Οι δικοί σου ξέρουν για αυτό το πρόβλημα?Εχεις μιλήσει σε κάποιον φίλο/συγγενή?Τι σου λένε?
Printable View
Οι δικοί σου ξέρουν για αυτό το πρόβλημα?Εχεις μιλήσει σε κάποιον φίλο/συγγενή?Τι σου λένε?
Η μάνα μου μου λέει οτι και μια φίλη της ανέβαινε στο λεωφορείο και ήθελε να τους πλακώσει όλους μέχρι που απτα νεύρα της κατέβαινε, δεν είναι τίποτα και συμβαίνει, με τα φάρμακα έστρωσε, στεναχωριέται κ αυτη η καημένη τ ινα κάνει.
Αλλα καμιά σχέση με μένα, άλλο να θέλεις να δείρεις κάποιον απο τα νεύρα σου κ άλλο να έχεις παρορμήσεις κ σκέψεις να σκοτώσεις, δεν μπορώ να μιλήσω κ σε κανέναν, τι να πω στους φίλους μου οτι έχω τέτοιες σκέψεις?
να επισκεφτείς ειδικό.
μν τυραννάς το μυαλό σου άλλο.
Πάντως το ότι σε τρομάζει και σε στεναχωρεί αυτή η κατάσταση μου φαίνεται θετικό και ότι είναι στο χέρι σου να το ελέγξεις.Από ότι έχω ακούσει οι ψυχωτικοί όταν έχουν κάποιες εμμονές πιστεύουν ότι είναι σωστές,τις υποστηρίζουν.Εχεις κάποιον γιατρό που να σε παρακολουθεί συστηματικά?
Μου δίνει κουράγιο αυτο που λές, και ο γιατρός μου το ίδιο μου είπε, ο ψυχωτικός πιστεύει πως είναι σωστό αυτο που θέλει να κάνει, μακάρι να είναι ετσι, τί να πω ρε γαμώτο απο τη μια στιγμή στην άλλη χάλασα όλη τη ζωή μου με αυτό, δεν με αφήνει να κάνω τίποτα, κοινωνικά ανάπηρος νοιώθω
οκ με τα τελευταια που ειπατε καταλαβα οτι ειμαι ψυχωτικος. οταν οδηγας ομως δε σου ρχεται να πατησεις ανθρωπο στο δρομο ? μονο τα μαχαιρια στο βγαζουν αυτο ? εγω οπως ειπα το εχω με ολα, αλλα πιστευω το ελεγχω. δοκιμασε να ξεσπας αλλου ισως, ακομα και σε αντικειμενα οταν εχεις νευρα, για να μη σκοτωσεις καναν ανθρωπο κι εσυ...
Μου μοιάζει για ιδεοψυχαναγκασμός και όχι για ψύχωση. Ο γιατρός σου τι σου είπε πως αντιμετωπίζεις? Δεν σου το εξήγησε?
Κατά τ' άλλα, απ΄όσα λίγα γνωρίζω η λύση είναι να μην αλλάζεις θέση στο μαχαίρι, να μην το κρύβεις, να μην σου το εξαφανίζεις από μπροστά σου, γιατί σου διδάσκεις το ότι όντως οι σκέψεις αυτές σε απειλούν και στην πραγματικότητα. Και με το να περνάς στο επόμενο στάδιο, να προσπαθείς να ελέγξεις, (αλλάζοντας θέση στο μαχαίρι), περνάς στον εαυτό σου το εξής μήνυμα: "αν δεν έκανα κακό, δεν το έκανα γιατί έκανα το τελετουργικό, δεν σκότωσα γιατί έκρυψα το μαχαίρι". Σα να προσπαθείς να προστατέψεις όσους αγαπάς με τη σκέψη σου και μόνο και επειδή αυτό σου επιτείνει την ανάγκη ελέγχου άρα και το κρύψιμο του μαχαιριού, οι εμμονές παραμένουν και ξαναέρχονται δυνατότερες. Μην αλλάζεις θέση στο μαχαίρι όταν κάποιος είναι κοντά σου. Το έχεις προσπαθήσει αυτό? Ακόμη καλύτερα, όταν κάποιος είναι κοντά σου, άγγιζέ το. Αλλά γι αυτά θέλει δουλειά με ειδικό πάνω στην ιδεοψυχαναγκαστική, κάνεις τέτοια δουλειά Κωνσταντίνε?
Δεν είσαι επικίνδυνος καλέ. Είναι θέμα οι ιδεοψυχαναγκασμοί, αλλά δουλεύονται και ξεπερνιούνται. Θέλει χρόνο και συστηματική επαφή/συνεργασία/δουλειά με ειδικό σε αυτές.
