ΛΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΦΟΒΙΑΣ.........

Μ αρέσει που λές πως δεν έχεις να ζηλέψεις τίποτα απο ένα 25άρη.χιχιχιχιχιχιχι..Ρε συ arsus αν σου διαφεύγει έχεις μικρή διαφορά.Δηλαδή μια 30αρα τι διαφορά μπορεί να έχει σωματικά απο εμένα που είμαι 4 χρόνια μικρότερη?Καμία απολύτως.ασε που είναι και ωριμότερη απο εμένα.Για τα χάπια πολύ καλά έκανες.Και εμένα μου έδωσαν seroxat και στο μήνα αν και ένοιωσα καλύτερα τα κοψα γιατι δεν ήθελα να παίρνω χάπια για κάτι τέτοιο.Τώρα 2 χρόνια μετά νοιώθω πιο δυνατή απο ότι πριν πάθω το κούφιο.Μπορεί ακόμα να αντιμετωπίζω άγχος αλλά νοιώθω καλύτερη μέσα μου.Φαντάζομαι καταλαβαίνεις.

Αρσους πολύ καλά τα λές.Ετσι είναι αλλα και αυτός που στο πε δεν λέει ψέμματα.Οταν κάτι το αφήσεις πολύ καιρό μετά γίνεται πραγματικότητα για εσένα και ζεις έτσι.Δεν το πε απο κακό δλδ αλλά γιατί έτσι είναι για αυτόν η ζωή.Απο την άλλη να σου πω,πωςαφου όπως βλέπω είσαι απο Καβάλα(η πατρίδα μου)έχεις πολλές διεξόδους και καλύτερη ποιότητα ζωής(αχ αυτη η θάλασσα-1 βδομάδα εχω που γύρισα και μου φαίνεται αιώνας)ρώτα και εμάς στην Αθήνα που ζούμε μέσα στη τρέλα.;)

Quote:

---

Originally posted by arsus
Δε νοειται ρε παιδια ψυχολογος/ψυχοθεραπευτης μονο με παρλα συζυτηση στο γραφειο.
.................................................. ...................................
Απο κει και περα οπως εγραψε ενα παιδι ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ δε νοειται καποιος που φοιτησε 4 χρονια σε μια σχολη και ανοιξε ενα γραφειο τυπου δικηγορικου!!!!
.................................................. ....................................
Πρεπει να ρωτησεις τι εχει σπουδασει και να δεις,να σου κανει κλικ να ειναι οντως ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ/ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ και οχι ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ γενικη ψυχολογια.

---

Είναι θετικό που νιώθεις ότι έκανες ένα καλό ξεκίνημα κι ελπίζω να πάνε καλά τα πράγματα και στη συνέχεια. Όμως θα ήθελα να διευκρινίσω κάποια πράγματα.

- Φυσικά και νοείται ψυχολόγος και ψυχοθεραπευτής με συζήτηση μόνο στο γραφείο. Όχι βέβαια με \'κουβεντούλα\' περί ανέμων και υδάτων. Αλλά δεν είναι απαραίτητα κακοί επαγγελματίες, άσχετοι ή απατεώνες όσοι δεν προχωράνε απευθείας στο \'να βγούμε έξω\', ούτε είναι απαραίτητα κακή ή αναποτελεσματική μια ψυχοθεραπεία στη διάρκεια της οποίας δεν βγαίνεις έξω μαζί με τον ψυχολόγο.

Προσωπικά υποστηρίζω απόλυτα το να βγαίνεις και έξω από το πλαίσιο του γραφείου και γνωρίζω ότι η πλειοψηφία των συναδέλφων δεν το κάνει. Όμως υπάρχουν επιτυχημένες θεραπείες στη διάρκεια των οποίων δεν βγήκαν μαζί έξω ο θεραπευτής με το θεραπευόμενο. Και άλλες που το \'μαζί έξω\' δεν αρκεί. Ο κατάλληλος χρόνος επίσης είναι σημαντικός και μπορεί να είναι πολύ διαφορετικός για τον καθένα. Γενικά καμία θεραπευτική προσέγγιση για καμιά δυσκολία, δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν αδιαπραγμάτευτη \'συνταγή\'.

