ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΛΕΙΣΤΩ ΣΕ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ...ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ...

Printable View

Show 40 post(s) from this thread on one page

19-08-2010, 14:26
Arsi

Quote:

Originally posted by researcher
οταν καποιος ειναι ευσεβης

σημαινει πως ευ σεβεται

αρα σεβεται ευ δηλαδη καλα

ποια οικογενεια ειναι ευ σεβης

οταν δεν ευ σεβεται πρωτα απ ολα τα παιδια της;

οταν τα κανει να νιωθουν ακραια ασχημα για τον ιδιο τους τον εαυτο?

οταν δεν θωρακιζει τις ψυχουλες τους αλλα αντιθεται τις εξωστρακιζει για να τις παραδωσει στον καθε ασυνειδητο

μια τετοια οικογενεια ειναι μαλλον ασεβης κλειστη και ακαμπτη

για ποια ευσεβεια μιλαμε???

εγω αυτο το θεωρω ασεβεια

εχεις δικιο Arsi!

Ο τρόπος που το γράφει researcher σε μένα δείχνει έναν τύπο οικογένειας αυστηρών αρχών και το ευσέβεια να κολάει πιο πολύ με τον καθωσπρεπισμό και την εκκλησία(εξ ου και το μοναστήρι!)

ναι,μόνο κυριολεκτικό νόημα δεν έχει η ευσέβεια εδώ!
19-08-2010, 17:20
sabb

Ακόμη προσπαθώ να βρω τι είναι αυτό που θα ωθούσε ένα φυσιολογικότατο καθόλα κορίτσι 22 ετών σαν και σένα να κλειστεί σε μοναστήρι - μου θύμισες ελληνική ταινία του \'60... Τι οπισθοδρομικές σκέψεις είναι αυτές από ένα νέο άνθρωπο, που η συμπεριφορά του είναι 100% νορμάλ ?

Ο χαρακτηρισμός της οικογένειας σου ως \"ευσεβούς\" είναι λάθος - όπως πολύ σωστά επισήμανε η Arsi - και ίσως σ\' αυτό το κλισέ να βρίσκεται το επίκεντρο του προβληματισμού σου...

Οι οικογένειες είναι καλές και κακές, με αρχές ή χωρίς, το να χαρακτηρίζεται μια οικογένεια ως \"ευσεβής\", προσδιορίζει ταυτόχρονα και την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον στο οποίο ζει και κινείται, περιβάλλον που απαιτεί από τα μέλη της μικροκοινωνίας του ευσέβεια και όχι διορατικότητα και όραμα, προσαρμοστικότητα στα στερεότυπα μιας παλιομοδίτικης ηθικής που αποπροσανατολίζει τους ανθρώπους από τα δικά τους θέλω και τους εγκλωβίζει σε ηθικά διλήμματα που στη σημερινή εποχή δεν έχουν πια καμιά θέση..
Δεν διέκρινα την παραμικρή παραβατικότητα στις σχέσεις σου έτσι όπως τις περιγράφεις, δε καταλαβαίνω για ποιο λόγο αισθάνεσαι άσχημα και για ποιο λόγο η \"αυτοτιμωρία\" σου για ένα έγκλημα που δεν έκανες , θα ήταν να κλειστείς σε μοναστήρι..

Να υποψιαστώ πως το μοναστήρι θα ήταν μια αποδεκτή από το οικογενειακό σου περιβάλλον επιλογή ?

Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω...
19-08-2010, 23:32
Χάιντι

crystal_heart, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί νομίζεις ότι δεν αξίζεις ?

