συναισθηματικα βαμπιρ...

Μα γι αυτο τα εχω παρει με μενα..
Γιατι νιωθω πως κατι κανω λαθος..και δεν παιρνουν το μηνυμα..\"χαλαρωσε λιγακι\"..
και ξερετε ειναι γενικο το κακο..οπως καταλαβαινετε αυτη ειναι μια γενικη σταση μου και αρα και το προβλημα..
Βεβαια να σας πω την αληθεια πολλοι εκτιμουν την κατανοηση μου και με αγαπουν πολυ γι αυτο..και ειναι ανθρωποι που ξερω πολλα χρονια,αλλα αυτοι με ξερουν καλα ή εστω ειναι αυτοι που θελησαν να με μαθουν.
Και μη νομιζετε οτι κανω μουγκα..εχω εκρηκτικο χαρακτηρα....αλλα εχω και αυτοελεγχο και σκεφτομαι πριν μιλησω η πραξω...το θεμα ειναι οτι σκεφτομαι λανθασμενα φοβαμαι,αλλιως θα το ελυνα...

φωτεινουλα σου αφιερωνω αυτο το μικρο ακουστικο αποσπασμα, νομιζω οτι ταιριαζει γαντι στην περιπτωση σου!

ειναι πολυ απενοχοποιητικο για οποιον εχει την ταση να θελει παντα να ικανοποιει τους αλλους κ τελικα καταπιεζεται κλπ κλπ

http://www.psyche.gr/radio_kanali1_teleiomania_27_8_09.zip

κανεις κλικ στο λινκ κ καταβαινει ενα αρχειο ηχου. (δεν ειναι μεγαλο 10λ νομιζω, το πολυ μιση ωρα/γιατι δεν θυμαμαι καλα)

Quote:

---

Originally posted by Αφωτεινή
Μα γι αυτο τα εχω παρει με μενα..
Γιατι νιωθω πως κατι κανω λαθος..και δεν παιρνουν το μηνυμα..\"χαλαρωσε λιγακι\"..
και ξερετε ειναι γενικο το κακο..οπως καταλαβαινετε αυτη ειναι μια γενικη σταση μου και αρα και το προβλημα..
Βεβαια να σας πω την αληθεια πολλοι εκτιμουν την κατανοηση μου και με αγαπουν πολυ γι αυτο..και ειναι ανθρωποι που ξερω πολλα χρονια,αλλα αυτοι με ξερουν καλα ή εστω ειναι αυτοι που θελησαν να με μαθουν.
Και μη νομιζετε οτι κανω μουγκα..εχω εκρηκτικο χαρακτηρα....αλλα εχω και αυτοελεγχο και σκεφτομαι πριν μιλησω η πραξω...το θεμα ειναι οτι σκεφτομαι λανθασμενα φοβαμαι,αλλιως θα το ελυνα...

---

έχω την υποψία ότι αντιλαμβάνομαι τι λές.

με έχω ακούσει να λέω :κάποιοι βάζουν το μπουρί της σόμπας και ρουφάνε!

αλλά λέω και το άλλο πιά

ρουφάνε απο μένα που έχω άρα είμαι απο τους τυχερούς που έχω,

γιατί μεγαλύτερη θλίψη έχω νιώσει να ζήτω , να προσδοκώ

απο τους ΜΗ έχοντες,

κι αυτό κοιτώ τώρα,

να δίνω αυτό που έχω ,να μην προσδοκώ να πάρω απο τους μη έχοντες,

να μην επιθυμώ να λάβω απο αυτους που έδωσα,

να ανοίξω τα μάτια μου και να λαμβάνω απο αυτούς που μου δίνουν,
΄
όντας στη θέση του δότη , θα ελκύω τους <παίρνω>.

όταν αναγνώρισα στον εαυτό μου ότι έχει ανάγκες

τότε ήρθε και η καλυψή τους.

