δε βλέπω καμιά ιδιαίτερη αλλαγή

Quote:

---

Originally Posted by Γάτος

Σε ευχαριστω πολύ για τα καλά σου λόγια. Με την αγχ. διαταραχή αισθάνομαι πως θέλω να τα αλλάξω όλα τώρα και αυτό μου κάνει περισσότερη ζημιά. Και τώρα που κατάλαβα κάποια πράγματα έχεις δίκιο βρήκα την αρχή αλλά δεν ξέρω πως θα καταφέρω να αντιμετωπίσω την κατάσταση ψύχραιμα.

---

Πολύ σημαντικό αυτό που λες, ότι βρήκες την αρχή, το ότι ανακάλυψες ότι πλεον δε γίνεται να κάνεις ότι θέλουν οι άλλοι αλλά ότι εσύ πραγματικά θέλεις. Το ότι συνηδητοποίησες το λάθος, βρήκες πως θα πρέπει να ναι τα πράγματα και θέλεις αλλαγή είναι η καλή αλλά και δύσκολη αρχή.
Από δω και πέρα πρέπει με τη βοήθεια κάποιου ειδικού να βρεις τη μέθοδο την οποία θα χρησιμοποιήσεις για να τα ξεπεράσεις. Και μετά να την χρησιμοπόιήσεις στην πράξη, όσο δύσκολο κι αν θα ναι αυτό.

Σόρρυ που εκμεταλλεύομαι το τόπικ σου. Πάντα ήμουν ένας χαρούμενος άνθρωπος άσχετα από τις επιλογές μου. Τώρα αισθάνομαι πως είμαι ένα βάρος σε κάποες φάσεις και ενώ παραδόξως αισθάνομαι αισιοδοξία και πως θα τελειώσουν όλα αυτά κάποια στιγμή και πως σίγουρα μετά από αυτό θα κάνω ΟΛΑ όσα θέλω με πιάνει μια απογοήτευση, ένα τρομακτικό άγχος, μια αρρωστημένη ανυπομονησία. Ενώ ξέρω πως δεν στέκει θέλω να αλλάξουν όλα εδώ και τώρα. Έχοντας 2 επιλογές σε κάποιο θέμα την α' που θα έκανα παλιά και την β' που θέλω να κάνω τώρα αρρωσταίνω. Η α' με αγχώνει γιατί δεν θέλω να την κάνω η β'΄γιατί θέλω να την κάνω με αποτέλεσμα να πέφτω κάτω και να μην κάνω τπτ από τα 2. Έπαθα αρρωστοφοβία από αυτά που πέρασα, έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση και γενικώς αισθάνομαι ένα μάτσο χάλια! Αυτό όμως θα διορθωθεί ελπίζω.

Το μόνο που είμαι σίγουρος είναι πως από αυτό θα βγω καλύτερος, αποκλείεται να μην βγουμε καλύτεροι από μια τέτοια δοκιμασία!

Quote:

---

Originally Posted by Γάτος

Τώρα αισθάνομαι πως είμαι ένα βάρος σε κάποες φάσεις και ενώ παραδόξως αισθάνομαι αισιοδοξία και πως θα τελειώσουν όλα αυτά κάποια στιγμή και πως σίγουρα μετά από αυτό θα κάνω ΟΛΑ όσα θέλω με πιάνει μια απογοήτευση, ένα τρομακτικό άγχος, μια αρρωστημένη ανυπομονησία.
Το μόνο που είμαι σίγουρος είναι πως από αυτό θα βγω καλύτερος, αποκλείεται να μην βγουμε καλύτεροι από μια τέτοια δοκιμασία!

---

Σε βασανίζει κάτι συγκεκριμένο αυτή την περίοδο ή μήπως το πρόβλημα είναι γενικό με ρίζες από παλιά;
Όσο λιγότερο ριζωμένο είναι ένα πρόβλημα τόσο πιο εύκολα βγαίνει.
Από τις δοκιμασίες μαθαίνεις πολλά πράγματα, αμφίβολο όμως αν βγαίνεις και καλύτερος ή λαβωμένος.

Και τα 2 ταυτόχρονα αγαπητέ Γιάννη. :( Εκεί που είχα μόνο την Αγχ. Κατάθλιψη πως στο καλό λέγεται μου υπενθύμισαν κάτι που μάλλον "έθαβα" ασυνείδητα μέσα μου και τώρα ούτε να κοιμηθώ δεν μπορώ. Όλη μέρα μέσα στο Άγχος.. Δυστυχώς αυτό που μου υπενθύμισαν το είχα στο μυαλό μου χρόνια και τώρα που νομίζω το συνειδητοποίησα από το σοκ έχω ακινητοποιηθεί.