είναι λάθος αυτό που νομίζεις για τον εαυτό σου. ήσουν απουσιολόγος στο σχολείο έχεις τελειώσει μία σχολή

είσαι αξιόλογος άνθρωπος σίγουρα. αν είναι δυνατόν να έχεις τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση

όλοι οι άνθρωποι στην ζωή μας κάνουμε κάποια λάθη γιατί κάνουμε πράγματα . κανείς δεν είναι τέλειος σε αυτήν την ζωή

Το να είναι κανείς τέλειος σε όλα, δε σημαίνει ότι είναι και ο καλύτερος αλλά αντιθέτως είναι αυτός που έχει πάρει τα λιγότερα ρίσκα στη ζωή του και δεν έχει νιώσει τον πραγματικό πόνο και ουσιαστικά δεν κάνει τίποτα εσύ κάνεις και είσαι δραστήριος άνθρωπος για αυτό έκανες και τα λάθη σου.
20-08-2010, 00:36
alexandergreek

Τι να λεμε, ειναι γεγονός ότι για όσους πιστεύουν, η αμαρτία είναι αμαρτία, και δεν ωραιοποιείται.
Οπότε, φυσικά, η λύση είναι μετάνοια και εξομολόγηση. Όπως ειπώθηκε και νωρίτερα.
Και μια επίσκεψη σε μοναστήρι, γιατί όχι;
Δε μπορεί όμως να γίνει καθένας μοναχός. Πρέπει να έχει ιδιαίτερη κλίση και \"κλήση\".
Αυτά για όσους πιστεύουν, φυσικά.
Επειδή η φίλη μας είναι Πιστή, της προτείνω να δεχθεί την άφεση αμαρτιών που δίδει η Εκκλησία μας, και να ζήσει με τρόπο Ορθόδοξο, πλέον, αφού αυτό την αναπαύει.
20-08-2010, 01:09
RainAndWind

Να πας,να πας.Ξέρεις πόσο ωραία περνάνε μέσα στις μονές;
Θα βρεις και ένα σωρό άλλα νέα ενδιαφέροντα,θα πλατύνεις τους ορίζοντές σου,θα αποκτήσεις και υγειινές συνήθειες.πχ ξύπνημα στις τέσσερις(π.μ. έ,να μην ξεχνιόμαστε),πρωινή ακολουθία,μετά καθάρισμα των κελιών(κελιά γιατί λέγονται άραγε,αχ στο κελί τριάντα τρία μ\'είχαν στον Κορυδαλλό,είχα μάτια δεκατρία μα παιδί χωρίς μυαλόοο,λολ),μετά θα ξεβοτανίζεις τον κήπο,θα πλέκετε εργόχειρα όλες οι αδελφές μαζί,μέχρι να πάει μεσημέρι.Θα τρώτε σιωπηλά,καθώς οι συζητήσεις δεν επιτρέπονται,μετά θα αποσύρεστε ξανά στα κελιά για καμιά ωρίτσα,μετά πάλι δουλίτσες και προσευχές,πάλι εκκλησία για τον εσπερινό και ύπνο με τις κότες,γιατί το τεσσάρι το πρωινό όσο νά\'ναι θα σε ζορίζει λιγουλάκι.

Μια χαρά βρε.Μη μου πεις.
:D
20-08-2010, 08:58
ioannis2

Τουλάχιστο εσύ crystal_heart ναι μεν γεννήθηκες σε τέτοιο περιβάλλον που σου δημιουργεί με τα πιστεύω που σε έμαθε, τώρα, ενοχές, όμως δεν σου δημιούργησε ταυτόχρονα ψυχολογικές καταστάσεις που να σου αφήσουν πρόβλημα στις διαπροσωπικές σχέσεις, στο να μπόρεις να ξανοιχτείς. Δηλαδή είχες πάντα τη δυνατότητα να κάνεις το διαφορετικό, να φύγεις από τα πρότυπα του περιβάλλοντος αυτού, να ενεργήσεις με βάση άλλα πρότυπα, να δημιουργήσεις τις καταστάσεις που σου «βγαίναν». Μπορούσες να φύγεις από τα πρότυπα χωρίς καμιά δυσκολία (έστω και αν σου δημιουργεί αυτό τύψεις) και να κάνεις ότι γουστάρεις.
Την απογοήτευση σου, μέσα απο αυτά που γράφεις τη βλέπω σαν κάτι το παροδικό, που με λίγη θετική σκέψη θα το ξεπεράσεις. Τα πράγματα στη ζωή σου δεν είναι τόσο αρνητικά όπως τα φαντάζεσαι.

