Printable View
Ρε John βρες μια γυναίκα για να σε αλλάξει.Αυτή είναι η γνώμη μου.Εκεί επικεντρώσου και άσε τ\'άλλα.Και προσπάθησε μέσω αυτής να κοινωνικοποιηθείς.Με το να έχεις γύρω σου μόνο άτομα που δεν σου προσφέρουν τίποτα κάνεις μια τρύπα στο νερό.Είναι μεγάλη αλήθεια ότι ο έρωτας είναι το μεγαλύτερο φάρμακο για όλα.
Πολλές οι απαντήσεις σήμερα. Δεν μπορώ να τις χειριστώ όλες απαντώντας, θα χρειαζόταν βιβλίο. Δε σημαίνει ότι απαντώ στις \"σημαντικές\".
Δική μου ευχαρίστηση. Να σε κάνει να χαίρεσαι το πρόβλημά μου! Γιατί αν δεν το κατάλαβες αυτό είπες!Quote:
Originally posted by soft
Εμενα John με ξαφνιασες πολυ ευχαριστα,με αυτα που γραφεις και το προβλημα που αντιμετωπιζεις
Καλά έχω σκάσει στα γέλια τώρα, και δεν κάνω καθόλου πλάκα.
Πραγματικά, με τον ίδιο τρόπο αισθάνομαι και εγώ καλά αν ο άλλος μου πει και εκείνος ένα πρόβλημά του, γιατί τότε δεν υπάρχει το τείχος. Όταν κάποιος κρύβεται αναγκάζεται να ορθώσει τείχος.
Κατάλαβα ότι το τείχος σημαίνει δυστυχία. Πάει και τέλειωσε αυτό για μένα, δεν χρειάζεται να το ξανασκεφτώ. Αν το δει κανείς αυτό, ξεκινά να ρίχνει το τείχος. Από την άλλη, είναι πάλι δυστυχία γιατί ρίχνοντας το τείχος γινόμαστε πιο ευάλωτοι. Αλλά στη δεύτερη περίπτωση ίσως υπάρχει πιθανότητα να φύγουμε από τη δυστυχία ενώ στην πρώτη καμμιά. Ερώτηση, υπάρχει κανείς που να ρίχνει το τείχος;
Παράκληση, ξαναδιάβασε παλιότερες απαντήσεις μου και πες μου αν σου φαίνονται ακόμα ίδιες (Profile --> Αναζήτηση (κάτω αριστερά)).Quote:
Γιατι αυτο εβγαινε προς εμενα και αυτο εισεπρατα,και ουτε μπαινω και στον κοπο αρκετες φορες στη ζωη μου,να κανω αναλυση,σε αυτα που λεει καποιος,οταν απλος,ειναι και λιγο μονοπλευρα για μενα,αν οχι απολυτα.και επιθετικα.Αυτο που βλεπω τελικα απο την δικια μου την σκοπια παντα μιλαω,τωρα ειναι οτι το ποσο αυστηρος εισαι με τον εαυτο σου,και αυτο κατεπεκταση μεταδιδεται προς στους αλλους.
