geia sas
Printable View
geia sas
αυτό για την ομοιοπαθητική επίσης το έχω σκεφτεί. για να δουμε που θα βγει ολο αυτό...
Quote:
Originally posted by inoi
geia sas
inoi, πρέπει να ανοίξεις δικό σου θέμα.
θα πας επάνω δεξιά και θα πατήσεις στο new topic :)
Ημέρα 2η με Ladose, εννοείται καμμια διαφορά (ουτε καλή ουτε κακή).
Χθες ομως δεν αντεξα αλλο και πηγα απο το γιατρο να μου γραψει και κανενα ηρεμιστικο...Lexotanil 1,5 το κοκταιηλ.
Χθες βραδυ το πρωτο, κοιμηθηκα καλά αλλα ξυπνησα τόοοοοσο πιασμενη...
βρε παιδια ειναι δυνατον το αγχος να κανει και μυικους πονους;;;;
..το ποδι μου σαν κουρασμένο, σαν πιασμενο, τώρα παιρνει να συνερχεται..
αυτά τα νέα της ημερας..:)
ααα εκλεισα και ξεκιναω και ψυχοθεραπεια απο δευτερα..για να δουμε
Προσωπικα εχω παρατηρησει σε περιοδους εντονου αγχους να αναπτυσω σωματικους πονους, δλδ πιασιμο στην πλατη, στο λαιμο...Φυσικα κ επιδρα κ σωματικα το αγχος. Δεν ειναι περιεργο!
Καλη αρχη Fleur:) και καλη δυναμη βεβαια απο Δευτερα:)
ευχαριστώ Σοφία μου για την απάντηση, ξέρεις ακόμα να ξεκολλήσει το μυαλό μου από το ότι έχω κάτι σωματικό (αυτό αλλωστε θα ειναι και η θεραπεία μου)
Θα την χρειαστώ τη δυναμη απο Δευτέρα αλλα νομιζω ότι το έχω και ανάγκη...:)
μα υποθετω πώς το μυαλο οταν κολλαει, καποιος λογος θα υπάρχει. μενει να ανακαλυψεις τί σημαινει αυτο για σενα, πώς καταφευγεις εκει κ οτι αλλο σε βασανιζει....και στην πορεια μπορει κ να αναζητας πραγματα που τωρα ουτε που φανταζεσαι.
ολοι καπως κ με κατι κολλαμε:)
καλο ξεμπερδεμα...αφου το πολεμας, θα βρεις την ακρη!
να σαι καλα!
ευχαριστώ και πάλι...:) θα επανέλθω με νεότερα...
να μαι και παλι. Σήμερα δεν είμαι πολύ καλά. Οι μέρες κυλάνε λίγο περίεργα καθε μέρα και από ένα συμπτώμα (είναι δυνατόν βρε παιδιά;;;). Σήμερα ένα κάψιμο στην πλάτη με κατέβαλε πια...παρόλαυτά η πρώτη συνάντηση με την ψυχολόγο μου πήγε καλά...αν καταφέρω να πείσω τον εαυτό μου ότι όλα αυτά ειναι και απο αγχος....:(
Καλησπέρα fleur. είμαι ο Πάνος 33 χρόνων από την Αθήνα. Ζω κάτι ανάλογο με σένα εδώ και ένα χρόνο ακριβώς. Τον περασμένο Απρίλιο, ενώ ήμουν στο γραφείο, ξαφνικά ένιωσα να γυρίζουν όλα, να μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και μια έντονη ανεξήγητη ταχυπαλμία. Φοβήθηκα τόσο εγώ, όσο και οι συνάδερφοί μου, γι\' αυτό και με πήγαν αμέσως σε ένα ιατρικό κέντρο εκεί κοντά. Με εξέτασαν και δεν μου βρήκαν κάτι. Το ίδιο σύμπτωμα συνεχίστηκε αρκετές φορές μετά. Είχαν βέβαια προηγηθεί: α) ο θάνατος ενός θείου, β) το γεγονός ότι μια καλή φίλη, συνομίληκή μου, βρέθηκε με καρκίνο γεννητικών οργάνων. Όλα αυτά με είχαν γονατίσει, οπότε όλοι μου έλεγαν ότι ήταν ψυχολογικό. Το καλοκαίρι, μέσα σ\' όλα, απολύουν και την προϊσταμένη μου, με την οποία ήμασταν κάτι παραπάνω από απλοί συνάδερφοι: αδερφικοί φίλοι. Άλλο ένα γεγονός που με \"έριξε\". Στις διακοπές του Αυγούστου, ενώ ήταν όλα όμορφα, ένα πρωϊνό, καθοδόν για την παραλία, παθαίνω μια μεγάλη κρίση πανικού και γίνομαι και πάλι κουρέλι. Οι επόμενες μέρεςστο νησί ήταν ανυπόφορες για μένα, αν και προσπαθούσα να μην το δείχνω στην παρέα μου. Είχα συνεχώς στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι κάτι άσχημο θα μου συμβεί ή ότι πάσχω από κάτι και δεν το έχω βρει ακόμη. Γυρίζω από διακοπές και για ένα ολόκληρο 10ημερο έχω αφόρητους πονοκεφάλους πρωί βράδυ, σε σημείο που τη νύχτα ξυπνούσα από τον πόνο. Πάω, κάνω εξετάσεις, βγαίνουν όλες καθαρές. Αποφασίζω αρχές Σεπτέμβρη να κάνω ομοιοπαθητική, αν και δεν την πίστευα πολύ, αλλά μετά από θετικά σχόλια που είχα διαβάσει. Ώσπου τον Νοέμβρη την σταματάω στη μέση, γιατί ένιωθα ότι δεν έβλεπα αποτέλεσμα και παίρνω την απόφαση για ψυχοθεραπεία. Δεν είχα κάποιον συστημένο γιατρό, έτσι έψαξα στο Ίντερνετ για κάποιον που να ήταν και κοντά στην περιοχή που μένω. Στο να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία με παρακίνησε πολύ και η σχέση μου, γιατί τέλος