θελω να μιλησω..

Ανάλογη περίπτωση παιδιού (αφημένου στη γιαγιά) όταν τελικά το \"συνειδητοποίησε\", έπεσε στα... ναρκωτικά! Τώρα και χίλιοι διάβολοι να πέσουν πάνω του πολύ πολύ δύσκολα σώζεται. Μάλλον είναι θέμα εσωτερικής διαχείρισης συναισθημάτων. Τώρα βέβαια οι γονείς του έχουν πέσει από πάνω του, τους έχει καταξεφτυλίσει, έχει πλακώσει στο ξύλο ανθρώπους, μέσα και έξω από κλινικές αποτοξίνωσης...
Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που κάνει ανθρώπους σαν και σένα, ναι μεν βέβαια να λυπόνται ή και να οργίζονται, και άλλους να αυτοκτονούν, ίσως για ένα σημάδι συμπάθειας, ίσως και σαν την πιο σκληρή μορφή εκδίκησης.

Quote:

---

Originally posted by 10-9-1982
Με ποναει πολυ αυτο το κομματι δεν ξερω πως να την αντιμετωπισω γιατι οποτε της το αναφερω μου λεει οτι ειμαι* κομπλεξικια*Ειναι αυτη κουβεντα μανας?Βοηθηστε με σας παρακαλω να αποκοπω απο αυτη την ιδεα

---

Καλώς ήρθες:)

Η κατασταση που περιγραφεις, δεν μπορει παρα να ειναι τουλάχιστον οδυνηρη για τον καθενα. Μια τετοια απουσια, δεν ειναι ουτε μικρη, ουτε αμελλητεα. Για την ακριβεια, δεν μπορω να σκεφτω σημαντικοτερη.

Απο ποια ιδεα θα ηθελες να απαλλαγεις?

Quote:

---

Originally posted by 10-9-1982
..Ολα κυλουσαν ωραια μεχρι που μετα τα 20-22 αρχισαν να μου βγαινουν απωθυμενα οπως τα λεω συχνα και λεω στην μητερα μου γιατι με αφησε στην γιαγια,εβλεπα γιατι πλεοον ειχα και εχω αντιληψη οτι παντα η ζυγαρια γερνει στην αδερφη μου ακομα και τωρα που αρραβωνιαστηκαμε και οι δυο..

---

Κ κατι ακομα: ολα κυλουσαν ετσι, επειδη ισως να μην ησουν ετοιμη ακομα να τα δεις. Μην κατηγορεις τον εαυτο σου για τα οσα σου βγαινουν τωρα. Και προσπάθησε να τα δεις, για να απαλλαγεις απο αυτα.