Printable View
το ειπα και πιο πανω δεν πιστευα και δεν πιστευω καθολου στα ζωδια...με αφορμη ομως μια κουβεντα που μου ειπε οτι ετσι ειμαι γιατι ετσι ειναι το ζωδιο μου μολις το εψαξα λιγο δεν μπορειτε να καταλαβετε τι ειδα 100% ο ορισμος!!!!πως συμπεριφερεται τι θα κανει μετα τα παντα επαθα πλακα.....και κυριολεκτω τα παντα.τελως παντων δυστυχως οταν το μυαλο κολησει και ολοι το χετε παθει ειναι δυσκολο.και αναλογα σε τι φαση εισαι στη ζωη σου και τι θες σε επηρεαζει πολυ.
το ειπα και πιο πανω δεν πιστευα και δεν πιστευω στα ζωδια.με αφορμη ομως μια κουβεντα που μου ειπε οτι ετσι ειμαι γιατι ετσι ειναι το ζωδιο μου το εψαξα λιγο καο εμεινα με το στομα ανοικτο...100% οτι λεει το ζωδιο πως συμπεριφερεται και τι θα κανει μετα.και οταν λεμε 100% το εννοω.Τελως παντων ολοι εχετε φαει κολλημα και ξερεται οτι το μταλο οταν κολλαει δεν ξεκολλαει ευκολα..και αναλογα σε τι φαση εισαι σε επηρεαζει διαφορετικα.εδω ειναι και ποιο περιπλοκα τα πραγματ οποτε...............
Δυστυχως η ζωη ειναι αδικη για να μαθαινουν και οι νεωτεροι.βοηθας καποιους ανθρωπους να βγουν απο το σκοταδι τους δινεις αγαπη ,τους πονας και μολις δουν το φως σηκωνονται και φευγουν χωρις να τους νοιαζει τιποτα και κανενας,ψυχρα κανενα ενδιαφερον για το πως νοιωθει ο αλλος πισω.Και η ειρωνια φτιαχνει ο αλλος τη ζωη τοθ περναει καλα και μενεις εσυ πισω με θλιψη και σκεψεις που δεν φευγουν με τιποτα.ΑΥτη ειναι η ζωη δυστυχως.γεματη αδικια.Χανεις πολυτιμο χρονο μεχρι να επανελθεις και σου μενουν οι πληγες
Quote:
Originally Posted by nik5
Σίγουρα δεν βρίσκεσαι και στην καλύτερη κατάσταση, όπως και ο καθένας από μας αν νιώθαμε ερωτική απόρριψη.
Τώρα, το να φταίει ο κόσμος, το ζώδιο και ο παλιοχαρακτήρας της είναι μια εκδοχή.
Η άλλη, η σύνηθες, είναι πως απλά της τελείωσε. Ξέρεις, στην αρχή της σχέσης και πάνω στον ενθουσιασμό μας νιώθουμε πως βρήκαμε τον άνθρωπο που πάντα ψάχναμε. Στην πορεία και ανακαλύπτοντας τον αντιλαμβανόμαστε πως έχουμε να κάνουμε με άλλον άνθρωπο.
Εκεί έρχεται αυτό που λέμε ξενέρωμα.
Δεν είναι απαραίτητο εσύ να είσαι κακός, λίγος, αδιάφορος. Απλά για εκείνη να μην είσαι αυτό που ζητούσε και να της πέρασε.
Σταμάτα επίσης να μιλάς για αδικία αφού όπως λες έκανες τόσα γι αυτήν. Δεν στα ζήτησε. Σου βγήκαν και τα έδωσες.
