Printable View
me_vs_myself
Μέσα σε όλα αυτά δεν υπάρχει κάτι που να σε χαλαρώνει, να σε ηρεμά; κάτι που έστω κάποιες στιγμές διώχνει μακριά από το νου αυτά που σε βασανίζουν; γιατί δεν ξεκινάς απ αυτά; ίσως αυτά μαζί με τη βοήθεια ειδικού θα σε βοηθήσουν να κάνεις μια αρχή στο να ξεπεράσει το πρόβλημα. Και παν απ όλα αυτό που λες: δεύτερη ζωή δεν έχει
Κάποτε συζήταγα με μία κοπέλα που έπασχε από διπολική.Μου έλεγε πως αγαπούσε περισσότερο τον εαυτό της όταν ήταν σε φάση μανίας.Τότε ένιωθε ξεχωριστή,τότε ξεδιπλώνονταν οι δυνατότητές της,τότε ήταν ζωντανή,τότε μπορούσε να κάνει δέκα πράγματα ταυτόχρονα και να τα κάνει όλα καλά.
Υπέφερε,γιατί δεν μπορούσε να κοιμηθεί,δεν χαλάρωνε,έφερνε τον εαυτό της στα όρια της αντοχής του,κι όμως,αντιστεκόταν όσο μπορούσε στο να πάρει φάρμακα,γιατί θα της αφαιρούσαν αυτή την αίσθηση της μοναδικότητας,της διαφορετικότητας.Μου φαντάζει κάπως σα να βλέπεις και τη δική σου κατάσταση μέσα από ένα τέτοιο πρίσμα.Αυτό που ανέφερες για το υπερηφάνεια,είναι ενδεικτικό.
Μήπως φοβάσαι τη μετριότητα πιο πολύ από την \"ασθένεια\";
Nιώθεις πως έτσι ανήκεις σε μία ομάδα που ξεχωρίζει από το μέσο όρο,σε βάζει σε μία άλλη κατηγορία,με όρους που σε κολακεύουν;
Αν ναι,το ερώτημα είναι,πώς να παλέψεις να γίνεις κάτι άλλο,όταν αυτό το κάτι που είσαι έστω κι αν άλλοι το ορίζουν ως ασθένεια σου δίνει την αίσθηση της αυταξίας;Φοβάσαι πώς αν σου αφαιρεθούν αυτά τα χαρακτηριστικά από την προσωπικότητά σου,δεν θα υπάρχει τίποτε άξιο προσοχής,πώς θα απαλειφθείς και θα γίνεις αόρατη,δε θα τραβάς πια την προσοχή,δε θα έχεις τα κρυφά κέρδη που προκύπτουν από την ύπαρξη των ιδιαιτεροτήτων στην καθημερινότητά σου;;;
rain and wind ειναι απιστευτο αυτο που ειπες!!!!δεν το ειχα σκεφτει ποτε!!!απο την ωρα που το διαβασα το σκεφτομαι!ειπες σε μια παραγραφο οσα προσπαθουσα να εξηγησω σε ολοκλιρο τοπικ μαλλον!ναι ναι ναι το εχω ξανααναφερει!!!οτι απο τοτε που παιρνω τα φαρμακα δν νιωθω πια η ιδια!ειμαι ενα αρνακι!!!!το χω ξαναπει σε αλλο τοπικ π εχω ανοιξει!!! για τους αλλους ειναι πολυ καλο γτ δν ξεσπαω πια σε κανεναν, κ να μ μιλησουν καπως θα τσαντιστω λιγο κ σε μικροτερο βαθμο απο πριν, ειμαι πιο ψυχραιμη σε καταστασεις, παρ ολα αυτα δν κοιμαμαι καλα ολες αυτες τις μερες χωρις τα φαρμακα κ νιωθω νευρικοτητα ισως γιαυτο!!!!η φιλη σ ειχε τα ιδια οταν επαιρνε τα φαρμακα ηταν σε κατασταση λιθαργου η ηρεμιας?οχι υπερβολικης βεβαια...αλλα ηταν?
αυτο φταιει!δεν νιωθω ο εαυτος μου? ειναι ενοχλητικο να μαι συνεχεια στην τσιτα να μιλαω κ να ενθουσιαζομαι ακαταπαυστα βεβαια......δν μπορω να πω οτι μαρεσε...αλλα εκανα κατι!!!!!!!!!!!αλλα δν ηταν παντα ετσι...ακολουθουσε ΠΑΝΤΑ περιοδος εντονης καταθλιψης και παραληριτικων ιδεων και εμμονων χωρις λογο και παραλογισμοι. να μν αναφερω για τα δαγκωματα στα χερια,σε υφασματα, κ φυσικα το χαρακωμα των χεριων μου. ο πονος με ηρεμουσε
Έχεις συζητήσει με το γιατρό σου,ώστε να ρυθμιστεί κατάλληλα η δοσολογία της φαρμακοθεραπείας και να φτάσει σε ένα επίπεδο που δεν θα αισθάνεσαι ότι σου αφαιρεί τη δυνατότητα να είσαι μέρος της ζωής;Έχεις συζητήσει με το γιατρό σου αυτά που συζητάς εδώ;Μήπως υπήρχε η ανάγκη να είναι ισχυρή η φαρμακοθεραπεία για ένα διάστημα,ώστε να αποφευχθεί η επιθετικότητα και οι αυτοτραυματισμοί;Kάτι τέτοιο φαντάζομαι.
