Printable View
α και ενα αλλο γιαυτους που λενε δεν τελειωνουν στον ερωτα ευκολα ,δεν χαιρεσται?? η χαρα της κοπελας σας θα εισται!! χαχχα κ γω το ιδιο ντουρασελ ,ενα προβλημα των ανδρων ειναι οτι τελειωνουν γρηγορα κ η γυναικα παει να παιξει facebook μετα ακομα κ κει χρησιμοπιειται το σεροξατ!!ε δεν εχεται φοβο για κερατωμα αφου ικανοποιειται η γυναικα σας η κοπελα σας κλπ χεχεεχεχ!
Παίδες καλά τα φάρμακα αλλά εγώ διαφωνώ πως είναι η μόνη λύση. Αν και ίσως να μην είναι όλες οι ψυχοθεραπείες σωστές για το OCD, η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία που επικεντρώνεται στην σταδιακή αλλαγή των τελετουργικών και στην σταδιακή εξάλειψη των συνηθειών και των εμμονών έχει δείξει να είναι τρομερά αποτελεσματική, είτε μόνη της είτε μαζί με φάρμακο SSRI (δεν μιλάω για ψυχοθεραπεία τύπου \"ψυχανάλυση\" με αναδρομές στην παιδική ηλικία και τέτοια ούτε αυτογνωσία). Κάποιες έρευνες υποστηρίζουν ότι και τα δύο μαζί (φάρμακα SSRI μαζί με CBT) έχουν την καλύτερη αποτελεσματικότητα. Απλά λόγω του αγχωτκού μέρους της θεραπείας (π.χ. έκθεση στην τελετή και σταμάτημα της κλπ.) 1 στους 4 δεν την παλεύουν και σταματάνε. Όσοι όμως φτάσουν μέχρι το τέλος απαλλάσονται από την διαταραχή μια για πάντα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, η αποτελεσματικότητα των φαρμάκων φτάνει το 70% της εξάλειψης των συμπτωμάτων και αυτό συνήθως για όσο το παίρνεις. Σίγουρα βοηθάει αλλα θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να βρει κάποιος έναν έμπειρο κλινικό ψυχολόγο η ψυχίατρο που να κάνει γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (ΓΣΘ η CBT στα αγγλικά). Το \"αρρώστια του εγκεφάλου\" δέν λέει απολύτως τίποτα και αυτή την στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές γίνονται αλλαγές στον εγκέφαλο σας (γι αυτό και θα την θυμάστε την επόμενη μέρα κλπ.). Έχει αποδειχθεί ότι τόσο μετά από φαρμακοθεραπεία όσο και μετά από επιτυχημένη ΓΣΘ (κυρίως σε αυτή παρά στην φαρμακοθεραπεία), η λειτουργία του εγκεφάλου πλησιάζει τον φυσιολογικό μέσο όρο σε όλες τις περιοχές (όπως έδειξαν \"απεικονιστικές μέθοδοι\"). Οπότε εγώ σε καμία περίπτωση δεν λέω να επαναπαφθεί κάποιος μόνο στα SSRI την στιγμή που υπάρχουν παράλληλα και άλλες πολύ πιο δραστικές λύσεις. Άλλωστε δεν είναι αντίθετα αυτά μεταξύ τους. Απλά θέλει πολύ έμπειρο άτομο για καλύτερα αποτελέσματα.
Για όσους ξέρουν Αγγλικά, για ρίξτε μια ματιά στην σελίδα του αγγλικού συστήματος υγείας για την Ψυχαναγκαστική-Καταναγκαστική διαταραχή (OCD) και τους τρόπους που αντιμετωπίζεται.
http://www.patient.co.uk/health/Obsessive-Compulsive-Disorder.htm
Και την ιστοσελίδα της βρετανικής ψυχιατρικής εταιρείας (Royal College of Psychiatrists UK)
για την ΓΣΘ
http://www.rcpsych.ac.uk/mentalhealthinformation/therapies/cognitivebehaviouraltherapy.aspx
Στην παράγραφο...