- Συμφωνώ πως δεν αρκούν 4 χρόνια σε μια σχολή, καθώς αυτά τα 4 χρόνια παρέχουν μόνο την - απαραίτητη αλλά όχι επαρκή - βασική επιστημονική κατάρτιση και ανάλογα με το πρόγραμμα σπουδών κάποια μικρότερη ή μεγαλύτερη επαφή με τα θεραπευτικά πλαίσια. Όμως....

- ....όμως, το ποιος είναι ΟΝΤΩΣ ΚΑΙ εκπαιδευμένος στην ψυχοθεραπεία και σε ποιες προσεγγίσεις είναι άλλη ιστορία. Μπορεί στην χώρα μας για τον τίτλο του Ψυχολόγου να υπάρχει ένα (έστω ελλιπές) νομικό πλαίσιο και μια αναγνωρισμένη-έγκυρη (έστω ανεπαρκής) εκπαίδευση, αλλά για τον τίτλο του Ψυχοθεραπευτή δεν υπάρχει απολύτως τίποτα, παρά τις προσπάθειες που γίνονται κατά καιρούς.

Έτσι υπάρχουν άνθρωποι που ενώ είναι άρτια εκπαιδευμένοι δεν δηλώνουν στον τίτλο και \'ψυχοθεραπευτές\'. Όπως και άνθρωποι που το δηλώνουν χωρίς να έχουν καμμία εκπαίδευση ή με ελλιπή εκπαίδευση, ή σε αμφίβολης ποιότητας φορείς.

παντως ειναι αποριας αξιο πως μπορουν(οι ψυχολογοι)να ακουν καθημερινα τοσους ανθρωπους,τοσα προβληματα?

θα μου πειτε δουλεια τους ειναι..ναι αλλα ποσο ψυχικη ενεργεια θελει αυτη η δουλεια ε?

μπραβο αρσους για την σουπερ ψυχολογο που βρηκες!

σου ευχομαι καλη δυναμη.

εννοειται κ ειναι θεμα χημειας ομως φανταζομαι οι σπουδες τους θα περιεχουν κ τον τροπο επικοινωνιας σε διαφορες ομαδες ανθρωπων..επισης πιστευω παιζει κ το γεγονος κατα ποσο ειναι ο καθενας ετοιμος να επισκεφτει ψυχολογο κ να ασχοληθει με τον εαυτο του..
αν δεν εισαι ετοιμος ολοι στραβοι κ αναποδοι ισως να σου φανουν..

κ παλι καλη δυναμη.

Quote:

---

Originally posted by arsus
Κοινως μαρινακι αστα ναπανε.Ο σκπος ειναι να σοιυ κανει και το κλικ σαν ανθρωπος και να πειστεις οτι μπορεις να δουλεψεις μαζι του.Τον απριλιο με παροτρυνε μια φιλη να μου γνωρισει καποιον Ψυχολογο κτλ που διδασκε στο εξωτερικο και ειχε κ πτυχιο διδακτωρ H.P.D. κατι τετοιο.Οταν του ειπα το ολο προβλημα μου κτλ και πηρα απαντησεις του τυπου :

- Ειναι μια προκληση για μενα σα ψυχολογος

-Μπορει να σε παραπεμψω σε γυναικα συναδελφο

- Θα το πολεμησουμε

Εμεινα μαλακας,λεω τζαμπα ηρθα,αν του δημιουργησα ερωτιματικα απο τη πρωτη επισκεψη γαμησε τα.Λεω δ εμπορει,επεσα σε περιτπτωση προφανως και απλως το αφησα.

---

χαχα....ναι, δυστυχως έχω ξανακούσει παρόμοια \'διαμάντια\' και το κακό είναι πως με κάτι τέτοια πολλοί άνθρωποι απογοητεύονται με το σύνολο των ψυχολόγων. Βέβαια, ακόμα χειρότερα είναι να εμπιστευτούν τον άνθρωπο που τα λέει και να χάνεται χρόνος και χρήμα.

