Printable View
Φωτεινή, αλλο κεφάλαιο αυτό δυσκολο που ανοίγεις τώρα...
Ίσως στο μέλλον θα είμαι σε θέση να γράψω/σκεφτώ αναλυτικότερα. Όταν δε θα περπατώ τόσο στα χαμένα. Ή ίσως πρέπει να περπατήσεις και στα χαμένα για να βρεις το δρόμο σου. Γιατί αν πάντα βάδιζες στο δρόμο που νόμιζες ότι ήταν για σένα, συνειδητοποίησες μια μέρα ότι ήσουν τελικά στα χαμένα.
οκ γλυκειά μου,είμαι σίγουρη όμως οτι βγαίνεις απο τα χαμένα και πας προς τα φωτισμένα.. Σε έχει προβληματίσει τοσο,που ψάχνεις ηδη τη λύση, ειναι μεγάλο βήμα αυτο που κάνεις,μη το ξεχνάς \"καθε αρχή και δύσκολη\".Ναι?
Σ\'ευχαριστώ Φωτεινή!
Μακάρι να\'ναι έτσι:)
Θεοφανια απο τα πιο ωραια ποστ και πιο αληθινα που εχω διαβασει εδω και καιρο :)
anwnimi θα συμφωνησω και εγω πως αν δεν τολμησεις, αν δεν κανεις πραγματα για τον εαυτο σου .. μετα θα σου μεινει ενα γιατι και ενα \'αν εκανα αυτο μπορει η ζωη μου να ηταν αλλίως, μπορει να ηταν καλυτερη ή χειροτερα αλλα θα το ειχα τολμησει\'.
Και ναι η ελευθερια σε ολες τις εκφασεις της ειναι ωραια, και αξιζει να την τολμαμε :)
Kαι ολες οι σχεσεις εχουν μια αρχη και ενα τελος, απλως πολλες φορες εθελοτυφλουμε οτι δεν βλεπουμε αυτο το τελος.. ενω επρεπε απο πολυ πιο νωρις να βαλουμε μια τελεια και να προχωρησουμε στην επομενη μας σχεση που θα μας ικανοποιει πιο πολυ.
Σ ευχαριστω καλή μου.....Quote:
Originally posted by Mariah
Θεοφανια απο τα πιο ωραια ποστ και πιο αληθινα που εχω διαβασει εδω και καιρο :)
Να πω και εγω την αποψη μου...ελευθερια ναι,να σπασεις τα δεσμα οχι μονο τα υλικα αλλα και αυτα του μυαλου,σκεψεις που σε κρατανε δεσμιο μια ζωη και δε λενε να φυγουν,να μπορεσεις να σκεφτεις \"ελευθερα\" χωρις ανασφαλειες,χωρις αγχος,χωρις καθωςπρεπισμους.
Αυτο ειναι για μενα ελευθερια.
Αλλα απο την αλλη υπαρχει και η αποψη οτι η υπερβολικη ελευθερια...σκοτωνει,πες οτι αποδεσμευτηκες απο τα παντα για να γνωρισεις τι?
Τους ατελειωτους ανεμολοφους της ερημου Σαχαρα?
Ποιος ο λογος?
Προτιμω να διαβαζω ποστ με εμπειριες ζωης παντως...εγω ολο στη θεωρια ειμαι λολ.
Quote:
Originally posted by keep_walking
Να πω και εγω την αποψη μου...ελευθερια ναι,να σπασεις τα δεσμα οχι μονο τα υλικα αλλα και αυτα του μυαλου,σκεψεις που σε κρατανε δεσμιο μια ζωη και δε λενε να φυγουν,να μπορεσεις να σκεφτεις \"ελευθερα\" χωρις ανασφαλειες,χωρις αγχος,χωρις καθωςπρεπισμους.
Αυτο ειναι για μενα ελευθερια.
Συμφωνώ μαζί σου:)
Αλλα απο την αλλη υπαρχει και η αποψη οτι η υπερβολικη ελευθερια...σκοτωνει,πες οτι αποδεσμευτηκες απο τα παντα για να γνωρισεις τι?
Τους ατελειωτους ανεμολοφους της ερημου Σαχαρα?
Ποιος ο λογος?
Δηλαδή; Δεν το\'πιασα κεεπ. Αν θες δώσμου ένα παράδειγμα.
