Δεν ξέρω αν έχω όντως νευρική ανορεξία..

Όχι,πάσχουν και άτομα του άλλου φύλου,υποφέρουν και άντρες από anorexia nervosa,αλλά σαφώς η πλειονότητα ανήκει στο γυναικείο φύλο.Ίσως γιατί το target group των media,της διαφήμισης και της καλλιέργειας του υπερκαταναλωτισμού και της υποταγής στο σύγχρονο μοντέλο ομορφιάς,μέσω του χώρου της βιομηχανίας της μόδας-που φέρει μεγάλη ευθύνη για την εξάπλωση αντίστοιχων ιδεών που έχουν θρέψει τις δδ-είναι κυρίως οι γυναίκες.

Το ωραίο έχει ταυτιστεί με το αδύνατο,έχει στηθεί ολόκληρη προπαγάνδα εικόνας πάνω σε αυτό το ιδεολόγημα των \"pretty bones\".Eπίσης,ένα μεγάλο ποσοστό έχει επηρεαστεί και από διάφορα pro-ana κινήματα και εγκληματικές νοοτροπίες,με το πλασάρισμα της anorexia ως στυλ ζωής,ως επιλογής,όχι ως ασθένειας.Παρολαυτά η ουσία είναι πως αυτή η αρρώστια έχει αφαιρέσει τη ζωή χιλιάδων ατόμων,τους έχει φτάσει στο ναδίρ και όσο και να το φτιάχνουν με ωραιοποιήσεις αυτό δεν αλλάζει.Κορίτσια και γυναίκες παλεύουν καθημερινά επιβιώνοντας με μαρούλια και παξιμάδια διαίτης,αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα και δεν είναι για να της αφαιρούμε και να την στρογγυλεύουμε.

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Όχι,πάσχουν και άτομα του άλλου φύλου,υποφέρουν και άντρες από anorexia nervosa,αλλά σαφώς η πλειονότητα ανήκει στο γυναικείο φύλο.

---

Παντως στο φορουμ,
δεν εχω δει αντρες, να ανοιγουν σχετικο θεμα, παρα μονο γυναικες,
αν αυτο σου λεει κατι.

Julia, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, φλερτάρεις με μια διαταραχή άκρως επικίνδυνη.
Η θνησιμότητα ξεπερνά το 6% και η ανορεξία αποτελεί μια από τις 3 κύριες αιτίες θανάτου εφήβων/νέων ανθρώπων στην Αμερική.

Είναι σημαντικό ότι αρχίζεις και αναγνωρίζεις την πιθανότητα ύπαρξης διαταραχής. Θα σε συμβούλευα άμεσα να απευθυνθείς σε κάποιον ψυχολόγο.
Η μικρή ηλικία και τα λίγα χρόνια ύπαρξης της διαταραχής είναι εξαιρετικής πρόγνωσης σημάδια.

ΥΓ. Κρίνο, η αναλογία άντρες/γυναίκες είναι 1 προς 10.

το 1 προς 10 μου λεει πολλα...
γιατι αραγε 9 στους 10 ανθρωπους ειναι γυναικες?

Βεβαια τα οσα ειπε η ρειν εξηγουν αρκετα,
πλην ομως το επισημαινω, για να το λαβουν υποψην τους οι γυναικες που διαβαζουν εδω.

RainAndWind έχεις απόλυτο δίκιο σ\'όλα αυτά που λες..Εγώ ξεκίνησα δίαιτα γιατί ήθελα να έχω τον έλεγχο του εαυτού μου και να μη παρασύρομαι απο τυχών πειρασμούς(στη συγκεκριμένη περίπτωση φαγητό).Θεωρώ ότι το φαγητό είναι απλά κάτι που μπορείς να σταματήσεις την πείνα σου,και όχι απόλαυση όπως νομίζει η πλειονότητα..Δηλαδή τι νόημα έχει αν απλά τρως ότι θέλεις αν αυτό έχει αντίκτυπα στην εμφάνισή σου?

NikosD. αν δεν μου έλεγαν τίποτα τα κοντινά μου πρόσωπα χαμπάρι δεν θα έπαιρνα αν μου συνέβαινε κάτι ή όχι..Απλά αρχίζουν και παρατηρούν κάθε εβδομάδα ότι χάνω όλο και περισσότερα κιλά και φοβούνται..

krino εγώ πιστεύω ότι επειδή τα περισσότερα κορίτσια ασχολούμαστε με τη μόδα και τα πρότυπα ομορφιάς επηρεαζόμαστε περισσότερο απ\'ότι τα αγόρια..Στα κορίτσια το ωραίο έχει ταυτιστεί με το αδύνατο,ενώ στους άντρες το γυμνασμένο σώμα..Επίσης εφόσον βλέπουμε ότι πολλά μοντέλα, που είναι πολύ αδύνατα, έχουν μεγάλη πέραση στο αντρικό κοινό είναι αναμενόμενο και εμείς να θέλουμε να \'\'μοιάσουμε\'\' σ\'αυτές για να είμαστε πιο ποθητές απο το άλλο φύλο.Εγώ μια ζωή αδύνατη με έβλεπε αλλά δεν ξέρω τι έγινε αργότερα και απλά με έβλεπα-και βλέπω- αλλιώς στον καθρέφτη..Δεν νομίζω η νευρική ανορεξία να επηρεάζει και την όραση,έτσι δεν είναι?..