#ψιτ, δεν είμαι ειδική ε? μην ξεχνιόμαστε. Νομίζω όμως πως με σκέτα φάρμακα δε λύνονται οι δεσμοί της ιδψ. Θέλει κι άλλα, επιπρόσθετα κομμάτια, πολύ σημαντικά.
ΣΥμφωνω με βροχη, ΙΨΔ μυριζει και αγχος αγχος πολυυυυυυ. πΑς σε ψυχολογο? παιρνεις τωρα ηρεμιστικα?
Βρήκα ενα ξένο φόρουμ για την ΙΔΨ, περνάνε κ άλλοι αυτο που έχω εγώ και το ονομάζουν harm OCD ή Violent OCD, είναι η χειρότερη μορφή των ΙΔΨ, αλλα και πάλι δεν με καθησυχάζει αυτο. Σήμερα ξύπνησα πάλι και νοιώθω χάλια, όλο στο μυαλό μου στρυφογυρίζει αυτο, μην χάσω τον έλεγχο και ορμήξω σε κανέναν, μου χαλάει όλη την ηρεμία ρε γαμώτο, δεν μπορώ ουτε ενα καφέ να κάτσω να απολάυσω ήρεμος. Οι γιατροί μέχρι τώρα τι να μου πούν, ιδεοληψίες και ψυχαναγκασμοί μου λένε, οτι δεν προκειτε να κάνω πράξη αυτα που σκέφτομαι κλπ. το θέμα ειναι πως ΥΠΟΦΕΡΩ, αφάνταστα και τα φάρμακα δεν με ηρεμούν, έπαιρνα Cypralex και Solian και τώρα μου άλλαξε το Cypralex με το Dumyrox αλλα σαν να είμαι χειρότερα, δε ξέρω. Υποτίυεται το Dumyrox είναι πιο κατάλληλο για την ΙΔΨ, τα χω βαρεθεί και τα κολοφάρμακα τους κ όλα
Ψυχοθεραπεια κανεις?
Οχι δεν κάνω
Μηπως ειναι ωρα να αρχισεις????
Μέχρι τώρα όσες φορές έχω μιλήσει με τους ψυχιάτρους μου στις συνεδρίες δεν μου είπαν κατι που δεν ξέρω, δεν νοιώθω οτι η ψυχοθεραπεία θα με βοηθήσει, δε ξέρω, εσείς έχετε κάνει?
Αλλο ψυχιατρος αλλο ψυχοθεραπευτης! Και υπαρχουν και διαφορες σχολες ψυχοθεραπειας! Και διαφορετικοι ανθρωποι-ψυχοθεραπευτες, δεν ταιριαζουμε με ολους! Η ΙΨΔ εχει σχεση με το αγχος, και επειδη ξεκινανε ολα απο νωρις, μπορει να υπηρχε κατι προβληματικο στο οικογενειακο σκηνικο. Θα σε βοηθαγε να μιλησεις! Εμενα με εχει βοηθησει, που θεωρητικα δεν εχω και καποια διαγνωση, υποτιθεται οτι ειμαι καλα (:P) και παλι μου εκανε και μου κανει καλο!
Ρε συ Κωνσταντίνε, ένα χρόνο παιδεύεσαι με ιδεοψυχαναγκασμούς, παρόλα τα φάρμακα εσύ νιώθεις χάλια και ακόμα αναρωτιέσαι εάν πρέπει να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεία? Και πώς ξέρεις εκ των προτέρων αν θα σε βοηθήσει ή όχι?Quote:
Originally Posted by Konstantinoss
Είναι σα να μου λες ότι ένα χρόνο δεν μπορείς να περπατήσεις καλά γιατί πονάει το πόδι σου, βολεύεσαι με παυσίπονα, σου έχουν πει ό,τι χρειάζεσαι φυσιοθεραπεία για να πάψεις να πονάς και να περπατήσεις καλά ξανά, αλλά εσύ πιστεύεις ότι δεν θα σε βοηθήσει, γιατί ξέρεις τι έχεις.
Γιατί τέτοιος φόβος για την ψυχοθεραπεία, όταν όπως φαίνεται είναι η μόνη σου ελπίδα αυτή τη στιγμή να επανέρθεις?
Έχω κάνει ψυχοθεραπεία, ξεκινώντας από κάτι πολύ πιο ελαφρύ από αυτό που έχεις και συνέχισα αφού ήμουνα πλέον μια χαρά για άλλα 3 χρόνια. Με βοήθησε αφάνταστα στη ζωή μου.
Γιατί αφήνεις τον εαυτό σου να υποφέρει?