αναζητηση ηρεμιας

Κανεισ δεν θελει να μεινει μονος.. αλλα ξερεισ τι πιστευω? πωσ ισωσ εκοινοι που καποια στιγμη μενουν μονοι ..μενουν μονοι επειδη εξαρχησ δεν ειχαν τουσ σωστουσ ανθρωπουσ διπλα τουσ..εκεινουσ που θα τουσ στεκοντουσαν οτι και αν συνεβαινε...


προσωπικα καταλαβα.. πωσ επρεπε να μεινω για λιγο καιρο εντελωσ μονη μου.. ωστε να μπορω να ξαναχτησω τον κοινωνικο μου περιγυρω σιγαααα σιγααα διαλεγοντασ τον πια πολυ πιο σοβαρα και συνηδυτα... για αλλουσ λογουσ.. και με αλλεσ προτερεωτητεσ και σημαντικοτητες..και φυσικα πιο ανοιχτοκαρδα και με πολυ λιγοτερεσ προκαταληψεισ για τουσ ανθρωπουσ απ οτι ειχα πριν την ασθενεια.. αν και η αληθεια ειναι πωσ προσωπικα εγω ποτε δεν ειχα πολλεσ προκαταληψεισ..

Μη νιώθεις τύψεις που δε μπορείς να είσαι όπως πριν. Όλοι έχουμε τα προβλήματά μας και κάποιες στιγμές δε θέλουμε να μιλήσουμε ή έχουμε κακή διάθεση.. Και πιστεύω πως οι συνάδελφοί σου το καταλαβαίνουν αυτό.

ισωσ γινεσαι αντικοινωνικοσ γιατι αυτοι οι συγκεκριμενοι ανθρωποι που σε περιτρυγυριζουν δεν σου κανουν..δεν σου ταιριαζουν.. δεν σου αρεσει να βρισκεσαι αναμεσα τουσ... και απλωσ δεν εχει σκαμια διαθεση και αντοχη να εισαι εστω και τυπικοσ η διπλωματησ...

δεν ταιριαζουμε με ολουσ τουσ ανθρωπουσ..η αλληθεια ειναι πωσ στην πραγματικοτητα παρεα μπορουμε να κανουμε με λιγουσ και καλουσ...


μολισ βρεισ καποια ισσοροπεια και ηρεμια.. αλλα και αποδοχη για αυτο που εισαι..και για το ποιοσ εισαι και τι θελεισ.. ΚΑΙ ΕΠΙΣΕΙΣ ΘΑ ΑΡΧΗΣΕΙΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΠΩΣ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕλΕΙΣ..ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΠΧ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.. ΠΧ ΔΟΥΛΕΥΤΑΡΑΣ..ΤΡΥΦΕΡΟΣ Η ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΓΩ ΤΙ ΑΛΛΟ..ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ...
τοτε θα δεισ πωσ αυτοματα θα μπορεισ να εισαι οσο τυπικοσ χρειαζεται και με ολουσ τουσ ανθρωπουσ που θεσ δεν θεσ θα σε περυτρυγιριζουν.. εισαι σε φαση που χρειαζεσαι ζεστασια , αγαπη και αποδοχη..

ατομα που θα σου δωσουν απλοχερα χρονο να περασεισ και να παλεψεισ με αυτα που εχεισ να παλεψεισ..χωρισ να σε πιεζουν και χωρισ να περιμενουν καποια Α συμπεριφωρα απο εσενα.. απλωσ θα απολαμβανουν και μονο την παρουσια σου...

να καταλαβαινουν πωσ απλωσ εισαι σε διαφωρετικη φαση τωρα..

συχνα δυστυχωσ ειναι πολυ δυσκολο να βρουμε ατομα σαν κι αυτα με αποτελεσμα να απομακρυνομαστε απο ολουσ λιγο λιγο..μην θελοντασ επισεισ βεβαια να φορτωσουμε το βαροσ και την λυπη μασ στουσ \'\'δικουσ μασ\'\' ανθρωπουσ..

μενουμε μονοι..και μασ πνηγει η μοναξια...

αλλα θα δεισ .. υπαρχει εξοδοσ απ ολο αυτο..απλωσ θελει το χρονο του.. για να βρεισ δυναμεισ πρεπει πανω απ ολα πρωτα να ξεκουρασεισ το μυαλο σου..

