Είμαστε καταδικασμένοι για πάντα στις κρίσεις πανικού?

Οκ, εγώ δεν μπορώ να μιλήσω για όλο τον πλανήτη, παρά για το πώς εγώ το ξεπέρασα, μάλλον θα έλεγα πιο σωστά, μου κόπηκε απότομα μόνο του. Θυμάμαι πολύ καθαρά εκείνη την ημέρα που εκτεθειμένη στη φοβογόνα κατάσταση, βγήκα αλώβητη και μου έκανε εντύπωση κιόλας.Πάνε χρόνια από τότε αλλά το θυμάμαι ακόμα. Δεν θεωρώ καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ήδη είχα αρχίσει να βάζω σε εφαρμογή το πρόγραμμα \"κάλαθος αχρήστων\" αλλά εκ βαθέων.

Επειδή έχω ασχοληθεί με το θέμα επί μεγάλο διάστημα, αφού κιόλας με ενδιέφερε, θα σου έλεγα οτι το κλειδί βρίσκεται στην απενοχοποίηση του εαυτού και όχι έτσι απλά στον αφορισμό των πάντων που μας καταπιέζουν. Αυτό έρχεται από μόνο του πολύ αργότερα και συνειδητά πλέον.

Δεν είναι κάτι που γίνεται σήμερα η αύριο, είναι η στιγμή που θα καταλάβουμε τι, γιατί, και πως φοβόμαστε.

Βαση της δικής μου και μονο εμπειριας τα φαρμακα χρειάζονται σε κάποιες περιπτώσεις. Στην περιπτωσή μου δεν θα ήμουν καλύτερα χωρίς αυτά. Αν δεν έπαιρνα τα χαπια δεν θα μπορουσα ουτε από το σπίτι μου να βγώ. Και είναι πολύ σημαντικό να σου γράψουν τα ΣΩΣΤΑ χαπια, γιατί οι προηγούμενοι γιατροί μου με αυτά που μου γραφαν δεν είδα βελτίωση. Αφου με τα χαπια είσαι καλύτερα τότε να τα παίρνεις. Μη σε απασχολεί το για πόσο θα τα παίρνεις. Εσυ να σαι καλα και αν είσαι με τα χαπια τοτε παρτα.

Είμαστε καταδικασμένοι για πάντα στις κρίσεις πανικού?
Όσο καταδικασμένος είναι κάποιος που πήγε φυλακή και το πλέον πιθανό είναι να ξαναπάει.

Η μόνη διαφορά είναι ότι αν το ξέρεις αυτό εκ των προτέρων θα φροντίσεις να μάθεις να συμπεριφέρεσαι έτσι ώστε να το αποτρέψεις.

Quote:

---

Originally posted by Winston_man
Βαση της δικής μου και μονο εμπειριας τα φαρμακα χρειάζονται σε κάποιες περιπτώσεις. Στην περιπτωσή μου δεν θα ήμουν καλύτερα χωρίς αυτά. Αν δεν έπαιρνα τα χαπια δεν θα μπορουσα ουτε από το σπίτι μου να βγώ. Και είναι πολύ σημαντικό να σου γράψουν τα ΣΩΣΤΑ χαπια, γιατί οι προηγούμενοι γιατροί μου με αυτά που μου γραφαν δεν είδα βελτίωση. Αφου με τα χαπια είσαι καλύτερα τότε να τα παίρνεις. Μη σε απασχολεί το για πόσο θα τα παίρνεις. Εσυ να σαι καλα και αν είσαι με τα χαπια τοτε παρτα.

---

Δεν περνάει απτο μυαλό σου ότι τα χάπια όσο κ αν μας βοηθούν είναι μια μορφή αποφυγής για τους πανικούς οπότε πρέπει να απαλλαχθούμε κάποια στιγμή κ απάυτή. Εγώ αν κ με βοήθησαν προτιμώ να περνώ κ να ξεπερνώ με καθαρο΄μυαλό τους πανικούς. Είναι πολύ πιο δύσκολο , το ξέρω, το βιώνω άλλωστε. Αλλάστο τέλος πιστεύω ότι θα έχω μια πιο σίγουρη κ διαρκή σε χρόνο νίκη

Quote:

---

Originally posted by ΒΙΚΥ
Δεν περνάει απτο μυαλό σου ότι τα χάπια όσο κ αν μας βοηθούν είναι μια μορφή αποφυγής για τους πανικούς οπότε πρέπει να απαλλαχθούμε κάποια στιγμή κ απάυτή. Εγώ αν κ με βοήθησαν προτιμώ να περνώ κ να ξεπερνώ με καθαρο΄μυαλό τους πανικούς. Είναι πολύ πιο δύσκολο , το ξέρω, το βιώνω άλλωστε. Αλλάστο τέλος πιστεύω ότι θα έχω μια πιο σίγουρη κ διαρκή σε χρόνο νίκη

