο στο οποίο αναφέρεις πως η ιατρική έχει ακόμη δρόμο για να φτάσει τις άλλες ιατρικές πρακτικές.

Αυτο πριν απο κάποια χρόνια δεν ήταν αποδεκτό επιστημονικα απο την ιατρική καθόλου σε πληροφορώ.Ειδικα για τον καρκίνο.
Τελευταια αρχισε να γίνεται η συσχέτηση!
Η κινέζικη ιατρικη μίλαγε απο αιώνες για αυτό ,και η αρχαία ελληνική προφανώς και το έχει αναλύσει σε μεγάλη λεπτομέρια το θέμα. Η ιατρική ως επιστήμη κάποια στιγμη θα φτάσει εκεί αλλα εχει δρομο.


Θεωρώ λοιπόν και θα το ξαναπώ ότι το θέμα μας είναι κατά πόσο κάποιος πιστεύει σε αυτού του είδους τις θεραπείες και οχυρώνει και ενισχύει την ψυχολογία του.
Νομίζω πως αυτό είναι όλο και τίποτα περισσότερο.
Μέχρι λοιπόν το πανεπιστήμιο να δημιουργήσει την επίσημη έδρα της ομοιοπαθητικής ιατρικής ή της ιατρικής εσωτερικής ενέργειας και των εσωτερικών ενεργειακών πεδίων, μέχρι τότε λοιπόν θα ισχύει ότι η κλασσική ιατρική είναι αυτή η οποία ισχύει και μπορεί να δώσει τις λύσεις.
Φυσικά δεν θα πρέπει κανείς να απορρίπτει τις διαφορετικές απόψεις. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να προσπαθήσουν οι υποστηρικτές αυτών των πρακτικών να αποδείξουν την ουσία και την ύπαρξη της αλήθειας μέσα σε αυτές. Άλλος δεν έχει καμία ουσία να ασχολούμαστε με κάτι που στηρίζεται στην απλή πίστη και μόνο σε αυτή.

Καλημέρα. θα αναφέρω μόνο το προσωπικό μου βίωμα χωρίς να θέλω να υποστηρίξω κάτι σε γενικότερο επίπεδο. Σε ηλικία 21 ετών, προσβλήθηκα από καρκίνο του νωτιαίου μυελού. Η αδράνεια και η ασυνεννοησία της ομάδας των γιατρών που με είχε αναλάβει, μου κόστισε στο να καταλήξω παραπληγική και από τα δυο κάτω άκρα, γιατί για τρεις ολόκληρους μήνες, δεν κατέληγαν σε συγκεκριμένη διάγνωση και \'φορτώθηκα\' πολλές άσχετες θεραπείες. Θα σας πω εν συντομία, πως όταν ολοκληρώθηκε ο κύκλος των θεραπειών μου - και εξακολουθώντας να είμαι σε παραλυσία συν αρκετών παραπανίσιων κιλών -, ένας γιατρός απ\' την ομάδα μου ζήτησε να τον ακολουθήσω σε κάποιον ομοιοπαθητικό. Πρώτη φορά άκουγα τον όρο αυτό. Ο ομοιοπαθητικός ήταν και ο ίδιος νευροχειρουργός εξειδικευμένος στο ΚΝΣ. Θα σας πω ότι περπάτησα μετά από θεραπεία 4 περίπου μηνών. Οι εξετάσεις μου έκτοτε είναι καθαρές. Τυχαίο, σύμπτωση, γιατρειά, αυθυποβολή; Πείτε το όπως θέλετε, εγώ είχα να κάνω μόνο με το αποτέλεσμα. Αν καταλογίζω κάτι στους τότε γιατρούς μου πάντως, είναι ακριβώς η αδράνεια που έδειξαν, λόγω της εμμονής τους να αποκλείουν να έχω τη συγκεκριμένη κακοήθεια λόγω ηλικίας. Έδωσαν πολύ βάρος στις στατιστικές μάλλον. Από κει και πέρα, θεωρώ ειδικά τον καρκίνο τη μεγαλύτερη σωματοποίηση που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος από έντονο εσωτερικό πόνο. Τελικά λέω, πως η ίδια δύναμη που καταβάλλουμε για να αρρωστήσουμε, είναι και η ίδια που μπορεί να μας θεραπεύσει. Σαφώς χρωστάω ένα μεγάλο \'ευχαριστώ\' σε αυτούς τους δυο ανθρώπους που ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με μένα, χρησιμοποιώντας αν θέλετε και τις δυο πλευρές.

