ΙΨΔ/ΔΙΑΡΚΕΙΑ

sdsd fhsdf hsdfhsdkjfhds

Quote:

---

Originally Posted by efi26

ψυχαναγκασμοί: επαναλαμβανόμενες κινήσεις στο εξωτερικό περιβάλλον (πχ έγω μικρή αναβόσβηνα το φως μέχρι τις 5 το πρωί περίπου, άλλοι ελέγχουν 1000 φορές τα ηλεκτρικά αν τα χουν κλείσει, άλλοι πλένουν τα χέρια μέχρι να ματώσουν)
το χειρότερο κατά τη γνώμη μου είναι οι ιδεοληψείες, ήτοι σου κολλάει μια ιδέα που δε θές, κυρίως μήπως κάνεις ή πάθεις κάτι που θεωρείς κακό σε σένα ή σε αγαπημένα σου πρόσωπα, ιδέα όμως που ΄δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιήσεις και δε το ευχαριστιέσαι κιόλας και λες "πως είναι δυνατόν να το σκέφτηκα αυτό, είμαι τόσο κακός-διεστραμμενος-τρελός"
Και η αλήθεια είναι πως δεν είσαι τίποτα απ αυτά, απλά το μυαλό παίζει παιχνίδια και ιδιαίτερα σε στρεσογόνες καταστάσεις

Δεν ξέρω αν περνάει, μην πανικοβάλλουμε και τον κόσμο, εγώ ζω μ αυτό όλη μου τη ζωή, αλλά τα φάρμακα και η ψυχοθεραπεία με βοήθησαν σχεδόν να ξεχάσω ότι το έχω :)

---

να μην ξερεις οτι εισαι εσυ?να απορεις γιατι εχω χερια,ποδια,μυτη,ματια?πως μιλαω?πως ειμαι εγω?
τι' χετε νιωσει?

.........................αα ρε ιδψ..

Quote:

---

Originally Posted by *Ghost*

.........................αα ρε ιδψ..

---

ΙΨΔ παρακαλω, οχι ΙΔΨ.. το θεμα μας απαιτει να ειμαστε λεπτομερεις, οριστε δε : (Ι)δεοψυχαναγκαστικη (Ψ)υχαναγκαστικη (Δ)ιαταραχη.. understund?? :)

Αυτό με την παθολογική αμφιβολία ως μορφή ΙΨΔ τόχω διαπιστώσει πχ :
να ελέγχεις και να ξαναελέγχεις κάτι αν το κανες σωστά ή
σε με μια εργασία που χεις να κάνεις ενώ θα μπορούσες να «κόψεις δρόμο» ακολουθείς ολόκληρη τη διαδικασία με τελικό αποτέλεσμα κούραση αχρείαστη ή
συνηδητοποιείς ότι κάποια πράγματα τα κάνεις μηχανικά και εντούτοις εξακολουθείς να τα κάνεις, διαφορετικά νοιώθεις άγχος, φόβο ότι θα πάει στραβά και αμηχανία αν το αφήσεις πίσω ή το κάνεις με διαφορετικό τρόπο ή
η πολλή σχολαστικότητα και η προσκόλληση στη λεπτομέρεια ή στις διαφορετικές όψεις ενός θέματος.

ΙΨΔ είναι και η «καταστροφικότητα», δηλαδή αν κάνω κάποιο λάθος, ’εστω μικρό, θα ακολουθήσει οπωσδήποτε μια αλληλουχία από γεγονότα όπου το ένα κακό θα φέρνει το άλλο με τελικό αποτέλεσμα την καταστροφή.

Έχω ξαναγράψει στο φόρουμ για μέθοδο, όπου ο ίδιος αναγνωρίζεις τη διαστρέβλωση τη στιγμή που σου ρχεται στο νου ως τέτοια, την κατανοείς ως παράλογη και μη ανταποκρινόμενη στην πραγματικότητα και με πείσμα την απωθείς βάζοντας άλλες θετικές σκέψεις, στόχους κλπ στη θέση της. Επίσης με το να παίρνουμε ρίσκα ώστε να εξοικοιωνόμαστε με τις καταστάσεις που μας φοβίζουν και να μην είμαστε ανεκτικοί ή παθητικοί με τους άλλους ώστε να μην δημιουργούνται μέσα μας τραύματα τα οποία πιστεύω φαίρνουν στο τέλος ψυχαναγκασμούς.