Οπότε, μάλλον πρέπει να καταγράψεις στις \'επιτυχίες\' σου ότι κατάλαβες πως \'κάτι δεν πάει καλά\' και το έψαξες περισσότερο... :)

Quote:

---

Originally posted by dora-agxos
παντως ειναι αποριας αξιο πως μπορουν(οι ψυχολογοι)να ακουν καθημερινα τοσους ανθρωπους,τοσα προβληματα?

θα μου πειτε δουλεια τους ειναι..ναι αλλα ποσο ψυχικη ενεργεια θελει αυτη η δουλεια ε?

---

να σου πω, πολύς κόσμος έχει αυτή την απορία, αλλά κάθε επάγγελμα απαιτεί συγκεκριμένη \'ενέργεια\' και αντοχές, απλά διαφορετικού τύπου. Το θέμα είναι να σου ταιριάζει αυτό που επέλεξες.

Για μένα ντόρα δεν αρκεί να θέλει να σπουδάσει κάποιος ψυχολόγος και παλιά έλεγα συχνά στους φοιτητές μου ότι πρέπει να τσεκάρουν τον εαυτό τους σε πραγματικά πλαίσια και σε ποικιλία συνθηκών, να δουν αν και τι τους ταιριάζει. Γιατί ναι μεν μέρος της (κλινικής) εκπαίδευσης είναι να μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματα σου και να μην επηρεάζεσαι από τα θέματα που φέρνουν στο γραφείο οι θεραπευόμενοι, αλλά είναι και θέμα προσωπικότητας....

Quote:

---

Originally posted by dora-agxos
εννοειται κ ειναι θεμα χημειας ομως φανταζομαι οι σπουδες τους θα περιεχουν κ τον τροπο επικοινωνιας σε διαφορες ομαδες ανθρωπων..επισης πιστευω παιζει κ το γεγονος κατα ποσο ειναι ο καθενας ετοιμος να επισκεφτει ψυχολογο κ να ασχοληθει με τον εαυτο του..
αν δεν εισαι ετοιμος ολοι στραβοι κ αναποδοι ισως να σου φανουν..

κ παλι καλη δυναμη.

---

Στο δύτερο έχεις απόλυτο δίκιο. Στο πρώτο...αμ δε που το περιέχουν! Συνήθως αυτό γίνεται στα μεταπτυχιακά (ανάλογα τι είδους μεταπτυχιακά) και σε διάφορες μετεκπαιδεύσεις, άσε που χρειάζεται και η εφαρμογή, με παρακολούθηση άλλων, με εποπτεία από άλλους κλπ.

arsus, ξέφυγα λίγο από το θέμα σου... :) Πάντως όσα λες στα τελευταία μηνύματα είναι πολύ σωστά και πολύ ωραία και μακάρι να συνεχίσεις καλά! :)

Η σχέση με το ψυχολόγο για μένα είναι πρώτα σχέση «χημείας», δηλαδή οικειότητας, κατανόησης, αντίληψης από μέρους του του προβλήματος αλλά και να σου δημιουργεί αίσθημα εμπιστοσύνης, να μην κομπλάρεις να του αποκαλύψεις κάθε πτυχή του προβλήματος σου , να του λες αυτό που πράγματι επιζητάς απ αυτό.

Πάω σε κάποιν ψυχολόγο τους τελευταίους μήνες.
Δεν μου έχει δημιουργήσει το συναίσθημα να θέλω να μιλήσω να του πω όλα, αρκούμαι κυρίως σε γενικά ή μιλώ για κάτι που πραγματικά με ενδιαφέρει σαν να είναι κάτι που απασχολεί όλο τον κόσμο. Για μένα δεν έχει δημιουργηθεί η χημεία. Πολλές φορές σκέφτομαι να σταματήσω να πηγαίνω κοντά του, παρά το ότι δεν έχω βρει κάποιον άλλο με την ίδια μέθοδο. Εντούτοις βρήσκω πολύ αποτελεσματική τη μέθοδο του, τα εργαλεία θεραπείας που με έχει μάθει τα βρήσκω αρκετά αποτελεσματικά αν χρησιμοποιηθούν από μένα σωστά.

Μπορεί στο τέλος η ψυχολογία να είναι σαν κάποιο που σου δίνει εργαλεία να φτιάξεις κάτι. Στο χέρι σου είναι αν θα τα χρησιμοποιήσεις και πως.