τι ειναι το u2u?δεν πολυασχολουμε με υπολογιστες και δεν τα ξερω

πανω δεξια ειναι προσωπικο μηνυμα:):)

θα λεει logged as Παναγοσ

Quote:

---

Originally posted by παναγος
καλησπερα παιδια σε ολουσ ειμαι καινουργιος σε αυτο το φορουμ με λενε παναγιωτη ειμαι 25 χρονων και εδω και περιπου 7 χρονια ζω σε μια κολαση...οχι τοσο πολυ στην αρχη οσο τα τελευταια 2 χρονια...ολα ξεκινησαν πριν 7 χρονια με μια κριση πανικου που επαθα στην οδηγηση επανω και νομιζα οτι θα λυποθιμισω!απο εκει ξεκινισαν ολα!γενικα σε ολη μου τη ζωη ημουν ενα ατομα που ολοι το ηθελα στην παρεα τους ειχα απιστευτο χιουμορ ενιωθα ωραια με τον εαυτο μου και γενικα ημουν μεσα σε ολα και ημουν και απο τους πρωτοπορους σε οτι και αν εκανα!τον τελευταιο καιρο εχω φτασει σε ενα σημειο πολυ ασχημο...φοβαμαι να μιλησω να πω την γνωμη μου φοβαμαι μην με παρεξηγησουν οι αλλοι μην με απορριψουν δεν μπορω να οδηγησω αν και αντικειμενικα ωραιο παιδι δεν μπορω να κανω μια σχεση νιωθω οτι ειμαι κενος δεν εχω τιποτα πανω μου το θετικο νιωθω κακος ανθρωπος εχω αρχισει και χανω τουσ φιλουσ μου γιατι εχω γινει ενας ανθρωπος που δεν προσφερει τιποτα στην παρεα καθομαι και δεν μιλαω σκεφτομαι ολο αρνητικες σκεψης οπου και να ειμαι με οποιον και αν μιλαω...εκανα γνωσιακη ψυχοθεραπεια αλλα δεν εβλεπα προκοπη...τωρα βρηκα εναν πολυ καλο ψυχιατρο καθηγητη παν/μου και τον εχω δει μια φορα μου ξεκινησε τα σεροξατ...αυτο που με απασχολει ειναι αν ξεπερνιουντε οι κρισεις πανικου και η καταθλιψη δεν αντεχω αλλο τα βλεπω ολα μαυρα και νιωθω οτι χανω τα παντα..το τελευταιο καιρο μαλιστα εχει αλλαξει και το βλεμμα μου κοιταω τουσ ανθρωπουσ στα ματια πολυ εντονα και περιεργα προσπαθωντας να κριψω οτι κατι εχω και αυτο γιρναει αρνητικα και με ρωτανε ολοι τι εχω?εισαι 2 μετρα παιδι μου λενε εισαι ομορφος εισαι εξυπνος γιατι να εισαι ετσι?που ειναι το χιουμορ σου?τι εχεισ παθει γιατι φερεσαι ετσι?και ολο αυτο με κανει χειροτερα...θα περασει ποτε αυτο?

---

παναγος, ο ψυχίατρος τί διάγνωση έκανε?

γεια σου αρκτος η διαγνωση που μου εκανε ο ψυχολογος ητα ανχωδης διαταραχη με κρισεις πανικου και συμπτωματα καταθλιψης

Quote:

---

Originally posted by παναγος
γεια σου αρκτος η διαγνωση που μου εκανε ο ψυχολογος ητα ανχωδης διαταραχη με κρισεις πανικου και συμπτωματα καταθλιψης

---

παραθέτω αυτό για αρχή.
μην στενοχωριέσαι.
θα την βρεις την άκρη.


http://www.stress.gr/disorder.php?id=12

ξερεις κατι μετα απο πολυ ψαξιμο καταλαβα οτι δεν εχει κατι ο τροπος που κοιταω αλλα η σκεψη που εχω εκεινα την ωρα στο μυαλο μου δημιουγει αυτη την συμπεριφορα και φερομαι παραξενα και ο αλλος δεν μπορει να καταλαβει τι σκεφτομαι και τι εχω στο μυαλο μου και νομιζει οτι κατι εχω μαζι του!αυτο συμβαινει και την επομενη φορα που τυχαινει να τον ξαναδω η δικη μου συμπεριφορα ειναι παλι περιεργη και εγω τελικα τον απομακρινω τον αλλο απο κοντα μου...το εχεις σκεφτει ποτε αυτο?στο γιατρο εχεις μιλησει?και ση να μην ανησυχεις θα περασει καποια στιγμη οταν θα ξεχαστει το μυαλο σου με κατι αλλο

