ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ ΣΤΙΣ ΠΩΛΗΣΕΙΣ

Καλησπερα liuli. Προφανως εχεις δουλεψει σε αυτη τη θεση για να λες οτι δεν αποδιδεις. Ποσο καιρο προσπαθησες? Ισως χρειαζεται να δωσεις λιγο παραπανω χρονο στον εαυτο σου, να γνωρισεις τη δουλεια λιγο καλυτερα. Μπορει να βρεις καποια ενδιαφεροντα που δεν ειχες προσεξει στην αρχη. Εχεις σημειωσει καμια επιτυχια? Μπορει το συναισθημα που θα σου αφησει, να ειναι ανταξιο των κοπων σου. Εγω στη θεση σου θα το δοκιμαζα, θα το επαιρνα και λιγο στην πλακα.
Τωρα (απο οσα εχω μαθει απο τους δικους μου γονεις) οι γονεις μας πιεζουν και μας καθοδηγουν οταν βλεπουν να μην παταμε καλα στα ποδια μας, να μην ειμαστε σιγουροι για τις αποφασεις μας. Ξεχωρισε λιγο τη ζωη σου απο των γονιων σου, βρες καποια δουλεια ωστε να αυτονομηθεις οικονομικα (αν δεν το εχεις κανει ηδη), με λιγα λογια βαλε καποια ορια στον πατερα σου, δειξτου οτι δεν εισαι πλεον 20 χρονων.

Φιλοι του forum , σας ευχαριστω για τις συμβουλες σας, η καθε μια διαφορετικη, θελω να τονισω τα εξης, οτι καταρχην δεν ειπα οτι δεν θελω να δουλεψω , (ειμαι ηδη στην εταιρεια 6 χρονια) , η θεση ειναι αυτην που δεν μπορω να αντεπεξελθω στις απαιτησεις τις. Εαν καποιος εχει ασχοληθει με τις πωλησεις μιας συγκεκριμενης πολυ εξειδικευμενης υπηρεσιας οπου οι επαφες εχουν να κανουν με μεγαλοστελεχη πολυεθνικων οι οποιοι δεν παιζουν τοτε θα καταλαβαινει τι περναω.Το αγχος , το κυνηγι, η απορριψη, ειναι σε καθημερινη βαση και θελει πολλα κοτσια, θρασσος, και αρκετη αναισθησια θα ελεγα . Και πιστεψτε με οι πατεραδες ειναι τα χειροτερα αφεντικα! Λοιπον ο πατερας μου σε εμενα βλεπει το μελλον της επιχειρησης (η οποια δεν ειναι των 10 ατομων) . Το αγχος και το βαρος που βιωνω δεν περιγραφετε, θα προτιμουσα να εκανα κατι αλλο πιο απλο χωρις αγχος και να εχω μια ηρεμη ζωη με λιγοτερα χρηματα παρα αυτο που ζω. Τωρα οσον αφορα την θεση, του εχω πει να με βαλει σε καποιο αλλο τμημα, αλλα δεν θελει. Τι να πω , δεν ξερω, απλα συνεχιζω...τι θα κανω στο μελλον αγνωστο.

Επισης ηθελα να απαντησω στον Κωνσταντινο νομιζω, οτι ο καθενας εχει τα δικα του προβληματα, κ εγω τα σεβομαι ολα, και κατανοω οτι το δικο μου μπροστα σε καποιον που δεν εχει δουλεια να μεγαλωσει τα παιδια του ακουγετε ειρωνικο αλλα ομως αυτο ειναι το δικο μου προβλημα στην ζωη μου. κ πολλες φορες λεω, καλα εδω δεν εχουν να φανε κ εσυ με τι ασχολεισαι? κι ομως δεν ειναι ετσι.

Quote:

---

Originally Posted by liuli

Το προβλημα ειναι οτι εξαρχης ηθελε να με βαλει σαν διευθυντρια πωλησεων κατι το οποιο δεν μπορω να κανω. Ο λογος ειναι γιατι δεν ειμαι ο τυπος του πωλητη.

