Πιστευω αναμεσα σε γονεις και αδελφια η λεξη αυτη δεν ακουγεται τοσο ευκολα.Εξαρταται παντοτε και το πως εχεις μεγαλωσει.Ομως γιατι ενω νιωθουμε τοσα γιαυτους δεν την λεμε;και το αντιθετο..Ισως γιατι οι δεσμοι μας ειναι δεδομενοι;Και αφου εχουμε και το ιδιο αιμα απλα η λεξη οσο κι αν εκφραστει δεν εχει τοσο νοημα αφου νιωθουμε την αγαπη τους;..Παραδειγμα στον πατερα μου ποτε δεν το ειπα.Στην μητερα μου το λεω πολυ σπανια,ομως της το εχω γραψει
Οπως και της εχω γραψει γραμματα για το πως αισθανομαι γιαυτην..Νιωθω και καπως αβολα να τα εκφρασω ενω της μιλαω
Δεν ξερω γιατι.Με την αδελφη μου δε ενω ποτε δεν ειχαμε καποιο ιδιαιτερο δεσιμο νιωθω την αγαπη της με ενα δικο της τροπο και εγω της την δειχνω με ενα δικο μου τροπο.Ειναι περιεργο..Ενω μεγαλωσαμε σε ενα πολυ αγαπημενο και σεβαστο περιβαλλον δεν την λεμε αυτη την λεξη.
Οσο αφορα στις αλλες σχεσεις και την λεω και την ακουω.Δεν μπορω να σκεφτω οτι νιωθεις για καποιον κατι εντονο και δεν την λες την λεξη.Στην ουσια ειναι μια απλη λεξη..το τι δειχνεις εχει σημασια..Εκεινο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι οταν ο αλλος σου λεει σε αγαπω αλλα δυσκολευεται να στο δειξει.Γιατι υπαρχει κατι τετοιο;