Printable View
Αληθεια υπαρχει καποιος εδω μεσα που να εχει κοψει τα φαρμακα και να ειναι καλα και μετα απο ποσα χρονια φαρμακευτικης αγωγης?Εγω παιρνω φαρμακα 2 χρονια τωρα και οχι μονο ο γιατρος δεν λεει να μου τα κοψει ουτε καν να μου τα μειωσει δεν λεει.Υπαρχει καποιος που να ξεφυγε απο αυτη την περιπετεια με την ψυχωση ή την σχιζοφρενεια?Αναρωτιεμαι αν θα παιρνω φαρμακα για μια ζωη.
Μιχάλη, η ψύχωση δεν είναι τίποτα άλλο από μια προσπάθεια του εαυτού να χτίσει τοίχη από την πραγματικότητα που το πονά. Είναι μια τάση φυγής σε ακραία μορφή.
Τα φάρμακα βοηθάνε στη μείωση του πόνου, δεν εξαφανίζουν όμως τον πόνο εντελώς. Θα χρειαστεί ψυχοθεραπεία για να εξαφανιστεί πλήρως ο πόνος. Επομένως ναι υπάρχει ίαση.
Είναι αρρώστια του υποσυνειδήτου. Κοίταξε για ψυχοθεραπευτές σε παρακαλώ.
Αρχικά θα κάνεις φαρμακοθεραπεία μαζί με ψυχοθεραπεία ενώ αργότερα κυρίως ψυχοθεραπεία ανάλογα την πορεία σου. Εν τέλλει, θα μπορείς να ζεις χωρίς τιποτα απο τα δυο.
Εγω νομιζα οτι εχει αποδειχτει οτι στην ψυχωση η ψυχοθεραπεια κανει μια....τεραστια τρυπα στο νερο ( χωρις φυσικα να προδιαθετω οτι ειναι κατι κακο να κανει κανεις ψυχοθεραπεια).
Οσον αφορα το ερωτημα σου πετρο...μην σε ξαφνιαζει αν την απαντηση δεν την ξερει...κανενας στον πλανητη Γη ...ουτε γιατροι , ουτε ακομα και συ. Απλως ισως καποια στιγμη με την επιβλεψη γιατρου να πρεπει να πειραματιστεις λιγο.
Δεν ξερω...ειναι περιεργα τα πραγματα με τα φαρμακα , με την ασθενεια...ολα ειναι ανεξιχνιαστα και...περιεργα.
Δηλαδη ρε παιδια η ψυχοθεραπεια τι ειναι?Που ο γιατρος σε ρωταει πως εισαι?Αυτο ειναι η ψυχοθεραπεια?Ρωταω γιατι δεν ξερω.Εγω παω στον γιατρο μου κι αυτος με ρωταει πως ειμαι,τι σκεψεις εχω κτλ αλλα δεν ξερω αν αυτο ειναι ψυχοθεραπεια.
mihalis,
Η ψυχοθεραπεία είναι μία συζήτηση η οποία διαφέρει από τις άλλες στο ότι ο άνθρωπος με τον οποίο μιλάς έχει γνώσεις+εμπειρία και έτσι οι ερωτήσεις που σου κάνει εν τέλλει βοηθάνε εσένα (π.χ. στριμώχνουν) να καταλάβεις τον εαυτό σου καλύτερα.
Στην πορεία του χρόνου, αποκτάς την ικανότητα να κάνεις ο ίδιος τις ερωτήσεις αυτές στον εαυτό σου. Έτσι μπορείς και αναγνωρίζεις τα βαθύτερα κίνητρα. Π.χ. ξέρεις γιατί νιώθεις 'κάπως'. Ή πριν πάρεις μια απόφαση, συνυπολογίζεις και το πώς νιώθεις για αυτή την απόφαση. Γενικά κατευθύνεις τη ζωή σου τελικά κυρίως βάσει του πώς νιώθεις παρά 'της λογικής'. Η λογική του καθενός , στην τελική, είναι αυτό που νιώθει.
Τελικά μεγαλώνεις χωρίς να αποκτάς απωθημένα.
Απωθημένα αποκτούν όσοι ζουν με βάσει τα 'πρεπει' (λογικη) και όχι τα 'θέλω' (συναίσθημα). Και όσο λιγότερη ισχύ έχουν τα απωθημένα (εφόσον υπάρχουν) τόσο πιο αυθόρμητα χαρούμενος ο άνθρωπος και τόσο πιο δυνατές σχέσεις κάνει.