:)

Πω πω,εχω να μπώ πόσο καιρό και έπεσα στο θέμα της ομοιοπαθητικής.Λοιπόν,εγώ θα πώ την προσωπική μου εμπειρία.Έπαθα κρίσεις πανικόυ,πριν 2 χρόνια και 6 μήνες.Είχα μπει σε αυτό το site σε απόγνωση να δω τι μπορώ να κάνω.Αποφάσισα να πάω σε ψυχίατρο και μου έδωσε τα seroxat.Μετα απο ένα μήνα μου την βάρεσε και δεν μπορούσα καλώς ή κακώς να αποδεχτώ πως θα παίρνω ψυχοφάρμακα..Μου την έδινε ο όρος ρε παιδί μου.Πες τε με χαζή,μη γνώστη,κομπλεξική,όπως θέλετε.Εμένα όμως,αυτή ήταν η καλύτερη απόφαση της ζωής μου.Μιλώντας λοιπόν,με διάφορα παιδιά εδω,μου λέει καποιος αλεξανδρος(να ναι καλα το παιδί,οπου και να ναι)να δοκιμάσω την ομοιοπαθητική.Βρισκω λοιπόν μια ομοιοπαθητικό η οποια είναικαι ψυχίατρος εδώ στην Αθήνα και πηγαίνω.Αρχικά δεν ήμουν σιγουρη.Οι γονείς μου,μου έλεγαν πως θα ναι χαζομάρα αυτο που κάνω και πως θα πετούσα χρήματα σε τσαρλατάνους και πως μόνη μου θα το διώξω αυτο.Πάω λοιπόν,με ρωτάει για τα πάντα.Τι τρώω,πως κοιμάμαι,αν έκανα εξετάσεις αίματος πρόσφατα και αν όχι να πήγαινα για να τις της έδειχνα,τι προτιμώ,αν με ενοχλεί η ζέστη και πολλα άλλα.Εκατσα 2 ώρες.Μιλήσαμε για πολλά πράγματα.Μου λέει μεχρι το καλοκαίρι θα είσαι αισθητά καλύτερα και του χρόνου τέτοιο καιρό θα είσαι τελείως καλα.Λέω,δεν παίζει.ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ.Με κοροιδευει η γυναίκα.Και ξεκινώ ομοιοπαθητική.Σε κάποια φάση τη ρώτησα,γιατι δεν ασκησε την ψυχιατρική,μιας και θα έβγαζε περισσοτερα χρήματα,και μου είπε πως στην ψυχιατρική ειναι 10 φάρμακα.Δεν σου κάνει το ένα?πας στο άλλο και ούτω καθεξής.Η ίδια πιστεύει πως τα ψυχοφάρμακα βλάπτουν την υγεία στη πορεία.Ήμουν ένα κορίτσι,που στα 24,25 του,φοβόταν να βγεί απο το σπίτι,να πάει μια βόλτα,να ζήσει γενικότερα.Δεν μπορουσα να ορθώσω την άποψη μου.ένοιωθα πως έφταιγα για όλα,πως έιμαι ένα θύμα.Είχα τρελές ζαλάδες,ταχυπαλμίες,φοβίες ,εμμονές και πολλα προβλήματα.Σήμερα είμαι στον 6ο μήνα που κάνω ομοιοπαθητική και είμαι μια άλλη Κωνσταντίνα.Μια Κωνσταντίνα που δεν πίστευα πως υπάρχει,που είχε χάθει κάπου.Κάνω τα πάντα..Και οταν λεω τα πάντα εννοώ τα πάντα.δεν φοβάμαι τίποτα.Δεν με νοιάζει τίποτα.Ειμαι τόσο δυνατή που πλέον μπορώ οχι μόνο να προστατεύσω τον εαυτό μου αλλα και κάποιον αλλο.Αρχισα να δίνω μαθήματα πάλι στη σχολή μου και να ονειρεύομαι πως θα μαι οταν τελειώσω.Να με ονειρεύομαι φιλόλογο.Ψάχνω να κάνω μάθημα σε παιδάκια και πράγματα που πριν και μόνο στη σκέψη έτρεμα.Ξαναβρήκα τη σχέση μου με το αγόρι μου,που άθελα μου του δημιούργησα προβλήματα και είμαι καλύτερα απο ποτε.
Παράλληλα στο προσωπο της ομοιοπαθητικού μου,βρήκα μια πολυ καλη φίλη.Είναι 30 χρόνια μεγαλύτερη μου και την νοιώθω τοσο κοντά μου.Οι συνεδριες κανονικά ειναι μιση ώρα(μόνο η πρωτη ειναι ενα 2ωρο)και κάθομαι 2 ώρες κάθε φορά.Λέμε πράγματα που δεν είχα σκεφτεί ποτέ.Ξεπέρασα το φόβο μου για το θάνατο και πολλά αλλα..Δεν ξέρω τι λειτούργησε σε εμένα.Αν είναι placebo ή όχι(δεν με νοιάζει κιόλας),μου αρκέι που λειτούργησε
Καλό θα ήταν λοιπόν να μην κατακρίνουμε κάτι νέο.Με την ίδια λογική δεν έπρεπε να υπάρχει καν ιατρική.Οι παλαιότεροι ήταν αρνητικοι και καχύποπτοι με την ιατρική.Πίστευαν μόνο στα γιατροσόφια.Μακάρι όλοι να ήταν ανοιχτόμυαλοι...
Τέλος πάντων.Ευχομαι σε \'ολους ότι καλύτερο,όποια μέθοδο και να διαλέξουν.Το πάν παιδια είναι να γίνουμε καλά.Το πώς πρέπει να μας νοίαζει λίγο.Αλλοι γίνονται καλά με ομοιοπαθητική,αλλοι με ψυχιατρική αλλοι με ψυχολόγο.Σημασία έχει να το ξεπερναμε .:))))))))