Μην μετανιώνεις για τα συναισθηματά σου. Πάρε δυνάμεις και προχώρα παρακάτω..:)
λολ,γαμάτο το μήνυμα του sabb!xαχααααα
Δικαιωμα του καθενος να ξενερωνει,δικαιωμα του καθενος να σκεφτεται με τη δικη τοθ λογικη,δικαιωμα του καθενος να κανει οτι θελει με τη ζωη του.ΑΛλα δεν ειναι δικαιωμα κανενος να χρησιμοποιει αλλους ανθρωπους για να ικανοποιει τον εγωισμο του,να καλυπτει τις ανασφαλειες του,να χρησιμοποιει τα αισθηματα των αλλων για να ανεβασει την αυτοπεποιθηση του,και να χρησιμοποιει τους αλλους σαν σκαλοπατι για να ανεβει η ψυχολογια του,η περηφανεια του,ο πληγωμενος εγωισμος του και ο ναρκισισμος του...Κανενας δεν εχει το δικαιωμα να το κανει σε
Κανενα.Απλα και ομορφα συζητας λες πως νοιωθεις και τελεωνει ομορφα οπως αρχιζει!Σε μια σχεση φεν εισαι μονος σου ειναι 3 και δεν ξερεις πως μπορει να αντιδρασει ο αλλος.Μην ξεχναμε οτι εχουμε μοιραστει πολλα,ονειρα,στιγμες και πολλα αλλα.Εκει ομως βλεπεις και τξν ποιοτητα ενος ανθρωπου.Απο το πως συμπεριφερεται στους αλλους ουαν δεν εχει πλεον τιποτα να του προσφερουν.
Αφού είναι όπως την περιγράφεις,γιατί σε πονάει που την έχει άλλος?(όπως ανέφερες?)
Εγώ αν ένας μου πρώην ήταν έτσι θα χαιρόμουν που θα τον είχε άλλη και όχι εγώ,λολ."Ξεκουμπίδια.Και καλή υπομονή στην άλλη".Έτσι θα σκεφτόμουν.Εσύ όμως από τη μία γράφεις πως ήταν,ήταν,ήταν και από την άλλη πως πονάς που δεν είναι πια κοντά σου.Γιατί πονάς?
Σωστα.Δυστυχως ομως προλαβεις να ερωτευτεις εναν ανθρωπο,ηταν και εμφανισιακα οπως αυτο που σου αρεσει και πανω που σε κυριευει η ευτυχια και η χαρα ξαφνικα φευγει ο αλλος τοτε αρχιζεις και σκεφτεσαι πολλα.πραγματα που δεν προλαβες να κανεις και να πεις,οταν μεταξυ των 2 εχουν ειπωθει παλλα μα παρα πολλασε εχεση με το χρονικο διαστημα της σχεσης,το συναισθημα μενει και δεν φευγει ετσι ευκολα.Κακα τα ψεμματα ερωτας και λογικη δεν πανε μαζι.Αν ηταν τοσο απλα τα πραγματα δεν θα ειμασταν εδω να τα λεγαμε τωρα
υπαρχουν και χειροτερα φιλε νικ πιστεψεμε...για σκεψου να μην σου ελεγε καν τα συναισθηματα της και να επαιζε μαζι σου???να ηξεραν ασχετα προσωπα οτι δεν σε γουσταρει και εσυ να το μαθενες τελευταιος?ο χρονος γιατρευει τα παντα...καποια αλλη θα παρει την δικη της θεση κ καποια στιγμη θα κοιτας πισω κ απλα θα γελας..δωσε χρονο στον εαυτο σου..αν οντως ειναι ο χαρακτηρας της ετσι οπως τον περιεγραψες τοτε μην λυπασαι που σε αφησε..λυπησου τον επομενο...
Πιστευετε οτι ο ανθρωπος αλλαζει;προσαρμοζει την συμπεριφορα του η καποια στιγμη βγαινει ο αληθινος του εαυτος;
η αποψη μου ειναι οτι πάνω στον πρώτο μήνα της σχέσης όλα φαίνονται τόσο γλυκά, τόσο όμορφα.
Ακόμα και οι τσακωμοί, τα καβγαδάκια... Ακόμα και τα πρώτα δείγματα του αληθινού χαρακτήρα του άλλου....ναι γιατί ο χαρακτήρας δε κρύβεται.
Η απιστία ίσως ναι, ο χαρακτήρας και τα μάτια της ψυχής όχι.
Διαφωνώ λοιπόν με όσους λένε πως κανένας δε δείχνει τον πραγματικό του χαρακτήρα στην αρχή. Εμείς δεν τον βλέπουμε. Μάλλον δε θέλουμε να τον δούμε. Τον αγνοούμε επιδεικτικά μάλιστα μιας και μας συγκινεί ιδιαίτερα το περιτύλιγμα ενθουσιασμού που νιώθουμε της εμφάνισης ενός καινούριου ανθρώπου στη ζωή μας.