Quote:
Originally Posted by keep_walking
συμφωνω μαζι σου Κηπ!
εγώ ξέρω αλλά δεν σας λέω! :pQuote:
Originally Posted by keep_walking
Quote:
Originally Posted by insect
Ναι...καλα!
Ομως τοξερεις οτι η σχιζοφρενεια ειναι συνεχομενα ψυχωτικα επεισοδια η διαρκης ψυχωση?
Περα απο υπεραπλουστευτικη, αυτη η τοποθετηση ειναι απλως λαθος... Ακομα και οι ψυχαναλυτικες προσεγγισεις της ψυχωσης (που δεν ασχολουνται βεβαια με περιπτωσεις που χριζουν φαρμακευτικης παρεμβασης αλλα με πιο λαϊτ καταστασεις) μιλουν οχι για τειχος και αμυνα αλλα για καταρρευση. Πως θα μπορουσαν να μιλησουν για κατι λιγοτερο δηλαδη.Quote:
Originally Posted by esoteriki_dynami
Αλλα απο ο,τι εχω καταλαβει, τα βλεπεις ολα σαν αμυνες απεναντι σε υποσυνειδητα κλπ. Ειναι σχεδον φολκλορικη και pop-psychology αυτη η θεωρηση και δεν ξερω που βρισκεις το θαρρος να την παρουσιαζεις σαν να ειναι η μια και προφανης αληθεια, γιατι παρα τις διαβεβαιωσεις σου αυτη την εικονα δινεις σε καθε ποστ σου. Ουτε καταλαβαινω γιατι το θεωρεις "χρεος σου" να βοηθησεις με τις "γνωσεις" που αμεσως μετα λες δεν ειναι γνωσεις αλλα αποψεις. Καποιος που εχει ολοκληρωσει μια ψυχαναλυτικη ψυχοθεραπεια δηλαδη επιστρεφει στον κοσμο με καποιο χρεος και καποια αποστολη, και μαλιστα μετα απο 2 μονο χρονια? Ενοχικο μου φαινεται αυτο, σχεδον καταπιεστικο αν οχι ψυχαναγκαστικο... Επιπλεον δινεις την εντυπωση πως ενας αναλυτης θεωρητικολογει ατελειωτα ενω στην πραγματικοτητα περισσοτερο θα ελεγα ξερει να ακουει και να χωνευει αυτα που εμεις δεν μπορουμε... Ωστε να μας τα επιστρεψει οταν κρινει οτι ειναι η καταλληλη στιγμη. Οποιος δεν εχει υπ' οψιν του τι εστι θεραπεια, ψυχαναλυτικη η μη, μπορει να αποκτησει πολυ στρεβλη εικονα για αυτην απο τα γραφομενα σου. Και η εικονα που διατηρεις μεσα απο αυτα τα γραφομενα ειναι ενος αυτοεκλεγμενου "ειδικου" που ειναι εδω για να "βοηθησει"... Man on a mission δηλαδη. Δεν αμφισβητω τις καλες προθεσεις σου σε καμια περιπτωση αλλα το βρισκω too much ολο αυτο.
Ειλικρινα χωρις καμια διαθεση να γινω επικριτικος αλλα δεν εχω αλλον τροπο να πω αυτα που βλεπω στην προκειμενη περιπτωση.
http://www.psynet.gr/index.php?optio...d=32&Itemid=26
διαφωτιστικό πιστεύω.
Τα λέει πολύ γενικά πιστεύω. Ο κάθε άνθρωπος έχει και από μία ιστορία. Απλά βέβαια ξέρεις είναι δύσκολο για τον καθένα να την μοιραστεί. Είναι λίγοι όσοι μένουν κοντά να βοηθήσουν σε τέτοιου είδους δυσκολίες... πίσω από κάθε ατάκα κάθε λέξη υπάρχει ο χαρακτηρισμός από όλους σε όλους.. η ανάγκη να χαρακτηρίζουμε τον κάθε άνθρωπο.Quote:
Originally Posted by arktos
οboro, πιστεύω ότι το forum υπάρχει για την ανταλλαγή απόψεων και όχι για την αντικατάσταση του ειδικού. Αν έχεις παρατηρήσεις, σε αρκετές απαντήσεις μου είμαι πάντα υπερ της προσφυγής σε έναν επαγγελματία ειδικό, που θα βοηθησει το άτομο να κατανοήσει τις αιτίες των συμπεριφορών του.
