\"κραταω\" το δεσμο μου στα χερια μου

Μου φαίνεται πως αιωρούνται πολλές σκέψεις που δεν εκφράζονται και λόγια που μένουν ανείπωτα ανάμεσά σας.Kαι κατά την άποψή μου πάντα,εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα.Αυτό φαίνεται από το ότι υποθέτεις πράγματα,αναρωτιέσαι,γιατί προφανώς και η δική του στάση είναι μία στάση μπρος-πίσω,μέσα-έξω,που σου γεννάει ανασφάλειες.Είναι αυτό που λέει μία ξένη παροιμιώδης φράση\"χτυπάει το θάμνο γύρω γύρω\".

Γιατί δεν βάζετε το μαχαίρι στο κόκκαλο;Ποιος ωφελήθηκε ποτέ από τις ομίχλες σε οποιαδήποτε σχέση του;
Στη θέση σου θα ξαναδιάβαζα όσα έγραψα στο thread αυτό και θα μετέφερα τα ερωτήματα σε μία ανοιχτή συζήτηση που θα καθάριζε το τοπίο.

το σκεφτηκα γιατο εκλαιγα σ εκαποια φαση γαιτι νομιζα οτι απομακρυνομαστε........

δεν χρειαζεται να κλαις, αλλα ουτε και να πιεζεις καταστασεις.
προσπαθησε να ηρεμησεις και να αφουγκραστεις τις αναγκες της σχεσης σας. τις αναγκες και των δυο σας, οχι μονο τις δικες σου.
αν αυτο χρειαστει καποια μικρη απομακρυνση,οπως το να μεινετε χωριστα, καντο...
συμφωνω με την ρειν
χρειαζεστε μια συζητηση εκ βαθεων για την σχεση σας,κι οχι μια συζητηση για αρρωστιες.
δεν ειναι οι αρρωστιες το προβλημα σας

παιδια ψυχοπλακωθηκε μου πε να χωρισουμε και του πα ναι δε εχετε ιδεα ποσο ΧΑΛΙΑ ειμαι...............

ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΧΑΛΙΑ ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΚΛΑΙΩ ΘΑ ΠΑΘΒ ΤΠΤ ΑΠΟ ΚΛΑΜΑ

Sunset,δε θα πάθεις τίποτε το κακό από το κλάμα.Mπορεί την ώρα που κλαις να νιώθεις πως εκμηδενίζεσαι ψυχολογικά,αλλά στην πραγματικότητα το κλάμα είναι ένας τρόπος να μειωθεί το άγχος σου,η αγωνία και να ισορροπήσει το σώμα σου τα αρνητικά συναισθήματα από τον χωρισμό.Είναι μία εκτόνωση και σε ανακουφίζει σε βάθος χρόνου.Δεν είναι τυχαία η αντίδραση του οργανισμού μας σε στιγμές που κάποιον/κάτι σημαντικό για μας έχει χαθεί.

Μη φοβάσαι τις αντιδράσεις σου.Μη φοβάσαι να πονάς.Αποτελεί ένα στάδιο απλά μίας απαραίτητης διαδικασίας προς την αποδοχή ενός γεγονότος,στην περίπτωσή σου ενός χωρισμού.

Μιλήσατε καθόλου για το τι οδήγησε στο χωρισμό,ποιοι οι λόγοι,σου εξήγησε πώς αισθανόταν για τη σχέση αυτή,σε τι φάση βρίσκεται ο ίδιος ώστε να πάρει αυτή την απόφαση να σου ζητήσει να διακόψετε;

να σας πω τι εγινε στην πορεια?που ειμαι λιγο μπερδεμενη ομως για αυτο..οντως δεν μιλησαμε για μιση μερα...καποια στιγμη αποφασισα να το σηκωσω..ειχα ηρεμησει λιγο απο κλαμα..πιο ψυχραιμη πια επειδη τον ακουσα να λεει οτι μαγαπαει αλλα επειδη ειναι χαμενος μου τα λεει αυτα και οτι ενω ημαστε ανεμελοι εκεινος σκεφτεται θανατους και δεν μου αξιζει αυτο...του ειπα πολυ απλα με ψυχραιμια γιατι και εγω ακομα τον αγαπαω αλλα ειμαι ετοιμη για χωρισμο πλεον ταυτοχρονα οτι η θα παει πρωτα στους ψυχιατρους κανονικα με χαπια ολα ,για να δουμε πως και αν θα προσαρμοστει αλλιως χωρισμος...ειναι λιγο περιεργα τα πραγματα..γιατι του λενε να φγει πιο γρηγορα απο την δουλεια του εκει λογω κρισης και αν πηγαινε πιο καλα θα μπορουσε να ε ρχοταν να ψαξει εδω που μενω στο σπιτι που νοικιαζουμε ,κατι που το θελαμε παντα αλλα ειναι νωρις για αυτα...δεν μπορω μαλλον να κανω και κατι αλλο..μαχαιρι στο κοκκαλο οπως ειπε και μια κοπελα πιο πανω-γιατι πλεον ειναι πολυ σοβαρο το θεμα και δεν ημαστε και παιδια..εξαλλου αν με αγαπαει αν οντως εξαφανιστω απο την ζωη του θα καταλαβει πολυ αργα καποια πραγματα...ειπε ομως μια λυση προσωρινου διαλλειματος για μενα οχι ακριβως χωρισμου και αυτο με ειχε εκνευρισει λιγο...

Ίσως λοιπόν αυτό το διάστημα που ορίζεις ως προσωρινό,να δώσει και στους δυο σας την ευκαιρία να δείτε κάποιες συμπεριφορές και κάποιες πλευρές της σχέσης σας κάτω από άλλο πρίσμα,να αναγνωρίσετε τυχόν λάθη,ανάγκες,να προχωρήσετε πάνω σε νέα βάση,που θα φέρει μία ισορροπία και σύνθεση ανάμεσα σε όσα ζητά ο ένας και σε όσα ο άλλος.Στο εύχομαι.:)

για διαστημα χωριστα ακριβως οχι ακομα,αλλα το σκεφτομαι συντομα, αφησα ενα περιθωριο για να πηγαινει κα στους γιατρους που ειπα γιατι αφου δεν πηγαινε καθολου δεν μπορω να καταλαβω πως θα παει η κατασταση του.