Σχέση θρησκείας και OCD

Και για το σεξ είναι Σοφία.Έχεις κι εσύ δίκιο.Κι αυτό το έχει συνδέσει με βρώμικο,με κάτι που δεν τον αφήνει ελεύθερο να είναι αγνός.Το πρέπει,αυτό το πρέπει επαναλαμβάνει διαρκώς.Πρέπει να,πρέπει να,πρέπει να.Του είπα ότι ξεχνάει το θέλω,μου απάντησε πάλι για μεσσίες.Ήταν ένα άτομο σήμερα κοντά του.Να,λέει,πού ξέρεις αν αυτή η άγνωστη δεν είναι σταλμένη για να με δοκιμάσει.Σοφία,τα δυνατά του σημεία είναι η φιλανθρωπία,η αγάπη για τα παιδιά του,η μεγάλη του ικανότητα για συγχώρεση.Δεν μπορώ να σκεφτώ τώρα άλλα,νιώθω μουδιασμένη σήμερα.Σας ευχαριστώ πολύ και τις δυο σας.

Τίποτα Rain. Ειναι κριμα γιατι μοιαζει αυτος ο ανθρωπος να βασανιζεται κ να τον διακατεχει το αγχος σε υπερμετρο βαθμο.

Αν θελεις, σκεψου κ ποια ειναι τα δυνατα σημεια στο αναμεσα σας, στην σχεση σας κ πατησε πανω σ αυτα. Ας πουμε αν σε εμπιστευεται, αν σου μιλαει λιγο παραπανω πλησιασε τον χωρις ομως να τον επικρινεις. Μπορει να θυμωνεις με ολα αυτα κ να γινεσαι εξαλλη με τα καντηλια κ τις εικονες ομως γι αυτον ολα αυτα ειναι παρηγορια. . Ακου τον κ περιμενε να μιλησεις μια στιγμη που δεν θα ναι τοσο φορτισμενη. Ο στοχος δεν ειναι να μεινει μονος του αλλα μαζι με καποιον δικο του ωστε να νιωσει περισσοτερο ασφαλης.

Ευχομαι να πανε ολα καλυτερα το συντομοτερο δυνατο.

Ήταν άσπρος απ'το άγχος.Φοβάμαι και μην πάθει τίποτα τόσα που κρατάει μέσα του.Κάπου είχα διαβάσει(δε θυμάμαι τώρα πού ακριβώς)"μην αφαιρέσεις από έναν άνθρωπο το μπαστούνι του πριν του δώσεις ένα άλλο",κάτι τέτοιο εννοείς Σοφία;
Χίλια ευχαριστώ και πάλι.

συμφωνω με την Σοφια

απ οτι βλεπω το θεμα που ΔΕΙΧΝΕΙ να τον απασχολει ειναι στον αντιποδα των δικων σου πεποιθησεων...
οι δικες σου κατα την γνωμη μου τυχαινει να ειναι με την πλευρα της λογικης επισης....
δυστυχως δεν ειναι καλο να τις εκφραζεις ελευθερα οσο ειναι τοσο επηρρεασμενος γιατι θα βρεθεις απεναντι του...δεν ξερω πως θα μπορουσε να το αναγνωρισει σαν προβλημα, το σιγουρο ομως ειναι οτι για να αλλαξει κατι, πρεπει να το κανει...
λυπαμαι πολυ που εισαι στην δυσαρεστη θεση να συζητας με εναν τοσο κοντινο σου ανθρωπο στην βαση ενος παραλογισμου , αλλα σε αυτη την φαση πρεπει ΕΣΥ να μπεις στον κοσμο του.
αυτος εχει σηκωσει τειχη κι εχει μπει μεσα για να βασανιστει....
νομιζω πρεπει να κρατησεις καθε αντιθεση σου και εκνευρισμο σου μεσα σου και να αφουγκραζεσαι μονο, μεχρι να βρεις γεφυρα επικοινωνιας..

μμμ ναι κατι τετοιο πιστευω. πχ. η καταθλιψη για μενα ηταν η παρηγορια μου, το καταφυγιο μου. αρχισα να την αφηνω οταν εβρισκα λογους να φυγω απο εκεινη την γνωριμη "τοποθεσια".

