Quote:
Originally posted by Michaelgr
χειρότερα γιατί θα την ήθελα ακόμα και θα υπέκυπτα στις σκέψεις μου....Ναι θα έπρεπε να τις το πω γιατι πρωτον δεν μπορώ να δείχνω οτι μου αρέσει κάποια να προσποιούμαι δηλαδή στην σχέση ,πως να στο πω θα ένιωθα άβολα,και γενικά θα το έλεγα πολύ εύκολα....2ον δεν θέλω να κοροιδεύω καμία κανέναν και όχι μονο στις σχέσεις γενικά(παντως μόνο που μιλάμε γιαυτό αγχώνομαι και μου περνάνε διάφορα απο το μυαλό....πάντως σε ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια
Έτσι πρέπει να γίνει μαικ. Μπορεί να αγχώνεσαι τώρα, αλλά αυτό είναι το θέμα, να \"απομυθοποιήσεις\" τις σκέψεις σου ώστε να πάψουν να σε τρομάζουν.
Ωραία, στην περίπτωση που όντως δεν σου άρεσε λες ότι θα το έλεγες. Σπάνια όμως η ζωή είναι \"μαύρο\" η \"άσπρο\". Πολλές καταστάσεις είναι \"ντεμί\". Σκέψου την ακραία περίπτωση που δεν θα σου άρεσε τόσο και θα έπρεπε να χωρίσεις και το άλλο άκρο ότι θα σου άρεσε πολύ και δεν θα ήθελες να χωρίσεις. Τώρα σκέψου κάτι στην μέση, μεταξύ αυτών των δύο άκρων. Σκέψου ναι μεν σου αρέσουν πολλά πράγματα σε αυτήν και στην σχέση-όπως γίνεται σε πολλές περιπτώσεις- δεν σου αρέσουν και όλα. Μερικά πράγματα σε ξενερώνουν και όλας. Σε αυτή την περίπτωση βρίσκονται πολλοί άνθρωποι. Είναι περίπτωση που θα ήταν φυσιολογικό η σκέψη του \"χωρισμού\" να σου περνάει από το μυαλό που και που. Το ότι θα σου περνούσε όμως δεν θα ήταν απαραίτητο ότι θα ΕΠΡΕΠΕ να την χωρίσεις (σόνι και καλά επειδή σου περνάει που και που η σκέψη). Θα μπορούσες να το αφήσεις πολύ καιρό και να δεις πως θα εξελισσόταν-καταστάσεις που συμβαίνουν σε χιλιάδες ανθρώπους!
Αυτά στα λέω για να σου πω ότι είναι φυσιολογικό να υπάρχουν τέτοιες σκέψεις, και το ότι δεν είναι απαραίτητο να τις πράξεις με κάποιο τρόπο, αλλά ούτε και να μην τις πράξεις.
Ξέρεις τι γίνεται? Έχεις πάρει αυτές τις σκέψεις σαν κάτι το \"κακό\" που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Με αποτέλεσμα να νιώθεις τρομερά υπεύθυνος και δεν θα έπρεπε! ΟΛΟΙ τις κάνουν αυτές τις σκέψεις. Εσύ απλά τις δίνεις πολύ σημασία γι αυτό και επαναλαμβάνονται.
Επίσης όταν επαναλαμβάνεις \"την θέλω πολύ\" και τέτοια, αυτό-όπως θα ξέρεις- είναι ένα είδος τελετής, και αν και μπορεί να σε ανακουφίζει εκείνη την στιγμή, μακροπρόθεσμα χειροτερεύει την κατάσταση. Γιατί έτσι είναι σαν να \"αποφεύγεις\" το περιεχόμενο των σκέψεων που σε τρομάζουν. Είναι όπως ο ναρκωμανής που για να φύγει από τα ναρκωτικά πρέπει να περάσει από απεξάρτηση και όχι...να πάρει την δόση του! Σε ακριβώς παρόμοια φάση είσαι τώρα. Και όπως ακριβώς ο ναρκωμανής πρέπει να κάνει απεξάρτηση, έτσι πρέπει να κάνεις και εσύ από τις ίδιες σου τις αντιδράσεις που σε \"ανακουφίζουν\".
Κλειδί γι αρχή είναι , να μάθεις να μην νιώθεις ότι είσαι ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ γι αυτές τις σκέψεις και για το περιεχόμενο τους. Όταν έρχεται κάθε τέτοια σκέψη, δεν πάει να πει ότι το περιεχόμενο της είναι αληθές. Είναι απλά το άγχος σου που σου παίζει παιχνίδια. Μπορείς γι αρχή να το δεις ότι όλα αυτά είναι σκέψεις και τίποτα άλλο? Μην αναρωτιέσαι κάθε φορά που έρχονται για το αν το περιεχόμενο τους αν είναι αληθινό η όχι! Απλά δέξου το και αστο να περάσει.
Δεύτερον, πρέπει με κάποιο τρόπο να αποδεχθείς στο \"πετσί του\" αυτό που σε τρομάζει περισσότερο. Το γεγονός δηλαδή του \"να υποκύψεις στην σκέψη σου και στην υπευθυνότητα\" που αισθάνεσαι.
Κλείσε τα μάτια. Φαντάσου να λες στην κοπέλα σου ότι τελικά θέλεις να χωρίσετε. Τι αισθάνεσαι? Αν αισθάνεσαι άγχος, τότε είσαι σε καλό δρόμο (!) γιατί σημαίνει ότι αυτό είναι το αγχωτικό ερέθισμα που σου προκαλεί τις τελετές του να λες συνέχεια \"μου αρέσει, δεν θα την χωρίσω με τίποτα κλπ.\" και που τελικά αυξάνει την συχνότητα αυτών των σκέψεων. Το θέμα είναι να συνηθίσει το μυαλό σου την χειρότερη-για-σένα-περίπτωση του να πεις \"θέλω να χωρίσουμε\" ώστε και να μην νιώθεις τόσο υπεύθυνος πλεον για όλο αυτό. Και να αποδεχθείς την αβεβαιότητα που υπάρχει σε κάθε σχέση (όπως και σε κάθε κατάσταση/εμπειρία).
(το γεγονός ότι μπορεί να έμαθες να σκέφτεσαι και να δρας έτσι έχει να κάνει και με προηγούμενες εμπειρίες σου αλλά δεν είναι της παρούσης ούτε και είναι απαραίτητο να ταρχίζεις να τις αναλύεις-από την αρχή τουλάχιστον. Για αρχή πρεπει να μάθεις να \"αντιδράς σωστά\" στις αγχωτικές σου σκέψεις).
Βέβαια για πιο ολοκληρωμένη δουλειά, πρέπει να πας σε ένα κλινικό ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή. Εγώ απλά σου δίνω μια \"γεύση\" της κατάστασης.