Τραγικό είναι να ήσουνα στη θέση που είναι τα άτομα στην οικογένειά σου. Ας υποθέσουμε ότι κάνουμε 100 λάθη στη ζωή μας. (τα λάθη οφείλονται σε αυτά που μάθαμε, σε αυτά που είναι δεδομένα, κλπ). Κάθε φορά που αντιλαμβανόμαστε ένα λάθος, τελειώνει πια αυτό, δεν μπορούμε να το ξανακάνουμε. Και τότε ελευθερωνόμαστε κατά ένα σκαλοπάτι. Κάθε φορά πιστεύουμε ότι καταφέραμε κάτι πολύ σημαντικό αλλά έχουμε καταφέρει το 1% κάθε φορά. Με τα 100 λάθη είμαστε στο μέσο όρο της κοινωνίας και συνεπώς αποδεκτοί. Μπορούμε να μείνουμε στα 100 λάθη. Ή μπορούμε να ξεκινήσουμε να τα βλέπουμε. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην το έχει ξεκινήσει αυτό. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να δούμε τα λάθη. Το μυαλό δεν μπορεί να βρει εύκολα τι είναι σωστό και τι λάθος.Quote:
Originally posted by chr1986
Έχω βιώσει έντονα την προκατάληψη μέσα στην ίδια μου την οικογένεια..Όταν ο γιατρός μου διέγνωσε κατάθλιψη, η μισή οικογένεια με αντιμετώπισε και με αντιμετωπίζει ακόμα σαν τρελή και η άλλη μισή γελούσε ειρωνικά λέγοντας ότι αυτά τα φαντάζομαι.. Από τότε η σχέση μου με όλους έχει αλλάξει. Μόνο λίγοι φίλοι μου που γνωρίζουν το πρόβλημα προσπάθησαν να καταλάβουν τι συμβαίνει και ο σύντροφός μου. Ειλικρινά, αν δεν είχα και εκείνους δεν ξέρω τι θα είχα απογίνει..ειδικά τον πρώτο καιρό. Πάντως, είναι τραγικό το γεγονός πως αντί να μου σταθεί η ίδια μου η οικογένεια μου στέκονται καθημερινά οι φίλοι μου και το αγόρι μου. Έχω μια απίστευτη πικρία και μεγάλο θυμό προς την οικογένειά μου γι\' αυτό. Είναι πολύ άσχημο να σε αντιμετωπίζουν σαν τρελό ενώ βλέπουν τη θλίψη και τη μελαγχολία σου..
Και εξηγώ πρακτικά. Πριν, οι άνθρωποι που τώρα σε θεωρούν τρελή ή γελάνε ειρωνικά, τους θεωρούσες \"εντάξει\". Γιατί δεν είδες πριν ότι δεν ήταν εντάξει; Δεν κατηγορώ κάνοντας αυτή την ερώτηση. Ούτε ρωτώ το γιατί. Αλλά αυτό που δεν είδες πριν δεν είναι αυτό που πληρώνεις τώρα; Αυτή δεν είναι η βία που έχουμε μέσα μας; Ανέφερες τραγικό και εγώ συμφώνησα, αλλά σ\' αυτό το τραγικό ζούμε.
Παράκληση, πες μου αν έγινα κατανοητός.
Δεν νομίζω ότι είμαι προβληματικός. Αισθάνομαι όμως έτσι. Και στην πράξη καταλλήγω να είμαι έτσι.Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Εχοντας περασει αυτο που περνας,θα σου πω να μη το γιγαντωνεις αλλο,δεν εισαι τοσο προβληματικος οσο νομιζεις.Αναζητησε καποιον που θα σε κανει να νιωθεις ομορφα με εσενα να μη σε κρινει για τις δυσκολιες σου..γιατι ετσι εσυ νιώθεις οτι εισαι βαρος και μονος...
.
Θα σου πω ότι το post σου με έκανε να σκεφτώ, όσο πολύ λίγα άλλα σε αυτό το forum.Quote:
Originally posted by mariafound
John διαβασα οσα εγραψες κ βλεπω οτι διαχωριζεις τον εαυτο σου απο ολους τους υπολοιπους.Σαν να περιμενεις ολοι να ξερουν τι σημαινει η το κυριωτερο να ξερουν τι να κανουν κ πως να φερθουν.Γενικα οι κατηγοριες που ανεφερες ειναι σωστες ,περιμενεις ομως να καταλαβουν αυτοι εσενα .Εχεις σκεφθει τι τους οδηγει στην συγκεκριμενη συμπεριφορα?Σιγουρα υπαρχουν πολλοι που κοιταζουν μονο τον εαυτο τους κ δεν ενδιαφερονται για κανενα,ομως ευτυχως δεν ειναι η πλειοψηφια.Δεν μπορεις ομως να βαζεις τις ιδιες ταμπελλες σε ολους.Καταρχην αυτο φαινεται στην συμπεριφορα σου κ στον τροπο που μιλας κ αντιδρας.
Ειπες οτι ο ξαδελφος σου αρνηθηκε να μιλησει για την αγοραφοβια γιατι ντρεπεται για σενα.Μου εκανε μεγαλη εντυπωση.Μα αν ντρεποταν δεν θα ηθελε καθολου να κανετε παρεα.