χωρις να θελω να κανω καποιον παραλληλισμο που μπορει να ειναι κ εξαιρετικα ατυχης, πιστευω πώς σε καθε περιπτωση με ψυχολογικα θεματα οταν κρινεις τον αλλον για καποια αγαπημενη του συνηθεια ή αναγκη ειναι σαν να τον κρινεις ολοκληρωτικα κ ετσι θα το εκλαβει μαλλον. σαν απορριψη προς αυτο που ειναι. οποτε πιο μακρυα θα τον στειλεις απο σενα κ πιο κοντα στις αγαπημενες του γνωριμες συνηθειες. πιστευω πώς αν τον ακουσεις κ προσπαθησεις να καταλαβεις πώς κολλαει με ολα αυτα, πιο ευκολα θα τον βοηθησεις κ θα του συμπαρασταθεις. Ετσι κ αλλιως, με αλλες πιθανοτητες ξεκιναμε μια θεραπεια αν εχουμε κ καποιον αλλο μαζι κ οχι απεναντι. Δεν υποννοω οτι πρεπει να συμφωνεις σε καθε παραξενια του, μα εννοω να τον δεις σαν ανθρωπο που μαλλον νιωθει μοναξια κ ντροπη για οτι κανει. Και οχι μονο σαν εναν προβληματικο ανθρωπο που ολα πανω του θυμιζουν την διαταραχη του.

Γιατί επιλέγει όμως να μιλάει σε μένα,όχι στον άλλο μου αδερφό που είναι κι εκείνος πιστός(αλλά όχι με το είδος αυτής της συγκεκριμένης πίστης με τα στοιχεία αυτά τα καταναγκαστικά,του φανατισμού και της τυπομανίας;).Το διερωτώμαι συχνά αυτό,γιατί επιλέγει εμένα,που ξέρει ότι δεν μοιράζομαι αυτές τις αξίες,ενώ θα μπορούσε να το "αφήσει"πιο άνετα να βγει με ένα του πιο κοντινό-στην στάση ζωής αλλά και στη συγγένεια-άτομο;Δεν έρχεται αυτό σε ευθεία αντίθεση κάπου με τα πιστεύω του,λέτε να τον ανακουφίζει γιατί γνωρίζει πως θα προσπαθήσω να τον στρέψω λίγο στα θέλω του,τ'αληθινά,ίσως να το νιώθει απελευθερωτικό να μιλάει με κάποιον έξω από αυτόν τον κύκλο αυτό;
Δεν ξέρω τι να υποθέσω πια.Και δεν του βγάζεις εύκολα κουβέντα,συνήθως λέει λίγα,φτάνει στο άκρο του άγχους για να αφήσει λίγο να φανεί τι περνά.Από σημάδια τον καταλαβαίνω περισσότερο,από κινήσεις,από τελετουργίες,παρά απ'ό,τι εξομολογείται(α πα πα,τι λέξη έγραψα τώρα,άαααργκκ)

γιατι επικεντρωνεις στην συμβατοτητα των πεποιθησεων και οχι στην σχεση που εχει με τον καθενα σας??
εγω υποθετω οτι μιλαει με σενα γιατι σε θεωρει πιο κοντινη του, ασχετως πεποιθησεων και ναι, ισως καποια απο αυτα που του λες να του θυμιζουν κατι , να νοιωθει οτι τον αφορουν κι ας μην συμμεριζεσαι την πιστη του..

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Καλησπέρα.Είναι άσχημα πάλι σήμερα.Κάνει κύκλους.Σήμερα σκέφτεται μου είπε συνέχεια την αμαρτία.Πώς θα γλυτώσω από την αμαρτία,λέει συνέχεια.Διάβαζε από το πρωί για την έλευση του μεσσία και αναρωτιόταν αν τυχόν κάποιοι άνθρωποι γύρω του τους έχει στείλει εκείνος για να τον "δοκιμάσει".Αν τυχόν κάποιοι άνθρωποι έχουν άλλη μορφή και δεν είναι στην πραγματικότητα μία δοκιμασία γι αυτόν.

Νιώθω φοβισμένη.Φοβάμαι όταν τον ακούω να λέει πως τους γονείς μας δεν τους τιμάμε όσο πρέπει.Και πως δεν τηρεί τις εντολές.Δε με ακούει.Δεν ακούει τη σύντροφό του.Δε δέχεται να πάει σε ψυχολόγο.Όλο εικόνες,όλο μετάνοιες,όλο προσευχή,όλο σκέψεις για το πού έχει κάνει αμαρτία,σε ποιον τομέα,με ποιον τρόπο και πώς θα εξιλεωθεί.Θυμώνω...Όχι μ'αυτόν.Με όσους έχουν στήσει αυτά τα τείχη,αυτές τις φυλακές.Με όσους τις κρατάνε ζωντανές,σε λειτουργία.Με όσους έχτισαν αυτούς τους δρόμους τους τεχνητούς να περπατήσει το μέσα του,αυτά τα σύνορα με τα συρματοπλέγματα...

