Printable View
(ολιγον τι παλιο το θεμα, αλλα δε βαριεσαι)
δε νομιζω παντως ψυχωση να συμβαδιζει με υψηλη διανοηση. στους περισσοτερους ψυχωσικους τα αρνητικα συμπτωματα θα τροφοδοτουν μια στασιμοτητα στις δραστηριοτητες τους, κ εφοσον δεν τον πολυεξασκουνε τον εγκεφαλο τους φυσικο κ επομενο ειναι να μην αποδιδει οσο μια διανοια. εξαλλου η ψυχωση ειναι ασθενεια του εγκεφαλου...
Η ψύχωση αλέξανδρε είναι κάτι που έχει παρουσιαστεί σε όλα τα είδη ανθρώπων. Υψηλης η χαμηλής νοημοσύνης, πλούσιους και φτωχούς, άντρες και γυναίκες, μαύρους και άσπρους, μορφωμένους και αμόρφωτους. Ετσι λένε οι ψυχίατροι/ δημοσιογράφοι στο ιντερνετ.
Quote:
Originally Posted by insect
+1
Και αυτή είναι η αλήθεια. Για να πούμε βέβαια και την αλήθεια, όλοι σχεδόν με ψύχωση παρουσιάζουν ελαφρύτερα η βαρύτερα "γνωστικά" προβλήματα (σε προσοχή-μνήμη-οργάνωση σκέψης και δράσης και δεν είναι από τα φάρμακα όπως πολλοί νομίζουν. Τουλάχιστον όχι πάντα :p) πράγμα που υποδηλώνει κάποιο νευρολογικό υπόστρωμα. Αλλά αυτή η ψηλο-αποδιοργάνωση μπορεί ταυτόχρονα να αποβεί θετική στις πιο ελαφριές περιπτώσεις. Αν αναλογιστούμε ότι η δημιουργικότητα (στην τέχνη, στην επιστήμη, στα μαθηματικά κλπ.) είναι "ανάμειξη" ιδεών με πρωτότυπο τρόπο, τότε αυτή η "αποδιοργάνωση" εξυπηρετεί την δημιουργία, αφού ένας δημιουργικός άνθρωπος με ψύχωση η ψυχωσικά στοιχεία θα "δει" πιο εύκολα κάτι που οι άλλοι δεν θα δουν. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι η ψύχωση προάγει την τέχνη λολ αλλά ότι οι ήδη δημιουργικοί άνθρωποι με ελαφριά ψύχωση θα μπορούσαν να "απογειώσουν" την τέχνη τους/επιστήμη τους (αυτό ισχύει και για την διπολική τύπου 1 που είναι επίσης "ψυχωσική", στο μανιακό επεισόδιο το άτομο νομίζει ότι είναι ο αρχάγγελος μιχαήλ κλπ. Πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες είχαν διπολική τύπου 1).
Σημειώνω ότι πολλοί μεγάλοι διανοητές και επιστήμονες πέρασαν από ψυχιατρικές κλινικές. Η ιδιαίτερη ευαισθησία που τρέφουν σε αρνητικά εξωτερικά ερεθίσματα (πχ αδικία) και η αδυναμία των πολλών να τους κατανοήσουν ή ακόμα το γεγονός ότι με διάφορους τρόπους τους στιγματίζουν τους οδηγεί σε ψυχογόνες καταστάσεις. Κι αυτό λόγω της έντονης τους ευαισθησίας.
Στα άτομα αυτά είναι έντονα ανεπτυγμένη η φαντασία, η πολύπλοκη σκέψη, η υψηλή αντίληψη ενώ χαρακτηρίζονται από μεγάλη αφοσίωση με το έργο με το οποίο καταπιάνονται. Γι αυτό και παράγουν ποιοτικό και πρωτότυπο έργο. Λόγω αυτής τους της ιδιαιτερότητας στον τρόπο σκέψης που συνδυαζεται με την ευαισθησία που έχουν, εχουν ένα δικό τους δίαυλο επικοινωνίας, διαφορετικό από τους πολλούς, με αποτέλεσμα προβλήματα στη συναστροφή και την κοινωνικότητα. Ίσως η έλλειψη αποδοχής και κατανόησης, καθώς και το ανικανοποίητο που μπορεί να τους χαρακτηρίζει στο έργο τους είναι αιτίες για νοσογόνες ψυχικές καταστάσεις.