:)
Γιατί κι οι ανεμόλοφοι ωραίοι δεν είναι που και που; :Ρ Να περπατάς-περπατάς, αλλά εντάξει να υπάρχει και μία όαση εκεί τριγύρω -και να τη βρεις.
Προτιμω να διαβαζω ποστ με εμπειριες ζωης παντως...εγω ολο στη θεωρια ειμαι λολ.
Αν νιώθεις κάτι πχ ελευθερία έστω και στη σκέψη, δεν το εκπέμπεις; Και στο τέλος δεν το πράττεις;
Πως να κάνεις κάτι αν στη θεωρία δεν το πιστεύεις;
Κeep, πολλοί πριν κάνουμε σημαντικά για εμάς πράγματα είμαστε στη θεωρία. Μπορεί να γκρινιάζουμε με τον εαυτό μας, να τον μαστιγώνουμε κάποιες φορές, αλλά κάποιοι θέλουμε λίγο παραπάνω χρόνο, να μείνουμε στάσιμοι εξωτερικά αν θες, αλλά μέσα μας όσο το σκεφτόμαστε, προετοιμαζόμαστε.
Κι εκεί, που δεν το περιμένεις, να σου το κλικ μέσα σου για κινητοποίηση!
Πιστευω ανωνυμη οτι αν ελευθερωθεις απο τα παντα...τοτε δεν υπαρχει πλεον τιποτα.
Εισαι μια αμοιβαδα τελος....το αμμολοφοι ειναι το τιποτα να βλεπεις μια εκταση ως εκει που φτανει το ματι χωρις τιποτα.
Ωχ, με τρομάζεις:)Quote:
Originally posted by keep_walking
Πιστευω ανωνυμη οτι αν ελευθερωθεις απο τα παντα...τοτε δεν υπαρχει πλεον τιποτα.
Εισαι μια αμοιβαδα τελος....το αμμολοφοι ειναι το τιποτα να βλεπεις μια εκταση ως εκει που φτανει το ματι χωρις τιποτα.
Και άραγε μπορεί κάνείς να ελευθερωθεί από τα πάντα;
Ίσως μόνο αν πάει στην έρημο και κάνει διαλογισμό;
Ναι, κι εγώ τέτοια ελευθερία δε θα την ήθελα... Ίσως απλά θα ήθελα να το κάνω σε ένα πολύ τρελό μου όνειρο...για καμιά μέρα μόνο:Ρ
Εχ αν το νοιωσεις μια στιγμη και μετα φυγει...θα ειναι κατι που μενει και θα ηταν ωραιο...ξερω γω ρε ανωνυμη θνητοι ειμαστε ετσι κι αλλιως καποια στιγμη θα περασουμε στην μη υπαρξη (χεχε ολο και πιο χαρουμενος λολ)
Ναι μες στην αισιοδοξία είσαι κηπάκο σήμερα:)
Λοιπόν, ε και τι έγινε, ας το νιώσεις και για μια στιγμή, από το να μην το νιώσεις καθόλου...
Τίποτε δε είναι για πάντα.
Μα γι\'αυτό, επειδή θα βουτήξουμε και πάλι στην ατάραχη θάλασσα της ανυπαρξίας, όπως και πριν γεννηθούμε, ας είμαστε ελεύθεροι για όσο είμαστε έξω από τη θάλασσα αυτή...
Αυτή η θάλλασσα είναι που με ταρακούνησε σε πολλά.
Η ελευθερια του καθενός προκύπτει από μέσα του. Σε όποια κατάσταση και να είναι, (σχέση ή όχι), μπορεί με την ίδια ευκολία που είναι ελεύθερος να είναι εγκλωβισμένος.
Δεν νμίζω πως το καθορίζει η σχέση αυτο.
Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Η ελευθερια του καθενός προκύπτει από μέσα του. Σε όποια κατάσταση και να είναι, (σχέση ή όχι), μπορεί με την ίδια ευκολία που είναι ελεύθερος να είναι εγκλωβισμένος.
Έτσι.
Δεν νμίζω πως το καθορίζει η σχέση αυτο.
Χμ, πιστεύω ότι το καθορίζει. Από όσο ο καθένας αφήνει στον άλλο το χωρο του και από το πόσο τον αφήνει να είναι ο εαυτός του.