Το πρόβλημα είναι τα πρότυπα αυτά να μην συνοδεύονται από τραυματικές εμπειρίες, που αποκομίζει κανείς είτε από το οικογενειακό είτε από το κοινωνικό περιβάλλον, όπως φοβίες, εμμονές, τραύματα λόγω συμπεριφοράς των άλλων, χαμηλή αυτοεκτίμηση, το να σε αποτρέπει από την κοινωνικοποίηση και την αποδοχή από τους άλλους και να σε μαθαίνει έμμεσα πως να κλειστείς στον εαυτό σου. Αυτά είχα να αντιμετωπίσω εγώ μέσα στα οικογενειακά πρότυπα αρχών. Αυτά καθιστούν τη φυγή δύσκολή. Το να θέλεις να ζήσεις όπως όλοι οι άλλοι το διαφορετικό και να μην τα καταφέρνεις, να μην γίνεσαι αποδεκτός. Εκεί είναι πραγματικά το πρόβλημα και η απογοήτευση. Κάτι τέτοια αγωνίζομαι να ξεπεράσω, να κάνω τη δική μου ζωή και δεν είναι και τόσο εύκολο. Έκανα και κάνω πολλή αγώνα γι αυτό.
20-08-2010, 10:04
girl_confused

crystal_heart, είσαι και συ καινούργια στο σαιτ απ ότι βλέπω, καλώς ορίσαμε λοιπόν!

Αυτό που κατάλαβα εγώ διαβάζοντας το μήνυμά σου είανι ότι και συ ¨΄οπως και εγώ σε άλλο όμως επίπεδο-επαγγελματικό) εσωτερικωποιείς και μεγενθύνεις προβλήματα ή καταστάσεις (καλύτερος ο δεύτερος όρος, πιο ακριβής!) που δεν θα έπρεπε.

Θα σου πω την εμπειρία μου:

Έχω αλλάξει σχολεία, φροντιστήρια και σπίτια 3 φορές, με αποτέλεσμα να έχω γνωρίσει πλύ μα πολύ κόσμο. Και ξέρεις τί έχω διαπιστώσει; Οι συμπεριφορές είναι επαναλαμβανόμενες. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να είναι τέλειος. Είτε άθελά του είτε σκόπιμα θα σε πληγώσει. Και ενώ το δεύτερο είναι κατακριτέο (δεν το διαπραγματεύομαι), το πρώτο δεν είανι. Είναι απλά το αποτέλεσμα της διαφορετικότητας των ανθρώπων και του πόσο εσύ επιλέγεις να πληγώνεσαι από αυτό. Στην περίπτωση της φίλης σου που τα έφτιαξε με το παιδί που εσύ γνώρισες στις διακοπές, θα συμφωνήσω με ό,τι σου είπανε, είναι μια πιο ταιριαστή σχέση μάλλον, γιατί άλλο ο ενθουσιασμός και άλλο ο έρωτας. Εσύ είπες ότι το παιδί σε ενθουσίασε, ενώ η φίλη σου μετακ΄΄ομισε για χάρη του. Εσύ θα το έκανες αυτό για τον συγκεκριμένο άνθρωπο;

Για τις φίολες σου στο λύκειο θα σου πω τα εξής δεδομένα που μάλλον δεν συνυπολογίζεις:
1) Ήταν λύκειο, εποχή ανεμελειάς και αμυαλιάς. Θα μου πεις μα ήταν φίλες μου. Θα σου πω οκ, αλλά στα 17 και τα 18 δεν έχει πήξει το μυαλό όλων για να σκεφτούν τον πόνο που προκαλούν.

2) Η κοπέλα που εσκεμμένα ήθελε να αποτύχεις είναι κατακριτέα σίγουρα, αλλά τέτοιες περιπτώσεις θα βρεις πάντα και παντού. Άσε που η ζήλια είναι πολύ, μα πάρα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο, με αποτέλεσμα εκείνος που τη βιώνει να μηχανεύεται ΄,τι μπορείς να φανταστείς για να την εκφράσει!Κοίτα εσύ όμως να την αντιμετωπίζεις με νηφαλιότητα. Απλά φεύγε, διέγραφε ανθρώπους που δεν αξίζουν. Δες το σαν ένα μάθημα. Και προχώρα παρακάτω. Άλλωστε, είναι καλύτερα να σε ζηλεύουν παρά να σε λυπούνται, τι λες; Δειχνει ότι αξίζεις.