Κάποια τραυματική εμπειρία;

Πρέπει να φανείς δυνατός, να βρεις τρόπο να ξεκινήσεις από κάπου για να το ξεπεράσεις. Μόνος ή με τη βοήθεια κάοιου ειδικού που να σε καταλαβαίνει.

Ο άνθρωπος κανει 6 μηνες ψυχοθεραπεια και του προτρεπετε να ακολουθήσει χιλιοειπωμένες συνταγες…
Αυτό που κανετε είναι απλα να τον «ρίχνετε» ακομη περισοτερο…
Εγω φιλε μου δεν προκειτε να σου πω τι να κανεις σε ψυχολογικο ειπεδο ουτε θα δωσω συμβουλές από το νετ..
Αυτό που διακρίνω βεβαίως είναι καποια αδιεξοδα στον τροπο που σκέφτεσαι τα οποια αντιμετωπίζω και εγω.. Είναι αδιεξοδα που μας κανουν να απογοητευομαστε και να ξεκιναει ο φαυλος κυκλος των κακων σκεψεων…

Κάνεις 6 μηνες ψυχοθεραπεια και δεν ειδες αλαγη? Κατι συμβαινει αγαπητε μου..Μην κάθεσαι και περιμενεις το Αγιο Πνευμα…
Ο ψυχολογοι απλα κονομανε περισοτερα οσο σε κρατανε…
Γινε πιο απαιτητικός και θα καταλαβεις από τις αντιδρασεις το τι ακριβως παίζεται

Quote:

---

Originally Posted by VasilisA

Ο άνθρωπος κανει 6 μηνες ψυχοθεραπεια και του προτρεπετε να ακολουθήσει χιλιοειπωμένες συνταγες…
Αυτό που κανετε είναι απλα να τον «ρίχνετε» ακομη περισοτερο…
Εγω φιλε μου δεν προκειτε να σου πω τι να κανεις σε ψυχολογικο ειπεδο ουτε θα δωσω συμβουλές από το νετ..
Αυτό που διακρίνω βεβαίως είναι καποια αδιεξοδα στον τροπο που σκέφτεσαι τα οποια αντιμετωπίζω και εγω.. Είναι αδιεξοδα που μας κανουν να απογοητευομαστε και να ξεκιναει ο φαυλος κυκλος των κακων σκεψεων…

Κάνεις 6 μηνες ψυχοθεραπεια και δεν ειδες αλαγη? Κατι συμβαινει αγαπητε μου..Μην κάθεσαι και περιμενεις το Αγιο Πνευμα…
Ο ψυχολογοι απλα κονομανε περισοτερα οσο σε κρατανε…
Γινε πιο απαιτητικός και θα καταλαβεις από τις αντιδρασεις το τι ακριβως παίζεται

---

Τη ψυχοθεραπευτική μέθοδο τη συγκεκριμένη που κάνω εδώ και έξι μήνες τη θεωρώ καλή, την αποδέχομαι. Και αυτό παρά το ότι ο θεραπευτής ως άτομο δεν με εμπνέει ιδιαίτερα. Ίσα ίσα αυτά τα συγκεκριμένα πράγματα για τα οποία θα θελα τη βοήθεια του τα ανοίγω ως κάποια γενικά θέματα. Δεν με εμπνέει να του ξανοιχτώ στο βαθμό που θα θελα. Και οι απαντήσεις του είναι περίπου τα ίδια κάθε φορά. Η συμπεριφορά του είναι κάτι φτιαχτό όχι κάτι πηγαίο που που θα προτιμούσα. Όταν του είπα ότι δε μπορώ, δυσκολεύομαι να εφαρμόσω τη μέθοδο η απάντηση του ήταν :αν θες δεν ξανακλείνουμε ραντεβού. Η αμοιβή όμως αμοιβή.

Εντούτοις θεωρώ πολύ καλή τη μέθοδο. Είναι σα να μου πρόσφερε τα εργαλεία και τίποτε άλλο. Το πρόβλημα είναι στο να χρησιμοποιήσω αυτά τα εργαλεία στην πράξη. Αυτό φαίνεται να οφείλεται στα έντονα ριζωμένα βιώματα του παρελθόντος που δημιούργησαν φοβίες, χαμηλή αυτοεκτίμηση και έλλειψη διεκδίκησης. Αυτά φαίνεται εμποδίζουν τα εργαλεία της μεθόδου να δουλέψουν. Είναι σα να χρειάζεται να καταβληθεί τεράστια προσπάθεια, να ξέρω τι πρέπει να κάμω αλλά εξαιτίας αυτών να μην το κάνω ή να γίνεται σε μικρότερο βαθμό. Και το άλλο, να νοιώθω απογοήτευση ότι όλα αυτά με εμπόδισαν από το να κάνω στο παρελθόν πράγματα που πολύ ήθελα και δε γυρίζει τώρα ο χρόνος πίσω. Το ότι έχασα σε πολλούς τομείς της ζωής μου ευκαιρίες. Και η απογοήτευση για αυτό να τονώνει τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και να εμποδίζει στο τώρα. Εντούτοις έχω δει βελτίωση, δεν είναι όμως στο βαθμό που θα θελα.