Quote:

---

Originally Posted by seleios

ΙΨΔ παρακαλω, οχι ΙΔΨ.. το θεμα μας απαιτει να ειμαστε λεπτομερεις, οριστε δε : (Ι)δεοψυχαναγκαστικη (Ψ)υχαναγκαστικη (Δ)ιαταραχη.. understund?? :)

---

'Οχι,δεν είναι έτσι. Αυτό που έγραψες είναι η ΙΨΨΔ! (γιατί το ψυχαναγκαστική το έγραψες δύο φορές), λολ
Επίσης, σκέψου το, αν ήσουν στο γράψιμο ιδεοψυχαναγκαστικός θα έλεγχες και το understund, γιατί γράφεται understand... Σου παίρνω λοιπόν τα σκήπτρα! αλλά και τα δικά μου τα έχει κλέψει η claire προ πολλού! χαχαα

Κοίτα τώρα ένα κολπάκι, θα γράψω λάθος και θα το αφήσω έτσι, πάμε κόντρα στις διαταγές του νου μας. Aδιόρθοτε σέλειε.:P

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

'Οχι,δεν είναι έτσι. Αυτό που έγραψες είναι η ΙΨΨΔ! (γιατί το ψυχαναγκαστική το έγραψες δύο φορές), λολ
Επίσης, σκέψου το, αν ήσουν στο γράψιμο ιδεοψυχαναγκαστικός θα έλεγχες και το understund, γιατί γράφεται understand... Σου παίρνω λοιπόν τα σκήπτρα! αλλά και τα δικά μου τα έχει κλέψει η claire προ πολλού! χαχαα

Κοίτα τώρα ένα κολπάκι, θα γράψω λάθος και θα το αφήσω έτσι, πάμε κόντρα στις διαταγές του νου μας. Aδιόρθοτε σέλειε.:P

---

τα σεβη μου, κυρια ηρω. υποκλινομαι (ΑΛΛΑ ΟΜΙΚΡΟΝ ΑΝΤΙ ΓΙΑ Ω-ΜΕΓΑ) στο αδιορθοτος... αρα: ουδεις αλανθαστος.. αλλα ομως, ΙΨΔ λεγεται βρε. βαζω και στοιχημα. :Ρ

εγω πάντος δίνω ψήφο στον selios.

Γεια σας παιδια.Και εγω εχω την "κακοτυχια" να εχω ιψδ ειναι κατι με το οποιο ζω σχεδον ολη μου την ζωη..
απο την τριτη δημοτικου θυμαμαι αρχησα να εχω τις πρωτες ενδειξεις οπως το παραδειγμα που δωσατε παραπανω
με τα φωτα.ειμαι 21νος και πλεον το εχω συνειθησει κατα καποιο τροπο αν και πολλες φορες νιωθω γελειος..
Δεν ξερω αν θεραπευεται παντως υπηρξε ενα διαστημα πριν 2 χρονια οπου δεν ειχα ουτε ανεπιθυμητες σκεψεις
ουτε επαναλανβανα πραγματα και αυτο γιατι ειχα πολυ αυτοπεποιθηση!Ηταν πραγματηκα οι 3 πιο ξεκουραστοι μηνες της ζωης μου
αν και δυστηχως μετα αρχησαν παλι τα ιδια..Τεσπα αυτο που θελω να πω ειναι πως οσες φορες το εχω πολεμησει αγνωοντας το
νιωθω καλυτερα εστω και για λιγο αρα πιστευω πως ξεπερνιεται απλα εχει να κανει με το ποσο δυνατος εισαι...