---

Για σενα ειναι πολυ πιο δυσκολο για μενα θα ηταν αδύνατο. Και δεν υπερβάλλω. Ουτε από το σπίτι μου δεν έβγαινα και οταν σε πιανουν κρισεις ειναι ενα απαίσιο συναίσθημα. Σε μια φαση ειχα τη <<φαεινη>> ιδεα να κοψω από μονος μου τα χαπια τη στιγμή που ήμουν καλα. Λεω αφού εγινα καλα δεν τα χρειάζομαι πια... Ημασταν θυμαμαι διακοπές στη Κέρκυρα οταν τα κοψα. Υστερα από δυο μερες που πέρασε τελείως η επίδραση με πιανει μια κριση πανικού στη πλατεία της πόλης. Ηταν απαίσιο συναισθημα ηθελα να πάω σπίτι οσο το δυνατον γρηγορότερα και να κλειστώ σε ενα δωματιο να μη με βλέπει κανεις. Και μονο λιγα ατομα διπλα σε ενα παγκάκι μου προκαλούσαν πανικό. Καταλαβα οτι μονος μου δεν θα τα καταφερω. Ξαναρχισα τα χαπια μου και σε 2-3 μερες βελτιώθηκα και πάλι. Μη κρινεις από τη δική σου περίπτωση μονο. Υπαρχουν και χειροτερες περιπτώσεις που θελουν χαπια ως δεκανικι για να κανουν βήματα προοδου. Ειλικρινά το λέω αν δεν έπαιρνα χαπια θα ημουν ολη μερα σπίτι μου. Μονος μου δε νομίζω να χα τη δυναμη να το παλέψω...

δεν με κατάλαβες, προς θεού δεν λέω κάτι διαφορετικό. κ εγώ πέρασα απ\'το στάδιο αυτό κ σε νιώθω όσο δε φαντάζεσαι. απλά λέω αυτό που λες κ εσύ. είναι ΜΟΝΟ δεκανίκι και κάποια στιγμή όταν νιώσεις έτοιμος κ πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού που εμπιστεύεσαι εσύ, θα πρέπει να τα κόψεις. απλά πιστεύω ακράδαντα ότι υπάρχει ένα όριο στο πόσο αφήνουμε το μυαλό να \'\'τεμπελιάσει\'\'. κι αυτό υποσυνείδητα το ξέρουμε. το θέμα είναι να το βγάλουμε στην επιφάνεια

susperia συμφωνω εντελως και πιστευω οτι οι κρισεις ειναι κατι το σχεδον αυτονομο στον οργανισμο. Παρα πολλοι εχουν μια υπεροχη ζωη και παθαινουν κρισεις πανικου και αλλοι ενω περνανε τρελα ζορια και καταπιεσεις δεν παθαινουν τιποτα τετοιο...
Πραγματικα δεν ξερω σε τι οφειλεται. Ισως ολα αυτα περι \"κατι σου λειπει\" και \"ψαξε να βρεις το αληθινο εγω σου\" ολα αυτα μου φαινονται πια τρομερα κλισε.
ετσι και αλλιως παντα κατι θα σου λειπει παντα καποιο προβλημα θα μπορεις να ξεφυτρωσεις απο εκει που δεν υπαρχει. Αλλα πραγματικα αυτο ειναι το θεμα? Η απλα ειναι μια ευκολη λυση επειδη δεν ξερουμε τι τα προκαλει ολα αυτα?

καλώς τη margo

Ηello!!!!!!!!! Βικυ τι λες?

Καλησπερα και παλι παιδια! Μου λειψατε!

Βικυ μου συμφωνω απολυτα στο οτι τα χαπια πρεπει αν τα παιρνεις, καποια στιγμη να τα κοψεις, γιατι δεν ειναι θεραπεια τα χαπια, απλα σε βοηθαν να μη ξεφυγεις απο την καθημερινοτητα σου εξαιτιας των πανικων, ωστε να μην παθεις καταθλιψη. Τα χαπια για τον πανικο ειναι ΑΚΡΙΒΩΣ σαν την ασπιρινη! Δεν εξαφανιζει την αιτια, απλα οσο τα παιρνεις μειωνονται αρκετα οι πιθανοτητες να παθεις πανικο!

Αγαπητη margo, κι εγω αυτο εχω καταλαβει, οτι επειδη δεν εχουν βρει την αιτια των πανικων, καθονται και λεν ενα σωρο μπουρδες μονο και μονο για να δικαιολογησουν τα αδικαιολογητα. Τι παει να πει δηλαδη \'\'εχεις αγχος\'\', απο κει προκαλειται! Μα ειναι σοβαρα πραγματα αυτα? Και ΠΟΙΟΣ δεν εχει αγχος, και ποιος δεν εχει προβληματα. Βρειτε μου εναν!