Νοιώθω τώρα, που έχω συνηδητοποιήσει όλα αυτά και με τη βελτίωση αυτή ότι αν γύριζα το χρόνο πίσω σίγουρα θα έκανε πολλά από αυτά που δεν τόλμησα να κάνω. όμως ο χρόνος πίσω δε γυρίζει. Και αυτό μου προκαλεί απογοήτευση για χαμένες ευκαιρίες. Δηλαδή αρχίζω να βρίσκω δυνάμεις ετεροχρονισμένα. Και όμως ακόμα θέλω δουλειά. Σκέφτηκα και για συνδυασμό με φάρμακα, αλλά ίσως αυτό απλά να ηρεμά και τίποτε άλλο. Ή να ψάξω για κάποια άλλη μέθοδο. Νοιώθω σαν αυτή η μέθοδος που θα θελα να ναι κάτι σαν μαγεία, έτσι θα ρθει σίγουρα αλλαγή.

Παρατηρώ μία στροφή στη"μαγική σκέψη"Ιωάννη.Και ίσως είναι ένας τρόπος να ανακτήσεις μία αίσθηση ελέγχου πάνω στη ζωή σου.Δηλαδή εξηγείται ψυχολογικά,έτσι νομίζω.Έγραψες αυτό:"αν μπορούσα να γύριζα το χρόνο πίσω".Το έχω πει κι εγώ,το λέμε όταν πονάμε για κάτι που δε γίνεται να αλλάξει.Προσωρινά εκείνη τη στιγμή επιδρά σαν ένας τρόπος να ξεπεράσεις πόνο,άρα με κάποιον τρόπο σε βοηθά.Μακροπρόθεσμα βέβαια,όχι.Επίσης ανέφερες πως θα ήθελες μία μέθοδο που να επιδρά σα μαγεία,άλλο ένα σημάδι μίας παλινδρόμησης θα έλεγα νοητικής,γυρνάς για λίγο στο παιδί που ήσουν(και που πάντα βρίσκεται κι εκείνο κάπου μέσα μας ακόμη).Εξηγείται με την ανάλυσή τους η ύπαρξη τέτοιων επιθυμιών και τάσεων που σου βγαίνουν αυτή την περίοδο.

Ως προς τον ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή που δούλευες μαζί του επί τόσους μήνες.Τι ζητάς από ένα άτομο για να σε εμπνεύσει;Ποιες ποιότητες εσύ θεωρείς πως σε εμπνέουν σε μία προσωπικότητα;Τι θα ήθελες δλδ να έχει που πιστεύεις πως δεν;

Έπειτα,ίσως να σκεφτόσουν μήπως εφευρίσκεις εμπόδια αυτό τον καιρό,μήπως φτιάχνεις ο ίδιος κατασκευές που θα δράσουν ως φράγματα στην πορεία σου.Μία σκέψη απλά,αν θες να την επεξεργαστείς.Ίσως να μη δείχνει παρά φόβο το σχήμα αυτό του "βρίσκω να μη",αφού ουσιαστικά αντιστεκόμαστε στην αλλαγή με διάφορους τρόπους.Εξάλλου,αν καταλήξεις τελικά στο συμπέρασμα πως όντως δεν ήταν κατάλληλος ο ψυχολόγος πάντα μπορείς να συνεχίσεις με κάποιον άλλο,που θα είναι καταλληλότερος.

Και ίσως και να χρειάζεται να πάψεις να κοιτάς το παρελθόν ως κοιτίδα λύπης και χαμένων ευκαιριών.Ίσως να σε βοηθούσε περισσότερο να το αφήσεις,αφού δεν αλλάζει,αφού φυσικά συμφιλιωθείς με τη ματαίωση κάποιων προσδοκιών.Να φτιάξεις νέες προσδοκίες,προσαρμοσμένες όχι σε αυτό που έζησες αλλά σε αυτό που μπορείς να γίνεις.
Σε κάθε περίπτωση μπορείς να θυμάσαι πως δεν υπάρχει μαγικό ραβδάκι,ούτε μας βοηθά να αποδίδουμε τέτοιες ιδιότητες σε κανέναν θεραπευτή,ή οποιονδήποτε άλλο.Δεν κατέχουν δυνάμεις γκουρού,που θα σε μεταμορφώσουν σε κάτι διαφορετικό απ'ώρα σ'ώρα.