Me vs myself,έχεις ζήσει αρκετό διάστημα μέσα στην ταραχή,στον κυκεώνα των αναταράξεων και της έντασης,που ίσως να μην μπορείς να διανοηθείς καν πως το καλύτερο είναι κάτι έξω από αυτό το συνονθύλευμα.Όμως δώσε και την ευκαιρία στο μυαλό σου να επεξεργαστεί τα νέα δεδομένα,μη βαφτίζεις λήθαργο ό,τι δεν περιέχει την αδρεναλίνη και το χείμαρρο σκέψεων και συναισθημάτων που σε κατέκλυζαν.
Στην περίπτωση της κοπέλας που σου ανέφερα,της δόθηκε λίθιο μαζί με άλλα φάρμακα που τώρα δε θυμάμαι να σου αναφέρω.Και εκείνη ενώ στην αρχή σου μίλησα για το πώς έβλεπε τα φάρμακα,σαν τους κλέφτες της μοναδικότητάς της,στην πορεία άλλαξε,γιατί μπορούσε πια να δει καθαρά το χάος στο οποίο είχε οδηγηθεί η ζωή της.Δεν είμαι κανένας προπαγανδιστής υπέρ των φαρμάκων,αλλά ναι,πιστεύω πως υπάρχουν περιπτώσεις που είναι απαραίτητη η φαρμακοθεραπεία(έχω και το προσωπικό παράδειγμα της καθημερινότητας με τη μητέρα μου,που γινόταν επιθετική και υστερική σε φάσεις μανίας,απερίσκεπτη,επικίνδ υνη και με θολή κρίση-τα λουστήκαμε όλα αυτά τα παιδιά της,οπότε μην περιμένεις από εμένα να υποστηρίξω πως ήταν καλύτερα δίχως αυτά).
Το θέμα είναι πώς μπορείς να βοηθηθείς από έναν ειδικό ώστε τροποποιώντας το σκεπτικό σχετικά με το παράδοξο της \"ωφελιμότητας\"της ασθένειας,να μάθεις πώς να περάσεις στο φτιάξιμο μίας προσωπικότητας που δε θα έχει ανάγκη τα δεκανίκια της για να είναι αρεστή,θα σε αγαπάς δίχως να ταυτίζεις τη μοναδικότητά σου με την ύπαρξη κορυφώσεων και μηδενισμών αλλεπάλληλων που σε αποσταθεροποιούν(πρώτα να αρέσεις σε σένα και μετά στους άλλους).Αυτό πώς το κρίνεις σαν σκέψη,θα μπορούσες λες να βρεις έναν εαυτό έξω από τα άκρα που να τον αποδέχεσαι και να νιώθεις καλά μέσα στο πετσί σου;
δηλαδη δεν θεωρεισ οτι φερομενη φυσιολογικα παιρνοντασ τα φαρμακα κερδιζεισ μεγαλυτερη αποδοχη που τοσο πολυ θελεισ δε σου αρεσει δηλαδη που μετα απο καπιον καιρο γνωριμιασ οταν εισαι σταθεροποιημενη αρχιζουν και σε εμπιστευονται αρα σε αποδεχονται γιατι μη μου πεισ οτι οταν δεν παιρνεισ τα φαρμακα οι ανθρωποι σε αποδεχονται περισσοτερο σαν ανθρωποσ με χαμηλη αυτοεκτιμηση δε θα πρεπε να μαθεισ ποτε η εικονα σου ειναι πιο αποτελεσματικη ωστε να επιβεβαιωνεσε πιο συχνα;
δεν ειναι θεμα αποδοχης!ειναι θεμα οτι δν νιωθω ο εαυτος μ!οτι δεν μπορω να επιβληθω καλα!!!!!!οταν το θελω δν με πιανουν ουτε φαρμακα ουτε τπτ!αυτες τις μερες που εχω να τα παρω ειχα τοσο νευρο....ενιωθα τοση αδρεναλινη...........μπορουσα να επιβληθω στον καθενα.ενιωθα πως επιανα τον ταυρο απ τα @@ πως το λενε....φυσικα οι γονεις μ πηραν τον γιατρο κ του το ειπαν κ ο γιατρος με ψαρωσε για τα φαρμακα κ του το ειπα...οποτε αναγκαστικα να ξαναπαρω την αγωγη. κ μεσα σε ολα τα φαρμακα π παιρνω, μ προσθεσε κ ενα xanax........
μέσα σ΄όλα αυτά δεν υπάρχει κάτι που να σε ηρεμεί;
άμα μπορείς να επιβληθείς στον καθένα και τα φάρμακα με τη θέληση σου δεν πιάνουν ε τότε έχεις και τις δυνάμεις να επιβληθείς στο μέσα σου.
....και πώς λένε για τις γάτες ότι είναι εφτάψυχες;
άρα λογικά έχουν 7 ζωές
άσχετο
χα χα χα
lol εμεις απεχουμε απ τις γατες ομως. χιχιχι
μαρεσουν τα ταξιδια ......πρεπει να υπαρχουν κ τα απαιτουμενα λεφτα...ζωγραφιζω...εκτονωνο μαι στο γυμναστηριο......
oxi απαραιτητα τα πολλα λεφτα ,διαθεση για περιπετεια χρειαζεται,αν θελει καποιος να ξεμουδιασει λιγο τον εγκεφαλο απο τα ιδια και τα ιδιαQuote:
Originally posted by me_vs_myself
μαρεσουν τα ταξιδια ......πρεπει να υπαρχουν κ τα απαιτουμενα λεφτα...ζωγραφιζω...εκτονωνο μαι στο γυμναστηριο......