Αλλά εσύ μάλλον εννοείς ότι το πόσο ελεύθεροι νιώθουμε είναι κάτι που κυρίως προέρχεται από εμάς τους ίδιους, ανεάρτητα αν είμαστε σε σχέση. Εκεί συμφωνώ.
[/quote]Quote:
Originally posted by anwnimi
Δεν νμίζω πως το καθορίζει η σχέση αυτο.
Χμ, πιστεύω ότι το καθορίζει. Από όσο ο καθένας αφήνει στον άλλο το χωρο του και από το πόσο τον αφήνει να είναι ο εαυτός του.
Αλλά εσύ μάλλον εννοείς ότι το πόσο ελεύθεροι νιώθουμε είναι κάτι που κυρίως προέρχεται από εμάς τους ίδιους, ανεάρτητα αν είμαστε σε σχέση. Εκεί συμφωνώ.
Ακριβως αυτο εννοω.
Αν κάποιος ειναι εγκλωβισμένος και δεν νιωθει ελευθερος να κάνει πράγματα, είτε είναι σε σχέση είτε όχι πάλι στάσιμος μένει.
Πιστεύω πώς αν οχι παντα, τις περισσοτερες φορες, μεγαλωνουμε με εναν τροπο οπου μας δινεται ενα πλανο ζωης. Ενα προγραμμα: δουλεια, οικογενεια κ ποτε. Ετσι τωρα, το πλανο λέει οικογενεια καπου στα 30, αφου εχω βρει μια \"καλη\", \"σιγουρη\" δουλεια. Δεν ξερω, αν κ ποσοι προλαβαινουμε να δουμε, ποσο μας ταιριαζει το πλανο που μας εδωσαν μικροτεροι. Ποσοι θελουμε να δουμε, κ να ακουσουμε αλλες φωνες πέρα απο τις εξωτερικες. Κ να εξερευνησουμε εμας τελικα.Μπορει ετσι να διαπιστωσουμε πώς ζουμε με οδηγους που μοιαζουν καποιες φορες γελοιοι.Ή με πιστευω που τελικα δεν μας αντιπροσωπευουν καθολου.Quote:
Originally posted by anwnimi
Καπου εκεί...στα 30...αναρρωτιέσαι...και τώρα τι κάνω?
Όντας σε μια μακρόχρονη σχεση εγώ καταλήγω στο εξής:
η Ελευθερία είναι γλυκιά...
Να βγεις ότι ώρα θες και όποτε θες...
Να μην έχεις να απολογηθείς για τίποτε.
Να νιώθεις τόσα διαφορετικά συναισθήματα και να μη νιώθεις ενοχές γι\'αυτό...
Να νιώθεις πραγματικά ελεύθερος και να σου αρέσει, με άλλα λόγια να γουστάρεις πραγματικά για αυτό.
Και τότε ισως, αν τύχει και μπεις πραγματικά σε σχέση, να θες να μπεις πραγματικά γιατί το θες αλλά και να νιώθεις ελεύθερος στην ουσία. Γιατί τα έχεις βρει με σένα.
Μου αρέσει η συντροφικότητα. Ανέκαθεν μου άρεσε. Είναι καιρός πια να βρω την συντροφικότητα περισσότερο με τον εαυτό μου. Να νιώσω την Ελευθερία. Την ελευθερία του να είμαι δεσμευμένη με τον εαυτό μου. Είτε ειμαι σε σχέση είτε όχι.
Έχετε κάνει παρόμοιες σκέψεις;
Ετσι νομιζω πώς καταληγουμε να ζουμε σε μια φυλακη που ουσιαστικα εμεις τη στηνουμε κ μπαινουμε μεσα μονοι μας. Στο τροπο που \"πρεπει\" να ειμαστε σε μια σχεση, στο \"ποτε\"θα μπουμε κ ποτε \"πρεπει\" να οδηγησει καπου.Στο τί ειναι σωστο να αισθανομαστε κ τί οχι. Ο άλλος ειναι απων σε ολα αυτα τα πρεπει. Εμεις τα οριζουμε κ εμεις αφηνουμε να μας τα οριζουν.
Οποτε ναι, συμφωνω, η ελευθερια ειναι μεγαλο πραγμα. Και ομορφη, αλλα δεν μας χαριζεται. Την κατακταμε, μονοι μας. Ειτε ειμαστε σε σχεση, ειτε δεν ειμαστε. Τον εαυτο μας τον κουβαλαμε παντου.