ΜΟΥ ΒΑΖΩ ΔΙΟΡΙΑ Κ ΜΕΤΑ ΙΣΩΣ ΠΕΘΑΝΩ

Εγώ καταλαβαίνω πως περνάς χειρότερα από όλους. Εσύ περνάς χειρότερα από μένα. Εσύ περνάς χειρότερα γιατί δε μπορείς να νιώσεις (και απόλυτα δικαιολογημένα, γιατί πολύ απλά υποφέρεις) πως νιώθουν οι άλλοι. Και δεν είναι καθόλου εγωιστικό να μη νοιάζεσαι, γιατί αυτή τη στιγμή προτεραιότητα για σένα είσαι εσύ. Κανείς δε μπορεί να μπει μέσα σου και να βιώσει τον πόνο σου. Νιώθω την κούρασή σου. Μια συμβουλή μου θα ήταν να μη πηγαίνεις συνέχεια γυμναστήριο αλλά περιόρισέ το σε 2 ή 3 φορές την εβδομάδα. Επίσης υπάρχουν και άλλου είδους δραστηριότητες που μπορούν να είναι πιο ευχάριστες και ταυτοχρονα προσφέρουν ευεξία όπως ο χορός, το περπάτημα ή το κολυμβητήριο. Εμένα μου κάνει καλό να πηγαίνω με παρέα γιατί συζητάω και έτσι περνάει πιο ευχάριστα η ώρα. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σου πω ΚΟΥΡΑΓΙΟ και να σου δώσω μια ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ με πολύ αγάπη. Αύριο θα είναι καλύτερα και μεθαύριο ακόμα πιο καλά. Θα με κάνεις πολύ χαρούμενη αν αύριο μπεις και γράψεις ότι είσαι καλύτερα. Και αν όχι αύριο, δε πειράζει υπάρχει και το μεθαύριο. Α! και δεν είσαι κακιά γιατί πολύ απλά κακός δεν είναι κανείς. Πράξεις μόνο κακές υπάρχουν.

αυτο με το ποιος περναει χειροτερα κ εμενα μου σπαει τα @@ παρα πολυ! ενταξει δεν ειναι μονο αντικειμενικο το ζητημα ρε παιδια! ειναι κ υποκειμενικο πως να το κανουμε! κ καποιων η βιολογια μπορει να ειναι πιο ευαισθητη, να "γραφουν" πιο εντονα τα συναισθηματα σε καποιους ανθρωπους για παρομοιες εμπειριες η σκεψεις/τροπους που βλεπει κανεις τα πραγματα!

Η ζωή σου περιστρέφεται γύρω από το φαγητό και στο φαγητό έχει δοθεί η εξουσία της βάφτισης των ημερών σου. Τρως περισσότερο? Είναι φριχτές. Κρατάς τον "έλεγχο"? Είναι ωραίες.Εκεί για μένα εστιάζεται το θέμα, στη συμβολική αξία που έχεις προσδώσει στον διατροφικό έλεγχο. Όταν λοιπόν σκέφτεσαι πως χάνεις τον έλεγχο αρχίζουν οι εσωτερικές κατηγόριες, είσαι αδύναμη,είσαι έτσι, είσαι αλλιώς και μετά η αυτοτιμωρία. Φαγητό,ενοχές,αυτοτιμωρία και ξανά από την αρχή. Όλο το πανηγύρι στήνεται γύρω από αυτό το σύμβολο.Τι θα κάνεις είπαμε γι αυτό? Θα πεθάνεις? Δεν ξέρω,είμαι η μόνη που σκέφτεται πως υπάρχουν λύσεις όπως ένας ειδικός στις διατροφικές διαταραχές και μία συστηματική δουλειά για να δεις αλλαγές στον τρόπο αντιμετώπισης όσων σε προβληματίζουν? Η γυμναστική έχει καταλήξει σε καταναγκαστική εργασία εφόσον δε την κάνεις πλέον με την καρδιά σου, ίσως να σκεφτείς κάποια άλλη μορφή άσκησης που να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον και να μην είναι εξοντωτική, για να διατηρείς τις δυνάμεις που σου είναι αναγκαίες για να λειτουργείς και στους άλλους τομείς της ζωής σου(προσωπικός,επαγγελματι κός κτλ).