Το αγχος και το βαρος που βιωνω δεν περιγραφετε, θα προτιμουσα να εκανα κατι αλλο πιο απλο χωρις αγχος και να εχω μια ηρεμη ζωη με λιγοτερα χρηματα παρα αυτο που ζω. Τωρα οσον αφορα την θεση, του εχω πει να με βαλει σε καποιο αλλο τμημα, αλλα δεν θελει.

---

Μην κάνεις τη δουλειά που θέλει ο πατέρας σου. Ακόμα κι αν πρόκειται να πουλάς τηλεοράσεις (θεωρητικά απλούστερο). Όχι, όχι. Κάνε ότι σου αρέσει περισσότερο.
Ο πατέρας σου βλέπει σε εσένα αυτό που του λείπει. Του λείπει ένας έμπιστος διευθυντής πωλήσεων? Ε! ας του λείπει. Σε κάποιες τέτοιες περιπτώσεις, η αύξηση της "απόστασης" βοηθά να καταλάβει ο άλλος (ο πατέρας σου) ότι μπορεί να αρκεστεί σε κάτι άλλο που έχεις. Μερικοί άνθρωποι μόνο αν χάσουν κάτι καταλαβαίνουν την αξία του. Προσπάθησε να σε "χάσει" κάπως. Μετά θα είναι ικανοποιημένος με τα "λιγότερα".

Καλημερα liuli
Σε καταλαβαινω απολυτα γιατι εχω περασει το ιδιο που περνας τωρα και σε καποιες φασεις το αντιμετωπιζω ακομα και σημερα.Οχι ο πατερας μου δεν εχει καποια επιχειρηση δικια του αλλα με τον τροπο του επαιξε καταλυτικο ρολο στην επιλογη επαγγελματος μου.Εχουν γινει αρκετοι καβγαδες απο τοτε οι οποιοι εφτασαν μεχρι το σημειο να διακοψω σχεσεις μαζι του.Εφτασα στο σημειο να μπερδευτω μεσα μου παρα πολυ ετσι να μην ξερω πια αν την δουλεια που κανω την κανω για μενα η για να ευχαριστησω εκεινον και να ειμαι το <<καλο παιδι>> της οικογενειας.Βεβαια απο μικρο παιδι ο πατερας μου με ντοπαρε με διαφορα <<εσυ μπορεις να κανεις πολλα>>,<<εγω καταφερα πολλα,εσυ θα κανεις ακομα περισσοτερα>>,μου μιλαγε παρα πολυ για την αξια των χρηματων και λιγοτερο για αλλα πιο σημαντικα!!!!!!!Εγω απολαμβανα ολη αυτην την κατασταση που θα ελεγα οτι την μεταφραζα σε εμπιστοσυνη(και πραγματι υπηρχε ως ενα βαθμο)αλλα δε μπορουσα να δω την προσδκια του.Ετσι οταν αρχισα να διαφοροποιουμαι αρχισαν τα προβληματα ωσπου φτασαμε στο σημερα.Υπηρχε πολλη πιεση και αγχος και και καθε φορα που στην δουλεια μου γινοταν κατι στο οποιο δεν αντιδρουσα καλα το βιωνα ως αποτυχια μου και μεσα απο αυτο βιωνα απορριψη απο τον πατερα μου.Κυριολεκτικα χαθηκα μεσα μου.Προσπαθησα αν αντιδρασω εκανα αλλες δουλειες ακομα και δουλειες του ποδαριου που φυσικα τις θεωρουσε ντροπη και ξεφτιλα και ισως να ηταν και καποιου τυπου εκδικηση απο πλευρας μου.Ποτε δεν υποστηριξε κατι αλλο εκτος απο αυτο που ηθελε εκεινος και ποτε δεν μπορεσε να με ακουσει.Το γλεντι ξεκινησε οταν καποια στιγμη του ανακοινωσα οτι πασχω απο οριακη εκει γκρεμιστηκε κυριολεκτικα αλλα στο τελος ειπε οτι τον δουλευω και οτι ειμαι τεμπελης και κοπροσκυλο.Εκει γκρεμιστηκα εγω.....Δεν ξερω πως εισαι εσυ με τον πατερα σου και αν υπαρχουν ομοιοτητες με αυτα που γραφω εγω σημερα αλλα μεσα απο αυτα που γρφεις βλεπω και την προσδοκια να μην τον απογοητευσεις,μπορει να κανω και λαθος δεν ξερω.
Εγω παντως σημερα κανω την ιδια δουλεια αλλα με τον τροπο που θελω εγω.Δουλευω καθαρα για βιοποριστικους λογους και οχι για να τον επιβεβαιωνω,φοβαμαι ολο και λιγοτερο να κανω λαθη.Εχω επιλεξει αλλα πραγματα στην ζωη μου νομιζω πιο ουσιαστικα.Θα ηθελα να με καταλαβαινει αλλα τι να κανω δεν μπορω να τον αλλαξω!!!!
Τωρα ολοι οι ανθρωποι δεν κανουν για ολες τις δουλειες.Εγω πχ δεν κανω για πωλητης δεν μπορω να κανω δημοσιες σχεσεις και αρνουμαι να χαμογελεω χωρις να το αισθανομαι,Νομιζω οτι δικια σου δουλεια ειναι να εισαι ειλικρινης με σενα και να βρεις τι πραγματικα θες να κανεις και να το στηριξεις μεσα σου και εξω σου.Η ζωη ειναι δικια σου και οι επιλογες δικες σου.
Σου ευχομαι να βρεις λυση στο θεμα σου!!!

