θεωρουσα για πολυυυυυυ καιρο εξαλου πωσ το ερωτικο δεν ειναι σημαντικο..ειναι 2ρευον τριτευον κλπ.. ειχα χορτασει καλο ερωτα βλεπεισ.. οι πρωτοεραιοτητεσ ηταν παντα διαφωρετικεσ..απλωσ ανακαλυψα την σημασια τησ καλησ ερωτικησ ζωησ...
ευρικα ευρικα.. οσο επιφανιακο και αν ειναι...ειναι σημαντικο.. για ολουσ μασ..
αυτη η ιστορια μου θυμιζει εμενα, μονο που δεν ειχα την τυχη να ταιριαζω ερωτικα με τους πρωην, το αντιθετο θα ελεγα, εκει που ειχα πειστει οτι παει εχω προβλημα, βρηκα εναν να ταιριαζω, και ηταν ο μεγαλυτεροσ &^%&@"@ ολων των εποχων! τι βλακεια κ αυτη...... τι ειναι αυτη η ερωτικη χημεια τελοσπαντων?? μεγαλη απορια το εχω!
carrie έχεις δίκιο, μπορεί κάποιος να είναι ο καλύτερος εραστής του κόσμου για εμάς, αλλά κατά τ' άλλα να μην αντέχεται. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η 'ερωτική χημεία' είναι κάτι δευτερεύον ή ανέφικτο σε μια καλή σχέση. Νομίζω ότι ο καθένας μας μπορεί να βρεί κάποιον που να του ταιριάζει και στον έρωτα και σε άλλα βασικά για μια σχέση στοιχεία. Για μένα πάντως η ερωτική χημεία που λες σημαίνει να μου αρέσει αβίαστα η σωματική επαφή, το άγγιγμα, ο τρόπος που κάνει έρωτα, η διάρκεια και οι προτιμήσεις του και να νιώθω ικανοποίηση εξαρχής, χωρίς να πρέπει να κάνω χίλιες συζητήσεις και διαπραγματεύσεις για να αλλάξουν τα πράγματα.Quote:
Originally Posted by carrie
άντα, καλημέρα.
πρώτα θα σου πω πως το να σε πατάει ο πατέρας του παιδιού πάνω στο ότι έχεις ψυχολογικά προβλήματα κ έτσι θα διεκδικήσει το παιδί είναι ότι χειρότερο.
ακόμη κ πάνω στα νεύρα του να το πει.
εγώ άκουσα το ίδιο από τον πρώην.
μάλιστα μου είπε : κάποια που έχει νοσηλευτεί κ έχει κάνει απόπειρα δν πρόκειται ποτέ να πάρει το παιδί της.
πρώτα πληγώθηκα κ μετά εξαγριώθηκα.
δν πίστευα πως το άκουσα.
σε καταλαβαίνω λοιπόν.
πρέπει να σου πω εδώ όμως πως η μάνα χάνει το παιδί της μόνο όταν εκδίδεται ή παίρνει ουσίες αποδεδειγμένα όμως.
ο πρώην μου είναι αλκοολικός.
για να το αποδείξω όμως αυτό χρειάζεται ένα 6μηνο.
δικαστικά εννοώ.
εσύ δν έχεις τέτοιο πρόβλημα.οπότε μν φοβάσαι για το παίδι.
τώρα θα σου πω πως ο έρωτας το πολύ να κρατήσει 2 χρόνια.
επιστημονικά αποδεδειγμένο!
δν λέω πως δν θα θέλεις τον σύντροφο σου για να κάνεις έρωτα μαζί του, αλλά δν θα υπάρχει αυτό το φτερούγισμα στο στομάχι, να ιδρώνουν τα χέρια σου κάθε φορά που θα τον βλέπεις.
μετά έρχεται κ γίνεται μόνο αγάπη.
ακόμη κ να μν κάνεις έρωτα δν σημαίνει πως δν θα υπάρχει αγάπη.
από ότι κατάλαβα εσύ θέλεις πάρα πολύ να φύγετε επαρχία.
είναι ότι καλύτερο κατά τη γνώμη μου.υπάρχει ένα μεγάλο ΟΜΩΣ.
στην εποχή μας είναι πολύ δύσκολο να βρεις δουλειά.