---

Rain,καταρχήν πόσο καιρό είναι έτσι?Είναι βαθιές οι ρίζες με τη θρησκεία?Αυτό το ρωτάω γιατί πέρασε μια ξαφνική φρίκη ένας φίλος μου το καλοκαίρι.Να φανταστείς έφτασε σε σημείο να λέει πως θα αφήσει τα εγκόσμια και θα πάει να μείνει σε βουνό,χωρίς τηλ,χωρίς τίποτα,κάτι σαν ασκητής.Όλη μέρα καινή διαθήκη κλπ.Ήταν όμως σχεδόν πρόσφατη η ενασχόλησή του και τελικά με υποστήριξη δικών του ανθρώπων αλλά κυρίως ριζικής αλλαγής τρόπου ζωής(πόλης,δουλειάς χρόνων κ.α.) συνήρθε σε σχεδόν νορμάλ επίπεδα.

Ιδέα.Με τι τρόπο προσπάθησα εγώ να τον επηρεάσω δηλ.
Με βάση κάποιων γραφόμενων της καινής διαθήκης(την οποία και εγώ έχω διαβάσει)προσπάθησα καταρχήν να τον απενεχοποιήσω και να του βγάλω όσα 'πρέπει' μπορούσα μέσω αυτού που άκουγε.Με συγχρόνως εμμεσες δικές μου συμπληρώσεις χωρίς καν να γίνονται αντιληπτές.
πχ με λίγα λόγια
Ο Θεός δεν είναι τιμωρός
Αγάπα αλλήλους σαν τον εαυτό σου(άρα είναι δε μπορεί να αμελεί και να μπαίνει σε μια αγχωτική κατάσταση για να γίνει 'όσιος')
Αυτός που έχει ψυχή παιδιού θα πάει στον παράδεισο(τα παιδιά δεν καταπιέζονται,είναι ο εαυτός τους,κλοτσάνε,φωνάζουν,δεν προσεύχονται ολημερίς,απορίπτουν,βρίζου ν και είναι ελεύθερα για το οτιδήποτε χωρίς την παρεμβολή των γονιων τους)
Επίσης αυτοί που τότε ήταν πιστοί στις εντολές ο ίδιος ο χριστός αποκάλεσε αμαρτωλούς.Αυτοί που ήταν ανελλιπώς εκκλησία,προσευχόταν κλπ αυτοί τον σταύρωσαν.

Αν ερχόταν όντος 2η φορά θα τον σταύρωναν πάλι και πρώτοι θα ήταν όσοι σήμερα δηλώνουν χριστιανοί και είναι συνεπής σε όλη την τελετουργία και τις εντολές.

Αυτά που είπα παραπάνω ίσως να μην έχουν ουσία.Η ουσία αυτού που θέλω να πω είναι πως αν είναι σε φάση που μόνο έτσι μπορεί να ακούσει ή να επηρεαστεί είναι ένας δρόμος μέσω κουβέντας για τη θρησκεία αλλά με διάθεση να συζητήσετε.Σαν αρχή.

Μετά το συνεχίζεις κάπως έτσι πχ ο Παίσιος γράφει ότι η εσωτερική ευτυχία είναι το άνοιγμα της πόρτας για να μπει ο Χριστός μέσα μας,το συζητάτε λίγη ώρα και λάου λάου πάει η κουβέντα για το πως νιώθει,πως είναι,αν θέλει να κάνει κάτι να αλλάξει την κατάσταση κλπ.και φεύγει πλέον το θέμα θρησκείας απ'τη μέση και πάει σε προσωπικό επίπεδο.

Αυτά από δική μου εμπειρία.