Βιάζεις τις επιθυμίες του κορμιού σου, όπως την πείνα, με όπλο την αηδία, δεν είναι φυσικό να σε ενοχλεί για παράδειγμα το στομάχι σου όταν αντί για κάτι εύγεστο και ευωδιαστό του προσφέρεις αίμα για να "ελέγξεις"? Θα σου πρότεινα αντί να αποφεύγεις κάθε πειρασμό, να έβαζες λίγο πειρασμό στη ζωή σου. Η εξοικείωση με αυτό που φοβάσαι θα σε κάνει να μην το φοβάσαι λίγο λίγο, ενώ τώρα οι άκαμπτοι κανόνες σε φυλακίζουν στη θέση της ανημπόριας. Δηλαδή "μαθαίνεις" τον εαυτό σου να φοβάται διαρκώς, να μην τολμάει να έρθει σε επαφή με ό,τι θα σε έριχνε στη βουλιμία. Όμως έτσι τα κάγκελά της γίνονται ισχυρότερα, ενώ εσύ διδάσκεσαι πως είσαι ανίσχυρη απέναντι στο φαγητό, πως είσαι έρμαιο της επιθυμίας σου. Θα σου βρω ένα άρθρο που είχε πέσει στην αντίληψή μου τελευταία σχετικά με αυτό, ήταν πολύ ενδιαφέρον.
Σου εύχομαι σύντομα να νιώσεις πάλι αισιόδοξη.:)

Εχετε μπερδεψει λιγο τα πραγματα

Τις λετε επαναλαμβανόμενα πραγματα τα οποια εχει και εχουμε ακουσει …Το προβλημα είναι ποιος είναι χειροτερα από τον αλλον? Τι γυμναστηριο και π@π@ριες...
Αυτό είναι το πρόβλημα? Ο εγκεφαλος τι ρόλο παιζει ας πουμε στην ψυχολογια? Κανενα?

Εχεις σκεφτει αγαπητή «εαυτε μου» ότι όλα αυτά που κανεις πανε σχεδον αχρηστα?
Όλα τα φαρμακα ολοι οι γιατροι και ολες οι θεραπείες?

Εχεις μπει ποτε σε διαδικασια να σκεφτεις γιατι συμβαινει αυτό σε σένα?
Εχεις σκεφτει για τα αδιεξοδα που μας δημιουργει ο ο ιδιος μας ο εαυτος?
Εχεις τοσες επιλογες μπροστα σου και κάθεσαι και ασχολείσαι με πραγματα τα οποια δεν μπορουν να σε γιατρέψουν..

Νιωθεις το αδιεξοδο να σε πνιγει και θελεις κατι να δεις ένα φως και μια ελπιδα…
Ψαξου, δες, άλλαξε γιατρό η και γιατρους. Άλλαξε φαρμακολογία, αλλαξε ακομη και φιλους αν χρειασθεί…

Το Nick σου τα λεει όλα…Κοιταξε τον εαυτο σου

seleios κι εσυ δεν εισαι στα καλητερα σ τελευταια οποτε ασε...........

tita σε ευχαριστω παααααααααρα πολυ!!!!!!!!!!!!!!!!!ειληκρινα χαιρομαι που μου μιλησες ετσι!