κ όπως όλα δείχνουν θα είναι ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα.
αν δν βρει κάποια δουλειά που να αμοίβεται αρκετά καλά όπως αμοίβεται τώρα, σίγουρα του είναι αδύνατο να την αφήσει.
αυτό οφείλεις να το κατανοήσεις.
ζύγισε τα πράγματα κ δες πιο είναι το καλύτερο για την οικογένεια σου.
σου εύχομαι τα καλύτερα.
Καλημερα.. ναι οντωσ μυστηριο πραγμα..και ακριβωσ αυτο οταν ταιριαζουμε πολυ με καποιον ερωτικα τοσο φαινεται να μην ταιριαζουμε στα υπολυπα..η το αντιθετο..
ειναι πολυ παραξενο αν σκεφτεισ πωσ η χημεια μασ κανει να θελουμε να κανουμε ερωτα με τον αλλον..αρα και κατα την φυση να κανουμε παιδια μαζι τουσ, να ταιριαξουμε τα dna μασ..
..μα πωσ μπορει να θελει η φυση να θελουμε να κανουμε παιδακια με ατομα με τα οποια η χημεια μονο και λιγα ακομη πραγματακια μασ ενωνουν.. μυστηριο το dna...χεχεχεχ
α,μν μου τα θέλεις όλα κ εσύ!
ο σκύλος χορτάτος κ η πίτα ολόκληρη δν γίνεται, μπέιμπι!
Αρκτε μου σε ευχαριστω για την απαντιση σου..οπωσ και ολα τα παιδια..Quote:
Originally Posted by arktos
ναι ειναι τρομαχτικο και απογοητευτικο το να ακουσ κατι τετοιο απο τον ανθρωπο που εχει σ και σε εχει λατρεψει..
οσο για την επαρχια..και την εργασια..σαφωσ και εχω ζηγισει και καταλαβει τα πραγματα... ο αντρασ μου χρωσταει και γι αυτο τον λογο αναγκαστικα πρεπει να εχει υψιλο μισθο.. κατανοω απολυτα πωσ τετοιοι μισθοι στην επαρχια δυσκολα βρισκοντε..αλλα ξερω επισεισ πωσ απο την στιγμη που δεν υπαρχει βιασυνη.. αν υπαρχει καλη θεληση.. τουλαχιστον θα μπορουσε να ψαχνει που και που.. και που ξερεισ.. εκεινοσ δεν εψαξε ποτε.. ουτε ηταν αισιοδοξοσ..ουτε ομωσ εκανε ποτε καμια προσπαθεια γι αυτο.. οκ καταλαβαινω.. δεν γουσταρει επαρχια..μονο που εγω ημουν ξεκαθαρη σε αυτο απο την αρχη.. ειναι κομματι απο τον τροπο ζωησ που εγω θελω για εμενα..ωντασ ομωσ και λογικη.. αποφασισα να θυσιασω χρονια απο την ζωη που εγω θελω να ζησω..επειδη εκεινοσ δεν μπορει και δεν θελει να φυγει..υπο την προιποθεση πωσ καποια στιγμη θα γινει..σε 3-5 χρονια.. ειχε συμφωνησει κι εκεινοσ..
και τωρα θα βρεθω τι?καταδικασεμνη να ζησω σε μια πολη που δεν θελω?...αν ειναι δυνατον.. να πρεπει να καταληγουμε στα δικαστηρια..
να μου δωσουν εμενα την επιμελια..και μετα τι? να θυμωνει με το κρατοσ.. και με εμενα που θα θελω κι εγω να ζησω ευτυχισμενη?...και φυσικα ο γιοκασ μασ επισεισ ευτυχισμενοσ..
άντα νομίζω πως το πρώτο βήμα είναι να αποφασίσετε αν θέλετε και μπορείτε να είστε μαζί σαν σύζυγοι-ερωτικοί σύντροφοι. Νομίζω πως πνίγεσαι γενικά μέσα στη σχέση και ψάχνεις διεξόδους, που όμως δεν λύνουν απαραίτητα τα βασικά προβλήματα. Στο θέμα αθήνα-επαρχία έχετε τώρα μια διαφωνία. Στο ερωτικό κομμάτι όμως έχετε μια βασική ασυμβατότητα απ' όσο καταλαβαίνω και μάλιστα υπήρχε εξαρχής. Κι είναι ένα σημαντικό στοιχείο της σχέσης ενός νέου ζευγαριού. Δεν σου λέω ότι αν όλα πήγαιναν καλά στο κρεβάτι θα συμφωνούσατε και στα υπόλοιπα, όμως αν εσύ ένιωθες και νιώθεις ανικανοποίητη, πώς αυτό θα άλλαζε με μια μετακόμιση μαζί?
