sos..krisi panikou..enas an8rwpos??

Quote:

---

Originally posted by Irina
τι ακριβος ειναι κριση πανικου.... ? διαβασα αφτα που λετε κ μπερδεφτικα
παντος ο γιατρος μου ειπε οτι κ εγω εχω αυτην την \'\' αρωστια \'\'

---

Δεν είναι \"αρρώστια\", απλά είναι μια κατάσταση που άθελα σου προκαλείς στον εαυτό σου λόγω του άγχους σου. Κάθε φορά που νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε μια αγχώδη κατάσταση (π.χ με κόσμο), από μόνη σου-καταλάθως και ίσως χωρίς να το καταλαβαίνεις εκείνη την στιγμή-αγχώνεσαι, παίρνεις γρήγορες ριχές ανάσες και αυτό τελικά οδηγεί στο να πανικοβληθείς.


Δηλαδή κρίση πανικού= έντονο στιγμιαίο άγχος όπου κάποιος νιώθει ότι θα λιποθυμήσει η θα πεθάνει (αλλά τίποτα από αυτά δεν γίνεται φυσικά!).


Δεν είναι αρρώστια με την έννοια ότι σε πιάνει αυτό από μόνο του, εσύ το προκαλείς άθελα από το πολύ άγχος που έχεις εκείνη την στιγμή. Μην φοβάσαι, αυτά τα φάρμακα είναι ελαφριά και μην νομίζεις, δεν κάνουν και θαύματα, μπορεί όμως να σου πάρουν το πολύ το άγχος και να σε διευκολύνουν. Πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση είναι η ψυχοθεραπεία με έναν έμπειρο ψυχολόγο που θα σου μάθει να ελέγχεις το άγχος σου καθώς και να σε κάνει να καταλάβεις από που προ-έρχεται (οπότε και πως μπορείς να το σταματήσεις να έρχεται!).


Συνήθως άτομα που έχουν κρίσεις πανικου και αγοραφοβία έχουν μια αρκετά μεγάλη ευαισθησία με τον κόσμο και το πως \"πρέπει\" να συμπεριφερθούν κλπ. Πολλές φορές άμα αλλάξει αυτός ο τρόπος σκέψης (που φαίνεται να προκαλεί το έντονο άγχος) το άτομο μπορεί να ηρεμήσει σημαντικά!.Επίσης μερικά άτομα με κρίσεις πανικού έχουν παραπάνω ευαισθησία σε οποιαδήποτε σωματική αλλαγή και γενικά είναι πιο ευαίσθητα. Γι αυτό τον λόγο ένας καλός ψυχολόγος μπορεί να σου προκαλέσει κρίσεις πανικού στο γραφείο του (η να βγει έξω σε κόσμο μαζί σου) για να \"συνηθίσει το σώμα σου\" την ένταση και το άγχος και να μην νιώθεις κάθε φορά ότι παθαίνεις κάτι. Αν και ακούγεται τρομακτικό, αυτού του είδους οι ψυχο-θεραπείες έχουν συνήθως πολύ μεγάλη αποτελεσματικότητα.

Irina, μην φοβάσαι καθόλου, δεν είσαι \"άρρωστη\". Απλά είσαι πολύ ευαίσθητη με κάποια πράγματα, πράγμα που σε κάνει να αγχώνεσαι παραπάνω και να πανικοβάλλεσαι. Όσο πιο πολύ φοβάσαι, τόσο πιο πολύ θα πανικοβάλλεσαι, είναι φαύλος κύκλος. Προσπάθησε να ηρεμήσεις, προσπάθησε να παίρνεις αργές ανάσες (προσπάθησε να παίρνεις 12 αργές ανάσες το λεπτό) και προσπάθησε να καταλάβεις ότι δεν θα πεθάνεις, ούτε θα λιποθυμήσεις μπροστά σε κόσμο (αν τυχόν σκέφτεσαι τέτοια πράγματα προσπάθησε να μην τα σκέφτεσαι). Αλλά και να λιποθυμίσεις τι έγινε? Προσπάθησε να τα βρεις με τον εαυτό σου και να είσαι πιο \"cool\" με αυτά που σκέφτεσαι και με τους άλλους. Δεν θα πανικοβάλλεσαι για κανέναν και για τίποτα! Εσύ να καταλάβεις ότι αξίζεις και να αγαπάς τον εαυτό σου. Λοιπόν, προσπάθησε να ηρεμήσεις, πάρε και τα φαρμακάκια (δεν είναι τίποτα σπουδαίο χωρίς πλάκα) και ψάξε σιγά σιγά για κανα ψυχολόγο. Προσπάθησε να σκέφτεσαι θετικά και όλα θα πάνε τέλεια θα δεις.