χαιρω πολυ και εγω εχω παντα lexotanil μαζι μου για ωρα αναγκης αλλα δεν ειναι λυση αυτο..

margo για να καταλαβεις πριν λιγο που κατεβηκα Αθηνα, με επιασε τρεμουλο, μια μικρη κριση. Ουτε αγχος ειχα ουτε τιποτα, κι ομως μου συνεβη! Πραγματικα απορω γιατι κατατασεται αυτο που εχουμε στις αγχωδεις διαταραχες!

Κι εγω εχω παντα xanax για ωρα αναγκης!

Εγω αυτο που ξερω ειναι οτι μια ασθενεια δεν κανει ποτε διακρισεις στους ανθρωπους!
Αν μπει ενας ιος στο αιμα οποιουδηποτε, θα παθει ιωση και θα εχει τα ιδια συμπτωματα με ολους οσους εχουν παθει ιωση!
Τωρα αν ο δικος μας ιος λεγεται αγχος, αυτο που ξερω ειναι οτι ολοι οι ανθρωποι θα πρεπε να ειχαν πανικους!

margo συμφωνω απολυτα μαζι σου. Αυτο που πιστευω ειναι οτι εχουν αναγαγει σε αιτια των κρισεων κατι που συμβαλλει στη δημιουργια και στη διατηρηση των πανικων, ΟΧΙ ομως την πραγματικη αιτια! Σκεψου μονο αυτο, αν η αιτια ειναι το αγχος, τοτε ολο το Ιρακ πρεπει να εχει πανικους!

αντε γεια σου αγόρι μου. γι\' αυτό λέω ότι το μυαλό σου είναι ευστροφότατο.

αν πας στο Ιρακ ή στην Αφρική κ πεις ότι ζω σ\'ένα σχετικά αναπτυγμένο κόσμο, έχω την υγειά μου (βιόλογικά τουλάχιστον) έχω το σπίτι κ το φαι μου αλλάάάάάά από το άγχος πάσχω από πανικούς.............θα σε λιθοβολίσουν το λιγότερο. θα θεωρηθεί ύβρις.

και αυτό που εννοώ είναι ότι στον ιατρικό τομέα που αφορά τα δικά μας προβλήματα, στους ψυχιάτρους δλδ- τουλάχιστον στο μεγαλύτερο ποσοστό τους- επικρατεί η νοοτροπία συντήρησης των πανικών.

γι\'αυτό ΕΠΙΜΕΝΩ ότι πρέπει, είτε επισκεφτόμαστε γιατρό είτε όχι- να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι Μ Ο Ν Ο εμείς θα λυτρώσουμε τους εαυτούς μας. όλα τα άλλα θα είναι οι ΠΑΤΕΡΙΤΣΕΣ που ξέρουμε ότι θα πρέπει να πετάξουμε κάποια στιγμή.

κ φυσικά η στιγμή αυτή σίγουρα διαφέρει για τον καθένα μας

Αααααααααααααχ παιδια με νιωθετε ακριβως...
Βεβαια επειδη ακριβως εχουμε μυαλο και σκεφτομαστε ολη την ωρα δεν αντεχω να μην καταλαβαινω τι ειναι αυτο και γιατι συμβαινει...
Και επειδη ειμαι αρκετα καλα στη ζωη μου και παντα ημουν δεν καταλαβαινω απο που βγαινει αυτο το πραγμα. Γιατι σιγουρα κατι ειναι δεν μπορει να ειναι τυχαιο..
Ενα θεμα ειχα παντα που με βασανιζε. Τον ελενχο. Ηθελα ολα να τα εχω σε ελενχο και να που τωρα ερχεται ο εαυτος μου να με γελοιοποιησει. Να με κανει να αισθανομαι οτι δεν εχω απολυτως κανενα ελενχο. Συνηθως ειναι σαν να εχω μεσα μου εναν θανασιμο εχθρο που δεν λυγιζει ποτε και δεν λυπαται καθολου. Ειναι απιστευτο ολο αυτο.

Ξεκίνησα με κρίσεις πανικού ως το σύμπτωμα που με έστειλε στον ψυχίατρο...Με αγωγή εξαφανίστηκαν-στην δική μου περίπτωση-και δεν εμφανίστηκαν ακόμα και όταν έκοψα το χάπι για ένα διάστημα.......personally οι κρίσεις πανικού αν και πολύ επώδυνες όταν τις ζεις είναι τπτ μπροστά σε άλλα φαινόμενα που όμως βρήκαν βελτίωση.....Μην αισθάνεσαι επουδενεί καταδικασμένη....