RAIN ο,τι βρεις ναι ειναι καλοδεχουμενο, προσπαθω κ γω να διαβαζω

vasilis.................αν νομιζεις οτι ειναι ετσι ενα πραμα απλο, που σκεφτεσαι πατας ενα κουμπι κ λυνεται. δν θα χε κανενας τιποτα!!!!!!!!!!!!αλλα οπως ειπα, δεν ειναι ενα πραγμα!ειναι αλυσιδα!το ενα διαδεχεται το αλλο! δεν ειμαι καμια ψωναρα να με νοιαζει η εμφανιση μ μονο κ μονο για το πως θα βγω στην παραλια οπως οι φυσιολογικοι ανθρωποι!!!το εξηγησα! επισης ξερω ΠΟΛΥ καλα γιατι εβαλα αυτο το νικ..................φυσικα και ξερω.

εχω δει γιατρους! δεν ξεκινησα χτες! δεν θελω να ακουω να μ λενε να βρω γιατρους, ξερω πως κ τι πρεπει να κανω, αλλα πολλες φορες δεν μπορουμε να το κανουμε!αυτο ειναι το θεμα μας!ολοι ξερουμε τι πρεπει να κανουμε εδω μεσα!

δεν λεω τα εσωψυχα μ ουτε εγω, ουτε κανεις για να ακουει οτι πρεπει να αλλαξει γιατρο κ μπουρου μπουρου, απλα ζηταει γνωμες εμπειρικες κ λογια παρηγοριας! που ξερεις τον γιατρο μ?που ξερω εγω τον δικο σου ωστε να σ πω να πας κ σε αλλους. που ξερω την οικονομικη σ ευχερεια να το κανεις.?

τελοσπαντων..............δν ξερω αν τα ειπα καλα, ισως μπερδευτικα κ εγραψα αλλα απ οσα η8ελα να πω, γιατι ειμαι λιγο καμμενη

Λοιπόν, αντί να προσπαθείς να σταματήσεις να είσαι κάτι, γιατί να μην προσπαθήσεις να γίνεις κάτι άλλο? Είναι ευκολότερο. Αντί λοιπόν να προσπαθείς να σταματήσεις να είσαι βουλιμική,να σκέφτεσαι "θα προσπαθήσω να γίνω ξέρω γω ,διαβαστική" #λολ, άκυρη λέξη αλλά καταλαβαίνεις#
Οπότε αντί σταματώ να είμαι αυτό, αν το πάω διαφορετικά απλά προσπαθώ όχι να μην είμαι κάτι, αλλά να γίνω κάτι. Νομίζω πως σε αυτό τον τρόπο σκέψης βρίσκεται ευκολότερα η έννοια του motivation, του κίνητρου, που θα είναι πια με θετικό, όχι με αρνητικό πρόσημο και χροιά. Γενικά, η δράση δίνει πάντα μηνύματα πολύ δυνατότερα στον εγκέφαλο, έτσι πιστεύω και πως οι διδαχές από την κινητοποίηση εντυπώνονται πιο αποτελεσματικά όταν με μαθαίνω πως πάω να γίνω κάτι όχι να μην είμαι πια κάτι.

ναι, εχεις δικιο, δεν ημουν και στα καλυτερα μου, αλλα ΤΩΡΑ αυτη τη στιγμη, και ξερω πως και αυριο και καθε μερα θα ειμαι ολο και καλυτερα. το πιστευω τοσο εντονα που θεωρω πως ΠΕΤΥΧΑ ΤΗΝ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ με τον εσωτερικο μου εαυτο, για μενα αυτο ειναι το σημαντικοτερο βημα. ισως ειμαι τυχερος. ποιος ξερει? ευχομαι να ειναι περαστικο αυτο που βιωνεις, γιατι ετσι φαινετε, οτι θα ειναι.