όταν αναγνώρισα ότι πίσω απο την θέση δίνω υπήρχε μια

μεγάλη δύναμη που τρεφόταν με ευχαρίστηση απο τους

αδύναμους διψασμένους μου

ελευθερώθηκα (αρχικά θεωρητικά και σιγά σιγα και πρακτικά)

και ελευθέρωσα και τους άλλους να είναι υποχρεωμένοι να

ανταποδώσουν,

σαυτό το μικρό ακόμα πεδίο που μέχρι τώρα έχω καταφέρει

να εκφράζομαι με ανιδιοτελή δώσιμο

πάνε καλά τα πράγματα,

εύχομαι να μπορέσω να το αναπτύξω και να απολαμβάνω

τις σχέσεις μου ,

ως συγκοινωνούντα δοχεία ,

να μην ξαναεπιτρέψω να βρεθώ αδειασμένη.

Φωτεινή πάντα να σαι φωτεισμένη και φωτεινή!

Αφωτεινή, σκληρή δε γίνεσαι από τη μία μέρα στην αλλη δυστυχώς. Ειδικά αν δεν το έχεις καθόλου το θέμα όπως και εγώ, τότε την πάτησες!!:D Δεν ξέρω αν ποτέ θα καταφέρουμε να γίνουμε σκληρές και δεν ξέρω αν αυτό που εννοούμε όταν χρησιμοποιούμε τον όρο \"σκληρές\" είναι στην ουσία η σαφής και διακριτή τοποθέτηση των ορίων μας απέναντι στους άλλους και το σημαντικότερο, απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό. Σε βεβαιώνω πως σε όλες τις οικογενειακές συγκεντρώσεις έκανα τον κλόουν για να μην υπάρχουν κενά, εντάσεις και στιγμές αμηχανίας. Όμως φτάνει πια! Τους αφήνω να καταλάβουν ότι ξεπερνούν τα όρια και ότι δε φέρονται ευγενικά και με καλοσύνη. Δε μιλάω, απλά κοιτάζω.. Πόσο παράξενο τους φαίνεται.. Πάντως, εκεί που έχω καταλήξει όσον αφορά τη \"σκληράδα\" και τον τρόπο απόκτησής της είναι το ότι μόνο εάν κάθε φορά που σου δίνεται η ευκαιρία λες αυτά που πιστεύεις και ΔΕ δίνεις \"τόπο στην οργή\", μόνον έτσι σε σέβονται. Είναι πολύ δύσκολο να \"μην αφήνεις τίποτα να πέσει κάτω\", ειδικά για άτομα σαν και εμάς. Πραγματικά όμως έτσι καταλαβαίνουν. Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να γίνεις σκληρή θα δυσκολευτείς λίγο λιγότερο, και πάει λέγοντας. Κάτι σαν άσκηση δηλαδή. Δεν το έχω καταφέρει ακόμα, αλλά το προσπαθώ να συμπεριφέρομαι έτσι. Άντε να δούμε, θα τα καταφέρουμε?? :P

Quote:

---

Originally posted by 3wtiko
έχω την υποψία ότι αντιλαμβάνομαι τι λές.

με έχω ακούσει να λέω :κάποιοι βάζουν το μπουρί της σόμπας και ρουφάνε!

αλλά λέω και το άλλο πιά

ρουφάνε απο μένα που έχω άρα είμαι απο τους τυχερούς που έχω,

γιατί μεγαλύτερη θλίψη έχω νιώσει να ζήτω , να προσδοκώ

απο τους ΜΗ έχοντες,

κι αυτό κοιτώ τώρα,

να δίνω αυτό που έχω ,να μην προσδοκώ να πάρω απο τους μη έχοντες,

να μην επιθυμώ να λάβω απο αυτους που έδωσα,

να ανοίξω τα μάτια μου και να λαμβάνω απο αυτούς που μου δίνουν,
΄
όντας στη θέση του δότη , θα ελκύω τους <παίρνω>.

όταν αναγνώρισα στον εαυτό μου ότι έχει ανάγκες

τότε ήρθε και η καλυψή τους.