Κάι όλοι εσείς παιδιά με κρίσεις πανικού, κουράγιο, πολλοί έχουμε περάσει από κρίσεις πανικού και αγοραφοβία εδώ μέσα και τώρα το έχουμε ξεπεράσει εντελώς. Όλα ξεπερνιούνται! Ακόμα και πανικός να σας πιάσει μην το βάζετε κάτω! Σκεφτείτε θετικά εκείνη την στιγμή ακόμα και αν υποφέρετε όσο δύσκολο και αν ακούγεται. Δεν θα πάθετε τίποτα!

παιδια εγω δε νομιζω οτι θα πεθανω οταν εχω κριση πανικου, νομιζω οτι κατι τρομερο θα συμβει και θα μεινω μονη μου στον κοσμο...συνηθως οτι καποια μεγαλη καταστροφη περιμενει τους δικους μου ανθρωπους και οτι μετα απ αυτο δεν θα εχω κανεναν στον κοσμο

eisai kalutera? pote gurizeis spiti sou?

σημερα ειμαι καλυτερα, γυριζω σε λιγες μερες. τωρα μ εχει πιασει φοβος μηπως ξαναπαθω πανικο. ευχαριστω για το ενδιαφερον. εσυ τι κανεις?

παιδια sorry για το 8εματακι που εχω ανοιξει εδω.... :)
Κατερινακι... οπος διποτε χριαζεσε μια καλη φιλη ...φιλο.... να μην μενεις μονη.... να μην εχεις χρονο να σκεφτεσε... (το λεω κ σε μενα αφτο) κ εγω κανω τετιες σκεψεις οπος εσυ...ιδικα οτι 8α πα8ει κατι μαμα μου...αλλα το εχω απο τοτε που με 8ιμαμαι.

Petran... ηλικρινα με αυτα που λες νιο8ω οτι δεν χριαζομαι να παω σε ψυχολογο... μου εχεις λισει αρκετες αποριες...
αμφιβαλω αν 8α μπορουσα να τα σηζητισω με τον γιατρο μου.Εχεις απολιτο δικιο για τις ανασες που ειπες...
καπος ετσι γινετε... στα καλα κα8ουμενα! (σινι8ος οταν ειμαι σπιτι μονη) εξω πιο πολυ εχω εντονες ζαλαδες....
δεν φοβαμαι τον κοσμο...τον ντρεπομαι... ενα περιεργο πραγμα.8ελω να ειμαι αορατη...
ρωτισα ομος τον γιατρο μου αν ηταν καλητερα να κανω ψυχοθεραπεία και ειπε δεν χριαζομαι γιατι ομος?
γιατι μονο χαπια ? πφφφφφφφφ
\"\"\"Προσπάθησε να ηρεμήσεις, προσπάθησε να παίρνεις αργές ανάσες \"\"\" το κανω !!!! αλλα τπτ ..... το μονο που με ισιχαζει ειναι υπνος! ι κανεναν ξαφνικο γεγονος να ξεχαστω... (πχ να ερ8ει καπιος που 8ελω) αλιος το προυλιμα με τις ανασες μπορει να σινεχιζετε με 24ωρα!
εμενα με στεναχορει παραπολυ...οτι εκει που ξεχνιεμαι... (με το ζωρι) κ ειμαι ασ πουμε για ποτακι με φιλες... εκει ξαφνικα
γινομαι χαλια.... χορις να το προκαλω!!!! κ φισικα πεφτει δια8εση μου κ φενετε οτι κατι εχω... κ λεω διαφορες δικιολογιες...
ευχαρηστω παρα μα παρα πολυ για το σχολιο σου!!!!! με επιρεασε καπος..... (8ετικα)
:))))))))