Quote:
Originally Posted by ioannis2
Το γεγονός ότι σε "αντιμετωπίζουν κάπως" δεν είναι σε καμία περίπτωση από μόνο του παράγοντας για να εκδηλωθεί ψύχωση. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων έχει αντιμετωπιστεί "κάπως". Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει μειωθεί από κάποιον άλλο σε κάποιο σημείο της ζωής του. Δεν πάει να πει επίσης ότι θα αποκτήσει ευαισθησίες. Αυτά είναι μύθοι. Πάρα πολλοί άνθρωποι μπορούν να το παίρνανε αυτό σε συστηματική βάση από μικρή ηλικία και πάλι το πιο πιθανό είναι να μην εκδηλώσουν ψύχωση (αλλά αυξάνονται οι πιθανότητες για διαταραχές προσωπικότητας, κατάθλιψης και άγχους. Πρόσεξε. «Αυξάνονται οι πιθανότητες»). Επίσης έχω γνωρίσει άτομα με ψύχωση που δεν τους έλεγες διόλου ευαίσθητους. Όπως και διόλου έξυπνους. Δεν έχει πολύ σχέση η ψυχωσική κατάσταση/κρίση με την προσωπικότητα (μια μικρή μόνο σε κάποιους τομείς) η με την νοημοσύνη.
Όσο για την ψυχοπαθολογία με την δημιουργικότητα, υπάρχει μια συσχέτιση κυρίως με ψυχωσικά στοιχεία, διπολική διαταραχή και κατάθλιψη, αλλά όχι full-blown ψύχωση (σχιζοφρένεια). Όπως είπα και πριν, σε ψυχωτικές καταστάσεις υπάρχει μια αποδιοργάνωση των ιδεών. Όταν αυτή είναι ελαφριά (όπως στην διπολική η σε ελαφριά ψυχωσική συνδρομή/σχιζοφρένεια) τότε αυτό ευνοεί την δημιουργία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα ψυχωσικά στοιχεία προάγουν την τέχνη. Άλλο συσχέτιση, άλλο αιτιότητα. Απλά οι άνθρωποι που είναι ήδη δημιουργικοί, όταν έχουν και κάποια ψυχωσικά στοιχεία μπορούν να κάνουν «παπάδες» (λολ για να το πούμε λαικά). Όχι όμως σε full-blown ψύχωση που ο άλλος π.χ. αισθάνεται ότι είναι μια τεράστια κεραία που προβάλει σκέψεις στους γύρω του. O μαθηματικός Nash δεν έβγαζε τίποτα δημιουργικό σε ψυχωσικές φάσεις, μόνο ασυναρτησίες. Το έργο του το έβγαλε σε «off-ψύχωση» φάση.
Από ότι δείχνουν όλα η "ψύχωση" είναι ένας ανεξαρτήτως παράγοντας που μπορεί ίσως να τροποποιηθεί, να μεγεθυνθεί η να μειωθεί ανάλογα με το άτομο και τις καταστάσεις που έχει περάσει. Αλλά ως εκεί. Δεν προκαλεί η κοινωνία την ψύχωση. Σε όλο τον κόσμο υπάρχει ακόμα και σε άγριες φιλές (μόνο που εκεί είναι συνήθως ο "σαμάνος-μάγος" που "επικοινωνεί με τα πνεύματα"). Το στρες της κοινωνίας όμως και το πως το ερμηνεύει το άτομο μπορεί να του κάνει μια "κακιά ψύχωση" όπως ακριβώς και κάποιος μπορεί να κάνει "bad trip" σε LSD αν είναι σε άσχημη φάση.
Μερικές φορές με πιάνουν περίεργες σκέψεις... δεν ξέρω γιατί... σαν να με κατακλήζει ένα αρνητικό κύμα
Quote:
Originally Posted by insect
Κουράγιο μαν. Σε έχω δει νομίζω και σε καλύτερες φάσεις, απλά νομίζω ότι έχεις μείνει σε μια ίσως στάσιμη φάση και τα βλέπεις όλα μαύρα. Ίσως να το αισθάνεσαι πιο "βαρύ" από ότι πραγματικά είναι. Σκέψου αν είχες μια δουλειά που να σου άρεσε πολύ, μια κοπέλα, λεφτά (εχμ απαραίτητο κακό), ταξιδάκια. Ίσως να μην του έδινες τόσο βάρος. Τώρα αν σε ταλαιπωρούν φωνές και τέτοια, νομίζω ότι μπορεί να υπάρχει κάποιο φάρμακο εκεί έξω που να μην σου κάνει τόσο παρενέργειες. Το λέω γιατί ξέρω ότι αυτό σου ήταν πάντα μεγάλο πρόβλημα. Ίσως να μην έχεις βρει το κατάλληλο. Να αισθάνεσαι τυχερός ρε φίλε που μπορείς μια χαρά να γράφεις και να επικοινωνείς. Άλλοι δεν μπορούν να κάνουν ούτε αυτό, ακόμα και με τεράστιες δόσεις φαρμάκων. Μην το βάζεις κάτω.