Το θέμα λοιπόν είναι καταρχήν να σκεφτείτε αν μπορείτε να είστε ερωτικοί σύντροφοι-σύζυγοι. Αν δεν είστε μαζί σαν ζευγάρι, μπορείτε να παραμείνετε δυο άνθρωποι που εκτιμούν και νοιάζονται ο ένας τον άλλον και δύο γονείς. Από εκεί και πέρα το πού θα μείνει ο καθένας, χρειάζεται να το αποφασίσει με βάση όχι μόνο τα όνειρα και τα θέλω του, αλλά και την πραγματικότητα και τις ανάγκες του παιδιού σας.
Λυπάμαι πολύ για την εξέλιξη αυτή γιατί είχα μέσω του φορουμ παρακολουθήσει αυτή τη σχέση (επειδή γράφατε γι' αυτήν).
Αν κρίνω από το παρελθόν κρίσεις περνάγατε και περνάγανε.
Εύχομαι κι αυτή να είναι απλώς μία ακόμα κατάσταση που θα ξεπεραστεί μέσω των κατάλληλων... διορθωτικών κινήσεων.
Βέβαια υπάρχουν και μια σειρά άλλα θέματα..
ότι φλέρταρε ενώ πηγαίνατε να παντρευτείτε, ότι χρωστάει πάρα πολλά χρήματα από ό,τι είχες πει εσυ...
Ειλικρινά;
Δεν ξέρω. Μακάρι να αποτελέσει έναυσμα αυτό για να διορθωθούν πράγματα. Αν όχι, μην βασανίζεσε.
Aντζικάκι, λίγα στα γρήγορα. Διάβασα το θέμα σου ξημερώματα, γιατί ήμουν κουκουβάγια λολ. Λοιπόν...σου κάνει εντύπωση πως κάποιος που σε ξέρει τόσο καλά όπως έγραψες μπορεί να χρησιμοποιεί αυτή του γνώση με αθέμιτους σκοπούς? ΚΑΚΩΣ σου κάνει εντύπωση. Αν δε σου έκανε, θα ήσουν ξεφτέρι στα παιχνίδια ελέγχου που παίζονται πολλές φορές στις σχέσεις. Έχεις στο νου σου την έννοια της αγάπης που περιλαμβάνει όρους όπως αυτός της αυτοθυσίας, γιατί είσαι ένα κακοποιημένο παιδί και ο άντρας σου αυτό το γνωρίζει και σε χειρίζεται αναλόγως. Σόρρυ, αλλά δεν τον θεωρώ καθόλου υπέροχο όπως τον περιγράφεις. Υπέροχος θα ήταν ένας σύντροφος που θα ήθελε το "καλό" σου, δίχως αυτό το καλό να έπρεπε απαραίτητα να τον περιλαμβάνει. Τα υπόλοιπα είναι σάλτσες. Δυστυχώς όταν το ένα μέρος σε τέτοιες σχέσεις αρχίζει να αναδιαπραγματεύεται τους όρους της σχέσης, τότε το ανασφαλές μέρος της σχέσης αντιλαμβάνεται την αναδιαπραγμάτευση ως προσωπική απειλή, αντί ως ευκαιρία για αλλαγή όσων δεινών κάνουν τη σχέση δυσλειτουργική. Το τοπίο της σχέσης κλυδωνίζεται κάθε φορά που οτιδήποτε κουνιέται, λες και πρέπει πάντα να είναι καθετί στη θέση του την αρχική, και οι τριγμοί και οι ρωγμές της σχέσης γίνονται όχι μόνο ορατές αλλά και έχουν έναν συναισθηματικό απόηχο που σοκάρει. Λογικό λοιπόν να αισθάνεσαι σα να σε πάτησε αμάξι, αλλά σε πατάει ο άντρας σου και όχι κανένα τογιότα. Οι υποτιθέμενές σου ελλείψεις θα