Και κάτι άλλο.Αν δεχτείς πως η προσωπικότητά σου δε θα χάσει όλα της τα παλιά στοιχεία και θα γίνεις κάτι εντελώς διαφορετικό,ένα άτομο που θα περιέχει ΟΛΑ όσα επιθυμείς,τι θα πάθεις?Ας πούμε πως μπορώ να δεχτώ πως το παρελθόν μου πάντα θα αποτελεί μέρος μου,σε τι με απειλεί κάτι τέτοιο;Μπορείς και να απομυθοποιήσεις αυτό το πανίσχυρο και παντοδύναμο παρελθόν.Και μπορείς επίσης να το χρησιμοποιήσεις ως εργαλείο σου,άρα να του αφαιρέσεις αγκάθια και να το αποδυναμώσεις,βλέποντάς το ως κάτι που ήταν πηγή γνώσης μέσα από δυσκολίες.Μπορούμε και όσα μας σημάδεψαν να τα βάλουμε στη φαρέτρα μας και να αντλούμε απ'αυτά όχι αποθάρρυνση αλλά θάρρος.Aυτό στο γράφω γιατί φαίνεται να το βλέπεις μόνο ως βάρος.Δεν είναι πάντα.Και σίγουρα δεν είναι όταν εσύ το αποφασίσεις να μην είναι.

Το παρελθόν για εμένα κατηγοριοποιείται σε δυο κατηγορίες:

α) στα βιώματα, χαμένες ευκαιρίες, δηλ. γεγονότα, επιλογές κλπ που έγιναν και τέλειωσαν και β) τα συναισθήματα που ΄δημιουργήθηκαν από αυτά τα βιώματα. Για τα πρώτα συμφωνώ ότι είναι κάτι που έγινε τελείωσε και πρέπει να περιοριστεί η επικληση τους στο νου ως κάτι το αρνητικό. Τα δεύτερα όμως είτε το θέλουμε είτε όχι εξακολουθούν να υπάρχουν ως τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς. Αυτά τα δεύτερα είναι που πρέπει να παλέψουμε να νικήσουμε, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό. Και η δυσκολία εδώ έγκειται. Στο να εφαρμόσεις τον τρόπο. Η κινητήρια δύναμη δηλαδή. Ο τρόπος φαίνεται να υπάρχει, και είναι η μέθοδος του θεαπευτή την οποία όπως γράφω πιο πάνω θεωρώ πολύ καλή. Η κινητήρια δύναμη είναι το πρόβλημα. Και αυτό μπορεί να είναι θέμα αναστολών, ανασφαλειών, αβεβαιότητας, μπλοκαρίσματος και στο βάθος πιθανόν μόνο ο φόβος που προκαλεί όλα τα άλλα.

Εδώ φαίνεται να εστιάζω τη δυσκολια. Για αυτό το σημείο νομίζω ότι θέλω το «μαγικό». Και περνά στο νου μήπως το μαγικό είναι κάποια μέθοδος που δεν ξέρω, καμιά υπνοθεραπεία ή κάποιο φάρμακο. Στην θεωρία αυτά τα μαγικά μπορούν να αντικατασταθούν από την κινητήρια δύναμη, που ίσως αυτή να ναι μια εσωτερική πάλη που να υπερνικά τη φοβία και τα αποτελέσματα της και να αφήνει τη διαφορετική συμπεριφορά που πολλές φορές νοιώθω ότι υπάρχει μέσα μου να εκδηλωθεί. Και δεν είναι και τόσο εύκολο αυτό. Στη θεωρία και για κάποιο που δεν ξέρει ίσως φαντάζει εύκολο. Στο νου υπάρχουν αυτά που θέλω, το θέμα είναι να βγουν στην επιφάνεια.

Όσον αφορά το θιεραπευτή λέω ότι βρήσκω καλή τη μέθοδο του. Το πόσο όμως θα ξανοιχτεί κάποιος σε ένα θεραπευτή είναι και θέμα χαρακτήρων «χημείας» δηλαδή, όπως όταν κάποιος στην καθημερινότητα σε εμπνέιε να του πεις τα μυστικά σου και κάποιος άλλος όχι. Βέβαια και ως επαγγελματίες έχουν και το συμφέρον από αμοιβή και για καλό όνομα.