3) Το ότι το αγόρι που απέλεξες τότε ήταν αλητάκος και σε γοήτευσε ο τίτλος του από μόνο του έπρεπε να σου δώσει να καταλάβεις περί τίνος επρόκειτο και να τον αντιμετωπίζεις αντίστοιχα, όπως έκανες και εκ των υστέρων όταν τον συνάντησες, δεν περίμενες τίποτα. Ξέρω, αυτά δεν μπορείς να τα πεις σε μια 17χρονη που πρώτη φορά ερωτεύεται... Το ξέρω, αλλά μπορώ να το πω σε μία 22χρονη που θέλει να ξεχάσει τον πόνο που της προκάλεσαν και τον θέσει σε λογική βάση. Τα πράγματα έτσι έχουν στο λύκειο και το γυμνάσιο. Προσωπικά σου είπα έχω γνωρίσει πολύ κόσμο και έχω μάθει να κρατάω στη ζωή μου μόνο εκείνους που αξίζουν. Οι υπόλοιποι μου είναι απλά οντότητες αδιάφορες, άτομα που πέρασαν, έμαθα ό,τι είαχα να μάθω απ¨αυτά και στο καλό, από μακριά κ αγαπημένοι που λένε! Μάθε και συ να διαγράφεις! Δεν είναι στη ζωή μας όλοι εκεί για να μείνουνε.

Όσο για τα ξέγνοιαστα φοιτητικά χρόνια, γιατί λυπάσαι!!!;;;;; Εγώ θα έδινα τα πάντα για να έχω!

Τα δικά μου ήταν πανεπιστήμιο-βιβλίο-σπίτι-ξένς γλώσσες. Πολλοί σαν εμένα θα τα ζήλευαν! ΚΑλά έκανες και τα χάρηκες...

ΓΕΝΙΚΑ: ΜΗΝ κρίνεις εμπειρίες του παρελθόντος με κριτήρια που αποκτάς τώρα. ΤΟΤΕ έκανες τις συγκεκριμένες επιλογές για΄τι σε γέμιζαν, ΤΩΡΑ κάνε άλλες που τώρα κρίνεις σωστές΄με κριτήρια που αποκτάς ΤΩΡΑ.

Όσο για το μοναστήρι, μην βιαστείς να κάνεις μία τέτοια επιλογή και να αρνηθείς τον κόσμο, απλά αντιμετώπισέ τον. ΚΑι γω νιώθω μπερδεμένη για δικά μου ζητήματα, αλλά προσπαθώ να βρω τρόπο να τα κλύσω, όσο δύσκολο και αν μου φαίνεται τώρα αυτό. Καλή αρχή στην προσπάθειά σου!
20-08-2010, 10:48
researcher

αχ πολυ ωραια τα εγραψες girl που αμφιβαλλω αν εισαι confused εν τελει! χε χε!
20-08-2010, 11:34
girl_confused

Ευχαριστώ researcher :)!

Μπερδεμένη είμαι με τα θέματα που αναλύσαμε εχτές, αλλά το παλεύω, χάρη στις συμβουλές που μου δώσατε (ειλικρινά πολύτιμες!), αλλά νομίζω ότι ο καθένας μας είναι μπερδεμένος κάπου και όχι μπερδεμένος κάπου αλλού.

Εγώ μπορώ άνετα να χειρίζομαι καταστάσεις που λέει η φίλη μας, αλλά στις εργασιακές κολλάω άσχημα.

Και επιμένω, διάβασε τί είπε. Προέρχεται από ευσεβή οικογένεια. Εγώ από οικογένεια που έχει μανία με τον επαγγελματικό τομέα. Επανέρχομαι σε αυτά που έλεγα: Είναι θέμα κακώς νοούμενης ενοχοποίησης όσων ΄θέλω το περιβάλλον μας επιβάλλει. Από αυτά ΄πρέπει να απαλλαγούμε!