έρχονται κάθε φορά στο προσκήνιο, όταν εσύ θα προσπαθείς να αλλάξεις τους όρους, άρα και ο ρομαντισμός σου λειτουργεί εναντίον σου, ξέχνα τα υπέροχος και αντίκρισε την αλήθεια. Η αλήθεια είναι πως τα κακοποιημένα άτομα δεν έχουν την καλύτερη ιδέα για τον εαυτό τους και γίνονται εύκολα θύματα σε τέτοια "υπέροχα" άτομα. Δηλαδή χειριστικά και ελεγκτικά. Εσύ λες πως θα καθόσουν και δέκα χρόνια χωρίς φράγκο, αυτός το περιμένει από εσένα, γιατί γνωρίζει πού πατάει αυτή σου η αυτοθυσία, πατάει στο παρελθόν σου και το απηχεί. Το παιδί γίνεται ένα μέσο ελέγχου, είναι άλλη μία χειριστική συμπεριφορά του, όπως και αυτή που είχες περιγράψει άλλοτε, πως σε θέλει δίχως κύκλο, άρα δίχως εξωτερικές επιρροές ώστε να μην απειλείται επίσης από τυχόν σου ψαξίματα και απόκτηση εμπειρίας, που θα σε έκαναν λιγότερο ευγνώμονα και περισσότερο διεκδικητική. Η οικονομική σου εξάρτηση από αυτόν είναι άλλο ένα θεματάκι. Όλα αυτά και άλλα έρχονται και δένουν τη σούπα της σχέσης, που έκανες απ' ό,τι κατάλαβα αρκετά μικρή, αν είσαστε μαζί τόσα χρόνια ήδη. Ως μικρή και κακοποιημένη η ανάγκη σου για αποδοχή ήταν μεγάλη και πιεστική και σκίαζε την κρίση σου, προσωπική μου άποψη. Ήρθε και το παιδί πριν προλάβετε να δείτε πολλά ο ένας για τον άλλο. Η οικονομική δυσπραγία έγινε μεγαλύτερη και φυσικά αυτό γεννάει την αμφισβήτηση της αυτοθυσίας, που είναι ένα κατασκεύασμά σου, δεν ισχύει τέτοιος κανόνας, να "πρέπει να αντέχω", εσύ τον έφτιαξες για να μπορείς να κάνεις μία υπεραναπλήρωση για τα ιδεατά σου μειονεκτήματα, που εσύ πιστεύεις ότι έχεις και που καλό θα ήταν να τα σκεφτείς, δουλέψεις και ανατρέψεις.
Επίσης, θα σου συμβούλευα να προσπαθήσεις να αποκτήσεις μία δουλειά, ώστε να γίνεις περισσότερο ανεξάρτητη, να πας το παιδάκι σου σε ένα δημόσιο σταθμό για να αρχίσεις να έχεις τη δική σου ζωή, την έξω από το σπίτι, και να σταθείς στα πόδια σου λίγο λίγο, ώστε όταν θα θέλεις να φύγεις από οποιαδήποτε σχέση της ζωής σου δε γουστάρεις να μπορείς να το κάνεις, δίχως να γίνεσαι θύμα των συνθηκών που σε καθιστούν ευάλωτη σε χειρισμούς.
Καλή συνέχεια.
Να πω και κάτι άλλο; Αν μου επιτρέπεται;
Νοιώθεις ότι νοιώθει καλά που τα γράφεις εδώ όλα Adzik?
Ή είναι κάτι που θα τον απομακρύνει περισσότερο;
Απλώς μια σκέψη.
(από την άλλη έτσι έχεις και τη συνεισφορά της rain που είναι καταλυτική :D )
(να πεταχτω και εγω απο το πουθενα τωρα σε αυτο το θρεντ!)
