Τελικά το αποφάσισα!
Δε θέλω ούτε γιατρούς, ούτε φάρμακα, ούτε τίποτα. Θα προσπαθήσω μόνος μου να αφαιρέσω (και λέω αφαιρέσω επειδή αυτό πρέπει να γίνει και όχι να κρύψω), τις φοβίες μου και το άγχος.
Δόξα το Θεό, τα περισσότερα μου πάνε καλά.
Οικονομικό πρόβλημα (τώρα που μιλάμε βεβαίως βεβαίως) δεν έχω, έχω καταπληκτικούς γονείς με όλη τη σημασία της λέξεως, έχω καταπληκτικό αδερφό με όλη τη σημασία της λέξεως, έχω καταπληκτικά πεθερικά (!), έχω το μοναδικό - αληθινό - φίλο - κολλητό - αδερφό που είμαι σίγουρος ότι εάν του τα πω όλα αυτά (αρχικά θα με βρίσει...:-) ) και έπειτα θα με βοηθήσει όσο μπορεί.
Το βασικότερο είναι ότι έχω μια καταπληκτική - φανταστική σύζυγο που με αγαπάει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ και όχι επιφανειακά, και αυτό το καταλαβαίνεις.
Άρα, δεν θα αφήσω κανένα άγχος - φοβία (ίσως να μου πάρει κάποιο εύλογο χρόνο) να μου \"πάρει\" τη ζωή μέσα από τα χέρια μου.
Έχω ήδη αρχίσει να κάνω πράγματα που με ευχαριστούνε (πχ μια βόλτα για φαγητό μετά τη δουλειά σε παραλιακό μέρος – δοκιμάστε το είναι φανταστικό - απλά βλέπεις παράλια κλπ και αφήνεις το μυαλό σου να φύγει, να σκέφτεται μόνο ωραία και ΟΥΣΙΩΔΗ πράγματα και όχι «φανταστικές φοβίες – προκαταλήψεις».
Αφήνεις τη δουλειά στο γραφείο όταν φεύγεις και προσπαθείς όταν είσαι εκεί (στο γραφείο) να τα κάνεις όλα σωστά και καλά έτσι ώστε το απόγευμα να μην υπάρχει λόγος να σε πάρουνε τηλέφωνο για να τρέξεις κάπου, ή τουλάχιστον να μπορείς να λύσεις κάποιο πρόβλημα τηλεφωνικά.
Τα αφήνεις όλα πίσω και απολαμβάνεις τις λίγες ώρες την ημέρα που μπορείς (λόγο δουλειάς κλπ) με τα αγαπημένα σου άτομα.
Και στο φινάλε, το γνωστό σε όλους τους Έλληνες «ωχ αδερφέ», που το περιγελάμε, ίσως τελικά θα πρέπει να το εφαρμόσουμε σε μερικές καταστάσεις!
Τι και αν γίνει κάτι, ας πούμε, «στραβό» στη δουλειά? Όλα λύνονται εκτός από την Υγεία, και εδώ κολλάει το «ωχ αδερφέ, θα το λύσω το πρόβλημα που παρουσιάστηκε, απλά θέλω λίγο χρόνο».
Υγεία είναι το βασικότερο αγαθό από όλα, Ευτυχία, Ψυχική Υγεία, Απλή ζωή (ούτε φρου-φρου και αρώματα), Να περνάμε καλά με τα αγαπημένα μας άτομα με ότι έχουμε, Να πιστεύουμε στον εαυτό μας (έχουμε τη δύναμη απλά πρέπει να τη βρούμε), να μην αφήνουμε ΚΑΝΕΝΑΝ και ΤΙΠΟΤΑ να μας παρασύρει σε «μαύρες» «άσκοπες» «άχρηστες» «κενές» σκέψεις-φοβίες. Μια ζωή την έχουμε στο κάτω κάτω. Μήπως θα πρέπει να σπαταλήσουμε και λίγο χρόνο έτσι ώστε να περνάμε καλά?
Ας σκεφτούμε πόσο καλά περνάμε όταν δεν σκεφτόμαστε «αυτά» και πόσο άσχημα όταν τα σκεφτόμαστε. Τι προτιμάτε? Μάλλον τι προτιμάμε όλοι μας.(Βασικά τώρα που διαβάζω το κείμενο βλέπω ότι ακούγομαι σαν ηγέτης – συχωρέστε με εάν το νομίζετε και εσείς – δεν είμαι, απλά έτσι γράφω – ούτε γιατρός είμαι – απλά λέω και γράφω ότι νιώθω!!!)
Ας τα αφήσουμε όλα πίσω και ας ΞΕΔΩΣΟΥΜΕ!!! Τώρα που μπορούμε.
Ευχαριστώ που διαβάσατε ότι έγραψα. Συγνώμη εάν μακρηγόρησα. :-)))))