What other treatments are there and how do they compare?
CBT is as effective as antidepressants for many forms of depression. It may be slightly more effective than antidepressants in treating anxiety.
;)
Οπότε σε καμιά περίπτωση τα φάρμακα δεν είναι το α και το ω :) Ωστόσο μπράβο σας παίδες που κάνατε την κίνηση να ζητήσετε βοήθεια! Είναι πολύ ανακουφιστικό να αποκτάει κάποιος την ζωή του πίσω! (η έστω να αισθάνεται καλύτερα!)
Φίλε Χρίστο,
ηρεμία!, σκέψου ότι μπορεί να σε ηρεμήσει και από κει θα ξεκινούν όλα να πηγαίνουν καλά, βρες σκέψεις, ανθρώπους ακόμα και σκέψεις να σε ηρεμούν.
Φίλε PETRAN,
έχω ξεκινήσει ΓΣΘ θεραπεία πριν δυο με τρεις μήνες αλλά ελάχιστη βελτίωση είδα, ίσως είναι και θέμα θεραπευτή, εμπειριών του και να μιλάει μέσα σου η φωνή του και να σε γεμίζει αρκετά ως θεραπευτής ή είναι το ότι καποιες καταστάσεις έχουν ριζώσει αρκετά μέσα μας;
Χρηστο ελπιζω να εισαι καλα.Μακαρι να εχει δρασει η αγωγη σου.Μανδραγορα και εγω πανεπιστημιακο εχω του Αιγινητειου φυσικα .Μου χει αλλαξει τα φαρμακα πολλες φορες .Τωρα παιρνω effexor και geodon .Μακαρι να ναι η τελευταια φορα για να σταθεροποιηθω.Χρηστο κουραγιο ,υπομονη και πεισμα θελει.:)
Quote:
Originally posted by ioannis2
Φίλε Χρίστο,
ηρεμία!, σκέψου ότι μπορεί να σε ηρεμήσει και από κει θα ξεκινούν όλα να πηγαίνουν καλά, βρες σκέψεις, ανθρώπους ακόμα και σκέψεις να σε ηρεμούν.
Φίλε PETRAN,
έχω ξεκινήσει ΓΣΘ θεραπεία πριν δυο με τρεις μήνες αλλά ελάχιστη βελτίωση είδα, ίσως είναι και θέμα θεραπευτή, εμπειριών του και να μιλάει μέσα σου η φωνή του και να σε γεμίζει αρκετά ως θεραπευτής ή είναι το ότι καποιες καταστάσεις έχουν ριζώσει αρκετά μέσα μας;
Ε ναι είναι και θέμα θεραπευτή ακριβώς! Σίγουρα αυτή η μέθοδος δεν είναι για όλους (όπως και τα φάρμακα δεν είναι για όλους) αλλά παίζει και ρόλο να είναι έμπειρος ο θεραπευτής, να \"συνδεθεί\" μαζί σου (αν δεν σου κάνει το \"κλικ\" άστο...) και να ξέρει τι κάνει με κάθε διαταραχή. Γιατί στην Ελλάδα πολλοί είναι \"θεραπευτές\" αλλά αφού δεν υπάρχει και επίσημη κρατική εκπαίδευση στην κλινική ψυχολογία (πέρα από ένα 3ετές μεταπτυχιακό που γίνεται ανα 3 χρόνια και αν...) οι πιο πολλοί εκπαιδεύονται σε ιδιωτικά ιδρύματα και γι αυτό η ποιότητα δεν είναι πάντα και η καλύτερη. Είναι και στον θεραπευτή βέβαια, πόσο άξιος είναι να εφαρμόσει αυτά που έμαθε σε κάθε άνθρωπο και το κατα πόσο μπορεί να \"συνδεθεί\" μαζί σου. Για μένα αξίζει να δοκιμάσει κάποιος και δεύτερη φορά με κάποιον άλλο αν και μπορεί να είναι κουραστική η όλη διαδικασία (όπως ακριβώς άξίζει κάποιος να δοκιμάσει και ένα δεύτερο αντικαταθλιπτικό αν δεν τον \"έπιασε\" το πρώτο) :)