Fail man. Επιβιώνω μεν αλλά σε κατάσταση (σχεδόν) ανυπαρξίας.
Πολλές φορές βγαίνω με γυναίκες και μου λένε ότι είμαι καλά, είμαι μια χαρά παιδί, ότι έχω ωραίο πρόσωπο, ότι δεν είμαι άχρηστος, ότι μπορώ να παράγω και να δουλεύω παρόλο που εγώ τις βομβαρδίζω με μαύρες σκέψεις πολλές φορές. Άλλες φορές βέβαια οι ρόλοι αλλάζουν.
Έχω εισπράξει (και) θαυμασμό στη ζωή μου αλλά δεν μου αρκεί.
Έχω παραλύσει κοινωνικά.
Είμαι ήρεμος πάντως. No drugs anymore αλλά με ανεπτυγμένη την πηγή της ζωής μέσα μου και καλύτερο (ίσως έλεγχο) της νόησης.
Ποιός ξέρει, κάτι άσχημο μπορεί να οδηγήσει σε ένα ανώτερο επίπεδο συνειδητότητας τελικά;
Η μεταφορά της φλόγας συνεχίζεται.. anyway
Ρε φίλε εξήγησε μου κάτι μιας και είσαι ψυχολόγος. Μία από τις φορές που είχα ψύχωση νόμιζα ότι υπήρχαν κάποιοιο άνθρωποι έξω που έλεγαν "να τον πετάξουμε από το μπαλκόνι" και ένιωθα λες και έπαιζα σε ταινία σκηνοθετημένη από κάποιο κακό πνεύμα. Τι είναι αυτό το feeling? Πως μεταφράζεται;
Μπορώ να έχω μια απάντηση; Δική μου δεν έχω πάντως.
Quote:
Originally Posted by insect
Έλα ντε. Άγνωστο. Ψύχωση απλά. Τι συμβαίνει τώρα στον εγκέφαλο ο θεός και η ψυχή του λολ. Υπάρχουν πάρα πολλές θεωρίες αλλά καμία στανταρ ακόμα. Υπάρχουν και κάποια "φακτς" όπως το ότι τα άτομα με ψύχωση έχουν ένα διαφορετικό τρόπο κοινωνικής αντίληψης, π.χ. έχουν την τάση να βλέπουν πρόσωπα και φιγούρες σε σχήματα που δεν μοιάζουν σαν πρόσωπα και φιγούρες όπως και γενικότερα να αισθάνονται "προθέσεις" σε άψυχα πράγματα η φαινόμενα (αυτό είναι που σε μικρό βαθμό μπορεί να ευνοεί τους καλλιτέχνες). Ταυτόχρονα πολλοί μετά το ψυχωσικό breakdown έχουν πρόβλημα να "πιάνουν" κοινωνικά στοιχεία όπως το χιούμορ, τι λένε οι εκφράσεις του προσώπου των άλλων κλπ. Ίσως μειώνεται δηλαδή αυτό που ονομάζουν κάποιοι ψυχολόγοι "κοινωνική νοημοσύνη". Κάποιοι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν εύκολα αν οι σκέψεις τους η οι ίδιες οι κινήσεις τους έρχονται τους ίδιους η από το περιβάλλον/τους άλλους.