Χρέος μου να βοηθήσω το θεωρώ με βάσει των γνώσεων που έχω αποκτήσει από την ζωή και από την επαφή μου με το αντικείμενο της ψυχολογίας και της ψυχανάλυσης πάντα από εμπειρική σκοπιά. Ούτε είμαι ειδικός, ούτε και διαθέτω πτυχία ούτε και διαφημίζω κάποιον ειδικό. Όταν όμως διαβαίνεις το δρόμο της αυτογνωσίας, αισθάνεσαι μια ανάγκη να παρέχεις την άποψή σου , χωρίς να την διαφημίζεις ως απόλυτη ή ως αλάνθαστη.
Σχετικά με την ψύχωση, όπως και για κάθε ορισμό (αγοραφοβία, πανικό, κτλ) έχω επανηλειμμένως εκφράσει την άποψη ότι οι ορισμοί ειναι αυθαίρετοι και χρησιμοποιούνται από τους ειδικούς για συνταγογράφηση φαρμάκων και οργάνωση της συμπτωματολογίας.
Ένα σύμπτωμα δεν είναι απόδειξη της αιτίας που το προκαλεί, και επομένως το ίδιο ισχύει για την ψύχωση.
Όσον αφορά το 'τα βλέπεις όλα άμυνες' , είναι γενίκευση και καλό θα ήταν να απαντούσες σε κάθε post ξεχωριστά όχι κρίνοντας, αλλά παρουσιάζοντας την δική σου θέση (την οποία δεν την είδα σε κάποια από τις απαντήσεις σου - αλλά αρκέστηκες στην εύκολη λύση των χαρακτηρισμών "καταπιεστικο", "ψυχαναγκαστικο", "Man on a mission", "αυτοεκλεγμενου ειδικου", Pop-psychology" παρόλο που στο τέλος λες 'χωρίς καμια διάθεση να γίνω επικριτικός).
Μια συζήτηση κατά την άποψή μου, βασίζεται στην ανταλλαγή επιχειρημάτων και όχι χαρακτηρισμών πόσο δε μάλλον όταν αυτοί ξεφεύγουν από την θέμα που συζητάται και στοχεύουν στο πρόσωπο.
Σε αυτό που σου λέω εγώ τι έχεις να πεις "ειδικέ"?
Ουτε εγω ειπα οτι ψευδεσαι για το αν εισαι ειδικος η οχι. Το οτι εχεις γενικοτερα το στυλ του ειδικου ομως το εχεις. Στην τελικη αυτο ελειπε, να ελεγες και οτι εισαι ειδικος ενω δεν εισαι... Δεν μου λεει κατι αυτο.Quote:
Originally Posted by esoteriki_dynami
Οσο κι αν χρησιμοποιεις το δευτερο ενικο προσωπο, δεν αλλαζει το γεγονος οτι αυτη ειναι η δικη σου αποψη. Προσωπικα δεν το βρισκω καθολου λογικο η συνηθες μετα απο την ολοκληρωση μιας θεραπειας να χριζει κανεις εαυτον αναλυτη των παντων και να περιδιαβαινει σε ενα φορουμ ψυχολογιας σκορπιζοντας ανακριβειες (και ειναι πραγματι οι τελευταιες παρα παρα πολλες) σαν να ειναι οι απολυτες αληθειες. Μπορει ετεροχρονισμενα να διευκρινιζεις οτι ειναι μονο αποψεις σου αλλα οταν παραθετεις τις αποψεις σου αυτες δινεις τελειως αλλη εντυπωση.Quote:
Χρέος μου να βοηθήσω το θεωρώ με βάσει των γνώσεων που έχω αποκτήσει από την ζωή και από την επαφή μου με το αντικείμενο της ψυχολογίας και της ψυχανάλυσης πάντα από εμπειρική σκοπιά. Ούτε είμαι ειδικός, ούτε και διαθέτω πτυχία ούτε και διαφημίζω κάποιον ειδικό. Όταν όμως διαβαίνεις το δρόμο της αυτογνωσίας, αισθάνεσαι μια ανάγκη να παρέχεις την άποψή σου , χωρίς να την διαφημίζεις ως απόλυτη ή ως αλάνθαστη.