Εγω να ξερεις Αντζικ, ειχα "θυμωσει" ηδη εδω και καμποσο καιρο οταν ελεγες πως δεν σε αφηνει να βγαινεις εξω με παρεες μονη σου , πως ζειτε κλειδωμενοι σπιτι σας , πως σου λεει οτι "ετσι πρεπει να ειναι η κατασταση" κτλ Αν το συνεχιζες και αλλο θα ελεγες οτι εχετε 2 γευματα την μερα, 20 λεπτα στο προαυλιο , και μετα τις 10 τα κελια κλεινουν και πρεπει να εισαι πισω στο κελι για την καταμετρηση!
Μετα απο αυτα αναρωτιομουν που συνεχισες και ελεγες , και συνεχιζεις να λες, οτι ειναι υπεροχος ανθρωπος ο δεσμοφυλακας σου. Λιγο ακομα και θα εχουμε το στοκχολμ συνδρομ..
Με αυτο που ειπε οτι θα σου παρει το παιδι , υπονοοντας το οποιο φ,χ,ψ ψυχολογικο παρελθον σου , μου φαινεται περασε καθε οριο.
Το ξερω οτι σους καυγαδες οταν εχουμε μια ιδεα να πουμε κατι, τοτε 99% θα ειναι μια κακη ιδεα και θα βγει βαρυ πραγμα , παρολα αυτα οπως και να το δεις θα μπορεις να το λες οχι για ακομα μια βδομαδα μεχρι να ξεχαστει , αλλα και μετα απο 10 ολοκληρα χρονια. Θα εχεις να λες "Καποτε με απειλησε οτι θα μου παρει το παιδι πατοντας πανω μου.Τι να εκανα?" για μια ζωη.
Απο την αλλη βεβαια εχει και λιγο τα δικαια του (αν δεν τα χανει με αυτο που πεταξε μονομιας) με την λογικη οτι εχει μια καλη δουλεια, και οτι επαρχια δε θα βρει ευκολα κατι τοσο καλο , οπως εσυ λες. Δηλαδη δεν το κανει για τον εαυτο του μονο αλλα και για εσενα και τον μικρο. Αν και εδω που τα λεμε πιστευω οτι κατα πολυ βαθος για τον εαυτο του κανει ωστε να ειναι αυτος τελικα ικανοποιημενος (αρχηγος, καλη δουλεια, η οικογενεια του, το σπιτι του, βασιλιας κτλ)
Ξες κατι?
Καλυτερα να αρχισεις να επιβαλεσαι λιγο λιγο , οχι με τσαμπουκα και αγριαδες, αλλα αν θες να κρατησει ολο αυτο που εχετε μαζι , βαλε και εσυ καποιους κανονες στον γαμο σου, δε θα βαζει μονο αυτος. Μαζι παντρευτηκατε, δεν παντρευτηκε μονος του για να εχει ολα τα δικαιωματα, ετσι δεν ειναι?
Το να φυγεις για επαρχια μια κουβεντα ειναι,
κανε κατι πιο απλο οπως σου ειπε η κατακλυσμος και τυφωνες λιγο πιο πανω,
βρες μια πολυ προχειρη δουλιτσα να σταθεις στα ποδια σου εστω και να παρεις αυτοπεποιθηση, να συναναστρεφεσαι με αλλο κοσμο κιολας ετσι παραλληλα , γιατι τωρα εισαι σε περιεργο σταδιο που και να θες δε μπορεις να φυγεις. Νομιζω, δε θυμαμαι καλα, ειχες πει οτι δεν εχεις και πολλους συγγενεις στην Αθηνα και γενικα καπου να πας , ή κανω λαθος?
Δεν ειναι αναγκη να τρεξεις μακρυα και να διαλυσεις το σπιτι σου ετσι.
Κανε τον με καποιον τροπο αυτον να υποχωρησει και να σου δωσει αερα.
Βρες κατι να σοκαριστει λιγο και να κανει πισω μονος του , μονος του χωρις να τον σπρωξεις.