την επηρεαζει

ειναι συμπτωμα της νευρικης ανορεξιας το ειδωλο σου να σου φαινεται χοντρο

ενω ειναι αδυνατο

η ακομα ενω ειναι αρρωστημενα αδυνατο

ειχα συνναντησει μια κοπελα στο λεωφορειο που ενω ηταν αρρωστημενα αδυνατη εκεινη νομιζε οτι ηταν χοντρη και εγω νομιζα πως με κοροιδευε ταχα μου για να την αποκαλεσω αδυνατη να το ευχαριστηθει

και για μεσημεριανο εφαγε ενα λεμονι

τοτε πραγματικα αηδιαζα απο την ασχημια και τον χαρο παγανια ετσι που ηταν με τα κοκαλα και απορουσα

τωρα καταλαβαινω πως δεν με κοροιδευε

απλα ισως ηταν αρρωστη η κοπελα

ενημερωσου και ζητα ιατρικη βοηθεια

το πως αντιλαμβανεσαι το ειδωλο σου λεει πολλα ,το πως σε αντιλαμβανονται οι αλλοι οταν ανησυχουν λεει και αυτο πολλα

η αγνοια ισως σου κοστισει πολλα στην υγεια σου ειχα γραψει το θανατο αλλα λεω ας μη το χοντρυνω αν και μου φαινεται απο μονο του το θεμα μπορει να κοστισει...

ζητα βοηθεια

σου ευχομαι καλο ξεμπερδεμα Julia

φιλικα :)

researcher

Quote:

---

Originally posted by Julia


krino εγώ πιστεύω ότι επειδή τα περισσότερα κορίτσια ασχολούμαστε με τη μόδα και τα πρότυπα ομορφιάς επηρεαζόμαστε περισσότερο απ\'ότι τα αγόρια..Στα κορίτσια το ωραίο έχει ταυτιστεί με το αδύνατο,ενώ στους άντρες το γυμνασμένο σώμα..

---

θα σου πω οτι οι υπερβολες,
ειτε απο την μια ειτε απο την αλλη πλευρα ειναι η αλλη πλευρα του νομισματος.

Εδω μεσα μπαινουν καθημερινοι ανθρωποι,
αρα δεν ειμαστε ουτε μοντελα ουτε μποντιμπιλντεραδες.

Πολυ κακως οσες - οσοι μπαινουν σε τετοια τριπακια.
Καποτε καλο θα ειναι, οσοι εχουν μπει σε τετοια τρυπακια να ξεκολλησουν μια και καλη.

Μια γυναικα ειναι μια χαρα αν εχει λιγα κιλακια παραπανω, οπως και ενας αντρας.
Τα περιοδικα βγαζουν μεροκαματο με αυτες τις θεωριες αλλα μεχρι εκει, εξω απο την πορτα μας και οτι θελουν ας λενε.

Από ότι γράφεις είσαι 1,73 με 49 κιλά ενώ σύμφωνα με το ύψος σου θα πρέπει να είσαι τουλάχιστον 63 κιλά. Είναι ηλίου φαϊνότερο ότι πάσχεις από νευρική ανορεξία και θα πρέπει να απευθυνθείς σε ειδικό.

εγω απορω πως τα περιοδικα εχουν νικησει κατα κρατος ολες τις επιστημονικες μελετες που υπαρχουν για το ποιο ειναι το σωστο βαρος των ανθρωπων.....


Απο κει και περα,
οτι αλλο να πουμε ειναι περιττο.

Ευχαριστώ researcher να\'σαι καλά!:)

krino δεν νομίζω ότι υπερβάλλω απλά σου είπα το πως θα ήθελε να είναι ο κα8ένας.Εντάξει υπάρχουν και άνθρωποι που δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα με τα περιττά κιλά,όμως ζούμε σε μια εποχή που έχει καταργηθεί το παλιό μοτίβο της \'\'καμπυλωτής γυναίκας με πιασίματα\'\' ,άσχετα που αρχίζει να επανέρχεται σιγά-σιγά λόγω της επανάστασης που γίνεται κατα της ανορεξίας.Στους σχεδιαστές μόδας δεν ενδιαφέρει να προβάλλουν το υγειές,το ιδανικό απλά θέλουν να προβάλλουν τα ρούχα τους μέσα απο κορίτσια-κρεμάστρες..

janet ξέρω ότι τα κιλά μου ακούγονται λίγα σε σχέση με το ύψος μου αλλά πραγματικά δεν μπορώ να το δω..