Alex8888,

Να ψάξεις να βρεις καποιο ψυχολόγο της γνωστικοσυμπεριφορικής μεθόδου. Υπάρχει μέθοδος με την οποία μπορείς να αντιμετωπίσεις τους ψυχαναγκασμούς μέσα από την ίδια σου τη σκέψη. Την έχω δοκιμάσει και άμα κανείς πισμώσει πολύ στην εφαρμογή της μπορεί στο τέλος να τη ξεπεράσει. Κοντολογίς, μαθαίνεις να αναγνωρίζεις τις σκέψεις αυτές σαν να υπάρχει στην ίδια σου τη σκέψη ένας παρατηρητής, να μπορεις να την κατανοήσεις ως παράλογη τη σκέψη και εξωπραγματική εκεί που είσαι και μετά να τη διώξεις και να βάλεις στη θέση της κάτι άλλο.

Όσον αφορά την διάρκεια,δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια στιγμή που γιατρεύεσαι τελείως ή απλά φεύγει η ΙΨΔ.Βασικά μου φαίνεται ότι κάνει κύκλους οι οποίοι κρατάνε κάποια χρόνια.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Αυτό με την παθολογική αμφιβολία ως μορφή ΙΨΔ τόχω διαπιστώσει πχ :
να ελέγχεις και να ξαναελέγχεις κάτι αν το κανες σωστά ή
σε με μια εργασία που χεις να κάνεις ενώ θα μπορούσες να «κόψεις δρόμο» ακολουθείς ολόκληρη τη διαδικασία με τελικό αποτέλεσμα κούραση αχρείαστη ή
συνηδητοποιείς ότι κάποια πράγματα τα κάνεις μηχανικά και εντούτοις εξακολουθείς να τα κάνεις, διαφορετικά νοιώθεις άγχος, φόβο ότι θα πάει στραβά και αμηχανία αν το αφήσεις πίσω ή το κάνεις με διαφορετικό τρόπο ή
η πολλή σχολαστικότητα και η προσκόλληση στη λεπτομέρεια ή στις διαφορετικές όψεις ενός θέματος.

ΙΨΔ είναι και η «καταστροφικότητα», δηλαδή αν κάνω κάποιο λάθος, ’εστω μικρό, θα ακολουθήσει οπωσδήποτε μια αλληλουχία από γεγονότα όπου το ένα κακό θα φέρνει το άλλο με τελικό αποτέλεσμα την καταστροφή.

Έχω ξαναγράψει στο φόρουμ για μέθοδο, όπου ο ίδιος αναγνωρίζεις τη διαστρέβλωση τη στιγμή που σου ρχεται στο νου ως τέτοια, την κατανοείς ως παράλογη και μη ανταποκρινόμενη στην πραγματικότητα και με πείσμα την απωθείς βάζοντας άλλες θετικές σκέψεις, στόχους κλπ στη θέση της. Επίσης με το να παίρνουμε ρίσκα ώστε να εξοικοιωνόμαστε με τις καταστάσεις που μας φοβίζουν και να μην είμαστε ανεκτικοί ή παθητικοί με τους άλλους ώστε να μην δημιουργούνται μέσα μας τραύματα τα οποία πιστεύω φαίρνουν στο τέλος ψυχαναγκασμούς.

---

Αγαπητε Γιαννη
Διαβαζοντας σε μου εκανε απιστευτο κλικ το <<κουραση αχρειαστη>>.Εχω ταλαιπωρησει απειρες φορες τον εαυτο μου τσεκαρωντας μια δουλεια που εχω κανει απειρες φορες.Πολλες φορες εχω ξανακανει την ιδια δουλεια αλλες τοσες φορες για να επιβαβαιωσω οτι την πρωτη φορα την εχω κανει σωστα.Υπηρξαν επισης φορες που εκανα και ζημια κανοντας ολες αυτες τις επαληθευσεις .Και αυτο το βιωνα με τοσο αγχος οπου μερικες φορες μου κοβοταν η ανασα.
Επισης μου εβγαινε τρομακτικος ελεγχος.Να προβλεψω τα παντα και να εξαλειψω την πιθανοτητα λαθους κανοντας αυτο που περιγραφεις πιο πανω,αν γινει αυτο,τοτε θα γινει το αλλο και παει λεγοντας......Και αυτη η απιστευτη τελειομανια ολα να δουλευουν ρολοι.Εγω παντως αφηνομουνα οταν πραγματικα κουραζομουνα οπου το μυαλο μου τα παιζε και πραγματικα ησυχαζα.Τοτε ελεγα οτι γινει εγινε..Τι μου θυμισες.......
Και μετα αναρωτιομουνα γιατι ειμαι κουρασμενος.Ο προισταμενος μου εκανε παρτυ γιατι ειχε βρει τον καταλληλο ανθρωπο να του πινει τον αιμα.
Αυτη την μεθοδο που την εχεις?Θα ηθελα να ριξω μια ματια.
Ευχαριστω