ntini χαίρομαι που σε βοηθησε.
Προσωπικα αν και υπερ της ομοιοπαθητικής πιστευω οτι δεν ειναι τοσο εξιδεικευμένη σε αυτα τα θέματα οσο καποιες αλλες \"εναλακτικες\" θεραπείες.

Αλομπαρ δε ξέρω γιατι αλλά νομιζα πως ήσουν φανατικά εναντίων των οποιοδήποτε εναλακτικών θεραπειών.
Μπορω να πω πως ανατρίχιασα διαβάζοντας την ιστορία σου αλλα χάρηκα πολυ που πήγαν ολα καλα.

Quote:

---

Από κει και πέρα, θεωρώ ειδικά τον καρκίνο τη μεγαλύτερη σωματοποίηση που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος από έντονο εσωτερικό πόνο

---

Ολες οι ασθένειες ξεκινούν απο εμάς...Και φυσικα ανεξάρτητα ηλικίας!

Το θετικό είναι πως έχουν αρχίσει πάλι να κερδίζουν αναγνώριση αυτες οι θεραπευτικές προσεγγίσεις..
Και ελπίζω καποια στιγμή να πάψει να ισχυει ο διαχωρισμός μεταξυ κλασικής και εναλακτικής! Γιατι θα μπορέσει να προκύψει κάτι πολύ καλύτερο.

knoulp έχει δημιουργηθει στην Ελλάδα κιολας τμήμα(μεταπτυχιακό) για ομοιοπαθητική σε πανεπιστήμιο εδω και καιρό.

http://www.syros.aegean.gr/metaptyhiakes-spoudes/pms-olistika-enallaktika-therapeutika-systimata---klasiki-omiopathitiki.aspx

Επισης για αυτο που παρέθεσες ξαναλέω πως δεν ειπα πως ειναι πίσω ,απλα το κοιτάζει απο διαφορετική οπτική.