Με το πέρας του χρόνου ανακαλύπτουμε πως τελικά υπάρχουν κάποια πράγματα που δε μας αρέσουν. Και ίσως κάποια καθόλου. Εκεί φαίνονται πολλά πράγματα.
Έρχεται ο άλλος και σου λέει (μιας και σε έχει και για “σίγουρο χαρτί” και πλέον έχει αποκτήσει οικειότητα) “έτσι είμαι, αν σου αρέσω”. Και έτσι είναι! Αν σου αρέσει!Αλλά με το άκουσμα της παραπάνω πρότασης και τη φοβία του χωρισμού κολλάς.
Σκέφτεσαι τη συνήθεια, πως δε θα έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου......και τι κανεισ????
Μένεις ακόμα μαζί του κάνοντας υπομονή και προσπαθώντας να ξεπεράσεις τυχόν καταστάσεις που σε ενοχλούν.
Καταπίνεις γεγονότα, κακές στιγμές, άσχημη συμπεριφορά, ανέχεσαι τη κάθε μ....α του άλλου που σε φτάνει στα κόκκινα ώσπου...
Περνά ο καιρός. Περνούν οι μήνες. Συνειδητοποιείς ότι έχουν περάσει δύο, τρία, τέσσερα χρόνια της ζωής σου μαζί με έναν άνθρωπο που τελικά ίσως δεν είναι ο κατάλληλος για σένα.
Φτάνει η στιγμή που αρχίζεις και χάνεις... χάνεις όχι φυσικά τον ενθουσιασμό γιατί αυτόν τον έχεις χάσει προ πολλού, αλλά συναισθήματα.. οχι κατα την δικη μου αποψη λοιπον δεν αλλαζει....εμεις πιστευουμε οτι μπορουμε να τον αλαξουμε γιατι ετσι μας βολευει ετσι στην ουσια θελουμε...
Πολυ μα παρα πολυ σωστα.συμφωνω.η ανασφαλεια ειναι τελικα πολυ μεγαλη υποθεση καιμας οδηγει να χανουμε πολυτιμο χρονο απο τη ζωη που ειναι απο μονη της μικρη.καποιοι ψαχνουν να βρουν το τέλειο.τελειο δεν υπαρχει εσυ παιρνεις κατι και με την αγαπη σου το κανεις τελειο.Η ουσια ειναι να βρεις μεσα σου τι θες και απο κει και περα ξερεις τι να ψαξεις
ακριβως νικ...και να σου πω και κατι ακομα?να χαιρεσαι που σου ετυχε αυτη η περιπτωση με την κοπελια..καλο σου εκανε οχι κακο...να εισαι σιγουρος οτι εμαθες απο αυτο..θα κοιταξεις στην επομενη επιλογη σου να εισαι ποιο προσεχτηκος.. αν δεν παθεις λεει ...δεν θα μαθεις :)
Επειδη εχω πει και πιο πανω οτι υπαρχει σχεση με πολυ δικους μου ανθρωπους τι κανεις οταν βρεθεις σε κοινη παρεα;ειδικα αν ειναι με το νεο αμορε;πως αντιμετωπιζεις εναν ανθρωπο οταν εχεις δυνατα αισθηματα γιαυτον και σου εχει φερθει ασχημα;σιωπη περιφρονηση;τι αλλο.να σημειωθει οτι εβαλε τον νεο να με παρει τηλεφωνο να μην την ενοχλω και ο αλλος σε μια βδομαδα σχεση το κανε.βεβαια δεν ηξερε την ιστορια την εμαθε μετα αλλα την μ.....α την εκανε
Quote:
Originally Posted by nik5
Και μόνο αυτό που έκανε, (που έβαλε τον νυν να σε πάρει), λέει πάρα πολλά.
Μάζεψε όση αξιοπρεπεια σου έχει μείνει και αν τυχόν βρεθείτε σε καμιά παρέα φρόντισε να είσαι και συ ευτυχισμένος, με ή μη νέο αμόρε...:)