αυτο το βιβλιο δλδ δν λεει για διατροφικες μεσα?
Printable View
αυτο το βιβλιο δλδ δν λεει για διατροφικες μεσα?
Εγω παντως τωρα χτυπησα ενα πατατακι και σαντουιτς με φυστικοβουτυρο και μαρμελαδα φραουλα που εφτιαξα μονη!!
Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο σχετικά με τις διατροφικές διαταραχές είναι το: "Γυναίκες που τρώνε πολύ", της Ρενάτε Γκέκελ, εκδόσεις Οδυσσέας.
http://www.protoporia.gr/product_inf...ducts_id/36442
Έχοντας περάσει στα νιάτα μου από το λούκι και της βουλιμίας και της ανορεξίας (που άλλωστε πιστεύω ότι είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος), σε αυτό το βιβλίο αναγνώρισα σε πολλά σημεία τον τρόπο που σκεπτόμουν τότε.
Ένα άλλο που ασχολείται αποκλειστικά με την ανορεξία, είναι το "Τρώει τίποτα" της Μίνας Μπούρα, εκδόσεις Εξάντας. Παρουσιάζει τις συνεδρίες μιας νεαρής ανορεξικής, αλλά και συζητήσεις με τους γονείς της -κυρίως με τη μητέρα της- που αναδεικνύουν κάποιους από τους παράγοντες που οδήγησαν το κορίτσι στην ανορεξία.
http://www.protoporia.gr/product_inf...ducts_id/36442
το 2ο λινκ δεν ηταν το βιβλιο ''τρωει τιποτα'' ηταν το παραπανω! θεωρω πως το 2ο ετσι οπως το περιεγραψες ειναι πολυ ενδιαφερον. ειναι αληθινη μαρτυρια ανορεξικης?
μπορεις να μου πεις συμφωνα με το βιβλιο που διαβασες πως σε εκανε να σκεφτεις και τι σκεφτοσουνα? τι αναγνωρισες?
To βιβλιο που ανεφερα εγω χθες,αφορα τις προσωπικοτητες ατομων που πασχουν απο υπερφαγια και βουλιμια.Και πως καταπολεμωντας καποιες αρνητικες συμπεριφορες-στασεις μας γενικοτερα,πχ τη τελειομανια,τη ταση να ελεγχουμε τα παντα κτλ,μας βοηθαει στην αντιμετωπιση και του εαυτου μας ως προς το φαγητο και τη σχεση μας με το φαγητο! Τα αλλα βιβλια που αναφερθηκαν δεν τα γνωριζω,αλλα σαφως καπως θα βοηθανε και αυτα!
Εγω προσωπικα αυτη τη περιοδο,ως υπερφαγος,βρηκα μεγαλη βοηθεια απο το βιβλιο που σας προανεφερερα! :)
Ουπς! Γράψε λάθος. Να το σωστό λινκ:Quote:
Originally Posted by BrokeN_DoLL
http://www.perizitito.gr/product.php...id=53545&page=
Είναι αρκετά συνοπτικό και σύντομο. Ναι, πρόκειται για αληθινή μαρτυρία.Quote:
Originally Posted by BrokeN_DoLL
Το πρώτο βιβλίο αναφέρεται πιο πολύ στη βουλιμία. Σε αυτό αναγνώρισα την ανάγκη μου για είμαι τέλεια σε όλα και να ανταποκρίνομαι στα "πρέπει" της μαμάς που είχα ενδοβάλει μέσα μου. Στο δεύτερο, αναγνώρισα τις επιθετικές μου αντιδράσεις.Quote:
Originally Posted by BrokeN_DoLL
Τα βιβλία αυτά τα διάβασα χρόνια αργότερα αφ' ότου είχα βγει από την ανορεξία/βουλιμία. Όταν είχα το πρόβλημα δεν το παραδεχόμουν και ούτε ήθελα να κάνω κάτι για να το αλλάξω. Δεν άκουγα τίποτα και κανέναν. Όταν βγήκα από τη φάση, συνειδητοποίησα πως αντιδρούσα έτσι επειδή: Α. αφ' ενός δεν αποδεχόμουνα τη θηλυκότητά μου ή ένιωθα ενοχές γι' αυτήν (εκεί παίζει ρόλο η σχέση με τη μανούλα...) και Β. επειδή αισθανόμουνα ότι δεν είχα κανέναν έλεγχο στη ζωή μου, οπότε έτσι αποκτούσα τουλάχιστον τον έλεγχο του σώματός μου κακοποιώντας το ανελέητα όχι μόνο με αφαγία, αλλά και με εξαρτήσεις και επικίνδυνη συμπεριφορά. Ήθελα να προκαλώ και να δείχνω στους άλλους ότι δεν με νοιάζει τίποτα, πως δεν έχω συναισθήματα (άρα δεν πληγώνομαι με τίποτα) και πως θα κάνω ό,τι γουστάρω εγώ (άρα έχω το πάνω χέρι). Πιστεύω ότι το πρόβλημα υπέβοσκε από πριν, λόγω υπερπροστασίας από το περιβάλλον μου και έλλειψης αυτοπεποίθησης δικής μου, αλλά πυροδοτήθηκε από κάποιο τραυματικό περιστατικό στο οποίο δεν θα αναφερθώ.
Σου εύχομαι να ξεφύγεις από το λούκι της ανορεξίας/αυτοκαταστροφής πιο σύντομα απ' ό,τι εγώ, για να μπορέσεις να ζήσεις συνειδητά τα πιο δημιουργικά σου χρόνια.
πω πω ειναι τρομερο!σαν να ακουω εμενα! ετσι ακριβως! απιστευτο!!!!!!
αλλα εγω οντως ειμαι αναισθητη δεν με νοιαζει τπτ κ εχω το πανω χερι. το πιστευες τοτε?
ποσο ταυτιζομαι ειδικα σ αυτα τα σημεια.....Quote:
Originally Posted by BrokeN_DoLL
συγκλονιστικο κειμενο..ο τροπος που ειναι γραμμενο μπορει να σοκαρει λιγο αλλα πιστευω αμα καποιος ειναι τοσο αποφασισμενος να κανει αυτο που θελει κ εχει αποφασισει να κανει τον ανορεξια τροπο ζωης μπορει κ να μην σοκαριστει κ τοσο ακομη κ απο ενα τετοιο κειμενο...γιατι στην τελικη τα ξερει ολα αυτα κ αυτο που εχει σημασια ειναι να καταφερει να αδυνατισει οσο περισσοτερο μπορει..θυμαμαι ενα anorexia quote "it doesn't matter if it hurts, i wanna have control" κ ενα αλλο "i 'd rather starve and die thin than live being the fat one"...Quote:
Originally Posted by dora-agxos
για τους ανορεξικους η ομορφια κ το αδυνατο σωμα ειναι σημαντικοτερο απ την υγεια...