Irina,
μια καλη λυση για τις κρισεις πανικου ειναι να το μοιραζεσαι, να το συζητας οπου και οπως μπορεις.
Υπαρχει κοσμος (ισως και εσυ) που αυτο το πακετο το τρωει μονος του, χωρις να μπορει να το συζητησει
(ειτε γιατι δεν εχει καποιον αντικειμενικα, ειτε γιατι εχει πχ μια φιλη/φιλο αλλα ντρεπεται να ανοιξει συζητηση ειτε αν ανοιξει νιωθει οτι δεν θα σε καταλαβει).



Οι κρισεις πανικου ξεπερνιόνται με μικρα βηματα, τα οποια γινονται μια συλλογη εμπειριων
στο να δουλευτουν σωστα ετσι ωστε να ανεβεις ενα σκαλοπατι παραπανω.
Η ολη υποθεση δεν στηριζονται στην λογικη αλλα σε ανεξελεκτες συναισθηματικες εντασεις,
για τις οποιες την δεδομενη στιγμη αδυνατεις να τις ελέγξεις.
Ετσι λοιπον για να σου φυγουν οι κρισεις πανικου πρεπει να μαθεις να ελεγχεις τον εαυτο σου,
και να μπορεις να εκλογικευεις σε βασεις που πατανε στη γη οτι νιωθεις.


Αρκετος κοσμος \"λυνει\" το προβλημα του με χαπια.
Τα χαπια αυτο που κανουν ειναι να σου καταστελουν αυτο το αρνητικο σου συναισθημα,
αλλα οχι μονο.
Θα ηταν ευχης εργο να σου περιοριζε ΜΟΝΟ εκει νο το συναισθημα,
στην ουσια σου περιοριζει γενικως το συναισθημα αναλογα βεβαια τον ανθρωπο,
μιας ο καθενας μας ειναι διαοφρετικος.
Στην ουσια σε φερνουν στην ιδια κατασταση οπως οταν κοιμασαι.
Ετσι ομως καταστελεις το προβλημα, αλλα δεν φτανεις στα αιτια.
Τα αιτια αποκλειεται να στο λυσει κανενα χαπι, αρα θα εισαι αναγκασμενη να καταφευγεις στα χαπια,
ισως και μια ολοκληρη ζωη αναλογα τις εξαρσεις και το πως κυλαει η ζωη σου.


Η κριση πανικου δημιουργειται ασυνειδητα στον εαυτο μας, απο θαμμενα συναισθηματα,
τα οποια αγνοουμε οτι υπαρχουν και αυτα ακριβως ειναι τα αιτια.
Αυτα τα συναισθηματα τα λεω θαμμενα, γιατι δημιουργηθηκαν καποια στιγμη στη ζωη μας πριν Χ χρονια,
δεν λειτουργησαν αμεσα, αλλα συνεχισαν να υπαρχουν και να δουλευουν μεσα μας,
μεχρι να υπαρξουν οι συνθηκες για να γινει η εκρηξη τους,
που το ορατο αποτελεσμα τους ειναι η κριση πανικου (και οχι μονο φυσικα...)



Εκεινο που θελω να τονισω,
ειανι οτι οταν καποιος εχει ενα τετοιο προβλημα, οσο πιο γρηγορα κινηθεί, τοσο το καλυτερο για αυτον.
Οσο το αναβαλει και το θαβει, η τοξικη βομβα που κουβαλαει μεσα του, δυναμωνει ολοενα και περισσοτερο,
και απο μια απλη κριση πανικου κινδυνευει να μετατραπει σε κατι χειροτερο και εκει που παλευεις μονη στα κυμματα, προστιθονται και θύελλες ετσι ωστε να μετακυλισεις ακομα χειροτερα.