θα σου πω κατι για να νιωσεις καλυτερα...ημουν το πλεον κοινωνικο ατομο δεν ηξερα τι θα πει σπιτι και τωρα δεν θελω να βλεπω κανεναν....νιωθω τους ανθρωπους σαν να τους φοβαμαι..την κριση τους..παντως μην εχεις αυτη την προκαταληψη με τα φαρμακα μπορει να σε βοηθησουν πραγματικα...εγω επαιρνα σεροξατ και παλιοτερα και το σταματησα δεν προκαλει εθισμο μην το φοβασαι!ελπιζω καποια στιγμη να τα ξεπερασουμε και να ειναι μονο ενα κακο ονειρο ολο αυτο

καλησπερα..εχω γραψει πολλες φορες οτι επι 2 χρονια βασανιζομουν απο κρισεις πανικου..τωρα ειμαι καλα εδω κ καποια χρονια,οχι οτι δεν με χτυπανε πλεον ταχυπαλμιες κ πανικοι απλα πλεον το ελεγχω,λεω ενα στοπ κ σταματαει..που θελω να καταληξω τωρα..η θεραπεια παιδια ειναι μεσα μας!αποδεχομαστε αυτο που μας συμβαινει κ οταν λεω αποδοχη σημαινει να μην φοβομαστε τα συμπτωματα,να ξερουμε οτι αυτο ειναι πανικος κ οχι εμφραγμα!μην σπαταλατε την ζωη σας με εναν συνεχη φοβο,στεναχωριεμαι πραγματικα να διαβαζω τετοιες ιστοριες,γιατι τα εχω περασει κ ξερω..βαλετε ενα στοπ σε ολα αυτα.ΜΠΟΡΕΙΤΕ!

[quote]Originally posted by magenta
ενταξει οκ απλα εδω μιλαμε και λιγο περισσοτερο και για κοινωνικο αγχος που εμποδιζει την συναναστροφη με αλλους ανθρωπους....... αγχωδης διαταραχη...... [/quot

και για αυτο μιλαω..τελος παντων,οπως νομιζετε.

κοριτσια χαλαρα!!!εδω ειμαστε για να λυνουμε τα προβλαματα μας...καταρχην magenta μου παω παρα πολυ καλυτερα ξεκινησα τα seroxat και σε συνδιασμο με την γνωσιακη ψυχοθεραπεια αρχιζω παλι και βρισκω τον καλο μου εαυτο εχω μεινει εκπληκτος....δωρουλα σε ευχαριστω πολυ για την συμβουλη σου αλλα πραγματικα πιστεψε με το πιο δυσκολο πραγμα στο κοσμο ειναι να νικησεις τον εαυτο σου (και τα συμπτωματα)δεν ειναι τοσο ευκολο αυτο πιστευω να συμφωνεις....δεν το βαζουμε ομωσ κατω συνεχιζουμε

Παναγιωτη μου τι κανεισ?.. σε σκευτομουν..

χερομαι που πασ καλητερα..λαου λαου εε.. μην βιαζεσαι..το καλο αργει να γινει.. ετσι πρεπει για να ειναι και σταθερο..

μια χαρα εισαι..στο λεω εγω..

φιλια πολλααα

καταρχας αντουλα σε ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον και να ξερεις με εχεις βοηθησει πολυ...magenta η γνωσιακη ψυχοθεραπεια ειναι απο οτι λενε το πιο συγχρονο μοντελο ψυχοθεραπειας χωρις φαρμακα...μεσα απο την συζητηση με τον ψυχολογο προσπαθεις να αλλαξεις καποιες σκεψεις που ειχες μεχρι τωρα για την ζωη που δεν ηταν ρεαλιστικες....πιστευω οτι αν ασχοληθεις με το θεμα και ψαξεις θα σε βοηθησει πολυ στο προβλημα σου ....δεν ξερω πας σε καποιο ψυχολογο?