Αλλά εννοείται πως θα θεωρεί και το σεξ βρωμερό...αφού όλα αυτά έχουν ρίζες στη θρησκεία.
Έτυχε μια φορά να πάω σε ένα μοναστήρι.Μοίραζαν κάτι φυλλάδια.'μάνες φόνισσες' πωωωω έπαθα την πλάκα μου...κακούργες σκοτώσατε τους αγγέλους σας και άλλα αισχρά(κατεβατό) για την έκτρωση..
Για το σεξ...μεγίστη αμαρτία...άλλωστε είναι μέσο τεκνοποίησης...εφόσον κάποιος παντρευτεί μια φορά δεν έχει δικαίωμα να ξαναπαντρευτεί ή να χωρίσει και φυσικά ου μοιχεύσεις(τα της αγ.γραφής)

Τι να λέμε τώρα....

Τώρα από κει και πέρα το θέμα είναι να κάνει κάτι αυτός για τον εαυτό του να απενεχοποιήθεί και να ζήσει και μάλλον θα χρειαστεί ειδικός όπως τα λες...

Έχεις καταλάβει με τι αφορμή κάνει τους κύκλους?Τι τον επηρεάζει?

Δεν ξερω αν θεωρειται σιγουρο οτι εχει ΙΔΨ παντως, αν ειναι ετσι τοτε θυμησου (πανω στον θυμο σου) οτι ζει κατω απο το βαρος της ασθενειας του. Αν τον επικρινεις κ με τον τροπο σου απαιτεις να αλλαξει επειδη στεναχωριεσαι να τον βλεπεις ετσι, επειδη σε εκνευριζουν τα θεια, επειδη νοιαζεσαι, ενω αυτος δεν ειναι ακομα ετοιμος να δει το προβλημα του, μαλλον τον βοηθας να νιωσει περισσοτερο ανικανος κ ανημπορος απο οτι ειναι.

Σε οτι αφορα το γιατι επιλεγει εσενα κ οχι τον αδερφο σου, ευλογη (αγαπημενη σου λεξη φανταζομαι) η απορια σου. Σε πρωτη σκεψη σκεφτομαι οτι εχει να κανει σιγουρα κ με το ειδος της σχεσης που εχετε οι 2 σας. Εσυ κ αυτος εννοω. Ας πουμε αν εισαι αυστηρη μαζι του, αν εισαι αποτομη ή δειχνεις την αποδοκιμασια σου αναφορικα με οτι αυτος θεωρει ιερο εισαι ενας πιο δυσκολος συζητητης, καποιος που ισως χρειαζεται να πεισει για να ηρεμισει κ αυτος μεσα του. Γιατι μπορει να κανει οτι κανει, μα αυτο δεν σημαινει πώς ολες οι εμμονες του δεν του επανακυκλωνουν ή επαναφορτιζουν το αγχος του. Συχνα οι ανθρωποι που εχουν ΙΔΨ εχουν μεγαλωσει σε ενα απαιτητικο περιβαλλον γεματο αυστηροτητα. Ισως λοιπον να επιστρεφει ή να χρειαζεται την αποδοχη πιο αυστηρων προσωπων.

Κατι ακομα: ειπες πώς ειναι φιλανθρωπος. Ισως να τον βοηθησεις να στραφει προς δραστηριοτητες που θα τον γεμισουν με περισσοτερη ευχαριστηση/ικανοποιηση. Σε καποια δημιουργικη δραστηριοτητα ή εθελοντικη εργασια σε καποια βαση που θα τον κανει να παρει σχετικες αποστασεις απο εμμονες ιδεες εστω για λιγο κ θα τον κανουν να νιωσει ικανος.

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Γιατί επιλέγει όμως να μιλάει σε μένα,όχι στον άλλο μου αδερφό που είναι κι εκείνος πιστός(αλλά όχι με το είδος αυτής της συγκεκριμένης πίστης με τα στοιχεία αυτά τα καταναγκαστικά,του φανατισμού και της τυπομανίας;).Το διερωτώμαι συχνά αυτό,γιατί επιλέγει εμένα,που ξέρει ότι δεν μοιράζομαι αυτές τις αξίες,ενώ θα μπορούσε να το "αφήσει"πιο άνετα να βγει με ένα του πιο κοντινό-στην στάση ζωής αλλά και στη συγγένεια-άτομο;Δεν έρχεται αυτό σε ευθεία αντίθεση κάπου με τα πιστεύω του,λέτε να τον ανακουφίζει γιατί γνωρίζει πως θα προσπαθήσω να τον στρέψω λίγο στα θέλω του,τ'αληθινά,ίσως να το νιώθει απελευθερωτικό να μιλάει με κάποιον έξω από αυτόν τον κύκλο αυτό;
Δεν ξέρω τι να υποθέσω πια.Και δεν του βγάζεις εύκολα κουβέντα,συνήθως λέει λίγα,φτάνει στο άκρο του άγχους για να αφήσει λίγο να φανεί τι περνά.Από σημάδια τον καταλαβαίνω περισσότερο,από κινήσεις,από τελετουργίες,παρά απ'ό,τι εξομολογείται(α πα πα,τι λέξη έγραψα τώρα,άαααργκκ)