Μι λάικς Ιοannis!:)Καλημέρα!

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Κάποια τραυματική εμπειρία;

Πρέπει να φανείς δυνατός, να βρεις τρόπο να ξεκινήσεις από κάπου για να το ξεπεράσεις. Μόνος ή με τη βοήθεια κάοιου ειδικού που να σε καταλαβαίνει.

---

Περίεργο έτσι; Είναι και τραυματική εμπερία και λάθος του παρελθόντος και λάθος επιλογή ταυτόχρονα. Το πρόβλημα όμως δεν είναι εκεί γιατί και να καταφέρω να το λύσω κάτι άλλο θα βρω για να με ρίξω. Το πρόβλημα μου είναι πως θέλω να αλλάξουν όλα και αυτό δυστυχώς δεν γίνεται. Τολμάω όμως και σιγά σιγά ελπίζω να τα καταφέρω. Αφού το παρελθόν δεν αλλάζει θα αλλάξω το παρόν!

Πάω σε ειδικό και μάλιστα μέχρι τώρα με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Μόνο την τελευταία φορά είχα τόσα πολλάααα στό κεφάλι μου που δεν αισθάνθηκα τπτ. Απλά ανακουφίστηκα που μίλησα χαλαρά.

Άρα είσαι συνηδητοποιημένος και έχεις και θέληση για αλλαγή. Ο ειδικός ελπίζω να σε διδάσκει τη μέθοδο, να σε βοηθά να βρήσκεις τις εσωτερικες σου αχρησιμοποίητες δυνάμεις και να κάνεις βήματα και όχι να είναι του τύπου ΄καποιος για να «λες τον πόνο σου». Απ εκεί και πέρα θέλει πάρα πολλή προσπάθεια και η αλλαγή είναι ίσως κάτι που φαίνεται με το χρόνο, κάτι που θα αντιληφθούν σε σένα οι γύρο σου.
Το σίγουρο δυστυχώς είναι ότι δεν αλλάζει το παρελθόν. ότι χάσαμε το χάσαμε πάει τελείωσε. Να προσέχουμε από τώρα και στο εξής να μην ξαναπάθουμε τα ίδια και να διορθώσουμε καταστάσεις.
Ο καθένας με τα δικά του και εγώ με τα δικά μου όπως τα γράφω σε προηγούμενο ποστ πιο πάνω.

Μέχρι στιγμής Γιάννη λέω τον πόνο μου δεν ξέρω έχω πει όλα όσα με απασχολούν να ξελαφρώσω κάπως. Στην επ. συνεδρία ολοκληρώνω και λογικά θα αρχίσουμε να ψάχνουμε τις τεχνικές.

Δυστυχώς οι γύρω μου δεν θέλουν να αλλάξω. Θέλουν να είμαι ο παλιός μου εαυτός που τους βόλευε όλους. Ό,τι αλλάζω λοιπόν κοιτάνε να μου το χτυπάνε. Μιλάω μέχρι και για απλά καθημερινά πράγματα. Έχεις δίκιο σε αυτό που λες για το παρελθόν. Αν σου δίνεται 2η φορά η ευκαιρία αλλά οι καταστάσεις έχουν αλλάξει τόσο που φοβάσαι πως θα αποτύχεις τι κάνεις; Ρισκάρεις; Και αν φας τούμπα; Δεν αντέχω να φάω τούμπα δυστυχώς.

Γάτος,

Έχεις αποδείξεις ότι δε θέλουν να αλλάξεις;
Στη ζωή χρειάζεται και το ρίσκο. Απλά ξεκινούμε από τα μικρά για να πάρουμε δυνάμεις να μπορούμε να κάνουμε τα μεγάλα.
Φαίνεται ότι αντιμετωπίζεις πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση. Να βρεις τις μεθόδους να αρχίσεις να την τονώνεις με τα πράγματα που νοιώθεις ότι σε ευχαριστούν ή σου δίνουν ικανοποίηση, επικεντρώσου σ΄αυτά , οτιδήποτε κι αν είναι, ώστε από κει να πάρεις δυνάμεις για άλλα που τώρα φαντάζουν δύσκολα.

Κάποτε είχα πολλά πράγματα να με ευχαριστούν. Τώρα δεν έχω τπτ όσο για τις αποδείξεις δεν χρειάζεται μου το λένε στα μούτρα δυστυχώς. Μόλις δουν αλλαγή μου λένε "Καινούργιο είναι αυτό;;; Αυτό δεν το έχεις ξανακάνει... Ποιοσ σου είπε να το κάνεις;;;;; Κάποιος σε επηρεάζει.... " :d