Θα παει μακρια η βαλιτσα???

Κανονικα δεν θα επρεπε να με βοηθαει η ψυχαναλυση?
Και η πίστη στο Θεό λένε πως βοηθάει, αλλά δεν θα πάρω. Γιατί θα πρέπει να δεχόματε ότι λέει η κοινωνία; Αν βλέπεις ότι δεν βοηθάει, αυτό είναι. Δεν σε βοηθάει. Τότε αρχίζεις να ψάχνεις αλλού. Προσωπικά νομίζω ότι μόνο στο 1% των περιπτώσεων θα μπορούσε η ψυχανάλυση να βοηθήσει (συμπεριλαμβάνονται όλοι οι ψυχο-τάδε όροι). Γιατί ποιός ξέρει την αλήθεια για τη ζωή; Την ξέρει ο ψυχολόγος; Αφήστε με να αμφιβάλλω.

Χθες ενιωθα σαν να ειχα καταθλιψη,μιλαμε δεν μπορουσα να απαντησω ενα ναι η ενα οχι,τοσο βαρος.Μετα απο κανενα μισαωρο συνηλθα και πηγα να παρω μασκες να ντυθω καρναβαλος.Κατα τις 2 παλι το συναισθημα της καταθλιψης.
Τη μια στιγμή δεν έχεις όρεξη να πεις ναι/όχι και μετά αποφασίζεις να ντυθεις καρνάβαλος. Ταιριάζει;

Ετσι ξαφνικα ολα μαζι,αυτα που δεν εψαξα στην εφηβεια μου τα ψαχνω τωρα...
Αυτό δεν με παραξενεύει απλά ακούγεται η αλήθεια. Γιατί να το θεωρήσουμε λάθος; Μου φαίνεται φυσιολογικό ότι αφήσαμε στην άκρη, μετά να έρχεται μαζεμένο.

Οχι πια η καραμελα γυρνα την πλατη στις σκεψεις σου,δεν μπορω να το κανω αυτο, παει και τελειωσε.
Ειλικρινά χαίρομαι με το \"πάει και τέλειωσε\". Αφού λοιπόν αυτή η καραμέλα \"μας τέλειωσε\", πας να δεις τι χρειάζεται. Προσωπικά εκνευρίζομαι αφάνταστα όταν κάποιος μου υποδεικνύει να σταματήσω να σκέφτομαι. Πρώτον γιατί το χρειάζομαι, δεύτερον γιατί νομίζω ότι μόνο μ\' αυτό τον τρόπο θα βρω λύση, και τέλος γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Και πράγματι νομίζω είναι καραμέλα (και μάλιστα άσχημη γεύση) γιατί ο περισσότερος κόσμος αυτό λέει. Βλέπει ένα πρόβλημα και γυρνά την πλάτη. Υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία; Γίνεται να γίνει κάτι τέτοιο;
Αυτές οι ανοησίες είναι που και εμένα με έχουν κάνει να περνώ άσχημα. Οι ανοησίες που σε καταπιέζουν να είσαι κάτι διαφορετικό από αυτό που είσαι. Χωρίς τις ανοησίες θα μπορούσαμε να βρούμε άκρη πιό εύκολα. Το νιώθεις αυτό; Αυτό ψάχνω στη ζωή μου τώρα. Κάποιον που να έχει τελειώσει με αυτές τις ανοησίες (ή να μπορεί να κουβεντιάσει δευτερόλεπτα και να τελειώνει μ\' αυτές), ώστε σε ένα \"καθαρό\" από ανοησίες περιβάλλον να μπορώ να βρω αυτά που χρειάζομαι. Να μπορώ να σκεφτώ καθαρά.
Αν κάποιος δει ότι περισσότερο από το 99% των ανθρώπων σκέφτεται και κάνει ανοησίες (συμπεριλαμβανομένου φυσικά και εμένα ;) ), ότι περισσότερο από το 99% των ανθρώπων είναι δυστυχισμένοι, τότε αρχίζει να αμφιβάλει για πολλά πράγματα. Και η αμφιβολία οδηγεί στην αλήθεια.