Quote:

---

Originally posted by Julia


όμως ζούμε σε μια εποχή που έχει καταργηθεί το παλιό μοτίβο της \'\'καμπυλωτής γυναίκας με πιασίματα\'\' ,άσχετα που αρχίζει να επανέρχεται σιγά-σιγά λόγω της επανάστασης που γίνεται κατα της ανορεξίας.Στους σχεδιαστές μόδας δεν ενδιαφέρει να προβάλλουν το υγειές,το ιδανικό απλά θέλουν να προβάλλουν τα ρούχα τους μέσα απο κορίτσια-κρεμάστρες..

---

Ομως απο την αλλη,
ζουμε σε ενα κοσμο που η λογικη εχει αρχισει να εξαφανιζεται και εμφανιζεται η λογικη του παραλογου.

Το υγιες και το ιδανικο, το καθοριζουν οι σχεδιαστες μοδας, τα περιοδικα λαιφσταιλ, και οχι επιστημονες διαιτολογοι....
ΤΟ ΔΜΣ εχει αντικατασταθει στο μυαλο πολλων γυναικων απο την πασαρελα.

Δεν αμφιβαλλω για αυτα που λες,
δεν ξερω αν καταλαβαινεις αυτα που γραφω ομως.

Ολα αυτα τα λεω αν θες ζωντας επαγγελματικα την ματαιοδοξια δεκαδων γυναικων στο να γινουν τελειες και βλεποντας αρκετες απο αυτες να καταληγουν σε υπερβολες.

Οταν εισαι 173 και 55 κιλα εισαι κατω η κοντα στα κανονικα ορια και το σωστο θα ηταν να παρεις πχ 5 κιλα. Τωρα εισαι λιποβαρης
Αλλα σε καμια περιπτωση να χασεις.
Απο την αλλη αν πας 80 κιλα και ανω, θα εισαι υπερβαρη και θα πρεπει να χασεις.

Οσο πιο πολυ πας στα ακρα (ασχετα αν εισαι λιποβαρης η υπερβαρη) τοσο μεγαλυτερο προβλημα θα αντιμετωπιζεις απο θεματα υγειας.

Λες οτι δεν το βλεπεις....
Ομως ο ΔΜΣ δεν κανει λαθος σε καμια περιπτωση.
Εσυ κανεις λαθος και εκεινο που εχω να πω,
ειναι οτι η επιστημονικη γνωση ειναι η απαντηση σε αυτα που σκεφτεσαι.

Julia , πριν 2-3 χρόνια εδώ στο φόρουμ είχε μπει μια κοπέλα με νευρική ανορεξία.
έγραφε μέσα από το νοσοκομείο.
σε κάποια φάση τη ρώτησα τί έφαγες σήμερα ?
και αντέδρασε άσχημα.
της ζήτησα να μου εξηγήσει πως ένιωθε.
μου είχε πει : είναι σαν εχθρός μου το φαγητό.
ξέρω ότι θα παχύνει κι εγώ δεν το θέλω.
κι αυτή η κοπελίτσα σχεδόν πέθαινε.
ήταν κάτω από 35 κιλά.

δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό.
δεν μπορούσα να το πιστέψω.
ήταν μία πορεία προς την αυτοκτονία με αργά και σταθερά βήματα.

Η επιστημονική γνώση όσο σωστή και να είναι δεν μπορεί να με βοηθήσει τόσο...Δεν μπορεί να με πείσει ότι αυτό που βλέπω είναι τόσο αδύνατο ή όχι..

Ναι και εγώ σαν \'\'εχθρό\'\' μου το βλέπω κάπως το φαγητό..Και νευριάζω όταν με ρωτάνε τι έχω φάει σήμερα ,είναι ειρωνικό..Κατα βάθος ξέρουν ότι τρώω λίγο απλά ρωτάνε για επιβεβαίωση..και φυσικά πάντα λέω ψέμματα..γιατί οι ποσότητες φαγητού που τρώω είναι ελάχιστες πλέων..

Quote:

---

Originally posted by Julia
Η επιστημονική γνώση όσο σωστή και να είναι δεν μπορεί να με βοηθήσει τόσο...Δεν μπορεί να με πείσει ότι αυτό που βλέπω είναι τόσο αδύνατο ή όχι..

---

δεν αμφιβαλω,
για αυτο ατομα οπως εσυ που το επιστημονικο τους φαινεται λιγο περιεργο πανε σε καποιο ειδικο σε θεματα διαταραχης τροφης και πιανουν ειδικα το κομματι που σε ζοριζει.

Προσεξε στον ειδικο δεν πας για να σε πεισει,
πας για να σου δωσει νεες οπτικες που δεν ειχες υποψη σου.
Απο κει και περα εσυ ξερεις.