Printable View
Quote:
Originally posted by leuki
Παιδια σας ευχαριστω πολυ για την συμπαρασταση,εστω και απο δω. :)
Εχω παθει εμμονη με τους καρδιακους παλμους αλλα ειμαι τοσο ανωμαλη που 4 μερες ειναι τελεια και ξαφνικα οταν δεν σκεφτομαι τιποτα να εμφανιζονται...
Και φυσικα σαν ανοητη πιανω συνεχεια τους σφυγμους μου,τρομαρα μου!!!!!
μην τους πιανεις ανεβαινουν οσο τους πιανεις κ τους μετρας.
καλημέρα
Μήπως θα μπορούσα να έχω μια \'αποψη για κρίσεις πανικού στην ηλικία των 12 χρόνων
Το αντιμετωπίζει η κόρη μου ,η παιδοψυχίατρος της χορήγησε ladose σε σιρόπι αλλά με τη πάροδο 3 εβδομάδων
ακόμη δεν έχει συνέλθει..Την ενοχλούν ο ανοικτοί χώροι με κόσμο και σχεδόν δεν βγαίνε απο το σπίτι ,επιλέγοντας μόνο σπίτια συγγενικών προσώπων πχ το σπίτι της γιαγιάς της...κλπ
Μήπως είναι ακόμη νωρίς για νατην βοηθήσει το φάρμακο?
Ευχαριστώ
j66, μιλήστε με το παιδί σας, σίγουρα το έχετε κάνει, εννοώ κερδίστε την εμπιστοσύνη του για να αποκαλύψει συγκεκριμένα πράγματα που το πειράζουν.
Ετσι, μιλώντας, θα το βοηθήσετε να εστιάσει κιόλας σε συγκεκριμένους φόβους γιατί μπορεί τώρα να είναι όλα μπερδεμένα στο μυαλουδάκι του.
Υπομονή και επιμονή.
Τα φάρμακα δεν νομίζω να είναι για την ηλικία αυτή, το παιδί είναι ακόμα νέο και όλα αντιμετωπίζονται. Μικρή η πιθανότητα να είναι οργανικά τα αίτια...Προσοχή στην επιλογή του θεραπευτή. Δημόσιοι φορείς επίσης αναλαμβάνουν παιδιά με κρίσεις πανικού.
Καλή δύναμη!
παιδια περνανε ποτε αυτα? η αν δεν βαλεις το χερακι σου θα μεινεις ετσι για παντα?? Ειναι τοσο δυσκολο...Αυτος ο φοβος του θανατου
Περνάνε, αλλά βοήθησε και συ λίγο.
Χαλάρωσε... κάνε ποδαρόδρομο, ποδήλατο, κολύμπι,
γιόγκα, πιες κανένα χαλαρωτικό αφέψημα χωρίς καφεΐνη,
και σταμάτα να σκέφτεσαι δυσάρεστα πράγματα :-)
πως σταματας να σκεφτεσαι δυσαρεστα πραγματα , αμα αυτα τρυπωνουν μονα τους στο μυαλο σου?????Quote:
Originally Posted by Joann
Καταρχάς βάζουμε τις σκέψεις και τους φόβους σε μια τάξηQuote:
Originally Posted by Karol
διαχωρίζοντας ποιοι είναι βάσιμοι και ποιοι είναι παράλογοι.
Και για ό,τι υπάρχει πράγματι λόγος ανησυχίας
δεν καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια
περιμένοντας τον ...ουρανό να πέσει να μας πλακώσει:-)
αλλά περνάμε στη δράση.
εγω πρα σκυλο χθες τον πηγα βολτα περασαμε τελεια ξεχαστηκα αρκετα και ηρεμησα βεβαια ηταν μαζι κ το αγορι μου μονη μου δεν υπηρχε περιπτωση!!!!εκανα αι χορο αλλα σταματησα εσεις κανετε καποιο χομπι?
παιδια καλησπερα μιας και μιλατε για ταχυπαλμια θα ηθελα να πω οτι εγω παλιαααα στην αγχωδης διαταραχη και στις κρισεις πανικου εχω 90-100 παλμους παντα ..πρεπει να ανησυχησω?καρδιολογο δεν εχω δει..μονο ενα καρδιογραφημα ειχα κανει πριν 5 χρονια στο νοσοκομειο μετα απο ενα τροχαιο που ειχα με τον αντρα μου..επισης νιωθω σε μονιμη βαση τους παλμους μου..οποιος ξερει ας μου απαντησει γιατι ΦΟΒΑΜΑΙ..
Λοιπον απο που να ξεκινησω.πριν 5 χρονια παρουσιασα επεισοδιο υπερκοιλιακης ταχυκαρδιας. Οι γιατροι με καθυσυχασαν πως η καρδια μου ηταν πολυ καλα και πως δεν υπηρχε λογος ανυσυχιας και το καλυτερο θα ηταν να κανω μια μικρη επεμβαση - ablation για να ξεχαστει το θεμα τελειως.Κανω λοιπον πριν 2 χρονια την επεμβαση και ο γιατρος,ο οποιος να επισημανω πως ειναι ο καλυτερος στο ειδος του μου λεει πως ειχε πληρη επιτυχια η επεμβαση.και οι ταχυκαρδιες ειναι πια παρλεθον...Τον τελευταιο χρονο παρολαυτα υποφερω απο κρισεις πανικου κρισεις αγχους που με εχουν διαλυσει.Εχω συνεχως εκτατες συστολες και ταχυκαρδιες...Επισκεπτομαι καποια ειδικο,σε ενα κεντρο ψυχικης υγειηνης που μου λεει πως πρεπει να το παλεψω μονη μου και δεν πρεπει να καταφυγω στην φαρμακευτικη αγωγη.Εχω τρομερο αγχος..φοβαμαι και πανικοβαλομαι...γινομαι κουρελη...Δεν μπορω να χρησιμοποιησω κανενα μεσο μαζικης μεταφορας.,Με αποκορυφωση το χθεσινο βραδυ...που παθαινω μια κριση πανικου..λογω μιας εκτατης που με φοβησεεεε τοσο πολυ...και η ταχυκαρδια μου ξεπερασε καθε οριο..ηταν σιγουρα πανω απο 150 οι σφυξεις..πανικοβληθηκα.παρ
εχω αλλαξει τον τροπο ζωης μου.δεν βγαινω εξω...δεν παω πουθενα επειδη φοβαμαι...οταν με πιανουν αυτες οι ταχυκαρδιες αυτος ο πανικος δεν μπορω να καθησω περπαταω πανω κατω σαν την τρελη..νομιζω πως ειμαι αρρωστη
Τα ίδια και εγωωωωωωω ούτε δουλειά δεν θέλω να πιάσω μου τη δίνουν και οι έκτακτες που φοβάμαι ότι θα τις έχω μια ζωή κ ήρθε κ έδεσε...... ΆΓΧΟΣ ΆΓΧΟΣ. Γ@μω την τρέλα μου!!!!!! Και εγώ κλεισμένη σε ένα σπίτι φοβάμαι να απομακρυνομαι και το μυαλό είναι κολλημένο στην καρδιά!
Αυτη ομως δεν ειναι ζωη.....μια φορα μονο ζουμε και την κανουμε βασανο απο μονοι μας!Εγω παντως,μπορει να εχω αυτες τις φοβιες αλλα δεν εχω αλλαξει τιποτα στη ζωη μου,δεν θελω να φυλακισω τον εαυτο μου επειδη το μυαλο φοβαται....θελω να ζησω!θελω να ζησω!!