όταν αναγνώρισα ότι πίσω απο την θέση δίνω υπήρχε μια

μεγάλη δύναμη που τρεφόταν με ευχαρίστηση απο τους

αδύναμους διψασμένους μου

ελευθερώθηκα (αρχικά θεωρητικά και σιγά σιγα και πρακτικά)

και ελευθέρωσα και τους άλλους να είναι υποχρεωμένοι να

ανταποδώσουν,

σαυτό το μικρό ακόμα πεδίο που μέχρι τώρα έχω καταφέρει

να εκφράζομαι με ανιδιοτελή δώσιμο

πάνε καλά τα πράγματα,

εύχομαι να μπορέσω να το αναπτύξω και να απολαμβάνω

τις σχέσεις μου ,

ως συγκοινωνούντα δοχεία ,

να μην ξαναεπιτρέψω να βρεθώ αδειασμένη.

Φωτεινή πάντα να σαι φωτεισμένη και φωτεινή!

---

ξωτικό τι ωραίο μήνυμα..!

Εγώ Αφώτεινη ξέρω ότι δίνεις παίρνεις αγάπη έδωσες αγάπη θα πάρεις μήπως κάτι δεν κάνουμε κάτι σωστά και εμείς?

Quote:

---

Originally posted by Αφωτεινή
Εχω στ αληθεια εκνευριστει..υπαρχουν ανθρωποι που με ρουφανε προκειμενου να νιωσουν καλυτερα...
και ενω το βλεπω και ξερω οτι γινεται αυτο,δεν αντιδρω..
τα χω παρει με τον εαυτο μου..πως θα γινω πιο σκληρη???

---

Φωτεινή...δεν χρειάζεται να γίνεις πιο σκληρή, απλά να βάλεις όρια σε....σένα. Μην αφήνεσαι, δεν χρειάζεται.
Είναι μια μαζοχιστική τάση που μας πιάνει όλους κατά καιρούς, την έχουμε ανάγκη και μετά μας ενοχλεί.
Κάτσε και σκέψου τι σε χαλάει πρώτα απ όλα στις αντιδράσεις τις δικές σου και μετά στρώστο.
Δεν αλλάζουν οι άλλοι, εμείς προσανατολίζουμε τη συμπεριφορά τους απέναντι μας με τη στάση μας!

Ξερετε κατι?
Δεν θελω να αλλαξω τους αλλους..
Βαριεμαι με πιστευετε?Δεν εχω καμια ορεξη να ασχοληθω με το τι θελουν εκεινοι απο μενα για να ειναι χαρουμενοι..
Θέλω μονο να μπορω να μενω ανεπηρεαστη,να μη χανω τον εαυτο μου και τα βαζω μαζι του.
Νιωθω πολλες φορες οτι η κριση μου ειναι λανθασμενη..και χαλιεμαι!

Άτομα σαν και εμάς κατηγορούν τον εαυτό τους για ό,τι και αν συμβαίνει. Όχι απαραίτητα ότι φταίνε για μία κατάσταση αλλά ότι φταίνε γιατί δε διορθώνουν την κατάσταση αυτή, γιατί δε διορθώνονται οι άλλοι κοκ. Αυτό που με έχει βοηθήσει σε αυτό το ζήτημα είναι το εξής: όταν προκύπτει ένα ζήτημα, κάθομαι για λίγο και σκέφτομαι εντελώς \"ωμά\" \"Είναι όντως δικό μου πρόβλημα αυτό? Δική μου ευθύνη?\" Μπορεί να ακούγεται λίγο εγωιστικό, αλλά πραγματικά βοηθάει και σε απαλλάσσει από αρκετές ενοχές. Βέβαια, δεν το καταφέρνω πάντα αλλά δουλεύει. Τουλάχιστον, σε ανακουφίζει από όλο αυτό το βάρος που νιώθουμε για να \"φτιάξουμε τον κόσμο!\"

Συμφωνω με οσα λετε...τα κατανοω απολυτα..τα βλεπω να μου συμβαινουν ολο και λιγοτερο..
Απλως καποιες στιγμες αναρωτιεμαι αν βαδιζω προς τη σωστη κατευθυνση ή μονο κανω κυκλους..