Συνοψιζω στα εξης:

1. Το πρωταρχικο ζητουμενο σου ειναι να βρεις την (τα) αιτια που προκαλουνται οι κρισεις πανικου.
Ειτε μονη σου ειτε με την βοηθεια ειδικου.
Χωρις αυτο, οριστικη λυση δεν θα ερθει ποτε.
Ξερω καμποσο κοσμο με κριση πανικου, οπου ποτε σεν ασχοληθηκαν με τα αιτια αλλα μονο με το προβλημα.
Ετσι για να κανουν ενα ταξιδι πχ, ειχαν φοβο μηπως τους πιασει πανικος.
Η λυση που ειχαν ηταν να εχουν το χαπακι στο τσεπακι μολις τους πιασει και αυτο συνεχιζεται ισως και για την υπολοιπη ζωη τους.
Αληθεια ποιος θελει να ζει ετσι?

2. Σε πρωτη φαση αποφυγε τα φαρμακα, ειναι η ευκολη λυση για να σκεπασεις το προβλημα, οχι ομως για να ξεμπερδεψεις μαζι του.

3. Οργανωσε την ζωη σου....
Η οργανωση στη ζωη, η μεθοδολογια του να οργανωνεις το μελλον σου ειναι συμμαχος σου και εχθρος για τις κρισεις πανικου. Προσδιορισε με οση ακριβεια μπορεις τους στοχους σου και κανε συνεχεια απολογισμους βαζωντας ευκολους αλλα και δυσκολους στοχους. Το ζητουμενο δεν ειναι ακριβως να εχεις μεγαλες επιτυχιες οπως λανθασμενα πιστευει κοσμος, αλλα κυριως μικρες νικες.

4. Φροντισε τον εαυτο σου.
Ο καλος υπνος ειναι προαπαιτουμενο, η σωματικη ασκηση βοηθαει.
Πχ εχεις κριση πανικου? παρατησε τα ολα και πηγαινε λιγο γυμναστηριο η κανε 3-5 χιλιομετρα ελαφρυ τρεξιμο η περπατημα. Αυτο θα αναζωογονήσει τον εαυτο σου και θα του δωσει το απαραιτητο \"οξυγονο\" που του λειπει.
Οταν παθαινεις κρισεις πανικου, ενα οργανικο συμπτωμα που εχεις, ειναι οτι δεν οξυγονώνεται σωστα ο οργανισμος σου. Καποιοι παιζουν με σακουλες που ξεφυσανε, για μενα ειναι μια προχειρη λυση, ενω μια πιο οργανωμενη ειναι να βοηθας τον οργανισμο σου με πιο συστηματικη αθληση, μεχρι τουλαχιστον να μπεις σε μια σειρα.
Θεωρησε το σαν \"φαρμακο\" και οχι σαν αγγαρεία, πρεπει να βοηθησεις τον εαυτο σου για να σε βοηθησει και εκεινος.

5. Μην πιστεψεις ποτε σου οτι οι κρισεις πανικου ειτε θα περασουν απο μονες τους, ειτε με φαρμακευτικη δραση.
Δυστυχως για να τις νικησεις πρεπει να κανεις πραγματα ΕΣΥ.

6. ΑΠΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΟΥ!
Δεν φταις εσυ γιατι οτι νιωθεις και μην ντρεπεσαι για αυτο.
Οπου και να γυρισεις την ματια θα δεις εστω και ενα ανθρωπο με παρμοια συναισθηματα, ασχετως αν δεν το δειχνει, αλλωστε ουτε και σε εσενα φαινεται.
Οι λογοι που υπαρχουν οι κρισεις πανικου ειναι γιατι ζουμε σε μια τετοια κοινωνια, που το αγχος και η πιεση ειναι με το καλημερα διπλα μας.
Το ζητουμενο ειναι ο χειρισμος αυτων και τιποτα αλλο.