Καλησπερα.Η αληθεια ειναι οτι εχω διαβασει απο νωρις το ποστ αλλα δεν ηξερα τι να σου γραψω,ουτε και τωρα ξερω...αλλα απο την αλλη διαισθανομαι την εντονη δυσκολια σου και ηθελα να σταθω διακριτικα απεναντι σ αυτο που σου συμβαινει.Καταλαβαινω οτι αυτην την στιγμη μπορει οι παρεναισεις να μην βοηθανε αλλα βλεπω οτι υπάρχει κοσμος-ανθρωποι σαν και σενα και σαν και μενα που σε στηριζουν και αυτο νομιζω ειναι πολυ καλο.Κανεις δεν μπορει να βαλει τα παπουτσια σου και να αισθανθει αυτο εσυ αισθάνεσαι αλλα τουλαχιστον ανταποκρινεται στο καλεσμα σου...δλδ υπάρχει κοσμος που νοιαζεται.Θα ηθελα και γω με την σειρα μου να σου στειλω μια διαδικτιακη αγκαλια και να ευχηθω αυριο να ειναι μια καλυτερη μερα για σενα αλλα και για ολους οσους γενικα υποφερουν......

Έτσι άνεμος! Η me αυτή τη στιγμή περνάει δύσκολα και δεν είναι σε θέση για συμβουλές και ενδείξεις. Είναι κουρασμένη και νιώθει απίστευτα ταλαιπωρημένη από το σταυρό που σηκώνει. Φαίνεται από αυτά που γράφει ότι η ψυχή της αναζητά απεγνωσμένα λίγη ανακούφιση και 2 λόγια αγάπης και κατανόησης. Ας αφήσουμε τις συμβουλές για μια επόμενη ημέρα που θα νιώθει πιο γερά στα πόδια της και θα είναι σε θέση να συζητήσει με πιο ήρεμο κεφάλι. Όλοι μας ξέρουμε πως είναι αυτές οι δύσκολες κωλομέρες που έρχονται και το μόνο που έχουμε τη δύναμη να κάνουμε είναι απλά να ευχόμαστε να περάσουν.
Το καλό είναι ότι περνάνε και συνεχίζουμε!!!

η αληθεια ειναι οτι ναι ειναι κουραση κ χρειαζονται λογια παρηγοριας οχι συνταγες γιατρου απ αυτες εχουμε ολοι μας!

seleios δεν ξερω γιατι, αλλα δν σε πιστευω.........πιστευω πως πραγματικα δεν εισαι καλα...........

Περίεργο. Εγώ σε ανάλογες περιπτώσεις διαπίστωσα ότι τα λόγια παρηγοριάς δεν είχαν κανέναν ουσιαστικό αντίχτυπο πάνω μου. Ακριβώς επειδή ήμουν ακραία συναισθηματική οι πιο κατάλληλες παρεμβάσεις στη ζωή μου ήταν από άτομα με στεγνή λογική και πειθώ "ακαριαία", πχ μία ξαδέρφη μου καλή της ώρα, αντί να μου ψελλίζει χαδιόλογα και τέτοια, μου έλεγε "κάντο, και η ζωή συνεχίζεται". λολ, μπορεί να ήταν σκωτσέζικο ντους, να ήθελα να τη δαγκώσω εκείνη τη στιγμή, χαχααα, αλλά στην ουσία αυτό χρειαζόμουν, κάποιον με οπτική εντελώς διαφορετική από τη δική μου. Γούστα,λολ.

Quote:

---

τεσπα μιλαω μονο σε 1-2 ατομα που νιωθω πως μπορω

---

Ναι, θελεις να πεις τωρα οτι εμεις ειμαστε 1-2 ατομα εδω εε? ;D
Μαλλον στο σχολειο την ωρα της αριθμητικης ζωγραφιζες στα βιβλια σκιτσακια και δεν προσεχες!!!




Και οσο για αυτο με την διορια του να πεθανεις, δε το καταλαβαινω.
Εννοω, θα πεθανεις οπως και να εχει καποτε. Και εγω θα πεθανω. Και με βεβαιοτητα μπορω να σου πω οτι ολα οσα τα ατομα εχεις γνωρισει στην ζωη σου , εχεις δει στην tv , εχεις δει γενικα , θα πεθανουν. Δεν μας λες κατι νεο κυρια μενταλιστ..! Ειναι αναποφευκτο.!