μινι ιστορια:
Θυμαμαι πολυ πολυ παλια (οταν ημουν ακομα μπολτακι) ειχαμε στη γειτονια μια γειτονισα παντρεμενη με εναν φορτηγατζη. Η γυναικα αυτη ηταν κλειδωμενη σπιτι της κυριολεκτικα, με 2 μικρα παιδακια κιολας, και ο αντρας της ενω ηταν απο οσο θυμαμαι καλος ανθρωπος γενικα (ετσι εμοιαζε) την ελεγχε πληρως με το οικονομικο μιας και ηταν η μονη πηγη εισοδηματος σπιτι (φορτηγο που γυρναγε ολη την ελλαδα). Επισης η συγκεκριμενη ειχε μονο απολυτηριο δημοτικου , μηδεν περουσιακο στοιχεια, χωρις δουλεια (της ελεγε οτι επρεπε να μεγαλωσει τα παιδια) . Θυμαμαι ακουγα συνεχεια ποσο χειροτερευε η κατασταση εκει , αρχικα αυτος γυρνουσε κουρασμενος σπιτι και μεθαγε , της φωναζε , γενικα καπως ολιγον δραμα ολο το σκηνικο. Αυτη δε μπορουσε να κανει κατι για να το αντιμετωπισει αυτο μιας και ο αλλος την ελεγχε πληρως.
ή τουλαχιστον ετσι νομιζε.
Εμαθα πριν λιγα χρονια οτι αυτη πλεον ειναι μονη της , σε δικο της σπιτι με δικο της αυτοκινητο με μια καλη δουλεια σε τραπεζα νομιζω κιολας.
Ξερεις τι εκανε? Πηγε σε νυχτερινο σχολειο για χρονια , πηρε τα απολυτηρια της , βρηκε καποιες δουλιτσες και μαζευε οικονομιες στην ακρη, εμαθε οδηγηση , κυνηγησε την ζωη της και εγινε γενικα καπως αυτονομη! Μεχρι και σε δικο της σπιτι (δικο της φουλ) καταφερε να μενει τελικα. Τι μπορουσε να κανει ο φορτηγαρης να την σταματησει ? τιποτα. Θα της ελεγε "οχι μην πας να δουλεψεις, δε θελουμε εισοδημα στην οικογενεια". "οχι μην πας να παρεις απολυτηριο λυκειου , δε σε θελω μορφωμενη εδω" . "οχι μην κυνηγας τα ονειρα σου, σε θελω σκλαβα εδω μεσα να σε κανω οτι θελω" , ?
δε νομιζω.
όμορφη άντα,
δεν νομίζω ότι θα έρθει η στιγμή να αντιμετωπίσεις αυτα τα δυσάρεστα που γράφεις.
είναι μόνο δυσάρεστες σκέψεις ,άντε και δυσάρεστες κουβέντες,
το τι λέμε με το τι κάνουμε έχει μεγάλη απόσταση και όταν μάλιστα ενδιάμεσα υπάρχει αγάπη όλο και μεγαλώνει αυτή η απόσταση.
κρίση είναι και θα περάσει,.....στάνταρ.....
δείξτε ότι ακόμη έχεται την διάθεση να αγαπιέστε και κάθε φορά όλο και πιο πολύ,
για να είστε εσεις ευτυχισμένοι και εμένα να μου τρέφεις τις ελπίδες μου ,
ότι οι άνθρωποι μπορούν να αγαπιούνται αληθινά!!
πολλες καλημέρες!!
μπολτ, ο φορτγατζής πολλά θα μπορούσε να κάνει.
όταν δν την άφηνε να βγει από το σπίτι κ αυτή τελικά βγήκε έπιασε δουλειά κ έγινε αυτόνομη κάπου υπάρχει ένα κενό.
όταν ο άλλος είναι τόσο αυταρχικός, δν θα σου επιτρέψει εύκολα να βγεις από το σπίτι.
δν γνωρίζω λεπτομέρειες βέβαια.
μπράβο της πάντως.
κ μου άρεσε και το : όχι μην κυνηγάς τα όνειρα σου.
βάζω κ το χέρι μου στη φωτιά πως σε αυτό θα ήταν πλήρως αντίθετος.
για την άντα τώρα φυσικά δν το συγκρίνω.
άντα, διάβασα πως ο άντρας σου χρωστάει κιόλας.
αυτό να ξέρεις είναι δυσβάσταχτο.
ελπίζω να το καταλαβαίνεις.
το ότι δν σε άφηνε να βγεις τώρα το θυμήθηκα που το είπε ο άλεξ νομίζω.
πώς λατρεύεις έναν άνθρωπο που σε θέλει εσώκλειστη?