Μαλιστα... Οι επισημοι ορισμοι της ψυχωσης βασιζονται σε συμφεροντα δηλαδη. Ενω οι δικοι μας αυθαιρετοι ορισμοι σε κανενα προσωπικο συμφερον, ετσι? Ξερεις ακομα και αυτη η καχυποπτη θεωρηση σχετικα με τους κλινικους ειναι μαλλον παραπλανημενη - μπορει να συνταγογραφουνται σαν καραμελες φαρμακα και να επιβαλλονται διαγνωσεις σε μη πασχοντες αυτο ομως δεν καθιστα ουτε τις παθησεις ανυπαρκτες ουτε τους ορισμους ανοιχτους σε απεριοριστη σχετικοποιηση κατα πως μας βολευει εμας.Quote:
Σχετικά με την ψύχωση, όπως και για κάθε ορισμό (αγοραφοβία, πανικό, κτλ) έχω επανηλειμμένως εκφράσει την άποψη ότι οι ορισμοί ειναι αυθαίρετοι και χρησιμοποιούνται από τους ειδικούς για συνταγογράφηση φαρμάκων και οργάνωση της συμπτωματολογίας.
Ένα σύμπτωμα δεν είναι απόδειξη της αιτίας που το προκαλεί, και επομένως το ίδιο ισχύει για την ψύχωση.
Ε, τωρα "εχω διαθεση" γιατι βλεπω αντιδρας τελειως αμυντικα στην κριτικη, αγνοωντας τα επιχειρηματα που εχω ηδη παραθεσει. Οχι, δεν χρειαζεται να απαντω σε καθε ποστ σου ξεχωριστα - γενικη εικονα και υπαρχει και μπορει να εξαχθει. Επισης δεν εχω ορεξη να κανω οτι και εσυ, να μοιραζω δηλαδη συμβουλες δεξια και αριστερα. Αλλα ουτε και να κανω "διορθωσεις" του στυλ "οχι, αυτο δεν ειναι ψυχωση, απλως λες οτι πιστευεις εσυ εδω." Υπαρχουν τα επιμερους ποστ αλλα υπαρχει και η γενικοτερη σταση και παρουσια στο φορουμ για σενα και για μενα και για ολους μας. Και απ΄οσο βλεπω, εσυ το παιζεις ειδικος και οταν σε διορθωνουν το γυριζεις στην σχετικοποιηση.Quote:
Όσον αφορά το 'τα βλέπεις όλα άμυνες' , είναι γενίκευση και καλό θα ήταν να απαντούσες σε κάθε post ξεχωριστά όχι κρίνοντας, αλλά παρουσιάζοντας την δική σου θέση (την οποία δεν την είδα σε κάποια από τις απαντήσεις σου - αλλά αρκέστηκες στην εύκολη λύση των χαρακτηρισμών "καταπιεστικο", "ψυχαναγκαστικο", "Man on a mission", "αυτοεκλεγμενου ειδικου", Pop-psychology" παρόλο που στο τέλος λες 'χωρίς καμια διάθεση να γίνω επικριτικός).
Α, μιας και μιλαμε (κυριως εσυ γενικα) για αμυνες του Εγω, θελω να ρωτησω αν εχεις υπ' οψιν σου την αμυνα της διανοητικοποιησης, γιατι πιστευω οτι ειναι πολυ σχετικη με αυτο που κανεις.
Επισης βασιζεται στο να μην προσπερναμε τα επιχειρηματα του αλλου οταν δεν μπορουμε να απαντησουμε σε αυτα, εστιαζοντας παραλληλα μονο στους χαρακτηρισμους... Οσο για το off-topic, λυπαμαι αλλα δεν βλεπω αλλον τροπο να σχολιασει κανεις τα λεγομενα οποιουδηποτε παρα στο νημα οπου αυτα εγιναν.Quote:
Μια συζήτηση κατά την άποψή μου, βασίζεται στην ανταλλαγή επιχειρημάτων και όχι χαρακτηρισμών πόσο δε μάλλον όταν αυτοί ξεφεύγουν από την θέμα που συζητάται και στοχεύουν στο πρόσωπο.