Αλλά νομίζω η μετάβαση αυτή είναι δύσκολη, γιατί κακά τα ψέματα για πάνω από 20 χρόναι έτσι μεγαλώναμε.... Τουλάχιστον προσπαθούμε!!! ;)
20-08-2010, 17:23
Χάιντι

Quote:

Originally posted by RainAndWind
Να πας,να πας.Ξέρεις πόσο ωραία περνάνε μέσα στις μονές;
Θα βρεις και ένα σωρό άλλα νέα ενδιαφέροντα,θα πλατύνεις τους ορίζοντές σου,θα αποκτήσεις και υγειινές συνήθειες.πχ ξύπνημα στις τέσσερις(π.μ. έ,να μην ξεχνιόμαστε),πρωινή ακολουθία,μετά καθάρισμα των κελιών(κελιά γιατί λέγονται άραγε,αχ στο κελί τριάντα τρία μ\'είχαν στον Κορυδαλλό,είχα μάτια δεκατρία μα παιδί χωρίς μυαλόοο,λολ),μετά θα ξεβοτανίζεις τον κήπο,θα πλέκετε εργόχειρα όλες οι αδελφές μαζί,μέχρι να πάει μεσημέρι.Θα τρώτε σιωπηλά,καθώς οι συζητήσεις δεν επιτρέπονται,μετά θα αποσύρεστε ξανά στα κελιά για καμιά ωρίτσα,μετά πάλι δουλίτσες και προσευχές,πάλι εκκλησία για τον εσπερινό και ύπνο με τις κότες,γιατί το τεσσάρι το πρωινό όσο νά\'ναι θα σε ζορίζει λιγουλάκι.

Μια χαρά βρε.Μη μου πεις.
:D

Συμφωνώ εκεί μπορεί να είναι και χειρότερα από την \"κοσμική ζωή\".
20-08-2010, 18:25
crystal_heart

Παιδια σας ευχαριστω ολους..ηδη νιωθω πολυ καλυτερα...και η ιδεα της απομονωσης αποστροφη μου φρενει τωρα...εχω μαθει να μην καταθετω ευκολα τα οπλα τωρα ειδικα ειναι που θα το παλεψω περισσοτερο απο ποτε...!σας ευχαριστω ολους παρα παρα πολυ...με κανατε να πιστεψω σε μενα...ξερετε δεν εχω κ καποια ιδιαιτερη φιλια ωστε να με συμβουλεψει τοσο ειλικρινα κ εξω απο τα δοντια χωρις ιδιαιτερο συμφερον...πηρα μια αποφαση χθες..οτι θ α συνεχισω την ζωη μου εκτιμωντας τον εαυτο μου για οσα εχει κανει..γιατι μεσα απο ολα αυτα εμαθα να ειμαι πιο ωριμη κ ευσυνειδητη...ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
20-08-2010, 20:22
girl_confused

:)
20-08-2010, 22:49
Remedy

Quote:

Originally posted by crystal_heart
Παιδια σας ευχαριστω ολους..ηδη νιωθω πολυ καλυτερα...και η ιδεα της απομονωσης αποστροφη μου φρενει τωρα...εχω μαθει να μην καταθετω ευκολα τα οπλα τωρα ειδικα ειναι που θα το παλεψω περισσοτερο απο ποτε...!σας ευχαριστω ολους παρα παρα πολυ...με κανατε να πιστεψω σε μενα...ξερετε δεν εχω κ καποια ιδιαιτερη φιλια ωστε να με συμβουλεψει τοσο ειλικρινα κ εξω απο τα δοντια χωρις ιδιαιτερο συμφερον...πηρα μια αποφαση χθες..οτι θ α συνεχισω την ζωη μου εκτιμωντας τον εαυτο μου για οσα εχει κανει..γιατι μεσα απο ολα αυτα εμαθα να ειμαι πιο ωριμη κ ευσυνειδητη...ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

δατς δε σπιριτ, κοριτσακι ;)
08-07-2022, 13:40
Megara

Τι έγινε άραγε μετά από 12 χρόνια ;

Show 40 post(s) from this thread on one page