Τωρα θα σου πω κατι το απλο:

Εστω οτι μαθαινεις οτι θα πεθανεις σε 2 μερες ακριβως απο σημερα απο καποια μολυνση απο κανενα μεταλαγμενο ποντικι που οποιον δαγκωνει τον μετατρεπει σε ζομπι ξερω γω.

Αυτες τις 2 μερες τι θα μπορουσες να κανεις που δεν εχεις κανει ακομα στην ζωη σου?

αααααχ βρε μι κούκλα μουυυυυυ!!! Πραγματικά δεν ξέρω τι να σου πω για να σε κάνω να νιώσεις καλύτερα διότι δυστυχώς αυτήν την βδομάδα είμαι επίσης στις μαύρες μου. :( Σχετικά με το φαί όμως να σου πω τι κάνω. Τρώω κάθε 3 ώρες ένα μικρό γεύμα συνολικά 5-6 γεύματα τη μέρα. Επίσης πρόσθεσε λαχανικά αν δεν τρως στην διατροφή σου γιατί νομίζω οι φυτικές ίνες σε κρατάνε (εχμ διασταυρωσέ το μην λέω καμιά βλακεία). Βάλε προϊόντα ολικής άλεσης στην διατροφή σου και φρούτα. Πραγματικά δεν το λέω όπως το λένε πολλοί σαν συμβουλή... Επειδή το κάνω και έχω δει πως η διατροφή παίζει ρόλο στις φάσεις που είμαι στα πάνω μου και στα κάτω μου.

Και μη λες κουταμάρες άντε εκεί θα πεθάνεις. Εμένα όταν με πιάνουν τέτοια παίρνω το αμάξι και κάνω μια βόλτα. Κάνε μια πεζοπορία καταλαβαίνω πως η κούραση μπορεί να μην σε αφήνει αλλά δοκίμασε να κάνεις κάτι.. Μπορείς να ζωγραφίσεις που σου αρέσει. Ουφ οκ το ξέρω πως θα λες από μέσα σου τώρα "καλά εγώ είμαι χάλια και εκείνοι μου λένε να ζωγραφίσω;", όταν είμαι κι εγώ χάλια δεν έχω κέφια για τίποτα. Προσπάθησε όμως να βρεις κάτι ενδιαφέρον που θα σε κρατήσει έστω και για 10 λεπτά σε πιο χαλαρά πράγματα...

boltseed μαρεσει οταν μ τα χωνεις ετσι με ειρωνια πολυ την βρισκω!!!!!!!ξερω θα πεθανω χαιρω πολυ. αλλα πες αληθεια, δν σ εχει ερθει στο μυαλο να αυτοκτονισεις ποτε?δεν το βλεπεις σαν μια λυτρωση σε περιπτωση π δν αντεχεις?εγω απο παντα σκεφτομουνα ''αμα δν παει αλλο εχω κ μια επιλογη, να αυτοκτονισω'' κ ηρεμω γτ ξερω οτι εχω κ αυτη την επιλογη....δν ξερω............κ μην μ πεις πως δν εχεις φαντασιωθει την κηδεια σ ποτε.

οσο για τα 1-2 ατομα μιλαω για τις σχεσεις στο στενο μ περιβαλλον οχι τις διαδυκτιακες

γατος ναι αυτο ειναι απλο για ολους εκτος απο τα ατομα με διατροφικη διαταραχη.

ρειν οταν λεω λογια παρηγοριας δν λεω απλα σαλτσες...........λογια, απο καποιον που κτλβαινει. αυτα που λες εσυ σαφως κ μενα δν με πιανουν γτ δεν νιωθω.....το χω ξαναπει οτι δεν νιωθω..........μερικες φορες με πιανουν λογια που ακουνε στην λογικη ισως...