Η δικιά μου η θεωρία είναι η εξής. Όλα αυτά ίσως υποδηλώνουν ότι ο προμετωπιαίος λοβός που ευθύνεται για την ανώτερη κοινωνική αντίληψη που υπάρχει μόνο στους ανθρώπους επεξεργάζεται τα σήματα με κάπως λάθος η διαφορετικό τρόπο. Ίσως κατά την ανάπτυξη για πάρα πολλούς λόγους (βιολογικούς μαζί με ψυχοκοινωνικούς), να χάθηκαν κάποια κύτταρα, η οι συνδέσεις του προμετωπιαίου λοβού να έγιναν με διαφορετικό τρόπο. Δεν είναι τυχαίο μάλλον ότι οι ψυχώσεις εκδηλώνονται στο τέλος της εφηβείας (που μπορεί να τραβήξει μέχρι και τα 25-26) όταν ο προμετωπιαίος λοβός ολοκληρώνει τις συνδέσεις του με τον υπόλοιπο εγκέφαλο. Αν η κοινωνική αντίληψη είναι μειωμένη, τότε ο εγκέφαλος θα "δημιουργεί" τι ς δικές του κοινωνικές αντιλήψεις και καταστάσεις, όπως ακριβώς και κάποιος που είναι στο σκοτάδι για πολλές μέρες, θα αρχίζει να βλέπει πράγματα που δεν είναι εκεί. Η κοινωνική τύφλωση ίσως να οδηγεί σε κοινωνικές παραισθήσεις/ψευδαισθήσεις, όπως ακριβώς και η κανονική τύφλωση μπορεί να οδηγήσει σε οπτικές παραισθήσεις/ψευδαισθήσεις. Άσχετα γεγονότα η πράγματα ίσως αρχίσουν να φαίνονται να έχουν βούληση και να είναι ζωντανά, ενώ ίσως υπάρχει η αίσθηση ότι παντού γύρω υπάρχουν "οντότητες/άνθρωποι" και ότι εξελίσσονται διάφορα γεγονότα. Αφού η κοινωνική αντίληψη δεν θα είναι ακριβής, ο εγκέφαλος ίσως δυσκολεύεται να ξεχωρίσει που είναι τα όρια του εαυτού και που αρχίζουν οι άλλοι. Οι φωνή που έχουμε όλοι μέσα ίσως αρχίζει να "μεταμφιέζεται" σε άλλους. Αυτό ίσως να τρομάζει κάποιον, κάτι που τον κάνει να φοβάται πιο πολύ, κάτι που επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την ακρίβεια της κοινωνικής αντίληψης και επιβαρύνει την αίσθηση ότι παντού γύρω υπάρχουν οντότητες με βούληση/άνθρωποι/καταστάσεις κάτι που φοβίζει ακόμα περισσότερο κάποιον κλπ. Μετά είναι φαύλος κύκλος και δημιουργείται το full-blown ψυχωσικό επεισόδιο. Το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε αυτό το πράγμα (η πράγματα). Οι έρευνες συνεχίζονται :p Μπορεί να ασχοληθώ και εγώ στην πτυχιακή μου το έχω πιθανό. :p
Thanks man! Πολύ σκοτάδι έχεις δίκιο.. και τα περιγράφεις όλα αυτά πολύ εύστοχα.
Ξέρεις όμως ο ψυχωσικός δεν είναι πάντα φοβισμένος, μπορεί δηλαδή να περάσει στην αντιπέρα όχθη και να αποκτήσει πολύ άγριες διαθέσεις.
Έβλεπα τις προάλλες έναν στο δρόμο βράδυ όταν γυρνούσα απέξω να φωνάζει μόνος του με ένα μπουκάλι μπύρας στο χέριο νομίζω. Δεν καταλαβαινα τι έλεγε...
Ίσως να υπάρχει μια εναλλαγή ως προς τις διαθέσεις.
Άγριο ζώο ο άνθρωπος PETRAN.
Αν δεν υπήρχε το παιδί πριν την ενηλικίωση, αν όλοι γεννιόμασταν ενήλικες, αν όλοι είμασταν ενήλικες τότε θα απεβιώναμε όλοι μαζί....
PETRAN κάτι άλλο. Δεν πάιζει να φταίει για την ψύχωση μια πολύ τραυματική εμπειρία (η πολλές) όπως πχ βιασμός, σωματική κακοποίηση στην παιδική/ εφηβική ηλικία κτλ.
;
Μάλιστα κάπου είχα διαβάσει ότι αρκετοί βιαστές υπήρξαν και οι ίδιοι θύματα παιδικού βιασμού. λολ τι να πιστέψεις και τι όχι.
Είμαι καλά τώρα. Σταμάτησαν και οι πόνοι από τις αιμοροίδες λολ...
σταμάτησε και το τρέμουλο
έχω κάνει μπράτσα από την πολύ λαλακία
αυτό να λέγεται