Quote:
Originally posted by spleen
Οι σκέψεις μας, είναι οι πολύτιμοι μας ταξιδιώτες, και ακόμα και αν σε θάλασσες σκορπιστούν, εκείνες ξέρουν να χαρίσουν σε όλους τους ωκεανούς όλη τη σοφία, τη χαρά και την απαισιοδοξία τους.
Quote:
Originally posted by keep_walking
Εαν ειχαμε ενα \"ντουλαπακι με φιλους\" θα τους εβγαζα και θα εκανα προπονηση καθημερινα μεχρι να μπορεσω να επικοινωνησω ικανοποιητικα και να αισθανομαι τοσο εγω καλα οσο και οι αλλοι.
Δυστυχως ομως αυτο δεν γινεται τοσο γιατι φυσικα κανεις δεν θελει να μπει στο...ντουλαπι , οσο και γιατι δεν το δεχομαι εγω...δεν θελω να γινομαι φορτιο και οχι απο αποψη υπερηφανειας.
Είναι όμορφο να υπάρχουν ελάχιστοι φίλοι, γιατί γνωστούς όλοι εύκολα κάνουν και πολλούς μάλιστα. Όμως δεν το βλέπουν όλοι επι κοινώς.
υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που αποφεύγουν τις φιλίες και τους φίλους, το βλέπουν επιχείρηση το όλο θέμα και κάνουν ταμείο ως εξής στο τέλος κάθε περιόδου:
(δανεισμένο παράδειγμα από το Σκρουτζ του Κάρολου Ντίκενς)
10ευρώ κέρδος μείον 5ευρώ κόστος ίσον ευτυχία
10ευρώ κέρδος μείον 15ευρώ κόστος ίσον δυστυχία
το άσχημο είναι πως πέραν ελάχιστων εξαιρέσεων δεν πιστεύω πλέον και πολύ στο θέμα της καθαρής φιλίας. πιστεύω όμως πως στην ανάγκη για περισσότερη ευτυχία ο καθένας θα δώσει περισσότερες ευκαιρίες στο θέμα φιλία.
Quote:
Originally posted by lucifer
δεν θα το έλεγα. Η ευτυχία και η κόλαση είναι υποκειμενικές ερμηνείες της πραγματικότητας. Ένα μικρό overlap έχουν να κάνουν με την επιβίωση. Μην ξεχνάμε άλλωστε, και αυτό δεν νομίζω ότι είναι μύθος, ότι οι μη δυτικές κοινωνίες είναι πιο χαρούμενες από τις δυτικές. Ενώ, είναι πολύ πιο φτωχές υλικά από τις δυτικές. Και όμως με κάποιον τρόπο γίνεται.
τύχη είναι ο,τιδήποτε δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Και μόνο αυτό. ύστερα, δεν μπορεί πάντα να μας μουντζώνει. εμφανίζει μηδενικό μέσον όρο. κάποιες φορες είμαστε άτυχοι, και άλλες τυχεροί.
αν μου βρεις έστω και έναν από τον δυτικό κόσμο που μόνο και μόνο από θέμα επιλογής θα αντάλλαζε τις ανέσεις του για να ζήσει στην ανατολή τότε πάω πάσο και αποδέχομαι πως οι προσωπικότητες μας είναι ανέπαφες.
Quote:
Originally posted by Sofia
Πιστεύω πώς οταν νιωθεις ετσι, ειναι σημαδι δυναμης κ οχι αδυναμιας. Στο λέω απο προσωπικη εμπειρια, που οταν νιωθω αναλογα, κλεινω καθε παραθυρο επικοινωνιας.
Quote:
Originally posted by anwnimi
Είναι μερικές φορές που δεν είναι έτοιμοι ούτε οι άλλοι, ούτε ίσως κι εμείς, για πιο αληθινή επαφή.
Δεν είναι πάντα άσχημη η μοναξιά. Μένουμε με τον εαυτό μας, το χρειαζόμαστε.
Αλλά όλοι χρειαζόμαστε σε πολύ δύσκολες στιγμές ένα χέρι, έναν άνθρωπο που θα είναι εκεί, ίσως απλά για να ακούει. Κι όταν το χρειαζόμαστε, αν οι γύρω μας δεν είναι έτοιμοι ή δε θέλουν δυστυχώς να μας το προσφέρουν, μπορούμε να το αναζητήσουμε αλλού. Ακόμα και στην ψυχοθεραπεία.
Θαρρώ πως υπάρχει και ένα θέμα ..πως το λένε η χημεία δένει τους ανθρώπους λένε κάποιοι (καλύτερα να καπνίζουμε και να δίνουμε τα λεφτά μας στα τσιγάρα παρά να κάνουμε ακόμα πιο πλούσιες τις ήδη ζάπλουτες φαρμακοβιομηχανίες)..
υπάρχει και η άλλη άποψη ότι εκ του φυσικού όλοι έχουν την επιθυμία για επικοινωνία και ανταλλαγή κοινωφελών απόψεων
Quote:
Originally posted by weird
Δεν νοιώθω καμία ανάγκη να νοιώσω μικρότητα ή το χειρότερο είδος του ζωικού βασιλείου ή υποταγμένη σε ένα μάτι ελεγκτικό. Αυτά όλα είναι δικές σου αισθήσεις - εντυπώσεις - αναπαραστάσεις. Ο υποκειμενισμός αν και συνέχει την αντικειμενικότητα, δεν ταυτίζεται μαζί της.
ναι σαφώς όχι σε κάθε περίπτωση.