---

Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι καταβάθος μπορεί να μην είναι και τόσο κολημένος τελικά:)

Αφού σκέφτεται ανοιχτά και παρόλες τις διαφορές στις αντιλήψεις σας υποστηρίζει τη σχέση με την οποία νιώθει πιο άνετα.
Και μετά παίζει και το άλλο που λες,ότι μπορεί να επιζητά καταβάθος τον απεγκλωβισμό του από όλο αυτό ειδικά που απ'ότι λες έχει φτάσει οριακά με το άγχος του.

Αχ Άρσι μου...Φοβάμαι πως είναι κολλημένος πιο βαθιά απ'ό,τι υπολόγιζα ήδη.Ξέρεις ότι ζήταγε τη γνώμη μου πώς να πει σ'έναν παπά να πάψει να του τηλεφωνά στη δουλειά και στο σπίτι.Νιώθει υποχρεωμένος να απαντά,να είναι εκεί για όλους αυτούς,το θεωρεί αμαρτία και να τους αποφεύγει,διχάζεται.Δεν καταφέρνει αυτό το όχι,το τόσο σημαντικό,την αντίσταση στο κλέψιμο της θέλησής του.Και η Σόφη είναι κοντά,ίσως σε μένα να βλέπει το δυνατό θηλυκό,που θέλει την έγκρισή του,ίσως και την επικράτησή του πάνω μου,το έχω λουστεί κι αυτό ανά καιρούς,,να βγάζει ξεστρατημένο τσαμπουκά σε εποχές που πιεζόταν να είναι σωστός από τη μητέρα,πάντα φοβόταν τις γυναίκες(από την μητέρα ως τη σύζυγο,δυσκολεύεται και παλεύει τόσο να είναι ο "αρχηγός"μερικές φορές,μα δεν του βγαίνει).Η σχέση με τη σύζυγο είναι δίχως το ερωτικό στοιχείο,σχεδόν αδερφική,συντροφική μεν αλλά δίχως πάθος.Και λοξοδρομεί και όλο αυτό τον τσακίζει μετά στις τύψεις.
Ξέρεις τώρα,οι κανόνες,η μοιχεία.Λιθοβολά τον εαυτό του..ωχ σου λέω.Η σύντροφός του είναι έτοιμη να τον βοηθήσει,αλλά δεν ξέρει πώς,κλείνεται στον εαυτό του και την μπλοκάρει.Και της κρύβει πράγματα που δεν λέγονται,γιατί θα έχουν επιπτώσεις,κυρώσεις,όπως θες το λες.Εμένα νομίζω πως με πλησιάζει γιατί ίσως να αναζητά αυτή τη χαμένη επαφή με το αέναο θηλυκό,αυτό το αρχετυπικό που στοίχειωσε τη ζωή του(η μητέρα).Ίσως και στο πρόσωπό μου που δε με φοβάται,να ζητάει την αναπλήρωση κάποιας επαφής με το ανύπαρκτο οικογενειακό ιδεώδες;

Θα προσπαθήσω να τον προσεγγίσω όπως προτείνατε,κάποιες ιδέες ίσως δουλέψουν.Όμως φοβάμαι πως η φιλανθρωπία έχει"συνδεθεί"με τη θρησκεία και μάλλον τον κρατάνε στην έννοια του καθήκοντος,παρά τον ξαλαφρώνουν οι πράξεις ελέους,να έβρισκε κάποιες εναλλακτικές εκεί θα ήταν ωραίο.

Κρίμα:(,φαίνεται ότι όντως είναι κολημένος σε παθολογικό βαθμό.Κι αυτοί έλεος ρε παιδί μου,τον κυνηγάνε από πίσω?Άκου τηλέφωνα στη δουλειά...

Για τη φιλανθρωπία είμαι κι εγώ της δικής σου άποψης αλλά σαν ιδέα να ασχοληθεί με κάτι που του αρέσει τη βρίσκω καλή,αλλά όχι τη φιλανθρωπία.Κάποιο ξεχασμένο χόμπυ,κάτι,να τον φέρει σε επαφή με τον εαυτό του.