7. Μιλα οσο μπορεις για αυτο, παντου!
Ακομα καλυτερα (για να γινω υπερβολικος...) θα ηταν να κρεμαγες μια ταμπελα και να εγραφε με κεφαλαια γραμματα, \"εχω κρισεις πανικου και προσπαθω να τις αποβάλλω\"
Οσο κρυβεσαι απο αυτο, τοσο χειροτερο κακο κανεις στον εαυτο σου.
Οσο το μοιραζεσαι στην καθημερινοτητα σου τοσο διευκολυνεις τον εαυτο σου να αντιμετωπισει το προβλημα με μεγαλυτερη ευκολια.

8. Να εισαι τολμηρη!
Αν για παραδειγμα το να μπεις στο μετρο (η σε ανσασερ) σου δημιουργει κρισεις πανικου,
οργανωσου μια ημερα να περασεις στην αντεπιθεση.....
Με δεδομενο οτι καταρχην δεν θα πεθανεις η θα παθεις κατι σωματικα,
τολμησε να κανεις την υπερβαση και οταν μπεις στην διαδικασια κατσε οσο νομιζεις οτι αντεχεις.
Το κλειδι σε αυτη την υποθεση ειναι να μαθεις να κοντρολαρεις ΕΣΥ τον εαυτο σου και τα συναισθηματα σου και οχι αυτα εσενα. Αρα λοιπον ολα αυτα ειναι ενα παιχνιδι η μια σωματικη ασκηση που πρεπει να εκπαιδευτεις να κανεις. Χωρις πειραματισμους και προσπαθωντας να ανεβεις ενα σκαλοπατι δεν θα βγεις ποτε απο το τουνελ σου.

9. Θα εκανα χιουμορ αν σου ελεγα, φυγε απο τα αστικα κεντρα και πηγαινε σε ενα ψαροχωρι οπου το μονο που θα βλεπεις να ειναι το κυμα της θαλασσας, αλλα αυτο ειναι σαφως και ανεφικτο για πολλους. Σκεψου ομως οτι οι κρισεις πανικου θα σου εφευγαν στο καπακι.....
Καλως η οχι ομως ζουμε μια ζωη με πολυ αντιξοες συνθηκες και πρεπει να το παλεψεις ετσι ιπως εισαι.
Ακομα και ετσι ο οργανισμος σου μπορει να αντιδρασει αρκει να οργανωθεις με οσα γραφω παραπανω.
Θυμησου οτι πανω απο ολα, η ολη υποθεση δημιουργειται απο αμυνα του οργανισμου γιατι η αμυνα του μυαλου σου την εχεις (η στην εχουν) αφησει να καταρευσει.
Ετσι ο οργανισμος σου εχει αρχισει να σου κτυπαει καμπανακι για να μπορεσει να σε προειδοποιησει να αντιδρασεις.

10. Δεν εχω δεκατο, το αφησα για να πω καλη δυναμη, σε εσενα και σε οποιον αλλον, νιωθει οτι ειναι σε απογνωση....



:)

Quote:

---

Originally posted by Irina
παιδια sorry για το 8εματακι που εχω ανοιξει εδω.... :)
Κατερινακι... οπος διποτε χριαζεσε μια καλη φιλη ...φιλο.... να μην μενεις μονη.... να μην εχεις χρονο να σκεφτεσε... (το λεω κ σε μενα αφτο) κ εγω κανω τετιες σκεψεις οπος εσυ...ιδικα οτι 8α πα8ει κατι μαμα μου...αλλα το εχω απο τοτε που με 8ιμαμαι.