οι φίλοι είναι απαραίτητοι στη ζωή μας, όπως κ η διασκέδαση μας.
η ρέιν στο είπε σωστά πως σε χειρίζεται κατά πως θέλει αυτός.
δν ζούμε στην εποχή που οι γυναίκες έκαναν ότι διατάζει ο αφέντης.
χελόου πες του.
σου ξαναλέω πως το οικονομικό παίζει μεγάλο ρόλο ( όταν χρωστάει κιόλας ), αλλά θέλεις κ εσύ τη ζωή σου.
αυτός τώρα θέλει κ την πίτα κ το σκύλο.
επειδή τώρα έχω την εικόνα καλύτερα στο μυαλό μου.
Οντως ειναι αρκετα διαφορετικη περιπτωση απο αυτη της Αντας. Ηθελα να εστιασω ομως στο θεμα της αυτονομιας.Quote:
Originally Posted by arktos
Ο φορτηγαρης λογω της δουλειας του ελειπε ωρες μπορει και ολοκληρη μερα απο το σπιτι. Απλα περιμενε οταν γυρνουσε να εχει την σκλαβα ετοιμη και υποταγμενη και να τον θελει.
Ηταν καπως αυταρχικος (ακουγα θυμαμαι μονο για φωνες, δε νομιζω ομως να την αγγιξε ποτε) , αλλα επαθε ολιγον σοκ οταν το φτωχοκοριτσο απο το χωριο με το απολυτηριο δημοτικου αρχισε να παταει γερα στο εδαφος.
Εχεις δικαιο, το κενο του ηταν οτι ελειπε απο το σπιτι γενικα οποτε δε μπορουσε να ελεγχει το ωραριο της (περα απο απειλες και φωνες που μαθαινεις με καποιον τροπο να της αγνοεις, ελπιζω)/
Εκει θελω να εστιασω, οτι αυτος που υποταζει παθαινει πατατοσοκ οταν δει ανταρσια και εκει δε ξερει τι να κανει.
To θεμα ειναι να βρει και η Αντα το κενο που υπαρχει και να χτυπησει να το καλυψει ΑΥΤΗ ωστε να εχει δικαιωματα μετα και να μην ειναι απλα ρολος Β.
Αμα παραδειγμα πει η Αντα στον αντρα της , "πρεπει να συμβαλω και εγω στο οικονομικο καπως, δε θελω να σε βλεπω να τα φορτωνεσαι ολα εσυ δεν ειναι σωστο, θα παω να βρω μια προχειρη δουλεια" , τοτε αυτος τι θα κανει για να την σταματησει? Θα βαλει λουκετο στην εξωπορτα για να μην βγαινει? Θα της πει "οχι, μη δουλεψεις, ολα πανε περιφημα οικονομικα" ενω δεν πανε οπως ειπε και ο ιδιος ?
Το θεμα ειναι ομως να φτασει μεχρι εκει.
Τα ατομα που υποταζουν και φωναζουν στην πραγματιοτητα , συνηθως , φοβουνται "ανταρσια" , για αυτο προσπαθουν να κρατησουν τον ελεγχο με φωνες και εκβιασμους στυλ "θα σου παρω το παιδι".
Οταν κανεις την "ανταρσια" σου ομως , τοτε τους αφηνεις λιγο λαχανο και κανουν πισω , εκτος αν μιλαμε για ακραιες περιπτωσεις με φωνακλαδες και ξυλικια που δε νομιζω να μιλαμε για τετοιον ανθρωπο εδω.
Μπορει αυριο μεθαυριο να την θαυμαζει κιολας, μπορει να την θεωρει σημερα οτι δεν ειναι ικανη για πολλα πραγματα και μολις του αποδειξει οτι ειναι ικανη , με πραξεις και αποτελεσματα , να αλλαξει καπως το σκηνικο. μπορει. μπορει και οχι ομως. δε ξερουμε.
Αυτο που ξερουμε ειναι οτι κατι πρεπει να γινει Αντα με ολο αυτο, κατι πρεπει να κανεις!
Εχεις ολο το υπολοιπο της ζωης σου να περιμενεις να αλλαξει μονη της η κατασταση , αλλα μπορεις να κανεις κατι και να γινει πιο συντομα αυτο. και εγγυημενα.