Ισως να αρνηθηκε να μιλησετε απο αγνοια η διοτι πιστευει τι η αγοραφοβια ειναι το συμπτωμα κ οχι η αιτια[οπως κ εγω].Το να ειναι η σκεψη σου συνεχεια κολλημενη στο συγκεκριμενο προβλημα δεν φερνει κανενα αποτελεσμα .
Ειπες επισης οτι οσοι σε κανουν παρεα σε θεωρουν καλο κ κτημα τους.Μαλλον εννοεις οτι επειδη κανεις οτι θελουν κ δεν τους φερνεις αντιρρησεις σε χρησιμοποιουν?Κανεις παρεα ομως μαζι τους καταπιεζοντας τον εαυτο σου χωρις να εκφραζεις τα συναισθηματα σου κ τα \"θελω\" σου.Φοβασαι να μεινεις μονος?Τους εχεις πει ποτε τι θελεις?Εχεις εκφρασει την γνωμη σου?Αν οχι πως ξερεις πως θα αντιδρασουν?
Πιστευω οτι ξερεις το γεγονος η τα γεγονοτα που σε οδηγησαν στην αγοραφοβια.Τι κανεις γιαυτο?
Παρατηρώ ότι είσαι έξυπνη. Αλλά γιατί σταματάς την εξυπνάδα σου στην επιφάνεια; Χρησιμοποίησέ την για να καταλάβεις τους άλλους και επίσης να καταλάβεις τον εαυτό σου. Αυτό που θα σου πω για να καταλάβεις, είναι ότι με \"κατηγορείς\" ότι διαχωρίζω τον εαυτό μου από τους άλλους. Αλλά στην πραγματικότητα, αν το ψάξεις με περισσότερη ένταση, θα διαπιστώσεις ότι εσύ διαχωρίζεις τον εαυτό σου από τους άλλους περισσότερο από εμένα. Κάνω λάθος;
Με ρωτάς αν φοβάμαι να μείνω μόνος. Η απάντηση είναι ναι. Αν σε ρωτήσω το ίδιο τι θα απαντήσεις;
John τωρα ειδα την απαντηση σου.Σου εκανα τις συγκεκριμενες ερωτησεις γιατι θελω να σε καταλαβω κ γιατι βρισκω πολλες ομοιοτητες με την συμπεριφορα μου .Κ εγω φοβαμαι να μεινω μονη[τωρα περισσοτερο απο πριν],δεν νομιζω οτι υπαρχει κανεις που να μην φοβαται.
Προσωπικα δεν φοβαμαι το μονος...οσο το με παρεα τις περισσοτερες φορες , για αυτο μου πανε ολα στραβα λολ, καλο το μονος αλλα boring as hell.
Κηπ θα εισαι η εξαιρεση που επιβεβαιωνει τον κανονα:)
Χμ δεν ξερω:)
Αυτο που χρειαζομαι ειναι μια γυναικα να μου...τιναξει τα αιμοπεταλια και τα μυαλα στον αερα λολ.
Δεν εισαι η εξαιρεση:(Κ εσυ χρειαζεσαι παρεα
Yep την χρειαζομαι:)...αλλα δεν με τρομαζει ιδιαιτερα η μοναξια, δεν νοιωθω αισθημα τρομου οσο...βαριεμαρα.
Κηπ τι ακουω?Θελεις αιμοπεταλια κ μυαλα να αιωρουνται λογω βαρεμαρας?
Ναιιιιι ερωτας ανικατε μαχαν , τωρα που το καλοσκεφτομαι οι πιο ενδιαφερουσες περιοδοι της ζωης μου ειχαν λιγο απο αυτο μεσα παντα:)
Για ολους το ιδιο ισχυει Κηπ
Συμφωνω...αλλα δεν ξερω για τον φοβο της μοναξιας?
Δεν φοβαμαι το μονος...εχω παρει δοκτωρα.
Ειμαι νεο παιδι βεβαια δεν εχω γερασει ακομα:)
Ποση απελπισια κρυβουν τα λογια σου .Αν εχεις καταφερει να επιλεγεις τις παρεες σου χωρις να σκεφτεσαι την μοναξια σου,τοτε το διπλωμα σου επιασε τοπο