Φωτεινουλα μου,

και ο κυκλος κατι εχει να σου δωσει...παντα μετραει το ταξιδι...πρεπει να παρουμε αποφαση οτι η δοτικοτητα ειναι αυτο που μας τρεφει...το μονο ομως που πρεπει να μαθουμε ειναι να σταματαμε την ωρα που γυρναει μπουμεραγκ σε μας και μας καταστρεφει...πρεπει να μαθουμε να ξεχωριζουμε τα ορια...ξερεις πολλες φορες και ο αλλος μπορει να μην θελει τιποτα να παρει απο εμας αλλα εμεις να επιμενουμε να του δινουμε πραγματα...τοτε πως ζηταμε να κατανοησει αυτα τα ομορφα που του δωσαμε και να μας συμπεριφερθει αναλογα...αφου απλα δεν τα θελει, δεν τα εχει αναγκη...απλα δεν μπορει να κανει και αλλιως...ειναι απλα ομορφα και δεν θελει να μας πληγωσει γιατι ξερει οτι προερχεται απο την καρδια μας...απλα δεν τα εχει αναγκη και ισως τελικα στεναχωρουν περισσοτερο απο το να κανουν τον αλλο να νιωθει ομορφα...

μια οπτικη στην οποια κατεληξα προσφατα...υπαρχουν και αλλες τοσες...:)

Quote:

---

Originally posted by Αφωτεινή
...τα κατανοω απολυτα..τα βλεπω να μου συμβαινουν ολο και λιγοτερο..
Απλως καποιες στιγμες αναρωτιεμαι αν βαδιζω προς τη σωστη κατευθυνση ή μονο κανω κυκλους..

---

Τα καταννοείς απόλυτα,βλέπεις να σου συμβαίνουν όλο και λιγότερο...χμμ μάλλον στη σωστή κατεύθυνση βαδίζεις ...

Απλά όταν αλλάζουμε,ώσπου ν\'αλλάξουμε τελικά υπάρχουν σκαμπανεβάσματα και πισωγυρίσματα.Φυσιολογικό.

αχ βρε αρσουλα μου..στο εχω ξαναπει...μολις ειπες αυτο που εχω στο μυαλο μου...
Μα ξερεις..το μυαλο δεν ειναι παντα ξεκαθαρο,δεν βλεπει τον δρομο παντοτε καθαρα,καποιες φορες πληγωνεται η ψυχη, αλλα υπαρχει μεσα μια φωνουλα που λεει \"ει μην τα παρατας μην σε αμφισβητεις!!\"

Quote:

---

Originally posted by Αφωτεινή
Μα ξερεις..το μυαλο δεν ειναι παντα ξεκαθαρο,δεν βλεπει τον δρομο παντοτε καθαρα,καποιες φορες πληγωνεται η ψυχη, αλλα υπαρχει μεσα μια φωνουλα που λεει \"ει μην τα παρατας μην σε αμφισβητεις!!\"

---

Εμένα το λες...
Είναι στιγμές που όχι καθαρά δε βλέπω αλλά πενταβρώμικα και παραμορφωτικά.

Είναι ο σαμποτέρ εαυτός μας Φωτεινή μου!Δε θα του κάνουμε τη χάρη!!!!Με τίποτα όμως...θα μας ξεγελάει για λίγο και όλο και πιο λίγο μέχρι να τον απαλείψουμε :))

yes...
ειμαι και απο τη φυση μου αισιοδοξη ...και το τραβαω απο τα μαλλια,θελω να το στρωσω που λεει και η Θεοφανια..
ακους εκει να βαζω μονη μου τρικλοποδιες και να κλεινομαι στο κουτακι μου..