Η μέθοδος είναι συνοπτικά αυτή:
Α) Αναγνώριση της διαστρεβλωμένης σκέψης, σα να σαι παρατηρητής της σκέψης σου, του εαυτού σου (να βλέπεις τη σκέψη που έρχεται όπως κάποιο τρίτο που πλησιαζει και τον αναγνωρίζεις ως τέτοιο). Να λες να το ερχεται ή αυτό που σκέφτομαι είναι διαστρεβλωση.
Β) Κατανόηση ότι η σκέψη που έρχεται ή βρίσκεται σε εξέλιξη δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα, είναι κάτι το παράλογο, κάτι που υπάρχει μόνο μέσα στο κεφάλι και καθολου έξω απ αυτό.
Γ) Απόκρουση της αφού έκανες το Α και Β. Σα να της λες σταμάτα, φύγε. Σαν απότομη κίνηση. Σα να αποκρούεις και διώχνεις τον τρίτο που πλσιάζει.
Δ) Να βάλεις στη θέση της κάποια άλλη σκέψη ευχάριστη, ένα ευχάριστο γεγονός, ένα στόχο κλπ, να φύγεις απ εκεί που βρίσκεσαι ή να κάνεις κάτι άλλο.

Κατα αρχην σ ευχαριστω που απαντησες.
Εγω προσωπικα την παταω στο Β δλδ μπορω να αναγνωρισω οτι η σκεψη που κανω ειναι μαλλον υπεβολικη η οντως δεν αντιστοιχει στην πραγματικοτητα αλλα τις περισσοτερες φορες καπου το χανω και υποκυπτω στις φοβιες μου και στο αγχος μου.Νομιζω οτι αυτο που με τρομαζει πιο πολυ και με οδηγει σ ολη αυτη την παρανοια ειναι ο βαθυς μου φοβος να μην προξενησω κακο σ αλλους εστω και εμμεσα.Στην δουλεια μου σχεδον δεν επιτρεπονται τα λαθη διοτι ειναι αμεσα συνδεδεμενα με την ασφαλεια μου καθως και του υπολοιπου προσωπικου και ολο αυτο με βαραινει ιδιαιτερα.Νομιζω οτι για μενα πισω απο ολα αυτα κρυβεται ας πουμε η αναγκη μου να προστατευσω κυριως τους αλλους απο τα λαθη μου και τον κακο μου εαυτο.....
Θα την δοκιμασω Γιαννη και βλεπουμε πως θα παει.Σ ευχαριστω και παλι γιατι μαλλον ηρθα ξανα σ επαφη με κατι που το ειχα ας πουμε αμελησει....
Α θα ηθελα να γραψεις αν αυτο το συμπτωμα εμφανιζεται και στις σχεσεις σου με τους αλλους και με ποια μορφη δινοντας και καποιο παραδειγμα αν θες νομιζω οτι θα με βοηθουσε αυτο.....

Προστασία και στο βάθος φόβος. Ίσως έτσι να ναι. Ο φόβος σε κάνει να θέλεις να προστατεύσεις από κάτι άγνωστο. Και σε κρατά τελικά στην αδράνεια και χάνεις ευκαιρίες. Ο φόβος-προστασία εμφανίζεται στις σχέσεις μου με τους άλλους με αποτέλσμα να δείχνω συνεσταλμένος ή να μην παίρνω πρωτοβουλίες ή να έχω στο νου πολλά να κάνω ή ναπω και να μην κάνω τίποτα τελικά.