Petran... ηλικρινα με αυτα που λες νιο8ω οτι δεν χριαζομαι να παω σε ψυχολογο... μου εχεις λισει αρκετες αποριες...
αμφιβαλω αν 8α μπορουσα να τα σηζητισω με τον γιατρο μου.Εχεις απολιτο δικιο για τις ανασες που ειπες...
καπος ετσι γινετε... στα καλα κα8ουμενα! (σινι8ος οταν ειμαι σπιτι μονη) εξω πιο πολυ εχω εντονες ζαλαδες....
δεν φοβαμαι τον κοσμο...τον ντρεπομαι... ενα περιεργο πραγμα.8ελω να ειμαι αορατη...
ρωτισα ομος τον γιατρο μου αν ηταν καλητερα να κανω ψυχοθεραπεία και ειπε δεν χριαζομαι γιατι ομος?
γιατι μονο χαπια ? πφφφφφφφφ
\"\"\"Προσπάθησε να ηρεμήσεις, προσπάθησε να παίρνεις αργές ανάσες \"\"\" το κανω !!!! αλλα τπτ ..... το μονο που με ισιχαζει ειναι υπνος! ι κανεναν ξαφνικο γεγονος να ξεχαστω... (πχ να ερ8ει καπιος που 8ελω) αλιος το προυλιμα με τις ανασες μπορει να σινεχιζετε με 24ωρα!
εμενα με στεναχορει παραπολυ...οτι εκει που ξεχνιεμαι... (με το ζωρι) κ ειμαι ασ πουμε για ποτακι με φιλες... εκει ξαφνικα
γινομαι χαλια.... χορις να το προκαλω!!!! κ φισικα πεφτει δια8εση μου κ φενετε οτι κατι εχω... κ λεω διαφορες δικιολογιες...
ευχαρηστω παρα μα παρα πολυ για το σχολιο σου!!!!! με επιρεασε καπος..... (8ετικα)
:))))))))

---

Irina είναι δύσκολο να ελέγξεις όλο αυτό μόνο με την αναπνοή. Όπως είχε πει και ένας τύπος στο ιντενρετ \"το να ελέγξεις την κρίση πανικού μόνο με την αναπνοή είναι σαν να προσπαθήσει κάποιος να κρατάει κλειστή την πόρτα σε ένα αγριεμένο ταύρο\". Σίγουρα βοηθάει να ελέγχεις την αναπνοή σου αλλά πρέπει με κάποιο τρόπο να αλλάξεις και τους ψυχολογικούς παράγοντες που σου προκαλούν όλο αυτό το πράγμα! Εγώ σου είπα ότι 12 αργές αναπνοές (από την μύτη αν μπορείς) το λεπτό είναι το φυσιολογικό, οπότε με αυτό τον τρόπο ίσως μπορείς να καταλαβαίνεις καλύτερα πότε \"το παρακάνεις\". Το να ελέγχεις την αναπνοή σου βοηθάει επίσης μαζί με πιο ουσιαστική ψυχολογική θεραπεία.Τώρα για το ψυχολογικό κομμάτι


Είπες ότι ντρέπεσαι πάρα πολύ με κόσμο και ότι αυτό σου προκαλεί το άγχος. Είναι προφανές ότι κάτι φοβάσαι με τον κόσμο (όχι τον κόσμο αλλά κάτι σε σχέση με τον κόσμο, π.χ. ο φόβος τι θα σου πουν αν δουν κάτι πάνω σου που εσένα δεν σου αρέσει η κάτι που θα κάνεις κλπ.) και ότι βρίσκοντας τι είναι αυτό που φοβάσαι, και στην συνέχεια αλλάζοντας αυτό (μέσω της ψυχοθεραπείας), δεν θα αγχώνεσαι πλεον, δεν θα πανικοβάλλεσαι. Έτσι δεν είναι? Οπότε όπως καταλαβαίνεις, είναι πολύ σημαντικό να κάνεις ψυχοθεραπεία, γιατί αυτό που παθαίνεις, που πανικοβάλλεσαι, δεν είναι κάτι το βιολογικό/σωματικό, που έρχεται όποτε αυτό θέλει.