Αν πάντως επιμείνει και ενταθεί το άγχος θα αναγκαστεί ούτος ή άλλος να δει ειδικό κάποια στιγμή.Μακάρι να μη χρειαστεί να φτάσει πολύ ακραία ώστε να το κάνει.

Άσχετο με το θέμα αλλά ακόμα μια φορά που βλέπουμε πως το άγχος,η κατάθλιψη καμιά φορά είναι καμπανάκια σωτήρια..Φαντάζεσαι να μην ένιωθε τίποτα από αυτά απλά να αποχαυνονόταν και να έχανε τη ζωή του...?

Δεν έχει απεξαρτηθεί από τη μητέρα ακόμη.Αυτό είναι το θέμα.Άρα αναζητά την αυτοτιμωρία του με οποιοδήποτε μέσο.Ξέρεις πόσα χατήρια της κάνει ακόμη και σήμερα;
Kαι αυτά τα"δεν τους τιμάμε όσο πρέπει",είναι κι ένας τρόπος να με γυρίσει κοντά στην "οικογένεια",αυτό το άρρωστο σύστημα που δε θέλω να έχω μαζί του καμία παρτίδα.
Αν είχε εκεί τη δύναμη να βάλει την ηλίθια ιδέα του χρέους(και καλά)στην πάντα,πόσο καλό θα του έκανε.Μάχες έχει δώσει κι η σύντροφός του γι αυτό,είναι πολύ ενοχικός.Όπως και σε γυναίκες με ιδιότητα θρησκευτική,δηλαδή παπαδιά,μοναχή,ακόμη και πώς τις λένε όσες φροντίζουν τους ναούς,ακόμη κι αυτές προσεγγίζει με δέος.Χάιντε θύμα χάιντε ψώνιο,χάιντε σύμβολο αιώνιο λέμε.

Σ'ευχαριστώ για τη συμμετοχή σου Αρσούλι.Καλό βράδυ(που δεν μπορώ να κοιμηθώ όπως με κόβω)λολ

Καλό βράδυ ρέιν μου,χαρά μου να συμμετέχω :)

Bαθύ το πρόβλημα δηλαδή...
Από κει μπορεί να πηγάζει το πρόβλημα αλλά δεν τον βοηθάνε μάλλον και οι συνθήκες της ζωή του καθόλου και επιδεινώνεται η κατάσταση.Μένει σε έναν 'αδερφικό' γάμο,σημαντικό,άλλες συνθήκες δε γνωρίζω αλλά σκεπτόμενη ένα προφίλ φαντάζομαι πως μιάζει σαν να θυσιάζει τη ζωή του για χάρη άλλων ή πες το υποταγή στη μαμά.Θα μου πεις αυτός τις δημιούργησε με το εσωτερικό του υπόβαθρο.Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα?
Αν πχ ερωτευόταν παράφορα και άλλαζε ένα τοπίο αστραπιαία ίσως άλλαζαν κ κάποια εσωτερικά του θέματα,αν σταματούσε να περιτρυγιρίζεται από παπάδες θα του φεύγε ένα μέρος του άγχους,αν είχε αρκετή γεωγραφική απόσταση με τη μητέρα η επιρροή θα μειωνόταν.
Μακάρι να έβαζε πιο πολύ πράγματα δικά του στη ζωή ώστε να δυναμώσει ο εαυτός του σιγά σιγά..και τότε θα μπορούσε να αναγνωρίσει πιο εύκολα την κατάστασή του.Γι'αυτό είμαι υπέρ της ενασχόλησης με ένα χόμπυ,έστω και κάτι τόσο απλό.





*Πάντως αν δεν είχες τον πόνο σου και δεν αφορούσε δικό σου άτομο το θέμα θα γελούσα πολύ άνετα στο σημείο,όχι τώρα πως δε μου'ρθε μια κάποια ευθυμία,μα κι εσύ ρε παιδί μου πως τα λες.....

''.Όπως και σε γυναίκες με ιδιότητα θρησκευτική,δηλαδή παπαδιά,μοναχή,ακόμη και πώς τις λένε όσες φροντίζουν τους ναούς,ακόμη κι αυτές προσεγγίζει με δέος.Χάιντε θύμα χάιντε ψώνιο,χάιντε σύμβολο αιώνιο λέμε.''

από μόνη της δηλαδή η λέξη παπαδιά ακούγεται κάπως..