Νιώθω την ανάγκη για διακωμώδση. Επιτρέψτε μου...
Εκατομμύρια, δισεκατομμύρια άνθρωποι ψάχνουν τη λύση σε ψυχαναλυτές, ψυχολόγους. Και αυτοί ο κακόμοιροι ψυχολόγοι, κλπ, με τη σειρά τους ψάχνουν τις ίδιες λύσεις σε άλλους ψυχολόγους. Και λύση δεν βρίσκεται.
Και έχω πάει και γω σε δαύτους.
Και άλλα δισεκατομμύρια ψάχνουν τη λύση στο Θεό. Που έχουν φτιάξει κατ\' εικόνα και καθ\' ομοίωση. Ένας Θεός λάστιχο, να καλύπτει το φθόνο, το μίσος, που υποτίθεται βοηθά στο φόβο και σε κάνει καλό άνθρωπο. Και κανείς δεν έχει καταφέρει να γίνει καλός άνθρπωπος. Μόνο κάποιοι που απλά το πιστεύουν και νομίζουν ότι έγιναν. Και έχω πιστέψει και εγώ στο Θεό που μου έμαθαν να πιστεύω.
Και δισεκατομμύρια ανθρώπων να θέλουν να κλείσουν το μυαλό τους, αλλά διακόπτης να μην υπάρχει. Και ευτυχώς που δεν υπάρχει...
Και δισεκατομμύρια ανθρώπων να έχουμε σπαταλήσει χρόνο και κόπο, πολύ κόπο για να φύγουμε. Να φύγουμε, να ξεφύγουμε, ξανά-μανά. Και διάφορες μέθοδοι έχουν επινοηθεί για το σκοπό αυτό. Διασκέδαση, γίνε σκληρός, γίνε τάδε, κάνε έτσι, το ψέμα. Να κυνηγάμε τη δόξα, τη δύναμη, τα χρήματα, την επιτυχία, την ευχαρίστηση.
Κι αν το πέτυχε κανείς να μου το πει να το κάνω και εγώ.
Αυτά ξέρω εγώ. Λύση δεν βρήκα, αλλά αυτά που τα βρήκα τα λέω.
Κι αν κάποιος σκεφτεί με τι ηρεμία τα λέω, ή πόσο \"έξυπνος\" είμαι, ή τι ευτυχισμένος που είμαι θα του πω ότι η καρδιά μου χτυπά με 100-110 παλμούς το λεπτό (σε ηρεμία και πάντα). Και ότι έτυχε για αρκετό χρονικό διάστημα να δουλεύεω 16 ώρες τη μέρα, αλλά τόση κούραση όσο τώρα δεν την έχω ξαναζήσει. Αν μετά από αυτά συνεχίσει να σκέφτεται τα ίδια να του καεί το pc! Αν πάλι σκεφτεί \"τι βλάκας Θεέ μου\", δεν θα με πειράξει, ίσως να το χαρώ κι όλας.
.

reggaeM,τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την κατανόηση των αιτίων,πονάνε.Μας γυρίζουν συναισθηματικά σε ένα παρελθόν που πόναγε,οι εμπειρίες εκείνες κουβαλάνε το φορτίο τους στο τώρα.Δώσε χρόνο στον εαυτό σου,τον χρόνο που δικαιούσαι ώστε να περάσεις από την απλή κατανόηση στην αποσύνδεσή των άσχημων εμπειριών από το συναισθηματικό φορτίο τους.Βιάζεσαι και γι αυτό γίνεσαι αυστηρή με τον εαυτό σου.\"Αφού τα ξέρω τώρα,γιατί δεν κάνω αυτό που πρέπει,γιατί δε σταματώ τις σκέψεις,γιατί δεν κάνω αυτό κι εκείνο\".
Ποιος λέει πως αυτόματα η κατανόηση συνδέεται με γιατρειά;Δεν είναι μία απλή παραγγελιά ξέρω άρα ισορροπώ,από το ξέρω μέχρι το ισορροπώ υπάρχει ένα χρονικό κενό,ένα χάσμα,που θα πρέπει να διανύσεις.
Οπότε συνιστώ να ζήσεις τον πόνο,γιατί έχει το νόημά του,να μη σε τρομοκρατεί,γιατί θα περάσει κι αυτός και γιατί το να πονάω μπορείς να το δεις ως ένα ενοχλητικό συνοδευτικό μιας διαδικασίας που θα οδηγήσει σε απαλοιφή του πόνου στο μέλλον.:)

Γινεσαι χειροτερα γιατι συνειδητοποιεις στην πραγματικη τους διασταση τα θεματα σου. Οσο ηταν μεσα σου τα ειχες συνηθισει κ παθητικοποιησει. Τωρα τα εβγαλες στο φως τα μυριζεις τα νιωθεις οπως οντως ειναι και μαλλον η διαπιστωση τους εχει παρενεργειες. Ετσι ομως μονο εχεις τη δυνατοτητα να τα αντιμετωπισεις πραγματικα κ οχι να τα θαψεις. Ειναι αναποφευκτο σταδιο νομιζω. Καλυτερα στην πραγματικοτητα κ ασχημα παρα τεχνητα κ καλα εε?:). υπομονη τωρα φανταζομαι η ψυχ θα σου δειξει τη συνεχεια.