΄Ερχεται κυρίως όταν έχεις να κάνεις με κόσμο. Και φυσικά αυτόν τον πανικό δεν στο προκαλεί ο ίδιος ο κόσμος. Εσύ το προκαλείς λόγω αυτών των πραγμάτων που σου πέρνάνε από το μυαλό εκείνη την στιγμή που συναντάς τον κόσμο. Με τον ψυχολόγο ίσως καταλάβεις καλύτερα τι σου περνάει από το μυαλό και πως μπορείς να το αλλάξεις. Ίσως παράλληλα να σε βάλει σε αληθινές καταστάσεις ενώ σου έχει δώσει συμβουλές και τεχνικές χαλάρωσης, η ίσως για αρχή σε κάνει να φανταστείς αυτές τις καταστάσεις με τον κόσμο ενώ παράλληλα σου δείνει συμβουλές για το πως να διαχειριστείς την ένταση που ίσως σε πιάσει εκείνη την στιγμή. Σε κάθε περίπτωση, εσύ το προκαλείς αυτό και από την στιγμή που το βρεις και το αλλάξεις δεν θα σου προκαλείται πλεον αυτός ο πανικός. Αυτό που έχεις-η αγοραφοβία δηλαδή και οι κρίσεις πανικού-συνήθως προκαλούνται από υπερβολικές σκέψεις σχετικά με την εξωτερική μας εμφάνιση, η γενικότερα με την αυστηρή και άσχημη κριτική των άλλων. Αυτές οι υπερβολικές σκέψεις και αυτά τα \"πιστεύω σου\" ίσως έχουν αποκτηθεί εν μέρη από κάποιες άσχημες καταστάσεις που είχες βιώσει παλιά. Δεν χρειάζεται να αρχίζεις να θυμάσαι καθε τι που σου συνέβει παλιά (αν και κάποιους βοηθάει και αυτό),πολλές φορές φτάνει να βρεις και να αλλάξεις αυτές τις σκέψεις και τα προβληματικά σου \"πιστεύω\" για να εξαφανιστούν και οι κρίσεις πανικού.


Φυσικά αν σου είπε ο γιατρός να μην κάνεις ψυχοθεραπέία είναι μεγάλο λάθος. Πολλές φορές το άτομο ρίχνει όλο το βάρος στα φάρμακα και θεωρεί τον εαυτό του \"άρρωστο\" μην μπορώντας τελικά να βγει από αυτό το πράγμα. Τα φάρμακα είναι καλά στα πλαίσια του να αισθάνεσαι κάπως λιγότερο την ένταση και το άγχος ώστε να μπορέσεις να πάρεις λίγο \"τα πάνω σου\" και να κάνεις και πιο εύκολα την θεραπεία. Δεν θα \"γιατρέψουν\" κάτι αυτά τα φάρμακα, απλά ηρεμούν κάπως από τα συμπτώματα. Η ψυχοθεραπεία είναι αυτή που θα σου φέρει τις βαθύτερες και πιο μακροπρόθεσμες ευεργετικές αλλαγές. Τα φάρμακα μπορείς να τα πάρεις (δεν είμαι ενταντίον και όπως ΄σου είπα και σε άλλο ποστ μπράβο που έκανες το πρώτο βήμα) αλλά ποτέ μα ποτέ μην βασιστείς εξ ολοκλήρου πάνω τους. Παρε τα φαρμακάκια (μπορεί να φέρουν μια κάπως ανακούφιση) αλλά έχε στο νου σου ότι μόνο εσύ μπορείς να απαλλαχτείς από όλο αυτο. Κανένα φάρμακο η γιατρός δεν θα το κάνει αυτό για σένα. Στήριξη είναι αυτά! Και σαν στήριξη και μόνο να τα βλέπεις.



Irina είναι σημαντικό να έρθεις αντιμέτωπη με τον φόβο σου. Αν δηλαδή νιώθεις να ντρέπεσαι τρομερά μπροστά σε κόσμο (φτάνοντας σε επίπεδα πανικού) τότε προσπάθησε να μην το αποφέυγεις. Διάβασε και το ποστ του krino λέει παρόμοια πράγματα και αυτός. Είναι πολύ χρήσιμα αυτά που λέει. Μόνο έτσι θα συνηθίσεις πάλι να μην πανικοβάλλεσαι. Έυχομαι κουράγιο, δύναμη και ότι θέλεις ρώτα! Εδώ μέσα έχουμε περάσει πολλοί από αυτήν την κατάσταση :)