Έμενε οι σχέσεις με τον πατέρα μου είναι πολυ καλες δηλαδή επικοινωνούμε αρκετά
Καλα. Δεν έχουμε έρθει ποτέ σε ρήξη για κάτι κ ούτε καν για αυτό το θέμα όλα γίνονται σε φάση συζήτησης χωρίς εντάσεις . Είναι αυστηρός με αντιμετωπίζει σαν υπάλληλο το οποίο είναι κ καλό κ κακό κ σαν κόρη έξω απο το Γραφειο. Αν κ θα ήθελα να είναι πιο ζεστός μαζί μου κ με περισσότερη κατανόηση σε αυτό το θέμα.δεν θέλω να αποχωρήσω απο την εταιρεία θέλω να συνεχίσω κ να προσπαθήσω κ να κανω ότι καλύτερο μπορώ
Αλλά
Όχι σε αυτήν θέση!δεν το χω!πως να το εξηγήσω!δεν είμαστε όλοι μας γεννημένοι πωλητές! Πρέπει να έχεις διάφορα χαρακτηριστικά τα οποία δεν τα χω.σε καμία περίπτωση δεν υποβάθμιση τον εαυτό μου ίσα ίσα Έχω πλήρης αυτογνωσία του χαρακτήρα μου κ ξέρω που Είμαι καλη κ που Όχι γι αυτό άλλωστε κ νοιθω έτσι.θαμπορούσα να είχα βολευτει κ να πηγαίνω κάθε κ να μην κανω τίποτα αλλά δεν το κανω.τι ν πω δεν ξέρω τι θα κανω .πάντως του Έχω εξηγήσει ότι στο μέλλον δεν ξέρω τι θα γίνει .Έχω ενα παιδί θα κανω κ αλλο κάποια στιγμή πως θα μεγαλώσουν χωρίς να βλέπουν την μάνα τους.εάν είναι να αναλάβω τα ηνία κάποια στιγμή πως θα τα καταφέρω να τα συνδυασω όλα!απλά δεν γίνετε!την οικογένεια μου δεν την θυσιαζω με τίποτα!