Ειλικρινά χαίρομαι που διάβασα τα μηνύματα των δύο συνανθρώπων μας που μπόρεσαν και βρήκαν την υγεία τους μέσα από εναλλακτικές θεραπείες.
Άλλωστε αυτός είναι ο σκοπός της όλης προσπάθειας.
Να γίνει κανείς καλά και να θεραπευτεί. Το πως θα τα καταφέρει είναι κάτι που δεν έχει και τόση σημασία.
ORION σε ευχαριστώ πολύ για την πληροφόρηση. Ειλικρινά ήταν κάτι που αγνοούσα.
Φυσικά και από την στιγμή που η ομοιοπαθητική έχει την γενικότερη αποδοχή από την ευρύτερη επιστημονική κοινότητα και αναγνωρίζεται από το κράτος, τότε θεωρώ ότι είναι καθαρά στο χέρι του καθενός να επιλέξει πια θα είναι η θεραπεία που θα του ταιριάζει να ακολουθήσει.

Όσον αφορά τη διδασκαλία της ομοιοπαθητικής σε ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, εκτός του μεταπτυχιακού στη Σύρο \"Στο τμήμα της Φαρμακογνωσίας της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών διδάσκεται το μάθημα της Ομοιοπαθητικής Φαρμακοτεχνίας\"

\"Παράλληλα τα τελευταία χρόνια εισέρχεται σε όλο και περισσότερα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα. Υπάρχει θέση λέκτορα Ομοιοπαθητικής στο Παν. του Liverpool και στο αντίστοιχο της Wern (Ελβετία) έδρα εναλλακτικής ιατρικής συμπεριλαμβανομένης της Ομοιοπαθητικής. Σε όλα τα Πανεπιστήμια της Γερμανίας και της Μ. Βρετανίας οι φοιτητές της Ιατρικής εξοικειώνονται με τις αρχές της Ομοιοπαθητικής, επίκειται η εισαγωγή του μαθήματος σε όλα τα Παν. του Βελγίου (ήδη διδάσκεται στο μεγαλύτερο της χώρας, το U.C.L) και το έχει προτείνει ο Ιατρικός Σύλλογος της Γαλλίας για τα Πανεπιστήμια της. Σε αντίστοιχα της Αυστρίας, του Βελγίου, της Ισπανίας και της Ολλανδίας διδάσκεται ως μάθημα επιλογής. Αρκετά Παν. της Γαλλίας (9), της Ισπανίας (5) και της Πολωνίας παρέχουν στους αποφοίτους των Ιατρικών Σχολών μετεκπαίδευση στην Ομοιοπαθητική, που οδηγεί στην απόκτηση πανεπιστημιακού διπλώματος \"

http://www.homeopathy.gr/homeopathy/homeopathic_medicine.html

Επίσης το 2000 διδάσκονταν ως μάθημα επιλογής στη δερματολογία, στην Ιατρική Σχολή του Δημοκρίτιου Πανεπιστημίου Θράκης.

Το πιο σημαντικό στοιχείο και κοινός παρανομαστής της κάθε σοβαρής εναλλακτικής Ιατρικής σήμερα είναι να ξεκινά με αφετηρία την κλασσική Ιατρική. Αλλά νομίζω ότι η μεγάλη πρόκληση της νέας εποχής στην οποία ήδη ζούμε είναι η ενοποίηση των Ιατρικών και η δημιουργία μιας ενοποιημένης Ιατρικής. Καλή και η εξειδίκευση της κάθε \"σχολής\" αλλά κοντεύει να χαθεί και η έννοια Άνθρωπος -μακάρι και να ‘ξερα ποια είναι αυτή:-) Και έτσι ίσως να πάψουμε να \"εναλλασσόμαστε\" μεταξύ διαφόρων σχολών, και ουσιαστικά να απόφυγουμε το να «τρέχουμε από τον ένα γιατρό στον άλλο».

από την εμπειρία σας είναι τα φάρμακα λύση ή απλά προσφέρουν χαλάρωση, ηρεμία, το να ξεχνάς και τίποτε άλλο. Μήπως η κατάλληλη θεραπεία είναι ένας καλός ψυχοθεραπευτής και κυρίως η θέληση;