Αυτό που λες για τις καταστάσεις, σίγουρα η ΙΨΔ και γενικότερα οι διαταραχές άγχους είναι \"δύσκολες\" με την έννοια ότι ο εγκέφαλος μαθαίνει αυτόματα κάποιες δυσλειτουργικές αντιδράσεις (ίσως και λόγω κάποιας προδιάθεσης). Του γίνονται συνήθεια και μετά είναι αρκετά δύσκολο να τις \"ξεμάθει\". (Σκέψου πόσο δύσκολα θα ήταν να \"ξεμάθαινε\" κάποιος το ποδήλατο! Βέβαια τα πράγματα δεν είναι σε καμία περίπτωση τόσο δύσκολα σε αυτές τις καταστάσεις αλλά παίρνεις μια ιδέα με του τι μοιάζει). Γι αυτό και θέλει συνεχή ΓΣΘ που να έχει και το γνωσιακό κομμάτι (ομιλία και εκλογίκευση των αγχωτικών σκέψεων, εναλλακτικές ερμηνείες καταστάσεων και συζήτηση περι καταστροφικών σεναρίων η του χειρότερου σεναρίου, του τι σημαίνουν για σένα και αν υπάρχουν ριζωμένες προβληματικές πεποιθήσεις από πίσω η νοοτροπίες που διατηρούν το πρόβλημα κλπ.) και το συμπεριφορικό κομμάτι(σταδιακή έκθεση σε αυτά που έχεις εμμονές και συστηματική παρεμπόδιση της τελετής,συστηματική αύξηση του χρόνου μεταξύ εμμονών και τελετουργικού, εσκεμμένη έναρξη της \"τελετής\", συστηματική χαλάρωση ενώ φαντασιώνεσαι τους ιδεοψυχαναγκασμούς και τις εμμονές,σταδιακή επανεκπαίδευση της προσοχής προς άλλα ερεθίσματα,σταδιακή ενδυνάμωση της ικανότητας επίλυσης προβλημάτων σε σχέση με τις εμμονές κλπ.) όλα αυτά βέβαια υπο ένα πιο αυστηρό \"coaching\" του θεραπευτή και συνεχούς εξάσκησης στο σπίτι. Βέβαια δεν πιάνουν σε όλους όλα, π.χ. το γνωσιακό κομμάτι κάποιους μπορεί να τους κάνει και χειρότερα ενώ με το συμπεριφορικό κομμάτι λόγω του έντονου στρες που προκαλείται κατα τις πρώτες συνεδρίες κάποιοι τα παρατάνε. Αν και δεν πρέπει. Είναι στην εμπειρία του θεραπευτή τι να κάνει , πως, πότε και με πιο τρόπο. Κάτι που δυστυχώς μάλλον δεν το έχουν πολλοί στην Ελλάδα.
Αν ο θεραπευτής είναι αρκετά έμπειρος και \"συνδεθεί\" θεραπευτικά μαζί σου και κάνετε συνεχείς έντοντες συνεδρίες και υπομείνεις το αγχωτικό μέρος της θεραπείας, νομίζω ότι μπορεί ο εγκέφαλος σου όχι ακριβώς να \"ξεμάθει\" τους ιδεοψυχαναγκασμούς αλλά να έχει ένα καινούργιο τρόπο αντίδρασης σε αυτούς που να μην είναι αγχωτικοί και δυσλειτουργικοί (οπότε και δεν θα επαναλαμβάνονται πλεον η έστω σε αυτό τον βαθμό). Πάντως νομίζω ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης ιωάννη.