Σας ευχαριστω πολυ.Και για της πληροφοριες,το χρονο σας, τις απαντησεις,ολα.
Ευχομαι να ειναι απλα ενα σταδιο που θα περασει.Απλα δεν μπορω να το σχηματισω σαν σκεψη το μετα....
Και περα απο την θλιψη και τα συναισθηματα κενου και βαρους που νιωθω και κατα διαστηματα τα παλευω,το πιο οδυνηρο συναισθημα ειναι αυτο του οτι κατι δεν παει καλα, του να μιλαω και να λεω \"εγω μιλησα τωρα?\" η \"εγω το ειπα αυτο?\" η αισθηση του οτι παρατηρω μια παρεα απο μακρια πχ ενω ειμαι κι εγω εκει και μιλαω....τι να σας πω για μενα ειναι το χειροτερο ολων...απο εκει και μετα ξεκινανε κ ερχονται παλι και τα υπολοιπα και ο φοβος και το αγχος και κλεινομαι στον εαυτο μου και δεν εχω θαρρος να κανω τιποτα.
Ισως τα ξαναγραφω ολα αυτα γιατι αναζητω ξανα και ξανα την επιβεβαιωση οτι δεν \"το χανω\",δεν ξερω....

Όλα μας τα προβλήματα που έχουν σχέση με δικές μας νοητικές κατασκευές μπορούν να λυθούν μέσω της αντικατάστασης των νοητικών κατασκευών που μας προκαλούν ανισορροπίες από νέες,περισσότερο ευέλικτες,λιγότερο αυστηρές και \"στεγανοποιημένες\".Και,αντ ίθετα με τον John11,που σέβομαι πως έχει αντίθετη άποψη,θεωρώ πως για να γίνει η αποδόμηση αυτή των παλιών νοητικών κατασκευών με νέες,καταλληλότερες και εξατομικευμένες φυσικά,δεν αρκεί το δικό μου θέλω.Χρειάζεται το μπορώ,μέσω της γνώσης.Αν τη γνώση δε τη διαθέτω,δε με μειώνει σε τίποτε να αναζητήσω αυτόν που την έχει και να τον\"χρησιμοποιήσω\"ως ένα μου εργαλείο για (αυτο)γνωσία και (αυτο)βελτίωση.

Έτσι,με το σκεπτικό αυτό,που θεωρώ πιο ευέλικτο από την καταδίκη κάθε άλλου εκτός από εμένα ως μέσου(εξ ου και η αντίρρησή μου στην υποτίμηση της ψυχολογίας και των φορέων γνώσης της,των ψυχολόγων),πιστεύω πως ο καθένας έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να φτάσει στο επιθυμητό.
Ο εαυτός μόνο μπορεί να μην αρκεί ως εργαλείο,γιατί το εργαλείο μου αυτό μπορεί να στόμωσε/σκούριασε/έχασε κάποιες του ιδιότητες μέσα στην τριβή του με παράγοντες που ήταν έξω από τη δική του θέληση/κρίση/γνώση.

Ποτέ δεν υποτιμώ κανένα εργαλείο που μπορώ να χρησιμοποιήσω,ούτε εμένα,ούτε τους άλλους.Δανείζομαι ό,τι μπορώ,όταν δε μου αρκώ.Όπως για μία απονεύρωση χρειάζομαι τις γνώσεις ενός οδοντίατρου,για μπει γύψος σε σπασμένο κόκκαλο χρειάζομαι τον ορθοπεδικό,με την ίδια λογική χρειάζομαι τον ψυχολόγο.Ποτέ μου δεν κατάλαβα πως σε ένα φόρουμ ψυχολογίας κάποιος που για να είναι εδώ την αποδέχεται ως επιστήμη(ή όχι?λολ)αμφισβητεί την ίδια στιγμή την ωφελιμότητα των γνώσεων των φορέων της,των ατόμων που την κατέχουν γιατί την σπούδασαν.:o

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind


(ή όχι?λολ)

---

οχι.


λολ

Παντως ειδικα η πρωτη παραγραφος του τελευταιου μηνυματος σου διαπνεεται απο ιδιαιτερα \"γνωσιακο\" πνευμα, Rain :P Το \'χεις ψαξει??


Εγω ειμαι περισσοτερο υπερ της απελευθερωσης των συναισθηματων και των διεργασιων μεσα μας που εχουν φρακαρει (μαντεψτε σε ποια προσεγγιση αναφερομαι...)