Νοέμβρη είχαμε πάει ταξίδι στο εξωτερικό και είχα συνέχεια αγχώδεις διαταραχές και φοβίες για ξαφνικό θάνατο. Πριν τη θεραπεία έκανα και μια αξονική εγκεφάλου, η οποία βγήκε καλή (μόνο μια μικρή κύστη διαπίστωσαν, αλλά είπαν ότι είναι μάλλον εκ γενετής και δεν αποτελεί αντικείμενο φόβου). Κάνω λοιπόν ψυχοθεραπεία από τα Χριστούγεννα πλέον, μια φορά την εβδομάδα. Θα σου πω σε τι με έχει βοηθήσει: δεν έχω τις έντονες κρίσεις πανικού που είχα, ωστόσο τα διάφορα ψυχοσωματικά δεν έχουν φύγει. Για παράδειγμα, την τελευταία εβδομάδα, έχω πάλι (μετά από πολύ καιρό) έντονους πονοκεφάλους από το πρώι που ξυπνάω ως το βράδυ. Σκέφτομαι πάλι τους γιατρούς, αλλά είναι φαύλος κύκλος. Τα σωματικά πάντως, που λες κι εσύ, έχουν να κάνουν με την ψυχολογία μας. Ξέρεις πόσες φορές με πονά απίστευτα η καρδιά μου και λέω \"φτάνει το τέλος\"...; Συνεχίζω να ελπίζω και να δίνω δύναμη στον εαυτό μου (με τη βοήθεια της ψυχολόγου βέβαια) αλλά υπάρχουν στιγμές που παραδίνω τα όπλα και φοβάμαι...
Ελπίζω να σου έδωσα μια εικόνα και εύχομαι να πάνε όλα καλά και για σένα και για μένα και για όλους όσους υποφέρουν, που τελικά είναι πολλοί, στην κ...εποχή που ζούμε :-((
γεια σου πάνο και από μένα,
να\'ξερες πόσο σε καταλαβαίνω. Χθες αποφάσισα να παω μια βόλτα με τον καλό μου γιατί ενιωθα καλύτερα. Τι ήταν να το αποφασισω στα μισα της διαδρομής ένιωσα ενα πόνο στο χέρι, με τον φόβο ότι θα παθω κατι, θα μουδιασω κλπ, χλωμιασα και δεν εβλεπα την ώρα να γυρισω σπίτι...ασε..
Η ψυχοθεραπεια οντως ελπιζω να με βοηθησει αλλα τραβαει σε μακρος αλλα και αυτό με τις εξετάσεις και τους γιατρούς δεν το αντέχω...απλά εκείνη την ώρα (που με πιανει το παραμικρό συμπτωμα) δεν υπάρχει τίποτα αλλο...αυτό με τρομαζει..να φανταστεις εχασα και κιλα απο το αγχος ότι θα παθω κατι (αυτό καλό ειναι βεβαια):P
ΕΧΘΕΣ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΠΗΓΑ ΣΕ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΦΕΥΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΗΡΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΣΑΚΟΥΛΑΣ ΠΗΓΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΠΝΟΗ ΚΑΙ ΕΝΙΩΣΑ ΕΝΑΝ ΕΝΤΟΝΟ ΠΟΝΟ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΣΤΗ ΠΛΑΤΗ, ΤΟ ΘΩΡΑΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΤΑΣΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΦΙΛΗΣ ΜΟΥ ΕΝΙΩΘΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΓΥΡΝΑΕΙ,ΤΟ ΜΙΣΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΧΕ ΜΟΥΔΙΑΣΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΟΧΛΟΥΣΑΝ ΟΙ ΚΑΡΩΤΙΔΕΣ ΜΟΥ ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΗΤΑΝ ΤΙΛΙΓΜΕΝΕΣ ΣΕ ΠΛΕΞΟΥΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΤΡΑΒΟΥΣΑΝ.ΕΥΤΥΧΩΣ Η ΦΙΛΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΗΓΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΜΕ ΞΕΚΟΛΗΣΕΙ.ΒΕΒΑΙΑ ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΒΑΛΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΟΤΑΝ ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ Ο ΠΟΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΑΝ ΕΝΙΩΘΕ ΚΑΠΟΙΑ ΕΝΟΧΛΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΟΤΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΡΟΣ.ΟΠΟΤΕ ΠΕΡΑΣΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ.ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΔΕ ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ..
χθες προχθές μια χαρά...τα φαρμακα καλά, η ψυχολογία καλύτερη, σχεδόν κανένα σύμπτωμα σωματικό. Σήμερα πάλι πολύ πολύ πεσμένη (ισως να φταιει και η ερευνα στο ιντερνετ και παλι), και αν τελικά δεν ειναι ψυχοσωματικά;;; και αν πραγματι κατι έχω;; και όλα αυτά μπερδευονται μεσα στο κεφαλι μου....
Ναι, σ\'εμενα συμβαινει αρκετα συχνα... Μη φοβασαι, αγνοησε το για να σε αγνοησει κι αυτο!
θεωρεις οτι τα ψυχοσωματικα ειναι λιγα? πρεπει να χεις κ κατι παραπανω απ αυτα?